Μια τούρτα εύκολη και νόστιμη.Λίγα μυστικά ακόμαΜπορουμε αντι ζαχαρόπαστα να βάλουμε σοκολάτα ή σαντυγί. Οι κρέμες είναι προτιμότερο να μην είναι στιγμής είναι πιο νόστιμες.

Με υλικά που έχουμε σπίτι, μπορούμε να κάνουμε μια απλή τούρτα, με πολύ - πολύ αγάπη! 💕.

Με αφορμή την γιορτή του έρωτα, αυτά τα soft cookies, είναι απολαυστικά, ό,τι πρέπει για να φτιάξουμε ένα πρωτότυπο γλυκό. Η συνταγή είναι από το site twoboysandhope.gr. Μοναδική, διαφορετική και ιδιαίτερη γεύση για αυτά τα εορταστικά, μαλακά μπισκότα. Το καλύτερο δώρο για να γιορτάσετε τον Άγιο Βαλεντίνο ή να τα απολαύσετε για τον εαυτό σας. Οικονομική και εύκολη συνταγή, άκρως εντυπωσιακή και τόσο πολύ νόστιμη. 💕💞💖💝💘♥️❣️💟

#χρυσόπιρούνι

Τα αγόρια μας τα διδυμάκια μας είναι η ζωη μας όλη ❤️❤️❤️❤️Ειναι ότι πολυτιμοτερο μας χάρισε ο Θεός.. Σας λατρεύουμε να είστε πάντα Γεροί χαρούμενοι και καλοτυχοι💙💙 #στόχος

Μου αρέσει ιδιαίτερα η Μεξικάνικη κουζίνα. Προσπαθώ να φτιάχνω μόνος μου το μείγμα μπαχαρικών για να το προσαρμόζω στις γεύσεις που αρέσουν και στην οικογένεια. Αν θέλετε φυσικά μπορείτε να πάρετε και έτοιμο taco seasoning mix.

