Από μικρή θυμάμαι τη #μαμά μου να φτιάχνει λικέρ, βύσσινο, λεμονιού και μαστίχας. Έτσι τα αγάπησα και εγώ, μόνο που πάντα έψαχνα τρόπους να γίνουν λίγο πιο υγιεινά, όσο γίνεται δηλαδή😊Την συνταγή την είχα βρει πριν πολλά χρόνια σε ένα περιοδικό, μου άρεσε γιατί δεν έχει πολλή ζάχαρη και από τότε φτιάχνω μόνο αυτή, έχει φοβερή γεύση και χρώμα.Το λικέρ φράουλα τα απολαμβάνουμε με τριμμένο πάγο το καλοκαίρι ή σκέτο το χειμώνα, αγαπημένο και δικό μου και της μαμάς μου.Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες, όλων των ειδών😘!🥰#ΔιεθνήςΠοδιά24

Δροσερές στιγμές μέσα στις ζέστες του καλοκαιριού, κάτω από την σκιερή μουριά της αυλής, μου θύμισαν τα εκπληκτικά λικέρ ενός φίλου σομελιέ, που τα σέρβιρε με άφθονο τριμμένο πάγο και σόδα. Σας τα προτείνω ανεπιφύλακτα να τα φτιάξετε όσο ακόμα υπάρχουν φρέσκιες φράουλες. Λικέρ πορτοκάλι - λικέρ φράουλα λοιπόν. Ευτυχώς τα πορτοκάλια υπάρχουν όλο το χρόνο.

Μεθαύριο έχει παιδικό πάρτυ η κόρη μου. Προβλέπεται να μαζευτούν στον κήπο μας από δώδεκα έως δεκαπέντε μικρούλια, η προσωποποίηση του “αεικίνητου”. Αλλά και η σύγχρονη εκδοχή του Μαγγελάνου. Και η ευρωπαϊκή του Αττίλα, της “μάστιγας του Θεού”.Αναρωτιέμαι πως θα είναι “μετά” ο κήπος. Τι θα έχει απομείνει από τα λουλούδια και... αμάν, ποιος ξέρει και τι περιμένει τα κορόμηλά μου... Και εγώ που τα καμάρωνα να μεγαλώνουν, να γεμίζουν χυμούς, σάκχαρα, να κοκκινίζουν. Κάτι πρέπει να κάνω. Και να το κάνω άμεσα. Πριν είναι αργά.Έτσι ξεκίνησε η ιδέα των υπέροχων μαρμελάδων (τι πληθυντικός και αυτός !) που θα σας περιγράψω. Έτσι, εάν έχετε και εσείς παιδάκια, εάν ετοιμάζεστε για κανένα παιδικό πάρτυ, μπορείτε να κάνετε κάποια από αυτές. Α, ναι, θα το ξέχναγα... Πρέπει να έχετε και μία κορομηλιά στον κήπο. Ή να έχετε αγοράσει κορόμηλα.Ψάχνοντας, λοιπόν, στο Internet, βρήκα σε ένα παλιό, σκονισμένο, από καιρό εγκαταλελειμμένο, αραχνιασμένο σχεδόν, site, ένα πραγματικό θησαυρό. Εκτός από την μεθυσμένη εκδοχή της με το λικέρ βύσσινο, μπορείτε να βρείτε και μία αρωματισμένη με κανέλλα (!!!) εδώ, αλλά και μία με καρύδια εδώ.Λίγα μυστικά ακόμαΜετά το ολονύκτιο “σίτεμα” θα εκπλαγείτε από το πόσο υδαρές είναι το περιεχόμενο του βάζου, πόσα υγρά έβγαλαν τα φρούτα.Τα κουκούτσια, όσο καλά και να τα καθαρίσετε, θα παραμείνει αρκετό φρούτο κολλημένο επάνω τους. Εγώ τα άφησα και αυτά με λίγο νεράκι όλο το βράδυ και το πρωί είχα ένα πολύ πλούσιο σε σάρκα κορόμηλου ζουμάκι, που το προσέθεσα στην κατσαρόλα, στην αρχή της διαδικασίας.