برای تهیه پنیر خانگی باید از شیر خام استفاده شود و نمی توانید از شیر جوشانده شده یا شیر پاستوریزه استفاده کنید. ابتدا شیر را از یخچال خارج می کنیم و در دمای محیط قرار می دهیم تا با دمای محیط یکسان شود

سپس مایه پنیر را به شیر اضافه می کنیم و با هم مخلوط می کنیم، حالا درب ظرف را می بندیم و به مدت یک ساعت استراحت می دهیم تا شیر غلیظ شود. بعد از گذشت یک ساعت باید شیر ما غلظتی شبیه به ماست پیدا کند

یک قابلمه مناسب انتخاب می کنیم، سپس یک آبکش روی درب قابلمه قرار می دهیم به صورتی که کف آبکشی با کف قابلمه فاصله داشته باشد. داخل آبکش یک پارچه توری می اندازیم، سپس شیر غلیظ شده را داخل توری درون آبکش می ریزیم

حالا صبر می کنیم تا آب اضافی پنیر خارج شود و داخل قابلمه بریزد، سپس لبه های توری را روی پنیر بر می گردانیم و یک شیء سنگین روی پنیر قرار می دهیم تا پنیر شکل بگیرد. پنیر باید به مدت ۵ تا ۶ ساعت در این حالت بماند تا شکل بگیرد

پس از اینکه پنیر حالت گرفت،آنرا برش می زنیم و تکه های برش خورده پنیر را به طور کامل در نمک می غلتانیم. حالا آب خارج شده از پنیر که درون قابلمه جمع شده است را داخل ظرفی که برای نگهداری پنیر در نظر گرفته ایم می ریزیم.

تکه های پنیر را پس از اینکه در نمک غلطاندیم در آب پنیر قرار می دهیم.بهتر است مقداری نمک هم داخل آب پنیر بریزید تا پنیر طعمش بهتر شود. نکته مهم در این مرحله این است که در این مرحله پنیرهای ما خیلی نرم و لطیف هستند

ما پس از اینکه چند روز داخل آب نمک بمانند سفت تر می شوند و بافتی مانند پنیر لیقوان پیدا می کنند. نکته دیگر در مورد مصرف پنیر خانگی هم این است که بهتر است حداقل یک ماه پس از درست کردن شروع به مصرف کنید تا از مسمومیت شیر نجوشیده هم خیالتان راحت شود.