Το παραγεμισμένο στήθος “alla ..ουκρανικά”. Όχι βρε σεις, μα που πάει το μυαλό σας ... α πα πα. Αυτά τα ...“παραγεμισμένα” είναι Αμερικάνικης ή, έστω, δυτικής νοοτροπίας. Όχι ρώσικα … Εκεί να υλικά είναι πιο φυσικά, πιο “απείραχτα”, πιο “παραδοσιακά”.Ε, σε ένα τέτοιο, παραδοσιακό πιάτο της ουκρανικής κουζίνας αναφερόμουν. Στα παραγεμισμένα στήθη κ ο τ ό π ο υ λ ο υ “alla Kiev”, ένα πιάτο που προσφέρεται για (και προσαρμόζεται σε) όλες τις περιστάσεις. Το “κ ο τ ό π ο υ λ ο a l l a K i e v” είναι κάτι σαν την ...“επαγγελματική κάρτα”, την “business card” της ουκρανικής πρωτεύσας. Δεν το σερβίρουν μόνο σε κάθε εστιατόριό τους (κάτι σαν τη χωριάτικη και το τζατζίκι, στα δικά μας), αλλά το εμφανίζουν και στα επίσημα γεύματά τους, σε κάθε επίσκεψη επισήμου ξένου στα μέρη τους. (Άντε τώρα εσύ, να βγάλεις ...μουσακά στον Bush ή στην Clinton όταν (“όταν”, λέω) έρχονται …)Λίγα μυστικά ακόμαΕίναι ένα νοστιμότατο πιάτο (αυτή η σάλτσα του αρωματισμένου βούτυρου που ρέει έξω από το κομμάτι του στήθους, όταν το κόβετε, θα σας μείνει αξέχαστη) που είναι εύκολο στην προετοιμασία του, γρήγορο (εάν εξαιρέσετε το 2ωρο της παραμονής στο ψυγείο) και με εξασφαλισμένες τις άριστες εντυπώσεις που θα αφήσει στους συνδαιτυμόνες σας. Μόνο ..... προλάβετε να τους ενημερώσετε. Ίσως, λέγοντάς τους μία ιστορία. Καθ’ όλα αληθινή. Λέει, λοιπόν, αυτή, ότι στα τουριστικά γκρουπ που πήγαιναν στη πρώην Σοβιετική Ένωση, οι αρχηγοί τους συνήθιζαν να κλείνουν για το τελευταίο βράδυ της εκδρομής ένα αποχαιρετιστήριο δείπνο, στο οποίο, σε συνεννόηση μαζί τους, ο σεφ του ξενοδοχείου σερβίριζε σε όλο το γκρουπ “κοτόπουλο alla Kiev”. Ε, παρά τις προειδοποιήσεις τους, υπήρχε πάντα εκείνος ο κάποιος μέσα στο γκρουπ (κάτι σαν τον Joe Dalton ένα πράγμα), που έκοβε το στήθος του κοτόπουλου με περίσσια πίεση και δύναμη. Αποτέλεσμα ; Λέρωνε το τελευταίο καθαρό του πουκάμισο με μία βροχή από καυτό, υγρό βούτυρο που πεταγόταν από μέσα από το γεμιστό στήθος κοτόπουλου. Εάν θέλετε να αποφύγετε το τηγάνισμα και τα πολλά λιπαρά, μπορείτε να κάνετε το φαγητό και στον φούρνο. Ακολουθούμε κανονικά τα βήματα έως και το 18ο. Θερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Τοποθετούμε τα στήθη κοτόπουλου σε ένα ταψί και ψήνουμε για 40-45 λεπτά. Διάβασα σε ορισμένες συνταγές ότι το ανοιγμένο στήθος θέλει και κτύπημα με τον πλάστη κρέατος, για να λεπτύνει σε πάχος (στα 5-6 χιλιοστά). Πιστεύω ότι αυτό θα “σφίξει” το κρέας, γι’ αυτό και δεν το συμπεριέλαβα στη συνταγή. Ίσως όμως, πλαταίνοντάς τα να είναι πιο εύκολη η γέμισή τους και ακόμη, να μειώσει τους χρόνους στο τηγάνισμα. Από την άλλη, πιστεύω ότι θα ήταν μία ωραία ιδέα (αλλά και πιο δύσκολο) να κόψει κανείς με ένα κοφτερό μαχαίρι το στήθος χωρίς η τομή να επεκταθεί σε όλο το κομμάτι, αλλά να δημιουργήσει μία τομή, και από περνώντας το μαχαίρι να σχίσει το εσωτερικό, δημιουργώντας κάτι σαν “τσέπη”, ένα μικρό άνοιγμα προς το εντελώς κομμένο εσωτερικό. Και από το άνοιγμα αυτό να παραγεμίσει το στήθος με το βούτυρο. Κάπως έτσι πρέπει να εγχειρίζουν και οι γιατροί και να “παραγεμίζουν” –με σιλικόνης, αυτοί– τα “αντικείμενα” της δικής τους δουλειάς. Με μία μικρή-μικρή τομή. Κανένας “χειρουργός”, να το επιχειρήσει ? Σας άφησα το πιο ωραίο για το τέλος. Εάν θέλετε να “πάρετε εκδίκηση” –για οποιοδήποτε λόγο– από καμία ουκρανή, πείτε της ότι το παραδοσιακό φαγητό της κουζίνας τους Δ Ε Ν είναι δικό τους, αλλά ...γαλλικό. Πράγματι, το “κοτόπουλο alla Kiev” (όπως άλλωστε και το “μοσχαράκι alla Stroganoff”, δεν έχουν τίποτα το ρώσικο. Το πιάτο, δημιούργημα του γάλλου σεφ Nicola (Francois) Appert, έφθασε στη Ρωσία τον 18ο αιώνα, σαν “Supreme de poulet”, ένα πιάτο ακριβώς με στήθος κοτόπουλου (le blanc de poulet) παραγεμισμένο με μία κρέμα αρωματισμένου βούτυρου και τυλιγμένο σε μία τραγανή κρούστα. ΜΗ ΜΠΕΡΔΕΥΘΕΙΤΕ από τις φωτογραφίες, δείχνουν μόνο ένα (1) στήθος κοτόπουλου (δύο κομμάτια), και οι ποσότητες των υπόλοιπων είναι, επίσης, οι μισές.