Η επιλογή να αφήσω να σιγοβράσουν τα κορόμηλα για 15 λεπτά της ώρας (*) είναι δική μου (η συνταγή έλεγε μισή ώρα). Το ίδιο και η επιλογή να σταματήσω το τελικό βράσιμο στην μία ώρα (**), όταν η συνταγή πρότεινε 2 ώρες. Ταυτόχρονα μείωσα σε ένα ποτηράκι κρασιού το νερό -125 ml (αντί του ενός νεροπότηρου -230 ml που προέβλεπε η συνταγή) και άφησα τα κορόμηλα με τους χυμούς τους που έβγαλαν όλο το βράδυ (στην πραγματικότητα, τους έριξα και λίγο (το 1/3 της ποσότητας) από το λικέρ, να μεθύσουν όλο το βράδυ. Το γράφω, όμως, μόνο εδώ κάτω για να το δουν μόνον όσες έχουν το κουράγιο να φθάσουν μέχρις εδώ...). Το ταχύτερο πήξιμο το ανέλαβαν τα μήλα με την πηκτίνη τους. Αυτό, δε, γιατί θέλω τα φρούτα να κρατούν όσο περισσότερο γίνεται από το άρωμά τους (και όχι απλά να συντηρούνται) και αυτό δεν πετυχαίνεται εάν ο βρασμός κρατάει πολλές ώρες. Εσείς ξέρετε τώρα και τις δύο εκδοχές και κάνετε ότι σας φωτίσει... το φως της κουζίνας σας.Κατά τη διάρκεια του βρασμού, ανακατεύουμε κάθε τόσο με ξύλινο κουτάλι για να μη κολλήσει η μαρμελάδα, αλλά και ξαφρίζουμε όταν υπάρχει ανάγκη.Διάβασα ότι αυτή η μαρμελάδα πρέπει να ανοιχθεί μετά από 6 μήνες. Μετά, δε, από ένα χρόνο “πιάνει κορυφή”, γίνεται εξαίσια. Μη με ρωτήσετε γιατί, θα αφήσω, όμως, τουλάχιστον ένα βαζάκι για να αποκτήσω ίδια άποψη.Η ξινούτσικη γεύση της την κάνει ιδανική “παρέα” σε παγωτά, αλλά και εξαιρετική “συνοδό” πιάτων με κόκκινα κρέατα, ιδιαίτερα από κυνήγι.Και λίγα λόγια για το κορόμηλο (ή τζάνερο), από την ΒικιπαίδειαΚαρπός της κορομηλιάς, το κορόμηλο έχει χρώμα κόκκινο, κιτρινωπό ή πράσινο ανάλογα με την ποικιλία.Η γεύση του είναι γλυκιά και αρωματική, με ελάχιστες διαφορές από ποικιλία σε ποικιλία. Και υπάρχουν αρκετές τέτοιες ποικιλίες.Για παράδειγμα, η μπουρνέλα, με πολύ εύγευστο (και μεγάλο σε μέγεθος καρπό), που γίνεται και λικέρ στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, το Шљивовица šljivovica. Πως; δεν σας λέει τίποτα; Δεν γνωρίζετε Σερβικά, ε; Καλά, επί το ελληνικότερον, είναι γνωστό με την ονομασία σλίβοβιτς.Τα πράσινα κορόμηλα έχουν αρωματική νόστιμη γλυκόξινη γεύση. Τα κίτρινα, πάλι, είναι τα μικρότερα του είδους αλλά και τα πιο γλυκά.Τα κορόμηλα τρώγονται νωπά σαν φρούτο, αλλά γίνονται και μαρμελάδες (το είδαμε, δεν το είδαμε ; και τι μαρμελάδες !!!) και ζελέδες. Είναι πλούσια σε βιταμίνη C και περιέχουν ακόμα βιταμίνη Α και νικοτινικό οξύ.Πρώτη παγκοσμίως σε παραγωγή κορόμηλων χώρα είναι η Σερβία. Ακολουθούν η Ιαπωνία, η Κίνα , η Πολωνία και η Ιταλία. Κάποια παραγωγή βγάζει και ο κήπος μου. Του χρόνου, γεροί να είμαστε, θα επιχειρήσω να φτιάξω γλυκό του κουταλιού.

