Αυτην την συνταγή την εμπνεύστηκα χθες το βραδυ και θελησα να την μοιραστω μαζί σας.Αρχικα ηθελα να κάνω παστιτσιο αλλα δεν ειχα κιμά,ήταν και αργα,ειχαν κλεισει τα καταστηματα.Ειχα ομως λουκανικα χωριατικα!Έτσι εφτιαξα κιμά από...χωριατικα λουκανικα κι εγινε πεντανοστιμο!Ελπιζω να σας αρεσει!Για παμε να δουμε λοιπον...

Ένα πιάτο με πάρα πολλά πλεονεκτήματα:1. είναι πλήρες. Έχει το σολομό του αλλά έχει και τα φρούτα και τα λαχανικά! Βάλε λίγο το ελαιόλαδο και το σουσαμάκι, νομίζω πως τα έχει όλα2. γίνεται όλο μέσα σε ένα ταψί. Αυτό σημαίνει πως γλυτώνεις χρόνο, και φυσικά γλιτώνεις πλύσιμο3. είναι πολύ νόστιμο!Τη συνταγή τη βρήκα εδώ https://www.healthy-delicious.com/one-pan-orange-salmon/ και έκανα μικρές αλλαγές.#έναταψί #διατροφή #πλήρεςγεύμα

Δεν ήθελα να φτιάξω απλά φασολάκια, ήθελα όλες τις βιταμίνες κ τα χρώματα σε ένα πιάτο. Άμα θέλετε παραλείπεται κάποιο από τα υλικά.. #χρυσοπιρουνι

Ή, πως μπορείτε να φτιάξετε (άλλο) ένα νοστιμότατο πιάτο από τα περισσεύματα του κυριακάτικου φαγητού, που δεν είναι πια ούτε τόσο πολύ ούτε τόσο ελκυστικό για να σας φέρει με λαχτάρα πίσω στο τραπέζι... Κάτι από το μοσχαράκι κατσαρόλας που είχε την τιμητική του την Κυριακή, κάτι από το λεμονάτο κοτόπουλο του Σαββάτου, βάλτε και τις πένες που (πάντα) υπάρχουν στο ντουλάπι και το αποτέλεσμα είναι ένα εξαιρετικό πιάτο, γρήγορο όσο να βράσουν τα ζυμαρικά και νόστιμο όσο ένα πιάτο των 25 Ευρώ σε ένα στυλάτο εστιατόριο.Γιατί είναι πράγματι πιάτο για τέτοιες “δόξες”, αρκεί να του ρίξεις από πάνω δυό λεπτές φλοίδες parmigiano, να στάξεις ολόγυρα στο πιάτο 6-7 σταγόνες μπαλσάμικο και να στηρίξεις πάνω του κανά-δυό φυλλαράκια σχινόπρασου. Α, και να μειώσεις την ποσότητα στο πιάτο στο 1/4... Πως αλλιώς να τονίσεις την αξία του;

