Όταν η στραπατσάδα συναντάει τη φέτα, το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό!Λίγα μυστικά ακόμαΣυνοδέψτε τη στραπατσάδα με ζεστό ψωμάκι και παγωμένη μπύρα.Θα πρέπει να προσέξετε λίγο το αλάτι, ανάλογα πάντα με το αν η φέτα που θα βάλετε είναι αλμυρή λίγο ή πολύ. Μπορείτε επίσης να βάλετε τη στραπατσάδα σε μία μπαγκέτα και να δημιουργήσετε έτσι ένα απολαυστικό, υγιεινό και πάνω απ' όλα ελληνικότατο σάντουιτς.

Μπορείτε να βάλετε και άλλα λαχανικά, κολοκυθάκια, καρότα ή ότι άλλο θέλετε. Εμείς το συνοδευσαμε με φέτα και τουρσί. #χρυσόπιρούνι

Δεν τηγανίζουμε τίποτα. Όλα ψήνονται στο φούρνο με λίγο λαδάκι.. Δεν χάνει τίποτα από γεύση..#ΧρυσόΠιρούνι

Πεντανόστιμη μπιζελόσουπα που τρώγεται ζεστή τον χειμώνα και κρύα το καλοκαίρι!Λίγα μυστικά ακόμαΓια ακόμα πιο έντονη γεύση του φρέσκου άνηθου, προσθέστε τον στο σερβίρισμα!!!

Η σούπα κρεμμυδιών είναι μια πολύ εύκολη σούπα και πολύ νόστιμη, μπορείτε να την φάτε και χωρίς να την κάνετε βελουτέ όπως είναι στην αριστερή κατσαρόλα.Λίγα μυστικά ακόμαΣτην δευτερη κατσαρόλα την ωρα που θα προσθεσετε το γάλα βάλτε ενα κυβο κνορ οτι θέλετε εσεις για να δώσετε περισσότερη γευση.Όσο πιο πολύ αλεύρι βάλετε τοσο πιο πηχτό θα γίνει. Η αναλογία στο παραπάνω αλευρι θα είναι 1 αλευρι 1 βουτυρο (κουταλια).

Μια εύκολη συνταγή για πατάτες στο φούρνο.Λίγα μυστικά ακόμαΑν θέλετε μπορείτε να βάλετε και κίτρινη πιπεριά, ταιριάζει!

Σούπα λαχανικών με κύριο συστατικό την κολοκύθα. Βελουτέ, κρεμώδης όσο πρέπει και με υπέροχη γεύση! Στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι μας σάρωσε! Δοκιμάστε την και θα τη λατρέψετε!Λίγα μυστικά ακόμαΤη συνταγή την είδα στον Καφέ με την Ελένη. Προσέξτε να βάλετε την κρέμα όταν βράσει η σούπα γιατί αλλιώς θα κόψει (το είπε ο μάγειρας). Τέλος, τη μαργαρίνη μπορείτε να την αντικαταστήσετε με φρέσκο βούτυρο.

Μια εξαιρετικά νόστιμη σούπα, που έχει λίγο απ' όλα! Τα παιδιά μου που δεν τρελαίνονται για βελουτέ σούπες λαχανικών, τη συγκεκριμένη την τρώνε με μεγάλη ευχαρίστηση.Λίγα μυστικά ακόμαΑν θέλετε τη σούπα σας πιο πηχτή, μπορείτε μαζί με το γάλα στο βήμα 7 να ανακατέψετε και λίγο αλευράκι. Θεωρώ πως δε χρειάζεται, αλλά γούστα είναι αυτά!Μην παραλείψετε το μπέικον. Μια χαρά είναι η σούπα και χωρίς αυτό, αλλά είναι μια απλή σούπα. Η όλη νοστιμιά είναι στα τραγανά κομμάτια μπέικον που τρως μαζί με τη σουπίτσα σου...Ανάλογα με το τι διαθέτετε, μπορείτε να κάνετε αλλαγές στα λαχανικά σας (εκτός της πατάτας...). Μπορείτε να παραλείψετε το καρότο, να βάλετε ίσως κολοκύθα πορτοκαλί αντί για αυτό, μπορείτε να βάλετε σέλινο αντί για πράσο, μπορείτε να πασπαλίσετε με λίγο μαϊντανό στο τέλος (αν δεν έχετε παιδιά που μισούν την πρασινάδα στο φαγητό τους).Η κρέμα γάλακτος μπορεί να είναι και ελαφριά, δεν έχει σημασία. Εγώ βάζω πάντα κρέμα γάλακτος από σόγια. Για τυρί βάλτε όποιο τυρί που λιώνει εύκολα σας αρέσει. Εγώ εδώ έβαλα τσένταρ. Μπορείτε να βάλετε και γκούντα για παράδειγμα, ή ακόμα κάποιο από τα τυριά με μπαχαρικά.Την έμπνευση την πήρα από εδώ

Πιπεριές με τυρί και ντομάτα στο τηγάνι ότι πρέπει για μεζέ και όχι μόνο. Σε δύο εκδοχές, μια της πεθεράς και μια της νύφης.Λίγα μυστικά ακόμαΤην εκδοχή της πεθεράς την κάνω με Φλωρίνης στο φούρνο σε πυρέξ, και κλέβω τις εντυπώσεις. Του πάει και λίγο άνηθο στο τυρί.