Μούσμουλα. Φάγατε, όσα φάγατε, φρέσκα, από το δένδρο. Κάνατε και μία μαρμελάδα, να τρώτε τον χειμώνα. Οι καρποί στο δένδρο δεν λένε όμως να τελειώσουν. Ένας ενδιαφέρον τρόπος να "τα κρατήσετε, για καιρό ακόμη, μαζί σας" είναι ένα λικέρ. Ή και δύο, διαφορετικά. Ιδού το δεύτερο .....Λίγα μυστικά ακόμα:Με την ανάμειξη του αλκοόλ των 90° και ίσης ποσότητας νερού (η αρχικά μεγαλύτερη ποσότητα, εξατμιζόμενη, θα μειωθεί όσο ετοιμάζουμε το σιρόπι), θα μας δώσει ένα λικέρ των 45°. Ότι πρέπει για τα κρύα βράδια του χειμώνα ή, κρύο, σε παγωμένα ποτήρια, για τις ζεστές “βεραντάδες” του καλοκαιριού. Εάν όμως το θέλετε ακόμη πιο δυνατό, μειώστε την ποσότητα του νερού. Κάλλιστα μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει κάποιο ποτό στη θέση του αλκοόλ (μία βότκα, μία γκράπα ή κάποιο άλλο –χωρίς έντονη γεύση– ποτό), αφαιρώντας ταυτόχρονα και το νερό. Έτσι το λικέρ θα έχει τους βαθμούς του ποτού που θα χρησιμοποιηθεί.#ΜηνΤοΠετάς

Μούσμουλα. Φάγατε, όσα φάγατε, φρέσκα, από το δένδρο. Κάνατε και μία μαρμελάδα να τρώτε τον χειμώνα. Οι καρποί στο δένδρο δεν λένε όμως να τελειώσουν. Ένας ενδιαφέρον τρόπος να "τα κρατήσετε, για καιρό ακόμη, μαζί σας" είναι ένα λικέρ. Ή και δύο, διαφορετικά. Ιδού το πρώτο .....Λίγα μυστικά ακόμαΜε την ανάμειξη του αλκοόλ των 90° και ίσης ποσότητας νερού (η αρχικά μεγαλύτερη ποσότητα, εξατμιζόμενη, θα μειωθεί όσο ετοιμάζουμε το σιρόπι), θα μας δώσει ένα λικέρ των 45°. Ότι πρέπει για τα κρύα βράδια του χειμώνα ή, κρύο, σε παγωμένα ποτήρια, για τις ζεστές “βεραντάδες” του καλοκαιριού. Εάν όμως το θέλετε ακόμη πιο δυνατό, μειώστε την ποσότητα του νερού. Κάλλιστα μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει κάποιο ποτό στη θέση του αλκοόλ (μία βότκα, μία γκράπα ή κάποιο άλλο –χωρίς έντονη γεύση– ποτό), αφαιρώντας ταυτόχρονα και το νερό. Έτσι το λικέρ θα έχει τους βαθμούς του ποτού που θα χρησιμοποιηθεί.

