آب و گلاب و شکر رو توی یه کاسه ریخته و هم میزنیم تا شکر حل شه.
آرد گندم رو توی دیگ ریخته و با “قاشق چوبی با دسته بلند” روی شعله زیاد آتش قرار می دیم (لازم نیست آرد رو تفت بدیم).

روغن رو اضافه میکنیم و مرتب هم می زنیم.
باید آرد و روغن به خوبی ترکیب شن و گلوله ای از آرد در مخلوط آرد و روغن وجود نداشته باشه.
غلظتش الان مثل “ارده” است.

از لحظه ای که شروع به هم زدن حلوا می کنیم باید دقت کنیم که جهت هم زدن فقط از یک سمت باشه و هرگز عوض نشه.
یعنی مثلا اگر داریم در جهت حرکت عقربه ساعت هم می زنیم دیگه اجازه نداریم جهت رو عوض کرده و خلاف جهت حرکت عقربه ساعت حلوا رو هم بزنیم.
به هم زدن ادامه میدیم ، کم کم احساس میکنیم که آرد سبک شده.

مرتب هم میزنیم که یه وقت ته نگیره. فقط در یک جهت. وگرنه بعدا حلوا کش نمیاد.
وقتی که رنگ آرد و روغن طلایی شد دیگه از روی حرارت برش میداریم
اینکه در این مرحله چقدر روی حرارت بذاریم و تا چه میزان رنگ آرد و روغن تیره بشه دیگه دست خودمونه یعنی بستگی به ذائقه داره.

شهد رو اضافه کرده به هم زدن ادامه میدیم تا زمانی که حلوای انگشت پیچ جا بیافته
در این مرحله حلوا “کاملا” شله. دوباره روی حرارت میذاریم تا قل بزنه و همچنان مرتب ازیک جهت هم میزنیم منتظر این نمونید که سفت بشه. این مدل حلوا بعد از سرد شدن سفت خواهد شد.

بعد که شروع میکنه به قل زدن و قوام اومدن
شعله رو خاموش کرده درصورت تمایل خلال بادام اضافه کرده در ظرف میکشیم روغن اضافه رو بگیرید ولی یک لایه نازک روی حلوا باقی بذارید چون مانع خشک شدن حلوا میشه