Για όποιον αγαπάει τα ζυμαρικά στο φούρνο, τα spaghetti στο φούρνο είναι μία από τις πιο γρήγορες αλλά και νόστιμες εναλλακτικές που έχει. Μία συνταγή που γεννιέται έτσι στην τύχη, όταν δεν έχουμε και πολλά πράγματα στο σπίτι αλλά θέλουμε να πάμε ένα βήμα πιο πέρα από τα συνηθισμένα, βραστά spaghetti, χωρίς παράλληλα να αναζητούμε περίπλοκες σάλτσες μπας και νοστιμίσει το φαγητό μας.Είναι ένα πιάτο που ετοιμάζεται πραγματικά πολύ γρήγορα και, εάν το ετοιμάσετε με μία απλή σάλτσα ντομάτας, είναι και πολύ ελαφρύ. Εάν πάλι θέλετε να κάνετε τα spaghetti σας πιο πλούσια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ραγού με κιμά και μπεσαμέλ στο τελείωμα του μαγειρέματος.#2020

#Ημερολόγιο2024Ένα γρήγορο και εύκολο φαγητό για τις ημέρες που δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε πολλά.Γίνεται πολύ ωραίο με κοφτό μακαρονάκι όπως βάζω συνήθως, αυτή τη φορά όμως είχα κάτι ταλιατέλες που ήθελα να φύγουν και έβαλα αυτές.

Πολύ εύκολη σαλάτα με λίγα υλικά!

Η συνταγή υπήρχε παλιά στο σάιτ, ήταν της φίλης μας ΒΑΡΒΙ.Τη φτιάχνω συνήθως σε μπουφέ, είναι υπέροχη!

Είχαμε πάει κάποτε, μια χούφτα κυρίες από εδώ μέσα και εγώ, σε ένα σεμινάριο μαγειρικής που διοργάνωνε -νομίζω- το Fairy. Αν θυμάμαι καλά. Κάπου στη Δάφνη. Και φύγαμε με ...δάφνες και τιμές αλλά και με μία πρόταση για το πώς φτιάχνονται εύκολα και γρήγορα “μπολάκια παρμεζάνας”, μέσα στα οποία μπορεί κανείς να σερβίρει σχεδόν οτιδήποτε, από σαλάτες μέχρι risotti.Η τεχνική εκείνη του καραμελωμένου τυριού μου είχε μείνει και ξαφνικά ...ξεπετάχθηκε από το μυαλό μου όταν η Έρρικα μου ζήτησε μία ομελέτα “διαφορετική από εκείνες που κάνεις συνήθως”. Κάποιες θα πείτε, “Προσβλητικό, κάτι δεν πάει καλά με τις ομελέτες σου”. Για να το ξανασκεφθούμε λίγο… Ίσως βοηθήσει και η συνταγή που ακολουθεί.Λίγα μυστικά ακόμαΤα 30 γραμμάρια (την επόμενη φορά θα πειραματισθώ και 25 ίσως) είναι αρκετά για να φτιαχτεί η τραγανή τυρένια επιφάνεια που θα περιβάλει την αφράτη (λόγω του αργού, σχεδόν στον ατμό, ψησίματος). Αρκεί να το απλώσετε ομοιόμορφα σε όλη την επιφάνεια του τηγανιού. Μεγαλύτερη ποσότητα θα φτιάξει πιο χοντρή την τυρένια επιφάνεια και μπορεί να έχετε προβλήματα πώς θα διπλώσετε τη μισή πάνω στην υπόλοιπη. Και, σίγουρα, θα κάνετε τη γεύση του τυριού να καλύπτει “βάναυσα” τη γεύση της ομελέτας.Επίσης, το λίγο λάδι που θα ρίξετε στο τηγάνι στην αρχή πρέπει να είναι …πραγματικά λίγο. Ίσα να λαδώσει την επιφάνειά του. εάν σας ξεφύγει και πέσει περισσότερο, γύρτε το τηγάνι και απομακρύνετέ το. Το παραπανήσιο λάδι αφ’ ενός μεν θα δυσκολέψει –κινούμενο– να απλωθεί ομοιόμορφα το τυρί, αφ’ ετέρου θα νοτίσει το τυρί και θα το σκληρύνει καθώς θα πήζει.