#κρυολόγημα Την κάνω πάντα τον χειμώνα για γρήγορη ανάρρωση με φουλ βιταμινες και για να φάνε τα παιδιά τα λαχανικά χωρίς να τα βλέπουν!!😉😉💕💕

Η βροχερές μέρες θέλουν κάτι που να ζεσταθεί η ψυχή αλλά και το στομάχι.Αυτή η σούπα είναι η λύση 👌🥣🥔🍊

Συνταγή από το “ντουλάπι της γιαγιάς” της οικοτεχνίας Δελατόλα, μία από τις “εκπλήξεις” που περιμένουν τον επισκέπτη της πανέμορφης Τήνου. Αρκεί να βγεί λίγο από το δρόμο του, λίγο πριν από το χωριό Κτικάδο.Και, όπως πολύ σωστά έλεγε το αφιέρωμα σε εκείνο το φύλλο της Ελευθεροτυπίας του 2010, “…σε κάθε γωνιά του Αιγαίου, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, υπάρχει σίγουρα κάποιος που θα σε κερνάει... μεράκι.  Γιατί η χαρά της ανακάλυψης δεν είναι τίποτα μπροστά στην ικανοποίηση του να τη μοιραζόμαστε. Εκεί που σκάει το κύμα, εκεί που η αλμύρα θα μας υποδέχεται για καιρό ακόμη στο μακρύ ελληνικό καλοκαίρι...””Εκεί που θα δουν αυτό το “μεράκι” πολλές και πολλοί άλλοι. Στις Συνταγές της Παρέας” θα συμπληρώσω εγώ.Λίγα μυστικά ακόμα[1]Προσωπική μου άποψηΠρόκειται για ένα νόστιμο και διαφορετικό φαγητό. Τα μακαρόνια με την σάλτσα ντομάτας/βασιλικού/τυριού/σκόρδου, πριν ακόμη μπουν στο φούρνο, ήσαν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΝΟΣΤΙΜΙΑΣ (τόσο που αποφάσισα ότι θα την ξανα-χρησιμοποιήσω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ σε σκέτες μακαρονάδες). Έχοντάς τα ανακατέψει με τη σάλτσα έτσι υγρά όπως ήταν (να γιατί ΔΕΝ θέλουν σούρωμα) ήσαν υπέροχα ζουμερά και με πολύ μεγάλη νοστιμιά![2]Αυτή λοιπόν την υπέροχη αίσθηση της ζουμερής μακαρονάδας, την έχασα -ευτυχώς πολύ λίγο- στη συνέχεια, με το πέρασμα από το φούρνο (εγώ βέβαια, ακολουθώντας τη συνταγή, έψησα τις πιπεριές για 45 ολόκληρα λεπτά…). Το αποτέλεσμα ήταν στο εξωτερικό, οι πιπεριές, να είναι ψημένες και νόστιμες, στο δε εσωτερικό του πολύ νόστιμο και πάλι αλλά λίγο πιο στεγνό. Ίσως να έπαιξε ρόλο ότι αντικατέστησα το βούτυρο που ανακάτεψα στα ζυμαρικά –και που θα τα διατηρούσε με υγρασία) με ελαιόλαδο. Μία καλή λύση θα είναι, στο βήμα 12 να καταβρέξουμε τα ζυμαρικά μας με νερό από το βρασμό τους που έχει παραμείνει στην κατσαρόλα (είπαμε ότι δεν τα σουρώνουμε, έτσι;)[3]Αυτό δεν είναι κάτι που θα με αποτρέψει να ξανα-φτιάξω το πιάτο (ιδιαίτερα για ένα γεύμα με φίλους, είναι αρκούντως εφετζίδικο), αλλά όχι με τη συχνότητα που θα ξαναφτιάξω τα ζυμαρικά πηγαίνοντας την όλη διαδικασία μέχρι πριν το φούρνο. Και πάλι ευχαριστώ “ντουλάπι της γιαγιάς”.[4]Αντί για λαζάνια χρησιμοποίησα ένα άλλο είδος ζυμαρικού, τις mafaldine (διακρίνονται στις φωτογραφίες). Ωραίο, περίεργο σχήμα, κάνει το πιάτο ακόμη πιο εφετζίδικο