Η μαγειρική και εγώ – μια σχέση από το μηδέν (κυριολεκτικά)
Όταν παντρεύτηκα, δεν ήξερα ούτε αυγό να βράσω. Κυριολεκτώ. Η κουζίνα μου έμοιαζε με χώρο απαγορευμένο – και ο βραστήρας πιο επικίνδυνος από εργαλειοθήκη.
Σιγά σιγά, με καμμένα ταψιά, αλατισμένα γλυκά και νερόβραστα φαγητά που έτρωγε μόνο η αγάπη (του αντρούλη), κάτι άρχισε να γίνεται. Μαγειρεύω γιατί… κάποιος πρέπει να το κάνει (και συνήθως πεινάω). Δεν είμαι σεφ ούτε νοικοκυρά, με το μάτι μετράω, με τη μύτη δοκιμάζω, και με το ένστικτο σώζω το φαγητό τελευταία στιγμή.
Έμαθα να κόβω κρεμμύδι χωρίς να κλαίω (πολύ), να ανοίγω φύλλο χωρίς να βλαστημάω (δυνατά), και να μαγειρεύω με την καρδιά μου. Κάθε συνταγή που ανεβάζω έχει περάσει από… κρίση (πείνας), δοκιμή και ελαφριά παράκρουση. Μέσα από τις συνταγές μου προσπαθώ να κρατήσω ζωντανές τις γεύσεις του τόπου μου, να τις μοιραστώ, και –γιατί όχι– να τις αγαπήσεις κι εσύ.
Αν ψάχνεις τέλειες φωτογραφίες, είσαι αλλού. Αν θες αληθινό φαγητό, με λίγο γέλιο από δίπλα, καλώς ήρθες στην κουζίνα μου!
