Πάρτε ωραία ώριμα μαύρα κεράσια και φτιάξτε αυτή τη μαρμελάδα. Το μόνο χρονοβόρο είναι το ξεκουκούτσιασμα!Ζάχαρη με πηκτίνη θα βρείτε σε μεγάλα σούπερ μάρκετ.Η μαρμελάδα αυτή παίρνει αρκετή γεύση από τα πορτοκάλια. Εγώ την άλλη φορά θα το δοκιμάσω με λιγότερο χυμό.Αν θέλετε η μαρμελάδα σας να είναι λεία, πάρτε το μπλέντερ χειρός και όταν έχουν μαλακώσει τα κεράσια, λιώστε τα.Ευχαριστούμε την ANGOLINA για τις φωτογραφίες βήμα βήμα.

Η εποχή των μαρμελάδων έχει μπει για τα καλά. Φράουλες, κεράσια, ροδάκινα, βερύκοκα, αχλάδια, κορόμηλα, βανίλιες, όλα στη διάθεση της νοικοκυράς. Εγώ όμως, επειδή δεν είμαι και τόσο “νοικοκύρης”, θα σας δώσω μέσα στο κατακαλόκαιρο μία συνταγή για χειμωνιάτικη μαρμελάδα! Απλά, θα φροντίσω να είναι τόσο “ελκυστική” σαν την διαβάζετε και να την φαντάζεστε τόσο νόστιμη μέσα από τις ρίγες της συνταγής, που να πάτε κατακαλόκαιρο να αγοράσετε μήλα για να την φτιάξετε... Ή, να την βάλετε πάνω-πάνω στα “υπ’ όψιν” για φτιάξιμο μόλις έρθει η εποχή τους. Όταν την δοκίμασα πρώτη φορά, η γεύση της μου θύμισε έντονα κάτι, που όμως δεν καταλάβαινα τι ήταν. Κάτι απροσδιόριστο αλλά και ωραίο. Και ξαφνικά ....Ε Υ Ρ Η Κ Α !!! Κατάλαβα ότι ήταν μία σούπερ συμπυκνωμένη γεύση από ... strudel μήλου, επαλείψιμο σε ψωμί. Στην πραγματικότητα, μία μαρμελάδα strudel !! Δεν είναι ωραία ιδέα ;Λίγα μυστικά ακόμα[1] Η μαρμελάδα αυτή έχει την ιδιαιτερότητα ότι δεν έχει βράσει πολύ. Για τον λόγο αυτό μπορεί να διατηρηθεί για ένα 15θήμερο στο ψυγείο ή και για ένα ολόκληρο χρόνο εάν αποστειρώσετε τα βάζα. Η αποστείρωση αυτή γίνεται Μ Ε Τ Α από το γέμισμά τους και την επαναφορά στη ορθή θέση και γίνεται με την λεγόμενη “υγρή μέθοδο”, σιγοβράζοντας τα βάζα σε κατσαρόλα με βραστό νερό, για ένα 30λεπτο περίπου. Ένα φακελάκι πηκτίνης συνήθως χρησιμεύει για ένα κιλό φρούτα. Επειδή όμως εδώ πρόκειται για μήλα, που έχουν τη δική τους, φυσική, πηκτίνη, για να μη γίνει πολύ σφικτή η μαρμελάδα, έχουμε αυξήσει λίγο (στο 1,2 κιλά) την ποσότητα των φρούτων. Για την βιομηχανική πηκτίνη φοβάμαι ότι προκύπτουν ανάλογα θέματα με αυτά της ζελατίνης. Εκείνο που έχει να προσφέρει είναι ο πολύ μικρός χρόνος βρασμού της μαρμελάδας, με αποτέλεσμα να διατηρείται καλύτερα το άρωμα των φρούτων. Υπάρχει, όμως, και η υγιεινή λύση. Εάν θέλετε, μπορείτε να φτιάξετε τη δική σας, σπιτική, πηκτίνη. Ανατρέξετε σε κάποια από τις συνταγές που υπάρχουν στο site για “σπιτική πηκτίνη” από τη Phoebe. Διατηρείται για ένα 6μηνο στη κατάψυξη και έτσι μπορείτε να την ετοιμάσετε τον χειμώνα και να σας χρησιμεύσει μέχρι και για τις μαρμελάδες του καλοκαιριού. Το θέμα είναι ότι δεν γνωρίζω (και δεν φαίνεται να προκύπτει και από τη συνταγή) πόση ποσότητα θα χρειασθείτε ανά κιλό φρούτων και πόση θα είναι η ελάχιστη αναλογία φρούτων/ζάχαρης. Ίσως όμως κάποιος να την έχει ήδη δοκιμάσει και να μπορεί πλέον να μας δώσει μία εικόνα. Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι σ ί γ ο υ ρ α μειώνει την ποσότητα της απαραίτητης ζάχαρης και σ ί γ ο υ ρ α μειώνει και τον χρόνο βρασμού. Μπορείτε όμως να δείτε και τη δική μου προσέγγιση, για «Σπιτική πηκτίνη από φλούδες και κουκούτσια μήλων». Επίσης, εάν θέλετε περισσότερα στοιχεία, μπορείτε να δείτε ένα σχετικό άρθρο για τη «Σπιτική Πηκτίνη. Από που; Πόση; Με ποιόν τρόπο; » που υπάρχει στο site. Επίσης υπάρχει η λύση με βιομηχανική μεν, φυτική δε, ζελατίνη, την agar agar. Η πηκτική ικανότητά της είναι πολύ μεγάλη και, επιπλέον, δεν έχει ανάγκη ζάχαρης για να πήξει. Ίσως την επόμενη φορά την δοκιμάσω με αυτόν τον τρόπο Μπορείτε και να αποφύγετε εντελώς την πηκτίνη, εάν διαθέσετε χρόνο για κανονικό βράσιμο. Σε αυτή τη περίπτωση, στο τέλος του χρόνου των 4-5 λεπτών έντονου βρασμού (βήμα 4), Δ Ε Ν σβήνουμε το μάτι και δεν αποσύρουμε από αυτό την κατσαρόλα. Κατεβάζουμε την ένταση στο ελάχιστο, προσθέτουμε Μ Ο Ν Ο την κανέλλα, το περιεχόμενο του φασολιού της βανίλιας, αλλά και τον χυμό από ένα λεμόνι, και σ ι γ ο β ρ ά ζ ο υ μ ε για δύο περίπου ώρες, ανακατεύοντας πότε πότε. Μετά το δίωρο, όταν η μαρμελάδα θα έχει δέσει (κάντε και την δοκιμή του κρύου πιάτου), προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά που περιγράφονται στο βήμα 5 (τη μουσκεμένη και στυμμένη σταφίδα και το κουκουνάρι) και περνάμε στο βήμα 6 και το γέμισμα των βάζων. Σε περίπτωση που θέλετε τη μαρμελάδα λεία και χωρίς να νοιώθετε τα κομμάτια του μήλου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα mixer χειρός και να την πολτοποιήσετε όσο είναι ακόμη ζεστή στη κατσαρόλα. Σε αντίθεση με ό,τι κάνουμε με άλλες μαρμελάδες, δεν τουμπάρουμε τα γεμάτα βάζα μέχρι να κρυώσει η μαρμελάδα, γιατί κρυώνοντας κολλάει στα καπάκια και δεν ξαναπέφτει όταν τα επαναφέρουμε σε όρθια θέση. Προσωπικά δεν με απασχολεί καθόλου, εσάς όμως μπορεί και να σας ενδιαφέρει. Οι ποσότητες των κουκουναριών και της σταφίδας είναι 2 και 3 κουταλιές, αντίστοιχα, ανά κιλό φρούτων. Για τα 1,2 κιλά, αυξάνουμε λίιιγο την ποσότητά τους. Η πρωτότυπη συνταγή έλεγε ότι μπορεί κανείς να αντικαταστήσει κουκουνάρι, σταφίδα και κανέλλα με μερικά φυλλαράκια μ έ ν τ α ς, πολύ ψιλοκομμένα. Διατεινόταν μάλιστα ότι η εκδοχή με την μέντα είναι πιο ανοιξιάτικη-καλοκαιρινή, ενώ αντίθετα εκείνη με τη «γεύση strudel», πιο χειμωνιάτικη. Εγώ, στη μικρότητά μου, να προτείνω, μιάς και κανέλλα, κουκουνάρι, σταφίδα αλλά και μέντα προστίθενται στο τέλος της διαδικασίας, με την μαρμελάδα ήδη έτοιμη, θα μπορούσε κανείς να μοιράσει την όλη ποσότητα στα δύο και να φτιάξει και τις δύο “εκδοχές”, μία χειμωνιάτικη και μία καλοκαιρινή.