Είναι ένα από τα πιο ωραία λικέρ!Προσωπικά το θεωρώ σαν το κορυφαίο, ίσως επειδή είναι συνδεδεμένο με τα παιδικά μου χρόνια…Σαν εικόνα αρχικά, να το βλέπω να φτιάχνεται κάθε χρόνο στο σπίτι, τη μητέρα να φέρνει σακούλες με βύσσινα από τη λαική και πακέτα ζάχαρη από το σουπερμάρκετ, να γεμίζει τις γυάλες και να τις αραδιάζει στη βεράντα, κάτω από τον καυτό ήλιο του Ιουλίου. Μέεεερες μετά, προσέθετε και το κονιάκ (αποκλειστικά Μεταξά τα χρόνια εκείνα) και, γρήγορα γρήγορα, το ποτό για τις γιορτές και για τις επισκέψεις του χειμώνα ήταν έτοιμο.Σαν νεαρός, χρόνια αργότερα, “ανακάλυπτα” στα ντουλάπια γυάλες με παλιό λικέρ, ερασιτεχνικά παλαιωμένο αλλά εξαιρετικά καλό, και άρχιζε το πανηγύρι. Φίλοι, φίλες, έχουν περάσει από εκείνη τη βεράντα στους Αμπελόκηπους και έχουν απολαύσει ποτηράκι-ποτηράκι εκείνα τα υπέροχα λικέρ, καθισμένοι σε φερ-φορζέ και απολαμβάνοντας τη θέα προς το Λυκαβητό...Σαν πραγματικό βάλσαμο στην καρδιά, μέσα σε αυτές τις δύσκολες ημέρες που περνούμε όλοι μας, οι αναμνήσεις εκείνων των χρόνων έρχονται και ξανάρχονται στο νου, αξέχαστες γεύσεις και αρώματα συνδεδεμένες με ωραίες στιγμές, σημαντικές για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας σήμερα.Α, όσο για εκείνες τις γυάλες με το “λικέρ της μαμάς”, μία από αυτές έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, στα δικά μας ντουλάπια πλέον και, ευτυχώς, η στάθμη του λικέρ είναι ακόμη αρκετά ανεβασμένη… Συντροφιά κάποιες στιγμές που το μυαλό κάνει άλματα προς τα πίσω…Αυτό εδώ, όμως, είναι ένα διαφορετικό λικέρ βύσσινο, Είναι αρωματισμένο με αρώματα ροδάκινου και βερύκοκκου και “ενισχυμένο” με την δηκτική ένταση και σπιρτάδα του ροζ πιπεριού. Επιχειρήστε το!Λίγα μυστικά ακόμαΚάποιες κυρίες, βάζουν στη γυάλα ταυτόχρονα όλα τα υλικά (βύσσινο, ζάχαρη, κονιάκ) και αφήνουν το ποτό να γίνει, πάντα στον ήλιο και στη ζέστη. Δεν ξέρω ποια μέθοδος είναι καλύτερη, αυτή η επιλογή ίσως να σας εξασφαλίζει αποτελεσματικότερα από το ενδεχόμενο να “αρπάξουν” τα βύσσινα (δείτε βήμα 8) στην περίπτωση που δεν είναι ερμητικό το κλείσιμο της γυάλας. Εάν όμως υπάρχει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, τότε εκθέτετε το αλκοόλ σε κίνδυνο να εξατμισθεί για περισσότερο χρόνο. Η λύση είναιΕξασφαλίστε ΕΡΜΗΤΙΚΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ στη γυάλα.Μπορείτε να μειώσετε την ποσότητα της ζάχαρης και κάτω από το 11 με το βύσσινο και να την πάτε έως το 3/41. Καλύτερα να μη τη μειώσετε και άλλο, έχω την εντύπωση ότι λειτουργεί και σαν συντηρητικό, όταν το λικέρ μπαίνει σε δεύτερη φάση.Εάν, όταν δοκιμάσετε το έτοιμο λικέρ, διαπιστώσετε ότι θα το θέλατε λίγο πιο γλυκό, κανένα πρόβλημα. Θα ετοιμάσετε ένα σιρόπι βράζοντας για 8-10 λεπτά ένα μέρος νερό και δύο μέρη ζάχαρης και, όταν γίνει ένα καλά δεμένο σιρόπι, το αφήνετε να κρυώσει εντελώς (διότι διαφορετικά θα θολώσει το λικέρ σας) και στη συνέχεια προσθέτουμε αυτό το σιρόπι στο λικέρ και ανακινούμε πολύ καλά για να ανακατευθούν. Προσοχή, η ποσότητα του νερού δεν πρέπει να είναι μεγάλη, διαφορετικά θα αραιώσει το λικέρ. Ίσως λοιπόν να πρέπει να κάνετε αυτήν την εργασία τμηματικά, λίγο-λίγο και να δοκιμάζετε κάθε φορά εάν τόσον η ζάχαρη όσον και η πυκνότητα του λικέρ είναι εντάξει με τα γούστα σας.