Το να ετοιμάσει κανείς κανελόνια στο σπίτι, με χειροποίητο φύλλο πάστας, είναι μία υπέροχη τέχνη, μία μακριά διαδικασία, που όμως οδηγεί σε ένα εξαιρετικά γευστικό αποτέλεσμα που δεν έχει καμία σχέση με τα ετοιματζίδικα. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας σήμερα.Η συνταγή που σήμερα θα δούμε είναι γρήγορη, πολύ εύκολη και μπορεί να ετοιμασθεί με πράγματα που συνήθως έχουμε στο ντουλάπι μας, χωρίς να χρειάζεται να περάσουμε πρώτα από το σουπερμάρκετ για ψώνια. Με αυτήν την έννοια, λοιπόν, είναι ιδανική για αυτό που αναζητεί η Χριστίνα Μ.

Συνήθως όταν δεν θέλω λαχανικά, κάνω ή με ρύζι ή με ζυμαρικά

Ιδανικη για το καλοκαίρι! Δροσερή και χορταστική!

Το “πουλάκι το ‘σκασε”!!! Χα, πως σας φαίνεται για τίτλος συνταγής για φασόλια; Την έχει την “δόση του ”, έτσι; Αναμφισβήτητα... Και το ωραίο είναι ότι δεν είναι δικός μου, αλλά ο αυθεντικός τίτλος μίας γνωστής συνταγής από την Τοσκάνη (Toscana). Και πιο συγκεκριμένα του Αρέτσο (Arezzo). Φασόλια σε κόκκινη σάλτσα, με σκορδάκι και φασκόμηλο.Και γιατί “πουλάκι”; Μήπως ο πλήρης τίτλος ήταν (κάποτε) “Θέλει φασόλια το πουλάκι μου; Φασόλια θα του κάνω...” ; Αλλά εκείνο το “το ‘σκασε”; “δραπέτης” το πουλάκι; Και από πού να δραπέτευσε; Βρε μπας και ήταν κραυγή απόγνωσης κάποιας... μυστακιοφόρας και μαυροφορεμένης κυράς που το “πουλάκι” του σπιτιού αποδείχθηκε... αποδημητικό και έφυγε για άλλα κλίματα, πιο...“θερμά” και με λιγότερες...“τρίχες”;Τίποτα από όλα αυτά. Οι νοικοκυρές της περιοχής, πλούσιας –μεταξύ άλλων– σε κυνήγι, μαγειρεύουν συχνά τα πουλάκια (χωρίς εισαγωγικά αυτά) που φέρνει στο σπίτι ο σύζυγος-κυνηγός, με μία σαλτσούλα ντομάτας, αρωματισμένη με σκόρδο και φασκόμηλο. Πλησιάζουμε... Όταν λοιπόν ο κυνηγός γυρίζει στο σπίτι χωρίς θηράματα, όταν δεν υπάρχουν πουλάκια, δεν απομένει παρά να μαγειρέψουν... φασόλια (που πάντα υπάρχουν στο σπίτι) με τον ίδιο τρόπο.Αυτή η συνταγή, λοιπόν, των φασολιών προβλέπει να πέφτουν στο τέλος του μαγειρέματός τους ακριβώς σε μία τέτοια σαλτσούλα... Επειδή το πουλάκι που, κανονικά, θα έπρεπε να είναι εκεί μέσα, δεν υπάρχει, “την έχει κοπανήσει”, έχει “δραπετεύσει”...Ναι, αλλά ότι οι ρίζες της συνταγής; Λένε ότι πάνε πίσω, στην εποχή που οι λαθροθήρες της περιοχής, όταν επέστρεφαν από το κυνήγι και αυτό δεν είχε πάει καλά, τα λίγα θηράματα (μικρά πουλάκια, συνήθως πιτσουνάκια, στούρνους (τσιρόνια), τσίχλες) τα έψηναν στη σούβλα και στη συνέχεια τα προσέθεταν σε αρωματισμένα βραστά φασόλια, σοτάροντάς τα για λίγο πάνω από τη φωτιά για να νοστιμίσει το φαγητό. Εκδοχή που ταιριάζει πολύ με τον σημερινό τρόπο μαγειρέματός τους.