Μούσμουλα. Φάγατε, όσα φάγατε, φρέσκα, από το δένδρο. Κάνατε και μία μαρμελάδα να τρώτε τον χειμώνα. Οι καρποί στο δένδρο δεν λένε όμως να τελειώσουν. Ένας ενδιαφέρον τρόπος να "τα κρατήσετε, για καιρό ακόμη, μαζί σας" είναι ένα λικέρ. Ή και δύο, διαφορετικά. Ιδού το πρώτο .....Λίγα μυστικά ακόμαΜε την ανάμειξη του αλκοόλ των 90° και ίσης ποσότητας νερού (η αρχικά μεγαλύτερη ποσότητα, εξατμιζόμενη, θα μειωθεί όσο ετοιμάζουμε το σιρόπι), θα μας δώσει ένα λικέρ των 45°. Ότι πρέπει για τα κρύα βράδια του χειμώνα ή, κρύο, σε παγωμένα ποτήρια, για τις ζεστές “βεραντάδες” του καλοκαιριού. Εάν όμως το θέλετε ακόμη πιο δυνατό, μειώστε την ποσότητα του νερού. Κάλλιστα μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει κάποιο ποτό στη θέση του αλκοόλ (μία βότκα, μία γκράπα ή κάποιο άλλο –χωρίς έντονη γεύση– ποτό), αφαιρώντας ταυτόχρονα και το νερό. Έτσι το λικέρ θα έχει τους βαθμούς του ποτού που θα χρησιμοποιηθεί.

Σε συζήτηση με φίλους από την περιοχή των Φερών (Έβρος) έμαθα για τα τσάπουρνα, ένα είδος άγριου δαμάσκηνου που μοιάζει με μύρτιλλο. Ψάχνοντας βρήκα διάφορες συνταγές και είπα να πειραματιστώ…οπότε ξεκίνησα με μαρμελάδα!!!Οι ποσότητες είναι σχετικές και σχετίζονται με την ποσότητα του «χυμού» που θα προκύψει από τα τσάπουρνα.

Είχα απελπιστεί με τα ατελείωτα φρούτα από το καλοκαίρι και έτσι μου ήρθε η ιδέα να τα κάνω μαρμελάδα!!Χρησιμοποίησα μήλα, μπανάνες, σύκα και βανίλιες!!Φυσικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ότι φρούτα θέλετε!!

Παρέα με τον θείο Γιώργο και τον Κύριο Σπύρο ζήσαμε την πιο αξέχαστη εμπειρία! Ροβολήσαμε ρούγες και λαγκάδια, σαλαγήσαμε και αρμέξαμε πρόβατα και κατσίκες και μάθαμε πως φτιάχνεται το τυρί με τον παραδοσιακό τρόπο!Εμείς θα σας δώσουμε τον παραδοσιακό τρόπο. Εννοείται όμως πως αν έχετε τα αντίστοιχα υλικά, μπορείτε να το φτιάξετε και στο σπίτι κατά προτίμηση με πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα.Στο βιντεάκι που ακολουθεί μπορείτε να δείτε όλη τη διαδικασία αναλυτικά!https://www.youtube.com/watch?v=tsTGYpP5D-Q&t=524s

🌼Πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι συνταγές για τις μαρμελάδες φρούτων δεν περιελάμβαναν την πηκτίνη και πολλές τεχνητές μαρμελάδες (μη-εσπεριδοειδών) σήμερα γίνονται χωρίς πηκτίνη.🏵️Τα συστατικά που χρησιμοποιούνται και πώς αυτά παρασκευάζονται καθορίζουν τον τύπο του διατηρούμενου· μαρμελάδες (μη-εσπεριδοειδών), ζελέδες, μαρμελάδες (εσπεριδοειδών) είναι όλα παραδείγματα των διαφόρων τύπων των διατηρούμενων φρούτων, τα οποία ποικίλουν ανάλογα με το χρησιμοποιούμενο φρούτο.🌼Το τσάτνεϊ ή τσάτνεϋ (chutney) (φρουτομπαχάρ),είναι μια πικάντικη νοστιμιά Ινδικής καταγωγής, που αποτελείται από φρούτα, μπαχαρικά και βότανα. Αν και αρχικά προορίζονταν να καταναλωθούν αμέσως μετά την παραγωγή τους, τα σύγχρονα τσάτνεϊ, συχνά γίνονται προκειμένου να πωληθούν, έτσι απαιτούν συντηρητικά -συχνά ζάχαρη και ξύδι- ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα έχουν την κατάλληλη διάρκεια ζωής. Τα τσάτνεϊ (φρουτομπαχάρ),από μάνγκο (mango chutney), για παράδειγμα, είναι μάνγκο ελαττωμένα με ζάχαρη.🏵️Η κατεψυγμένη μαρμελάδα (μη-εσπεριδοειδών) είναι αμαγείρευτη (ή μαγειρεμένη, για λιγότερο από 5 λεπτά), στη συνέχεια διατηρείται στην κατάψυξη. Είναι δημοφιλής σε τμήματα της Βόρειας Αμερικής, για την πολύ φρέσκια γεύση της.✓Πληροφοριες από την Βικιπαίδεια.#Επιδόρπια

