W zasadzie to od dziecka wiemy, jak kisić ogórki, wszak " przeszkadzaliśmy" naszym mamom, babciom podczas letnio-jesiennych "manipulacji" ogórkowych.
W gruncie rzeczy to operacja nieskomplikowana. Potrzebna jest sól, woda i, co oczywiste, przedmiot naszych operacji.
To skąd się wzięła taka mnogość rodzajów kiszonych ogórków? Są ogórki Babci Józi, Cioci Kloci i, powiedzmy Dziadka Michała...
Po drugie mamy ogórki geograficzne: po chińsku, krakowski i cała reszta półkuli północnej...
Bywają również nazwy socjalne, bardziej prestiżowe: po admiralsku, kapitańskie, królewskie i po prostu socjologiczne po wiejsku, kresowe, po chłopsku, chłopskie...
Czym się różnią zatem? Zapewne pozostałymi składnikami: miód, cukier, musztarda, liście tego lub tamtego ziela, przyprawy najprzeróżniejsze. I może rzecz ostatnia: faktory fizykochemiczne... Prezentowane przeze mnie kiszone ogórki pochodzą z małej adżarskiej wioski. Z Kaukazu (2500 npm). Zostałem poczęstowany przez Panią Suliko. I nie tylko, oczywiście ogórkami. Od niej mam również ten przepis.
Dziękuję Pani Suliko!😍😍😍