طارونه همون طور که در تصویر مشاهده می کنید همین خوشه سفید رنگی هست که پر از شکوفه های بسته هست. درون این شکوفه ها گرده هست. طارونه از درخت نخل نر گرفته میشه و از این گرده ها برای گرده افشانی درخت نخل ماده استفاده میشه.
طارونه درون یک غلاف چوبی قهوه ای رنگ قرار گرفته و این غلاف تا قبل از استفاده کاملا بسته هست و توسط چاقو اره ای برش داده و باز میشه.

برای انجام عمل گرده افشانی درخت نخل ماده من دیده ام که همسرم و پدرش این غلاف ها رو از درخت نخل نر جدا می کنن بعد به هر تعداد از این غلاف ها که برای گرده افشانی در همان روز نیاز دارن بر می دارن.
با چاقو اره ای اون غلاف هایی رو که کوچک و نازک هستن رو میشه با یک دست و از وسط برش زد و طارونه رو در آورد ولی اونا که بزرگ هستن رو باید از کناره های غلاف باز کرد.
(که در زبان محلی بهش دولَک گفته میشه ولی در مناطق دیگه و یا از نظر علمی نمی دونم اسمش چیه)

برای باز کردن غلاف های بزرگ می نشینیم و غلاف رو بین کف دو پا با پاشنه پا می گیریم (این برای زمانی هست که کسی یک نفره بخواهد این کار برش غلاف بزرگ رو انجام بدهد) و دو سر چاقو اره ای رو با دو دست گرفته و آروم از قسمت باریک غلاف به سمت آنهای غلاف که پهن تر هست می کشیم. (گاهی فقط با کشیدن چاقو به سمت پایین کار انجام میشود ولی اگر غلاف خیلی سفت بود چاقو رو به صورت اره کردن به سمت چپ و راست می کشیم)

سپس طارونه (همون خوشه سفید رنگ) خارج می شود بعد یک نفر به بالای نخل ماده می رود و طارونه رو بین غلاف قهوه ای رنگ از درخت ماده که باز شده و داخلش هم یه خوشه هایی هست که در واقع بعدا خارک و خرما می شوند قرار داده می شود و یه جورایی اون قسمت ثابتش می کنن تا میفته و تکون هم نخوره.

به این روش گرده افشانی دستی می گن من از روشهای دیگه ای اگر هست اطلاعی ندارم.

دلیل اینکه استفاده از طارونه سریع انجام می شود این هست که پس از خارج شدن از غلاف نیاز به مراقبت داره اگر بخواهیم طارونه رو خشک کنیم و از گرده خارج شده برای مصارف دیگری مثل تهیه حلوا ، تقویت بنیه بدن برای باروری استفاده کنیم باید مواظب باشیم که کپک نزد.
در دستوری که ضمیمه می کنم قبلا توضیحاتی در این زمینه داده ام می تونید مطالعه کنید.

وقتی طارونه برای گرده افشانی استفاده شد غلاف چوبی قهوه ای رنگ رو تا کمی تر هست با چاقو اره ای به صورت حرکت به چپ و راست به تکه های کوچک برش می دهیم و داخل یک سینی یا ظرفی مناسب و جا دار قرار می دهیم تا در هوای آزاد خشک شود.
برای من تو بالکن یک روزه خشک شدن.
درواقع اون قسمت معطری که در دستورها می دیدم بهش میگن طارونه و می گفتن یکی دو تکه داخل چای و دمنوش و ظرف آب برای خوشبو شدن قرار می دهیم همین قسمت قهوه ای چوبی رنگ بوده است نه طارونه ی سفید رنگ.

قصد دارم اگر تونستم عرق طارونه رو هم تهیه کنم چون یک ضد عطش هست برای گرمای خوزستان و یک خنک کننده برای طبع گرم.
اگر تهیه کردم طرز تهیه رو قرار میدم.

در مورد دولَک های دارای طارونه یه مطلب دیگه هم بگم که باتوجه به نژاد هر درختی این طارونه ها قدرت باروریشون فرق می کنه و چون هر فردی با توجه به اینکه چند درخت نخل نر و ماده داره ممکنه تعدادی دولَک بعد از گرده افشانی درخت های ماده اضافه بیاد افراد دیگری که درخت نخل تر کمتری دارن و یا نژاد اون درخت جالب نیست از طارونه های درختِ نخلِ نر دارای نژاد خوب برای باروری درخت نخل ماده استفاده می کنن.
فروش طارونه هم یک منبع درآمد دیگر برای باغدار هست.

حالا اگه بعد از این کارها باز طارونه اضافه اومد چون نمیشه داخل غلاف چوبی بمونه از غلاف خارج کرده و گرده هاش رو جمع آوری می کنیم و برای مصارفی که عرض کردم استفاده میشه.
پزشکان معتبر طب سنتی و عطاری های معتبر این گرده رو از باغدار خریداری می کنن و برای درمان افراد به کار می برند.

طارونه ی تازه یک عطر و بوی خاصی و دلنشینی داره و زننده و چندش آور نیست اون طارونه ای که بوی تعفن میده یا موقع خشک شدن شکوفه هاش کپک زده و گرده ها هم پیش اون بو گرفته آن یا مونده هست.
چون من چند بار از این گرده به افرادی که نیاز داشته اند داده ام و بهم گفتن گرده ای که قبلا از جایی دیگه خریدیم یه بوی تهوع آوری داشت ولی این یکی اینطوری نبود.
من در همین حد اطلاع دارم.

اگر کسی دیگه خیلی حساس بود می تونه کپسول خالی از عطاری بخره و گرده رو برای مصارف درمانی داخل اون کپسول بریزه و استفاده کنه.

درواقع گرده های نخل تر از نظر قدرت مثل اسپرم عمل می کنن برای همین جهت کمک به باروری انسان استفاده میشن.

طارونه هم در زبان ها و مناطق.
مختلف اسم های متفاوتی داره مثل کاشکیلو در منطقه بم و مای لگاح در خوزستان...

سعی کردم هر چی می دونم رو ساده توضیح بدم امیدوارم مفید قرار بگیره.