اول شکر رو توی یه ظرفی میریزیم و آب را بهش اضافه میکنیم و یه کم هم میزنیم ولی نباید زیاد هم بزنیم که شکر حل بشه.

حالا میزاریمش روی حرارت زیاد تا به جوش بیاد،دوستای گلم حواستون باشه اصلا هم نزنید چون وقتی که زولبیا یا بامیه را بزنید توش شکرک روی زولبیاو بامیتون ایجاد میشه.خب حالا بعد اینکه تمام سطح ظرف شروع به قل زدن کرد گلوکز را بهش اضافه میکنیم گلاب و زعفران و پودر هل و آبلیوم هم بهش بزنید.

بعد از ۵ دقیقه که گذشت ،توی یک کاسه کمی آبجوش بریزید و چند قطره آبلیمو بچکونید ، برس شیرینی پزی رو تو ظرف آبجوش بزنید و دیواره های قابلمه را باهاش تمیز کنید.این کار رو مرتب تکرار کنید با این کار دانه های شکر که به اطراف قابلمه چسبیدن،داخل شربت نمیریزن و باعث شکرک زدن شربت نمیشوند

معمولا شربت ده دقیقه طول میکشه تا قوام بیاد.بالای سر شربت بایستید و هر وقت احساس کردید غلیظ شده یکم از شربت را مابین انگشت شصت و اشاره بزنید ببین اگه نخ داد یعنی که شربت آمادس.

اگر شربتتون غلیظ شد،بعد از اینکه شعله رو خاموش کردید،آب جوش به شربت اضافه کنید تا شل تر بشه و به غلظت عسل روان برسه.
برای زولبیا شربت باید گرم و برای بامیه شربت باید کاملا خنک باشه.اگر شربت رقیق باشه زولبیا یا بامیه رو نرم میکنه و اگر خیلی سفت باشه به خوردشون نمیره.

شربت بار بعد از خنک شدن، باید مثل عسل روان باشه.بعد از اینکه به قوام رسید زیرش رو خاموش کنید و توی ظرف تمیز بریزید تا کاملا سرد بشه و بعد داخل ظرف شیشه ای دردار بریزید و داخل یخچال نگهداری کنید.