Ορεκτικό finger food απλό, γρήγορο και νόστιμο. Και μπορεί οι γιορτές να πέρασαν, ευκαιρίες όμως για τέτοιες “νοστιμιές” θα υπάρξουν και άλλες.Θα τα ευχαριστηθείτε σε μικρές μπουκιές που συνδυάζουν από τη μια την μεσογειακή νοστιμιά της ντομάτας, με μόνο καρύκευμα λίγο αλάτι και πιπέρι και ενισχυμένη τη γεύση της από το ψήσιμο στο φούρνο και από την άλλη την εύθρυπτη χρυσαφί σφολιάτα, τη νοστιμισμένη με τη σειρά της από τα υγρά της ψητής ντοματούλα!!!Τις θέλετε για ορεκτικό; Για μπουφέ; Για εισαγωγικό πιάτο; Έτσι, για να ανοίγετε κάθε τόσο το ψυγείο και να παίρνετε μία “για τη λιγούρα”; Για ό,τι και να τις προορίζετε, οι ντοματούλες αυτές είναι νοστιμότατες και η επιτυχία σας εξασφαλισμένη!Λίγα μυστικά ακόμαΜε ένα φύλλο σφολιάτας θα μπορέσουμε να καλύψουμε από 20 με 25, ίσως και 30 ντοματάκια. Εξαρτάται από το μέγεθός τους αλλά και από το πλάτος των λωρίδων σφολιάτας που έχουμε κόψει.Και μια και αναφερόμαστε στις λωρίδες, σφολιάτα είναι, πολύ εύκολα θα μπορούσαμε να κόβουμε λωρίδες του ενός μόλις εκατοστού και να τις φαρδαίνουμε, περνώντας από πάνω με τον πλάστη. Μην το κάνετε όμως! Θα γίνει πολύ λεπτή και με το ψήσιμο κυριολεκτικά “καταρρέει”, δεν μένει κολλημένη στη θέση της σε όλο το ύψος γύρω από τη ντομάτα. Αφήστε την να έχει το πάχος που έχει στη συσκευασία της και φροντίστε να στερεώνεται καλά πάνω στην ντομάτα.Επίσης, θα μπορούσαμε να σκεφθούμε να κόψουμε την κάθε λωρίδα στη μέση (για εξοικονόμηση ποσότητας, να κάνουμε διπλάσιο αριθμό ντοματιών). Μην το κάνετε ούτε αυτό! Θα χρησιμοποιήσουμε μία ολόκληρη λωρίδα σε κάθε ντοματάκι, ακόμη και αν εύκολα τυλίγεται το κάθε τους και με μισή λωρίδα σε μήκος. Και εδώ ο λόγος είναι ο ίδιος, για να στερεωθεί καλά πάνω στα ντοματάκια και να μη “καταρρεύσει” στο ψήσιμο.Εάν θέλετε, μπορείτε να φτιάξετε τη μισή ποσότητα. Σε αυτήν την περίπτωση, θα ανοίξουμε τη διπλωμένη ζύμη σφολιάτας πάνω στον πάγκο μας, θα την κόψουμε στη μέση κατά την έννοια του μήκους της, θα ξαναδιπλώσουμε τη μισή και θα την ξαναβάλουμε στο ψυγείο για επόμενη χρήση. Τόσο απλά, ήθελα όμως να σας το πω για να μην ανησυχείτε τι γίνεται εάν θέλετε λίγα μόνο ντοματάκια, να τα ψήσετε μαζί με κάτι άλλο στο φούρνο, έτσι, “για τη λιγούρα”. Γιατί σαν μεζές, έτσι με τη γεύση της ψητής ντομάτας, “φυλακισμένης” μέσα στο σφολιατένιο καλαθάκι της, τη νοστιμιά των κόκκων του αλατιού και το άρωμα της ρίγανης, είναι υ-πέ-ρο-χος.Μπορείτε να ακολουθήσετε και άλλη μία μέθοδο “περιτυλίγματος” (μάλιστα ετούτη εδώ είναι που πρότεινε η συνταγή, εμένα απλά μου φάνηκε λιγότερο …“καλαίσθητη”, αν και μετά το ψήσιμο το αποτέλεσμα δεν έχει διαφορά. Περιτυλίγουμε κάθε ντοματάκι ΠΡΩΤΑ με τη λωρίδα της σφολιάτας, την στερεώνουμε στην άκρη (πάντα με λίγο νερό) και ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ καλύπτουμε το κενό στην κάτω πλευρά της, με ένα μικρό κομμάτι ζύμης. Και πάλι έχουμε φτιάξει κάτι σαν καλαθάκι, ίσως λίγο πιο γρήγορα (κάτι δευτερόλεπτα!) αυτή τη φορά, μόνο που το κομματάκι μου φαινόταν σαν …“τσόντα”. Κουραφέξαλα, το ίδιο πράγμα είναι.

