Historia przepisu jest bardzo długa. Sięga wieku XVII, a potrawy zapewne jeszcze dłuższa.
Na przepis natknąłem się w jakiejś publikacji, a w zasadzie na źródło, w którym ów przepis znalazłem.
Była to pierwsza polska książka kucharska: "Compedium ferculorum" Stanisława Czernickiego - kucharza nadwornego na zamku XX. Lubomirskich w Wiśniczu.
Przepis pisany był czcionką, rzekłbym, trudną. I trochę czasu mi zeszło zanim go rozszyfrowałem.
Nie chcę powiedzieć, że trud mój był daremny, bowiem miałem z tego faktu pewną satysfakcję, aczkolwiek w roku, bodajże, 2012 nabyłem współczesna wersję "Zebrania potraw" pod redakcją Jarosława Dubanowskiego, gdzie ten i inne przepisy przybrały współczesną postać.
Przepis ten zmodyfikowałem, dostosowałem do naszych realiów, a przede wszystkim uprościłem.