Το λικέρ μπορεί να γίνει, όπως φαίνεται εδώ, με κονιάκ (και σε αυτή την περίπτωση θα έχει εκείνη την ονειρεμένη, γλυκιά, γεύση των λικέρ των μαμάδων και των γιαγιάδων μας), αλλά μπορεί να γίνει και με οποιοδήποτε άλλο αλκοολούχο ποτό χωρίς ιδιαίτερη γεύση, για παράδειγμα με τσίπουρο (οπότε και να είναι πιο δυνατό).Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση, της χρησιμοποίησης πιο δυνατών αλκοολούχων ποτών, για να μη βγει περισσότερο δυνατό το ποτό από ό,τι θέλετε, μπορείτε να κάνετε το εξήςΣτο βήμα 12 να ρίξετε ένα μέρος μόνο από την όλη ποσότητα του αλκοολούχου ποτού στη γυάλα. Αφού το δοκιμάσετε μετά από μερικές ημέρες, μπορείτε να συμπληρώσετε επιπλέον ποτό, φέρνοντάς το σιγά-σιγά στους βαθμούς που το θέλετε.Και, βέβαια, μπορούμε κάλλιστα να χρησιμοποιήσουμε κονιάκ (για ένα πιο γλυκό αποτέλεσμα) και στο τέλος να κάνουμε το λικέρ μας πιο δυνατό, προσθέτοντας κάποιο πιο δυνατό αλκοολούχο ποτό. Θα συνδυάσουμε έτσι τη γλυκιά γεύση με τους περισσότερους αλκοολικούς βαθμούς.Και κάτι τελευταίοΌταν το λικέρ σας είναι έτοιμο, τα βύσσινα που θα μείνουν φυσικά και δεν τα πετάτε!!! Μπορούμε να τα βάλουμε σε polybags και να τα διατηρήσουμε έτσι χωρισμένα σε “μερίδες” στην κατάψυξη για πολλούς πολλούς μήνες, πάνω και από χρόνο. Θα τα χρησιμοποιήσουμε (αφού βέβαια αφαιρέσουμε τα κουκούτσια τους) σε διάφορα σπιτικά γλυκά (black forest, σοκολατάκια με καρδιά από βύσσινο, τούρτες, πάστες, παγωτά, κλπ).  Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και σαν maraschino μέσα σε άλλα ποτά. Επίσης εάν προσθέσουμε λίγη ζάχαρη και μία μικρότερη ποσότητα αλκοόλ (ίσα να τα σκεπάζει, 250-300ml), μπορούν να διατηρηθούν και εκτός ψυγείου, ερμητικά κλεισμένα και πάλι σε μία γυάλα. Μετά από μήνες θα μας δώσουν ένα εξ’ ίσου ωραίο λικέρ, πολύ λιγότερο σε ποσότητα, βέβαια, που μπορούμε όμως να αναμείξουμε με το αρχικό μας. Και, βέβαια, μπορείτε να φτιάξετε μία συνταγή που ήδη υπάρχει στο site (“Βύσσινα Μεθυσμένα” ή “in guazzo”) και να τα χρησιμοποιήσουμε και πάλι στη ζαχαροπλαστική.

Στα τέλη Ιουλίου έχει γενέθλια η γυναίκα μου. Η Λουΐζα είναι χαρακτηριστική Καρκίνος στο ζώδιο, τρυφερή, ευαίσθητη, συνεσταλμένη, προσκολλημένη στο σπίτι, στην οικογένεια, στα πράγματά της. Αθεράπευτα ρομαντική, αναρωτιέμαι τι βρίσκει σε έναν τύπο σαν και μένα...Ίσως ότι της αναγνωρίζω πως της οφείλω πολλά. Η κόρη μας είναι το σπουδαιότερο, το μακράν ωραιότερο, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα. Τι κι αν αποτελεί κλασσικό χαρακτηριστικό κ α ι του δικού μου ζωδίου, χρειάσθηκε αυτή για να με “μαζέψει” μέσα στο σπίτι. Μου έμαθε πολλά και με ενέπνευσε να θέλω να της μάθω και εγώ. Μου προσέφερε στιγμές, ώρες, ημέρες, χρόνια τελικά, ήρεμης και ευτυχισμένης ζωής, χωρίς να ζητά ανταλλάγματα. Χωρίς ανταλλάγματα..... Ναι, αλλά και εγώ έχω κάνει τόσα γι’ αυτήν. Έδωσα το όνομά της σε .....