Επιτρέψτε μου να μοιρασθώ μαζί σας κάτι που θεωρώ ότι είναι πολύ κοντά στην “τέλεια απόλαυση” για μία ημέρα από εκείνες που λαχταράς κάτι γλυκό και δεν υπάρχει στο σπίτι ούτε ένα μπισκότο, ένα cupcake, μία καραμέλα βρε παιδί μου….Γιατί επέλεξα να το κάνω σήμερα; Ε, πιστεύω πως μια μέρα σαν κι’ αυτήν, που γιορτάζουμε τους Βαλεντίνους μας, είναι ένα ωραίος τρόπος να τους “ξεγυμνώσουμε” την καρδιά μας, να αφήσουμε την αγάπη μας να ”ξεχυθεί” από μέσα της, όπως ακριβώς “ξεχύνεται” το ρευστό εσωτερικό αυτού του υπέροχου κέικ-δώρου κάτω από την πίεση του κουταλιού.Αρκεί να έχουν βρει και αυτοί το “κουταλάκι” που χρειάζεται η καρδιά για να αφήσει τον πλούτο της να κυλήσει…Στις δύο Βαλεντίνες μου!!!Δυσκολία πιάτου: Για άπειρες αλλά ερωτευμένες… Κόστος πιάτου: Ποιός υπολογίζει κόστη, τώρα… Χρόνος ετοιμασίας: Μακάρι να διαρκέσει όλη σας τη ζωή! Χρόνος ψησίματος: Όσο ένα σκίρτημα καρδιάς, μαζί με ένα βλεφάρισμα.

Ένας πολύ γλυκός τρόπος για να εκφράσουμε αυτό που αισθανόμαστε- και μάλιστα ενόψει Βαλεντίνου.Λίγα μυστικά ακόμαΑυτή την ιδέα την είδα στο you tube, στο κανάλι της Ann Reardon, "How to cook that".To χαρτί θα έλεγα, να μην είναι και τσιγαρόχαρτο γιατί λιώνει εύκολα μετά. Μπορείτε να κάνετε χαρτί και από σοκολάτα γάλακτος και τελικά το μήνυμα να το βάλετε πάνω σε μια τούρτα,όπως μου πρότεινε η μικρή κόρη μου και αυτό σκοπεύω να κάνω

Το περασμένο καλοκαίρι πήγαμε οικογενειακές διακοπές στην Ιταλία, στη Ρώμη συγκεκριμένα. Εκεί φυσικά δοκιμάσαμε διάφορες γαστρονομικές επιλογές! Μια από αυτές που ξεχώρισα, και που είχα βάλει στόχο να φτιάξω στο σπίτι, ήταν τα cannoli...!! Έψαξα λοιπόν διάφορες σχετικές συνταγές, προμηθεύτηκα τα απαιτούμενα, και άρχισα να δοκιμάζω. Κατέληξα σε αυτή τη συνταγή που σας προτείνω σήμερα εδώ. Cannoli με γέμιση ricotta, marsalla, αποξηραμένα φρούτα, κομματάκια σοκολάτας και γαρνίρισμα από pistachios. Yummy :-) Η συνταγή είναι για 5 (σχετικά μεγάλα) cannoli. Γράφω "σχετικά μεγάλα" εννοώντας, ότι εμείς 1 κανόλι το μοιραζόμασταν δύο άτομα.

Τη συνταγή μου την έδωσε η κουμπάρα μου που την κάνει η αγαπημένη γιαγιά της. Είναι με υλικά που έχουμε σπίτι, είναι ελαφριά στο στομάχι και δε σταματάς στο ένα! Ιδανικά για πάρτι ή και για το σχολείο και μπορεί να τα γεμίσεις με ότι θες!

Ιδανική συνταγή αν σας περίσσεψε κοτόπουλο και δεν ξέρετε τι να το κάνετε! Θεωρώ ότι είναι ιδανικό γεύμα για μια Κυριακή ή ξεχωριστός μεζές για μια εκδήλωση. Η ιδέα ανήκει στην Αγάπη, άξια Πόντια μαγείρισσα και αγαπημένη μητέρα!Λίγα μυστικά ακόμαΕγώ τις προτιμώ σκέτες, όμως θεωρώ ότι απογειώνεται η γεύση τους αν τις συνδυάσετε με λίγη μουστάρδα! Δοκιμάστε να τις ψήσετε στον φούρνο, είναι το ίδιο νόστιμες και πιο υγιεινές!