emmanouelita

Θυμαμαι τον πατερα μου να μιλαει για το μαγγιρι,που μαζι με τα αδελφια του,οκτω τον αριθμο,ετρωγαν τα κρυα βραδια την εποχη της γερμανικης κατοχης στο παραθαλασσιο χωριο του Ρεθυμνου που ειχαν γεννηθεί.Ηταν ένα ειδος ζυμαρικου με υλικα που κάθε σπιτι ειχε ακομα και εκεινο τον πολύ δυσκολο καιρο.Τοσο μεγαλη εντυπωση του ειχε αφησει που την θυμοταν κατά γραμμα κι ετσι την εμαθα κι εγω.

Πεννες μεθυσμένες....