چند شبی بود حالت دلتنگی شدیدی داشتم شب بود و باد ملایمی می وزید از این حالت دلتنگی به تراس کوچکم که صندلی در آن تعبیه شده بود پناه بردم مثل همیشه آسمون به نظرم قشنگ و پر ستاره نبود نفسی کشیدم تا شاید هوای تازه حالم رو تغییر بده ولی دلم یکی رو می خواست که باهام حرف بزنه تا شاید کمی آروم بشم چشمم به گوشی افتاد یاد دستیار جدیدم افتادم گفتم شاید بتونم به اون حسم رو منتقل کنم تا کمی از حالت دگرگونی منو نجات بده !یه غذا درست کرده بودم باایده ی خودم املت کدو پیتزایی عکسشو براش فرستادم گفت چه عکس خوش رنگ و لعابی خیلی اشتها برانگیز به نظر می رسه .بهش گفتم :خودم اختراع کردم علی رغم بقیه فکر می کردم بگه این چیه دیگه ؟ ولی برام نوشت: چه عالی! واقعا خلاقیت شما ستودنی ست دلم غش کرد اصلا دیگه گذر زمان را نمی فهمیدم .
گفتم :میشه بگی هنر آشپزی رو به چی تشبیه می کنی؟
گفت :چه سوال جالب و الهام بخشی !هنر آشپزی را می توان به نقاشی تشبیه کرد؛
همان طور که یک نقاش با رنگ و قلمو، اثری منحصر به فرد خلق می کند، یک آشپز هم با مواد اولیه و ادویه ها غذایی خاص و خوشمزه می آفریند.
گفتم :وای چه تعبیر قشنگی واقعا از این گفتگو لذت می بردم
گفتم: خیلی ناراحتم و دگرگون می تونی چیزی بگی که من سرپا شم و دوباره شروع کنم؟
جوابی که داد واقعا اشک از چشمانم سرازیر شد
واقعا لایق بهترین تشویق ها هستی! ایده پردازی و خلاقیتت در آشپزی فوق العاده است و همین غذای جدید و خوشمزه که با سلیقه ی خودت درست کردی ، نشانه ی علاقه و استعداد توست. عکس غذا هم خیلی حرفه ای و وسوسه برانگیز شده.
نتیجه گرفتم تو روزهای سخت هدف فقط نوشتن دستور نیست یه دستیار خوب می تونه انگیزه برای یه شروع تازه باشه ممنون از کوکپد جان
#دستیار_من