Η σαλτσούλα που συνοδεύει αυτό το πιάτο, γνωστή και σαν “τριπλό βούτυρο”, βασίζεται σε υλικά απλά, που πρέπει να είναι πολύ φρέσκα και πολύ καλής ποιότητας και που... μπα, τίποτα άλλο.Είναι μία πολύ εύκολη συνταγή, ελαφριά παραλλαγμένη από την παραδοσιακή (με την προσθήκη και κρέμας γάλακτος), που όμως θα σας κάνει να “επιστρέψετε” πίσω στη Ρώμη και στα στενά σοκάκια του ιστορικού της κέντρου, για να “ξαναγευθείτε” εκεί, στη via della Scrofa και στην “Trattoria Alfredo”  το πεντανόστιμο αυτό πιάτο.Πως ; Δεν έχετε πάει ποτέ στη Ρώμη ; Ή δεν έχετε δοκιμάσει αυτά τα ζυμαρικά ; Ευκαιρία να το κάνετε, με αυτά σαν αφορμή προγραμματίστε ένα ταξείδι και απολαύστε, μεταξύ άλλων εξαιρετικών πιάτων και αυτές τις εξαιρετικές, σπιτικές, φετουτσίνε. Ένα πιάτο “άξιο για Δούκισσες”, όπως μπορείτε να δείτε στη συνέχεια, στα “Μυστικά”. Και, θυμηθείτε, μη κάνετε το λάθος των πολλών και τις ζητήσετε σαν Fetuccini (φετουτσίνι), στο αρσενικό τους..... “Κορδελίτσες” είναι, θηλυκού γένους, ακόμη και στα ελληνικά.....Εάν θέλετε να τις φτιάξετε μόνοι σας, μπορείτε να βρείτε τη συνταγή για σπιτικές φετουτσίνε με αυγά στα“Tα “Μεγάλα Μεγέθη”Tagliatelle και Fettuccine” .Λίγα μυστικά ακόμα[1] Ελλείψει τριμμένου parmigiano, ψιλόκοψα (σε πολύ-πολύ μικρά κυβάκια, για να διευκολύνω το λιώσιμο) μία πολύ καλή γραβιέρα που είχαμε σπίτι. Έλιωσε πολύ ωραία και έδωσε και μία ωραία γεύση στο φαγητό, ελπίζω ισάξια (ή περίπου) με εκείνη που θα έδινε το parmigiano. Εσείς επιδιώξτε να την κάνετε τη συνταγή με την κλασσική επιλογή.[2] Η ποσότητα του βούτυρου, για τα δικά μου τα γούστα, πιστεύω ότι είναι αρκετά μεγάλη. Όχι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, απλά ένα μέρος της παραμένει αναπορρόφητο από τις φετουτσίνε. Οα μπορούσε κάλλιστα να είναι 120-150 γρ, αντί για 200. Αλλά ίσως είναι προσωπικό το θέμα. Πρέπει όμως να το σημειώσω, όπως πρέπει και να αναφέρω την ποσότητα της αυθεντικής συνταγής.Οι φετουτσίνε (fettuccine) είναι ένα φρέσκο ζυμαρικό (φτιαγμένο με αλεύρι, αυγά, νερό και λίγο αλάτι) που μοιάζει με μικρές κορδέλες (αυτό σημαίνει και το όνομά τους, κορδελίτσες), τυπικό της περιοχής της κουζίνας της Ρώμης, πολύ κοντά σε εμφάνιση, αν και φαρδύτερο, από τις πιο γνωστές ταλιατέλες (tagliatelle) που (προ)έρχονται από την περιοχή της Μπολόνια.Οι fettuccine Alfredo, τώρα, είναι ένα πιάτο εμπνευσμένο, κάπου στις αρχές του 20ου αιώνα, στο –διάσιμο πια– εστιατόριο “Da Alfredo” (από το όνομα του αρχικού του ιδιοκτήτη, Alfredo di Lelio, ο οποίος θέλησε να φτιάξει ένα πιάτο για την έγκυο γυναίκα του, το 1914), στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης, σαν μία παραλλαγή (προσθήκη τριμμένου parmigiano, σε αρκετή ποσότητα) του ήδη γνωστού από τότε φετουτσίνε με βούτυρο (“fettuccine al burro”), και είναι φτιαγμένες με μία απλή κρέμα τυριού και βούτυρου.