μία συνταγή Tiramisu. Το έδωσα, επίσης, και σε μία συνταγή για λικέρ Limoncello. Ε, λέω να το δώσω και σε άλλο ένα λικέρ, από φύλλα ..... λ ο υ ΐ ζ α ς αυτό. Λικέρ από φυτό λουΐζα, λοιπόν. Ένα μάλλον ασυνήθιστο λικέρ, με υπέροχο σ μ α ρ α γ δ έ ν ι ο χρώμα και φρέσκο λεμονάτο άρωμα. Βρήκα εντελώς τυχαία τη συνταγή σε ένα δίγλωσσο site, με ενδιαφέρουσες δημιουργίες της οικοδέσποινας, και το ετοίμασα για τα γεννέθλια της δικής Λουΐζας. Τώρα βρίσκεται στο πιο σκοτεινό ντουλάπι (όχι της ...Ιστορίας, της κουζίνας μας), μακριά από τα μάτια της και θα μείνει εκεί έως την ημερομηνία των γενεθλίων της οπότε και θα της το εμφανίσω. Θα σας παρακαλούσα, μόνο, να μη της πείτε τίποτα στο εν τω μεταξύ. Σύμφωνοι ?Χρόνια πολλά, Λουΐζα !!!Λίγα μυστικά ακόμα[1] Εάν χρησιμοποιήσετε την μέθοδο του αλκοολούχου ποτού (με ρακή, βότκα, ρούμι, κλπ), επειδή η ποσότητα του νερού στο σιρόπι είναι ιδιαίτερα μικρή (για να μη ρίξουμε τους βαθμούς του ποτού-βάση), υπάρχει το ενδεχόμενο, με τον βρασμό να σας διαλυθεί μεν η ζάχαρη (δεν είναι δα και δύσκολο πράγμα, ακόμη και σε μικρές ποσότητες νερού), κρυώνοντας όμως να κρυσταλλώσει. Σε αυτή τη περίπτωση, ξαναβάλετε το κατσαρολάκι στο μάτι και, σε χαμηλή πάντα φωτιά και με ανακάτεμα, το φέρνετε και πάλι σε ρευστή κατάσταση. Το αφήνετε να αρχίσει και πάλι να κρυώνει, “ελεγχόμενα” όμως αυτή τη φοράΜόλις χλιαρύνει λίγο, αραιώνουμε το σιρόπι, όχι με νερό αλλά με ένα μέρος από το ποτό μας. Με τον τρόπο αυτό, το σιρόπι θα κρυώσει χωρίς να ζαχαρώσει, και θα μπορέσουμε να το προσθέσουμε κανονικά στο ποτό, συνεχίζοντας από το βήμα 14. Με τις ποσότητες που αναφέρονται στην πρώτη μέθοδο (με το καθαρό οινόπνευμα), γίνεται κάτι λιγότερο από 1,5 λίτρο λικέρ των 45 βαθμών. Για λόγους οικονομίας, αλλά και επειδή το οινόπνευμα ποτοποιίας δεν .....μας βρίσκεται πάντα στο σπίτι, αυτή τη φορά ακολούθησα τη δεύτερη μέθοδο, χρησιμοποίησα ρακί, των 37-38 βαθμών (1 λίτρο) και το σιρόπι της ζάχαρης το έκανα με ελάχιστο νερό όπου διέλυσα 500γρ ζάχαρης (με την αναλογία υγρού προς ζάχαρη να διατηρείται στο 21) Είναι ένα ασυνήθιστο λικέρ αλλά με πολύ ευχάριστη γεύση που θυμίζει..... Η γεύση του, λοιπόν, θα σας θυμίσει αρκετά ένα άλλο λικέρ, πολύ πιο διάσημο αυτό, το L i m o n c e l l o. Όπως και εκείνο, πίνεται παγωμένο, από την κατάψυξη, και είναι εξ’ ίσου ευχάριστο αλλά και ευεργετικό (χωνευτικό). (Εάν θέλετε μία πιο .....ιδιαίτερη γεύση (και πολύ ενδιαφέρουσα), μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τα υλικά σε παρένθεση, προσθέτοντάς τα στο 2ο βήμα και αφαιρώντας τα και αυτά στο 6ο βήμα. Η λουΐζα (το φυτό, έτσι ; ) καλλιεργείται πολύ εύκολα ακόμη και σε γλάστρα, σε μπαλκόνια. Τα μικρά και επιμήκη φύλλα της έχουν ένα χαρακτηριστικό άρωμα που θυμίζει λεμόνι ή κίτρο.

