Πρόκειται για μια συνταγή που αναδεικνύει τέλεια τη δύναμη της γεύσης του άγριου σπαραγγιού... Δεν την έχω δοκιμάσει ποτέ με τα λευκά σπαράγγια οπότε δεν ξέρω αν θα είχε την ίδια επιτυχία.Λίγα μυστικά ακόμαΕπειδή το νερό που βράζουν τα σπαράγγια είναι ευεργετικό για τον οργανισμό και εγώ λυπάμαι να το πετάξω την επόμενη μέρα βράζω σε αυτό μακαρόνια και τα τρώμε με τυρί τριμμένο. Γίνονται πεντανόστιμα!

Πανεύκολο και πολύ γρήγορο φαί!! Πατάτες οι οποίες έχουν πρώτα βραστεί και μετά μπαίνουν στο φούρνο με αυγά και λαχανικά και γίνονται σπέσιαλ! Συνοδεύονται από μια υπέροχη σως γιαουρτιού!

Οι κεφτέδες με πατάτες στο φούρνο είναι ένα κυρίως πιάτο με γεύση και  άρωμα της μεσογειακής κουζίνας, χάρη στην παρουσία της ρίγανης και του λεμονιού. Οι κεφτέδες, ψημένοι  σε μια σάλτσα από λάδι και λεμόνι, γίνονται πολύ νόστιμοι και αφράτοι στο εσωτερικό.

Ακόμη μία έκρηξη γεύσεων. Τις συγκεκριμένες πατάτες φούρνου τις είδα σε συνταγή του Άκη..Τρώγονται σκέτες με λίγο τυράκι ή σαν συνοδευτικό.Καλή όρεξη!

Αυτή τη μαρινάδα τη βρήκα κατά τύχη και την τσίμπησα λιγάκι με το κύμινο και το κάρυ Μν λυπηθείτε να βάλετε μπίρα ούτε κύμινο και κάρυ αυτά φτιάχνουν την συνταγή ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Πεντανόστιμες πατάτες με μανιτάρια στο φούρνο. Ελαφρύ, πεντανόστιμο σερβίρεται ως κυρίως πιάτο στο οικογενειακό τραπέζι ή σαν γαρνιτούρα, πλάι σε πουλερικό, κρέας ή ψάρι

Υγιεινό και νόστιμο

#2020 Έψαχνα αφράτα μπιφτέκια για την γιαγιά μου και όποτε έφτιαχνα μου έλεγε δεν είναι μαλακά, έτσι μετά από πολλές αποτυχημένες συνταγές για μαλακά μπιφτέκια βρήκα αυτή και δεν την αλλάζω με τίποτα. Τips: 1.Με μπαγιάτικο ψωμί τα μπιφτέκια βγαίνουν πιο αφράτα. 2. Το ψωμί το μουλιάζω με την ανθρακούχα σόδα και το ρίχνω μέσα στο μείγμα. 3. Συνήθως παίρνω λάπα μοσχάρι γιατί έχει λίγο λίπος και είναι καλύτερο το αποτέλεσμα.

Αυτές τις πατάτες φούρνου τις κάνω συνέχεια. Αρέσουν σε μικρούς και μεγάλους και έχουν πολλά μπαχαρικά! #πατάτεςπορτοκάλι

Δεν χρειάζονταν φανφάρες, ούτε δύσκολες συνταγές. Έβαζε τις πανσέτες ή τις μπριζόλες στο ταψί, και το σπίτι μύριζε Κυριακή.Ελαιόλαδο, νεράκι, αλατάκι, ριγανίτσα, σκορδάκι , λεμονάκι στο τέλος και μια στάλα μέλι ή κρασί καμιά φορά άμα έλαχε, "για να πάρουν χαρακτήρα", όπως έλεγε. Και φυσικά, πατάτες — κομμένες στο χέρι, σαν να τις χάιδευε. Τις ανακάτευε με τα χέρια της, χωρίς βιασύνη, με μια σοφία απλή: "Άμα δεν αγγίξεις το φαγητό, δεν το νοιάζεσαι."Το ταψί έμπαινε στο φούρνο και όση ώρα ψηνόταν, το σπίτι γινόταν καταφύγιο: μυρωδιές που έσπαγαν τη μύτη, παιδικά στόματα που πεινούσαν, φωνές που έλεγαν "πότε θα φάμε", χεράκια φρεσκοπλυμμένα κι εκείνη, πάντα ήρεμη, με την ποδιά της, να απαντά: "Όταν θα μοσχοβολήσει μέχρι έξω."Και όταν έφτανε εκείνη η στιγμή… δεν ήθελες τίποτα άλλο. Το κρέας λουκούμι, η πατάτα καραμελωμένη, και όλα να θυμίζουν ένα πράγμα: πως η αγάπη δεν λέγεται, μυρίζει. Ψήνεται αργά. Και μένει! Αχ ρε γιαγιάκα αρχόντισσα!!! Έφυγες μα οι συνταγές σου θα σε θυμίζουν για πάντα..Απλή, αλλά συνάμα τόσο νόστιμη συνταγή! Αντί για πανσέτες, μπορούμε να κάνουμε την ίδια συνταγή με μπριζόλες λαιμού.