Όπως να’ναι, είναι μία νόστιμη, αρωματική συνταγή για φασόλια, ένας διαφορετικός τρόπος να τα μαγειρέψει κανείς. Στην αυθεντική της εκτέλεση γίνεται με μία ποικιλία φρέσκων λευκών ψιλόφλουδων φασολιών, κανονικού μεγέθους, που επιτρέπουν το μαγείρεμά τους χωρίς να θέλουν μούλιασμα προηγουμένως. Εγώ την έφτιαξα με βραστερούς γίγαντες Καστοριάς (μας αρέσουν ιδιαίτερα), φυσικά βαλμένους σε νερό όλο το βράδυ. Και την περιγράφω με φρέσκα φασόλια χάντρες, που και αυτά δεν χρειάζονται μούσκεμα από την προηγούμενη. Επιλέξτε τι σας ταιριάζει περισσότερο.Λίγα μυστικά ακόμα[1] Το πιάτο ΔΕΝ είναι σούπα φασόλια, δεν πρέπει να “κολυμπάει” στα υγρά. Από την άλλη, δεν είναι και στεγνά, κοκκινισμένα φασόλια. Συνεπώς, φροντίστε η σάλτσα να είναι σχετικά δεμένη, αλλά υπολογίστε και ότι θα μαγειρευθεί άλλα 15-20 λεπτά. Κρατήστε και ένα-δυό φλυτζάνια από το νερό όπου έβρασαν τα φασόλια και εάν χρειασθεί («που θα χρειασθεί...), προσθέτετε λίγο-λίγο κατά τη διάρκεια αυτού του δεύτερου μέρους του μαγειρέματός τους.[2] Εάν σας αρέσουν οι καυτερές γεύσεις, προτιμήστε αντί του πιπεριού (ή επιπρόσθετα σε αυτό) θρυμματισμένη καυτερή πιπερίτσα, που θα τσιγαρίσετε μαζί με το σκόρδο και το φασκόμηλο στο βήμα 3.[3] Και πως μπορούμε να “σκεπάσουμε τα φασόλια με 4 εκατοστά νερό”, αφού μόλις ρίξουμε το νερό πάνω τους, πολλά από αυτά ανεβαίνουν στην επιφάνεια; Πολύ απλό, τα στρώνουμε ομοιόμορφα, υπολογίζουμε πόσο πιο ψηλά είναι τα 4 εκατοστά, σημαδεύουμε με το χέρι και προσθέτουμε νερό μέχρι το σημείο αυτό.Και ήρθε η ώρα για μία “αμαρτωλή” προσθήκη. Σε ένα κατσαρολάκι με βραστό νερό ζεματίζουμε στα γρήγορα (1-2 λεπτά) χωριάτικο λουκάνικο, από το οποίο έχουμε αφαιρέσει το εξωτερικό του. Το κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια, το προσθέτουμε στη κατσαρόλα με τα φασόλια, 5 λεπτά αφού πέσουν αυτά τα τελευταία (συνεπώς 15-20 λεπτά πριν ολοκληρωθεί το μαγείρεμά τους), ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε.Tο πιάτο μπορεί να γίνει και με ξερά φασόλια (χάνδρες ή και λευκά), απόδειξη οι φωτογραφίες!! Σε αυτή τη περίπτωση, τα φασόλια θέλουν κανονικά μούλιασμα όλο το βράδυ και οι χρόνοι βρασμού δεν θα είναι οι ίδιοι αλλά ασφαλώς μεγαλύτεροι.Για όσους, σαν και μένα, μεγάλωσαν με western spaghetti, Terence Hill και ταινίες του τύπου “Το όνομά μου είναι Κανένας”, αυτή η συνταγή θα έπρεπε να φτιάχνεται σε τηγάνι, να τρώγεται καθισμένοι σε μία κοτρώνα στο ύπαιθρο και να λέγεται...."φασόλια alla Bud Spencer!" !!!Με την ευκαιρία, γνωρίζετε τη συνταγή για «σκορδομακάρονα με αχιβάδες “στη θάλασσα»”. Ενδιαφέρουσα... Σκορδάκι, μαϊντανό και θρυμματισμένη καυτερή πιπερίτσα. Και αλατάκι, φυσικά. Που είναι οι αχιβάδες; Μα, “στη θάλασσα”, φυσικά, το λέει και ο τίτλος.. Ακριβώς όπως εδώ λείπει το πουλάκι...Καλημέρα σας !!

Είναι μια ελαφριά και υγιεινή καροτοσαλάτα με ελάχιστα υλικά. Δοκιμάστε τη και θα σας ανταμείψει!Λίγα μυστικά ακόμαΤη συνταγή μου την έδωσε μια θεία μου αλλά με τις δικές μου παραλλαγές την έκανα πιο ελαφριά και πιο υγιεινή. Είναι πολύ εύκολη και διαιτητική. Δοκιμάστε τη και δεν θα χάσετε!

Δροσερή σαλατα με ζυμαρικάMAGEIREVOUME?/COCINAMOS?Anna strati