Τις περισσότερες φορές αυτού του είδους οι συνταγές μου αποτελούν, κομμάτι μιας προσπάθειας να μην οδηγηθεί τίποτα από τα υλικά που μπορούν να καταναλωθούν στα ''αζήτητα'', και τούτο γιατί η υπέρ κατανάλωση των πόρων θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε όλο και μεγαλύτερη φτωχοποίηση των χωρών με μεγάλα μεγέθη πληθυσμού . Επομένως στόχος : Τίποτα να μην πάει χαμένο...#Ημερολόγιο2025 #Oικονομικό

Δεν είχα σκοπό να πειραματιστώ με κάτι τέτοιο, άν δεν ανακάλυπτα από το προηγούμενο γλυκό που ανέβασα (Ταχινοσοκολατόπιτα) ότι η κρούστα ταχινιού όπως είχε εμποτιστεί από το σιροπάκι, θύμιζε γευστικά, κάπως, την αντίστοιχη λευκή κρούστα των παχυντικών ντόνατς...Από αυτήν την αφορμή αποφάσισα να εξυγιάνω το κακόφημο αυτό γλυκό μεταφέροντας το στον δικό μου κόσμο των αυτοσχέδιων διαιτητικών γλυκών.Βέβαια η γεύση και η υφή της ζύμης, θυμίζει μάλλον ζουμερή καρυδόπιτα στο σιροπάκι της. Όμως λόγω της κρούστας ταχινιού, της εμφάνισης και της όλης ιδέας, τα βάπτισα ντόνατς

Πρωτότυπο φαγητό που μπορείτε να παρουσιάσετε σε τραπέζι και να εντυπωσιάσετε!Λίγα μυστικά ακόμαΤα υλικά της γέμισης μπορείτε να τα αντικαταστήσετε και με μια δόση κιμά μαγειρεμένο. Γενικά μπορείτε να κάνετε πολλές παραλλαγές μ'αυτή τη συνταγή.

Μούσμουλα. Φάγατε, όσα φάγατε, φρέσκα, από το δένδρο. Κάνατε και μία μαρμελάδα, να τρώτε τον χειμώνα. Οι καρποί στο δένδρο δεν λένε όμως να τελειώσουν. Ένας ενδιαφέρον τρόπος να "τα κρατήσετε, για καιρό ακόμη, μαζί σας" είναι ένα λικέρ. Ή και δύο, διαφορετικά. Ιδού το δεύτερο .....Λίγα μυστικά ακόμα:Με την ανάμειξη του αλκοόλ των 90° και ίσης ποσότητας νερού (η αρχικά μεγαλύτερη ποσότητα, εξατμιζόμενη, θα μειωθεί όσο ετοιμάζουμε το σιρόπι), θα μας δώσει ένα λικέρ των 45°. Ότι πρέπει για τα κρύα βράδια του χειμώνα ή, κρύο, σε παγωμένα ποτήρια, για τις ζεστές “βεραντάδες” του καλοκαιριού. Εάν όμως το θέλετε ακόμη πιο δυνατό, μειώστε την ποσότητα του νερού. Κάλλιστα μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει κάποιο ποτό στη θέση του αλκοόλ (μία βότκα, μία γκράπα ή κάποιο άλλο –χωρίς έντονη γεύση– ποτό), αφαιρώντας ταυτόχρονα και το νερό. Έτσι το λικέρ θα έχει τους βαθμούς του ποτού που θα χρησιμοποιηθεί.#ΜηνΤοΠετάς