#2020

Τα μπισκότα είναι απλά ταιριάζουν με τον καφέ,βγήκε νόστιμη η γεύση,η συγκεκριμένη συνταγή προέρχεται από μία συνάδελφο μουαπό την Μυτιλήνη

Με αυτόν τον καφέ ξεκινάω την μέρα μου!! Πολύ γευστικός και χορταστικός!

#πρωινό🌟. Καλημέρα Δήμητρα. Αν και θα σας πετυχαίνω, τόσο εσένα όσο και τον σύζυγο, με “την τσίμπλα στο μάτι”, δώστε μου δύο λεπτά καιρό να σας πω δύο λόγια για τον περίφημο espresso, πριν σας κεράσω από ένα φλυτζάνι από αυτό που λένε ότι ίσως να είναι “η μεγαλύτερη απόλαυση του πρωινού” (η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα αυτό από Ιταλούς, λένε ότι έχουν άλλη φήμη… Ίσως όμως και να μην είναι και πολύ δικό τους…).Καταρχήν, μία διευκρίνιση : τον αποκαλούμε “eSpresso” ή “eXpresso”; Η ρίζα του δεύτερου όρου, “eXpresso”, είναι καθαρά γαλλική (και μόνο γαλλική…) και προέρχεται από τον όρο “eXpress”, που στα γαλλικά σημαίνει “πολύ γρήγορος”, δεδομένου ότι αναφέρεται σε ένα “πολύ γρήγορο” (στην ετοιμασία του) καφέ.Σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο χρησιμοποιούμε τον όρο “eSpresso”, από τον ιταλικό όρο που σημαίνει “υπό πίεση”, και αυτό εξαιτίας του τρόπου παρασκευής αυτού του δυνατού, παχύρρευστου και πικρού εκχυλίσματος που παίρνουμε μέσα από μία διαδικασία εκχύλισης, που πραγματοποιείται υπό πίεση. Σας βλέπω όμως και νυστάζω και εγώ, βρε παιδιά. Προσπερνώ λοιπόν στα γρήγορα το ποιός εφηύρε την πρώτη μηχανή espresso, πότε, ποιές είναι οι χρησιμοποιούμενες ποικιλίες καφέ, ακόμη και τους διάφορους τύπους σερβιρισμένου καφέ (πως τους λένε; ristretto, normale, lungo, macchiato, corretto κλπ) και περνώ κατευθείαν στις βασικές κινήσεις, για να ξυπνήσουμε.Δυσκολία: Καμία. Κόστος: Όσο …ένας καφές. Χρόνος προετοιμασίας: 1 λεπτό (συν άλλο 1 το πλύσιμο μετά). Χρόνος ψησίματος: 1 ½-2 λεπτά

Λίγα μυστικά ακόμαΕίναι συνταγή του Άκη Πετρετζίκη από το σάιτ του και μπορείτε να τη δείτε εδώ.Εγώ την έκανα με ελαιόλαδο αντί για βούτυρο, αλεύρι ολικής που φουσκώνει μόνο του και καστανή ζάχαρη για κατιτις πιο υγιεινό!! Είναι νοστιμότατο και εύκολο, βγαίνει βέβαια λίγη ποσότητα. Εγώ το έβαλα σε ταψάκι 24 εκ. Καλή επιτυχία!! Ελπίζω να σας αρέσει!

Γενικά, όταν διαβάζω σχόλια όπως“Ένα από τα ωραιότερα κέικ που έχω δοκιμάσει μέχρι σήμερα!!”, ένας σκεπτικισμός μου βγαίνει, όσο να ναι…Έτσι και σε αυτήν την περίπτωση, όταν, επιστρέφοντας στα λημέρια της Αλεξάνδρας για να ξαναδώ το αλμυρό “κέικ-pizza” της, έπεσα πάνω στη συνταγή της για τούτο εδώ και με πήρε η ώρα να την κοιτώ και να αναρωτιέμαι “τι το ιδιαίτερο έχει”. Το ήξερα από την αρχή, πήγαινα …μα-γειρεύοντας και κατέληξα να θέλω να το φτιάξω και εγώ…Το έφτιαξα, λοιπόν, και χαίρομαι πολύ που το αποφάσισα… Και όχι μόνο εγώ αλλά και η Έρρικα, και η Λουίζα και δυο-τρεις φίλες της που είχαν έρθει “για τσάι” τις προάλλες. Γεια σου ρε Αλεξάνδρα…Λίγα μυστικά ακόμαΠολύ ωραία γεύση, υφή ακριβώς όπως μου αρέσει, να το νοίωθεις να “πλαθεται” μέσα στο στόμα, όχι να θρίβει, η σοκολάτα μαζί με τον καφέ (το έφτιαξα με δυνατό espresso, όχι τον γαλλικό που πρότεινε η ορίτζιναλ συνταγή, πιστεύω ότι κέρδισε σε άρωμα) δίνουν έναν υπέροχο συνδυασμό αρωμάτων. Την επόμενη φορά λέω να προσθέσω και ένα λικεράκι, ποιος ξέρει, ίσως και να του πάει...

Εγώ λατρεύω τον καφέ.Λογικό να λατρέψω κι αυτό το κέικ.Συνοδεύει τον καφέ ,το τσάι,και ότι άλλο θέλετε.

Λατρεύω τον καφέ, ευτυχώς ανακάλυψα ότι είναι και από τα καλύτερα αντιοξειδωτικά!