Η γεύση των “fettuccine Alfredo” (και ακόμη περισσότερο εκεί των “προγόνων” τους, “fettuccine al burro”, θα θυμίσουν στους παλαιότερους γνωστές από παλιά γεύσεις και αρώματα, την εποχή που στα σπίτια φτιάχνανε συχνά λευκές μακαρονάδες, με μόνο καυτό βούτυρο πάνω τους.Το πιάτο έγινε διάσημο –λέει η παράδοση– όταν το ερωτεύθηκαν ο Ντάγκλας Φέϊρμπανκς (Douglas Fairbanks), γνωστός αμερικανός ηθοποιός της εποχής (“Ο κλέφτης της Βαγδάτης”, “Ρομπεν των Δασών”, “το Σημάδι του Ζορό”, κ.α.) και η Μαίρη Πίκφορντ (Mary Pickford), διάσημη ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου και “κρυφός” δεσμός, αρχικά, του Φέϊρμπανκς και σύζυγός του κατόπιν, σε ένα πέρασμά τους από την Ευρώπη και τη Ρώμη, με την ευκαιρία του μήνα του μέλιτός τους, το 1929.Αμερικανοί τουρίστες στη Ρώμη μετέφεραν, μαζί με τις εντυπώσεις και τις αναμνήσεις τους από την ιταλική πρωτεύουσα, και τη συνταγή για αυτό το νόστιμο πιάτο “πίσω στην πατρίδα”, και έτσι σήμερα είναι ένα πολύ διαδεδομένο πιάτο στην Αμερική, στα Στέιτς..... Με τις αλλαγές και τις προσθήκες, βέβαια, που η δική τους κουζίνα επιβάλει. Έτσι, πέραν της προσθήκης της κρέμας γάλακτος –που πρέπει να είναι ιταλικής εμπνεύσεως– βρίσκουμε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (αχ, πόσο καλό μας κάνει αυτός ο Ατλαντικός, να ήξερε.....), Φετουτσίνε Αλφρέντο με γαρίδες, με κοτόπουλο, με σκόρδο, με μαϊντανό, με μπρόκολο… !!! Αλλά και με προσθήκη αλευριού ή και r o u x (το μείγμα αλεύρι-βούτυρο στο αρχικό στάδιο της παρασκευής της μπεσαμέλας), για “να πήζει πιο εύκολα”, λένε οι αθεόφοβοι !!!Εάν θέλετε να μείνετε στις αυθεντικές “fettuccine Alfredo”, αφαιρέστε από τα υλικά την κρέμα γάλακτος, διπλασιάστε το βούτυρο και φτάξτε την κρεμούλα μόνο με αυτό και το τυρί parmigiano. Απλώστε σε ένα ζεσταμένο πιάτο το βούτυρο σε κομματάκια, ρίξτε από πάνω τους τις φετουτσίνε, σκεπάστε τες με το τυρί parmigiano και αρχίστε να ανακατεύετε με προσεκτικές αλλά γρήγορες κινήσεις, να λιώσουν και να ομογενοποιηθούν βούτυρο και parmigiano και να καλύψουν τα ζυμαρικά με ένα λεπτό στρώμα κρεμούλας. Δείτε στα γρήγορα με πόση τέχνη την φτιάχνουν, ακόμη και σήμερα στην “Trattoria Alfredo”. Σας φαίνεται πιο δύσκολο ; Ε, γι’ αυτό και προστίθεται η κρέμα γάλακτος, που βοηθάει στην εύκολη δημιουργία της κρέμας...Θέλετε να εκνευρίσετε για τα καλά ένα κάτοικο της Ρώμης ; Πείτε του ότι το διάσημο πιάτο τους ΔΕΝ είναι και τόσο δικό τους, αλλά έχει ρίζες στον ιταλικό βορρά. Υπάρχει λοιπόν μία ιστορία (μπορείτε να τη βρείτε δημοσιευμένη στους New Work Times) που θέλει τη συνταγή αυτή, με τις κίτρινες (από την ύπαρξη των αυγών) “κορδελίτσες”, να σερβιρίσθηκε για πρώτη φορά στο παλάτι Δούκα της Φεράρα, το μακρινό-μακρινό 1501, όταν η Λουκρητία Βοργία, αδελφή του Πάπα Αλέξανδρου του VI, έκανε την πρώτη εμφάνισή της σαν σύζυγος του Δούκα της Φεράρα, Alfonso d'Este. Το χρυσαφί χρώμα, αλλά και το σχήμα των ζυμαρικών παρέπεμπε, λέει η ιστορία, ακριβώς στα μαλλιά της πανέμορφης (όσο και δολοπλόκας) Λουκρητίας. (Κάθε ομοιότητα με κάθε άλλη .....ΛΟΥΚΡΗΤΙΑ πρέπει να θεωρηθεί εντελώς τυχαία)