Οι φρέσκιες φράουλες είναι ένα καταπληκτικό υλικό που μπορούμε να κάνουμε θαύματα στην κουζίνα!!! Δοκιμάστε το. ..

Οι ζεστές ημέρες του φθινοπώρου μας προκαλούν ακόμα να απολαύσουμε την βεράντα, το μπαλκόνι ή τον κήπο μας! Μια λεμονάδα λοιπόν κάπως διαφορετική αλλά πολύ γευστική, είναι αυτή που προτείνω να φτιάξετε μόνοι σας και να την προσφέρεται ή να την απολαύσετε οι ίδιοι.

🍇 Θεωρούνται μούρα:~σταφύλια/σταφίδες,~φράουλες,~ντομάτες,~αγγούρια,~μελιτζάνες,~μπανάνες,~cranberry,~raspberry,🍓Τα μούρα είναι συνήθως ζουμερά και στρογγυλά,με έντονα χρώματα,γλυκά ή ξινά και δεν έχουν κουκούτσι,αν και μπορεί να υπάρχουν πολλοί μικροί σπόροι,όπως στις φράουλες.🍌Λίστα πιάτων με φράουλες:•φράουλες καλυμμένες με σοκολάτα,•πάβλοβα,•κέικ φράουλας,•τσίζκεικ με φράουλες,•τάρτα φράουλας,•παγωτό φράουλα,•μαρμελάδα φράουλα,•ριζότο με φράουλες,•daiquiri με φράουλες,•χυμός φράουλας,•λικέρ φράουλα🍒Η καλλιέργεια της φράουλας είναι ιδιαίτερα απλή ακόμα και για τους πιο άσχετους.🍇Η φράουλα είναι πλούσια σε βιταμίνη C.✓Πληροφορίες από την Βικιπαίδεια.-Στέλλα#Επιδόρπια #νηστίσιμο #vegan

Γιορτάζει το παιδί σου, το ρωτάς τί γλυκό θέλει και σου ζητάει cheesecake, με μαρμελάδα φράουλα, αν γίνεται με Oreo και με φρέσκιες φράουλες... Εννοείται δε χαλάς χατίρι...Έψαξα λοιπόν Cookpad, διαδίκτυο, youtube και κατέληξα σε αυτή τη συνταγή... Πήρα ότι μου φάνηκε καλύτερο από κάθε συνταγή και τις ένωσα. Το αποτέλεσμα εν τέλει πολύ καλό, αξίζει τον κόπο, για αυτό και σας το προτείνω. Φυσικά, αφιερωμένο στον Γιώργο μου!!

Προβληματίστηκα και πειραματίστηκα, επειδή στο cheesecake δε μ΄αρέσει η βάση του μπισκότου και στο τιραμισού έχω θέμα με την παστερίωση των αβγών. Αποτέλεσμα είναι αυτή η συνταγή, που το τυρί κρέμα μπορεί και να είναι τελικά προαιρετικό!Λίγα μυστικά ακόμαΜπορούμε να πειραματιστούμε τόσο με τα λικέρ όσο και με το γλυκό του κουταλιού. Ακόμα κι αν δεν έχουμε το ίδιο λικέρ και γλυκό μπορούμε να βάλουμε κάποια που ταιριάζουν οι γεύσεις τους. Εγώ χρησιμοποίησα λικέρ ρόδι και γλυκό κουταλιού βύσσινο και ταίριαζε πάρα πολύ !Eπίσης, μπορούμε να μη βάλουμε λικέρ στο γάλα άλλα άρωμα τριαντάφυλλο και να το συνδυάσουμε με γλυκό κουταλιού τριαντάφυλλο, που ως γεύση ταιριάζει τέλεια με την καρύδα!https://www.youtube.com/watch?v=rn70osAY3pY