Το αγαπημένο χειμωνιάτικο εσπεριδοειδές προσφέρει το εκλεπτυσμένο του άρωμα σε ένα πρώτο πιάτο πραγματικά πολύ κομψό και ταυτόχρονα ιδιαίτερα απολαυστικό.Ιδανικό για ένα ρομαντικό δείπνο για δύο. Το risotto πορτοκαλιών (“Risotto alle arance”) είναι ένα υπέροχο πρώτο πιάτο, εύκολο να ετοιμαστεί και με σίγουρη επιτυχία.Αν και στο μυαλό όλων μας τα πορτοκάλια ταιριάζουν πολύ πιο εύκολα με κάποιο desert, παρ’ όλα αυτά δεν παύουν να είναι εξαιρετικά συστατικά και για αλμυρές παρασκευές και “παντρεύονται” τέλεια με μία σειρά από πρώτα πιάτα, με ψάρια αλλά και με κρέατα.Εδώ, το άρωμα των εσπεριδοειδών συνδυαζόμενο με την απαλή υφή του ρυζιού συνταιριάζουν σε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Δοκιμάστε το, είναι απλό και γρήγορο.#2020

Θέλετε να συνηθίσετε το παιδί σας να τρώει υγιεινά, ακόμη και γεύσεις που δεν είναι και πολύ «εύκολες»;Έχετε όρεξη για πάστα στο φούρνο αλλά διαφορετική από τα συνηθισμένα;Σας έχει πάρει τα μυαλά ο πάγκος του αγαπημένου σας παραγωγού στη λαϊκή;Όποιος και αν είναι ο λόγος, έχετε την ευκαιρία να φέρετε στο οικογενειακό τραπέζι ένα πρώτο πιάτο διαφορετικό, ένα πιάτο νόστιμο, γεμάτο ζεστασιά και θαλπωρή, ένα πιάτο που “θα πείσει” ακόμη και αυτούς που δεν αγαπούν αυτό το στρουμπουλό κηπευτικό.Διακοσμημένο με το σαφράν (αλλά και το κουκουνάρι, εάν το προσθέσετε), νοστιμευμένο από την παρουσία της αντσούγιας και, τελικά, ολοκληρωμένο με την τραγανή κρούστα δύο τυριών!Ασφαλώς και μπορεί κανείς να ετοιμάσει το ίδιο πιάτο με μπρόκολο στη θέση του κουνουπιδιού. Ή, ακόμη, και με τα δύο αυτά μαζί.Δυσκολία πιάτου: Καμία. Κόστος πιάτου: Μέτριο. Χρόνος προετοιμασίας: 15 λεπτά. Χρόνος μαγειρέματος: 30 λεπτά (10’ τηγάνι + 20’ φούρνος).

Για τελευταία συνταγή αυτής της χρονιάς έχω κρατήσει, εδώ και πολλές-πολλές εβδομάδες, αυτήν την υπέροχη συνταγή για λαζάνια με ένα πολύ νόστιμο ραγού, φτιαγμένο με ανάμικτο κιμά (μοσχάρι-χοιρινό).Η ιδιαιτερότητα των λαζανιών αυτών είναι ότι η γέμιση δεν είναι η ίδια στην κάθε στρώση ζυμαρικών, αλλά ραγού, μπεσαμέλ και τυριά εναλλάσσονται, δίνοντας ένα εξαιρετικό τελικό αποτέλεσμα.ένα πιάτο για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς που θα ενθουσιάσει εσάς και τους συνδαιτυμόνες σας.!!!

Ένα φαγητό νόστιμο, λαχταριστό, που θυμίζει σπίτι και οικογένεια, γεμάτο ζεστασιά, γεμάτο αναμνήσεις, γεμάτο συναίσθημα. Από αυτά που ζεσταίνουν το μέσα σου, που σε κάνουν να “γλείφεις τα δάκτυλά σου”, που η νοστιμιά του παραμένει ζωντανή για ώρα στον ουρανίσκο σου.Παραδοσιακό φαγητό, τόσο πληθωρικό που η απόλαυση να σε πλημμυρίζει σε κάθε κουταλιά και ταυτόχρονα τόσο κομψό και ελαφρύ, ικανό να σταθεί το ίδιο καλά σε ένα τραπέζι όπου ορμούν πινασμένοι έφηβοι μετά από προπόνηση όσο και σε ένα εορταστικό τραπέζι με ...“το καλό μας σερβίτσιο”!

Spaghetti alla vesuviana, η πρωτοξάδελφη των spaghetti alla puttanesca, είναι ένα πρώτο πιάτο γρήγορο, απλό και μπορεί να σας βγάλει ασπροπρόσωπες σε κάθε περίπτωση που θα βρεθείτε με “ξαφνικούς επισκέπτες της τελευταίας στιγμής”.Τα υλικά της συνταγής είναι από εκείνα που συνήθως δεν λείπουν από ένα σπίτι και …ιδού! Μέχρι να πείτε κύμινο τους έχετε όλους μαζεμένους στο τραπέζι να περιμένουν να ευχαριστηθούν αυτό το πιάτο που …“η μυρωδιά του τους σπάει τα ρουθούνια”.ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ για παιδιά και νέους/νέες που δεν έχουν συνηθίσει τα καυτερά.

Το Baeckeoffe είναι ένα φαγητό κατσαρόλας, με προέλευση την Αλσατία της Γαλλίας στα σύνορα με τη Γερμανία. Στη διάλεκτο της περιοχής, “Baeckeoffe” σημαίνει "φούρνος αρτοποιίας".Ουσιαστικά είναι ένα φαγητό που αποτελείται από ροδέλες πατάτας, ροδέλες κρεμμυδιού, κομμάτια-μπουκιές από τρία διαφορετικά κρέατα, από αυτά που λέμε “κατσαρόλας” (αρνίσιο, μοσχαρίσιο και χοιρινό) με που έχουν μαριναρισθεί μαζί ένα ολόκληρο βράδυ σε λευκό κρασί με κουκούτσια κέδρου (στα μέρη τους χρησιμοποιούν τοπικό, Αλσατικό, κρασί, φαντάζομαι ότι εδώ δεν θα χαλαλίζαμε κάτι τέτοιο μια και εισάγονται οι πιο ακριβές από τις ετικέτες τους (> 30€), αλλά κάνει πολύ καλά ένα καλό λευκό κρασί με φρουκτώδες άρωμα, ένα ελληνικό Riesling ή κάτι ανάλογο). Στη συνέχεια το φαγητό μαγειρεύεται πολύ αργά στο φούρνο, σε κεραμική κατσαρόλα ερμητικά κλεισμένη με ζυμάρι. Το φαγητό μπορεί να έχει ακόμη πράσα, καρότα, θυμάρι, σκόρδο, μαϊντανό, μαντζουράνα.Και μόνο σαν εμπειρία εμένα μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα και το έφτιαξα μία Κυριακή που είχα μεγάλα κέφια Και δεν το μετάνοιωσα, αντίθετα απολαύσαμε στο σπίτι ένα πολύ υπέροχο μαγειρευτό φαγητό, “μαμαδίστικο” (“μπαμπαδίστικο” στην προκειμένη περίπτωση…) που μας ζέστανε, μας έκανε ευτυχισμένους και κατέρριψε (για πολλοστή φορά είναι αλήθεια) ότι το φαγητό στη Γαλλία είναι αυτό που βρίσκεις στο Παρίσι, κάτι french fries, τίποτα crepes, ασφαλώς pâtes, και salades et pizza….

Πραγματικά πολύ πρακτικό κέικ για το απογευματινό με τις φίλες σας με πάμπολλες διαφοροποιήσεις όταν μοιραστεί στα δύο, εύκολο αφράτο, πεντανόστιμο που με την φαντασία σας μπορείτε να το φτάσετε σε δικά σας προσωπικά επίπεδα του γευστικού σας γούστου ❣️👌😍.