Καλοκαιρινό τραπέζι χωρίς τυροκαυτερή δε γίνεται!Ταιριάζει τέλεια με ψητά κρέατα, λαχανικά, πατάτες!Με ψωμάκι και μια απλή ντοματοσαλάτα έχετε το απόλυτο σνακ!Την βάζω και στα σάντουιτς για να τα απογειώσω και φύγαμε για την παραλία!Την φτιάχνω πάντα στο Thermomix μου! #1σκευος

Μια ''freestyle'' συνταγή δικής μου εμπνεύσεως! Εύκολη,νόστιμη,για πολλές χρήσεις και για πολλούς πειραματισμούς! Οι ποσότητες είναι ενδεικτικές, προσθέστε-μειώστε ανάλογα με το γούστο σας!Λίγα μυστικά ακόμαΟι ποσότητες όπως έγραψα και παραπάνω είναι ενδεικτικές. Εγώ με το μάτι βάζω όλα τα υλικά, το μόνο που προσέχω πάντα, είναι τα λαχανικά μου να είναι πολύ-πολύ ψιλοκομμένα! Κατά καιρούς έχω πειραματιστεί με διάφορα υλικά, όπως μπέικον,ζαμπόν,κάπαρη,κρεμμύδι,σκόρδο κτλ. Πειραματιστείτε άφοβα!

#ΜηνΤοΠετάςΈχουν και οι Άγγλοι την... τυροκαυτερή τους μια που αυτή η συνταγή προέρχεται από την αγγλική Cookpad. Είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να μεταμορφώσεις τα απομεινάρια διαφόρων τυριών σε ένα σούπερ ορεκτικό!Την εποχή πριν την ανακάλυψη του ψυγείου συνηθιζόταν πολύ η συντήρηση μαγειρεμένου ψαριού, κρέατος ή τυριού μαζί με βούτυρο κλαριφιέ μέσα σε βάζο. Έτσι διατηρούσαν τα τρόφιμα για πολλές μέρες.Αυτό το ορεκτικό δεν χρειάζεται να το καλύψετε με βούτυρο κλαριφιέ, απλώς διατηρήστε το στο ψυγείο. Κατά τ' άλλα έχετε μια κλασσική αγγλική συνταγή για τυρί σε βάζο του18ου αιώνα!Tip: Δεν χρησιμοποιούμε καθόλου μαλακά τυριά!Η συνταγή είναι της Joanne και θα τη βρεις εδώ https://cookpad.wasmer.app/uk/recipes/495769-leftover-cheeseboard-potted-cheese

Αγαπώ κάθε τι με τυρί. Όταν όμως θες να χάσεις κανά κιλό δυστυχώς πρέπει να τα στερηθείς και λίγο. Εναλλακτικά έφτιαξα ετούτη δω την ψευτο-τυροσαλάτα που μια χαρά την έκανε τη δουλειά της και μου πέρασε η λιγούρα!

Αυτή τη φορά δοκίμασα ένα συνδυασμό τυρόπιτας με παραδοσιακό χωριάτικο φύλλο (με φύλλο "Κιχί" που φτιάχνουν οι γιαγιάδες και οι μαμάδες στην Κοζάνη) και μίας γέμισης με τυροκαυτερή.Πρόσθεσα δηλαδή στη γέμιση τριμμένη καυτερή πιπερίτσα, έκανα τη γέμιση αρκετά κρεμώδη με την προσθήκη mascarpone και κρέμας γάλακτος, την αρωμάτισα με μία ικανή ποσότητα καπνιστής πάπρικας αλλά και με ένα ψιλοκομμένο ματσάκι δυόσμο και το αποτέλεσμα ήταν πέρα από τις προσδοκίες μου.

Πόσο μου αρέσουν τα μπαχαρικά! Πάντα μου λένε στη γειτονιά ότι όταν μαγειρεύω μοσχοβολάει ολόκληρη και το μυστικό μου είναι τα μπαχαρικά. Εκτός από τη νοστιμιά που δίνουν ειναι γεμάτα αντιοξειδωτικά και μας επιτρέπουν να μειώνουμε στο ελάχιστο (εγώ δε βάζω καθόλου) το αλάτι γιατί το φαγητό γίνεται εύγευστο και χωρίς αυτό. Στη συγκεκριμένη συνταγή το αποτέλεσμα είναι υπέροχη ανατολίτικη μυρωδιά και γεύση, εξ ου και ο τίτλος oriental! Δοκιμάστε και περιμένω εντυπώσεις!

Καμία ιστορία, έχω αδυναμία στην τυροσαλάτα αλοιφή, και τη φτιάχνω μόνη μου σε διάφορες παραλλαγές γιατί οι του εμπορίου περιέχουν συστατικά που δεν εμπιστεύομαι.. Αυτή εδώ, καθώς δεν περιέχει φέτα, είναι πολύ ελαφριά και αρκετά ουδέτερη στη γεύση. Τα μπαχαρικά είναι τόσο όσο, δεν είναι καυτερή. Ιδανική για να αλειφτεί σε ζεστό φρυγανισμένο ψωμάκι, για κολατσιό ή και πρωινό.Εδώ η συνταγή και στο μπλογκ μου (που δεν είναι μαγειρικής αλλά πολλά και ετερόκλητα μαζί :) ) http://okosmosodikosmou.blogspot.com/2018/09/blog-post_7.html

Ας ξεκινήσουμε και μία φορά από το τέλος… Το τελευταίο ζευγάρι φίλων κατευθύνεται στην πόρτα του κήπου, είναι πια προ πολλού περασμένα μεσάνυκτα, οι σχετικές φιλοφρονήσεις για το “πόσο ωραία κύλησε η βραδιά”, “πόσο ωραία ήσαν όλα στο τραπέζι”, “να περάσετε και εσείς καμιά φορά από το σπίτι, τώρα που θα πάμε στο εξοχικό, στον Άγιο Ανδρέα”, ώσπου, ξαφνικά, να και η στιγμή που περίμενα“θυμήσου, καλή μου, να μου πεις αύριο από το τηλέφωνο και τη συνταγή της τυροκαυτερής. Ήταν καταπληκτική”.Όχι που δεν θα της το ‘λεγε… Όλο το βράδυ, την παρατηρούσα, την τσάκισε την αλοιφή. Αδιάντροπα!!! Η διαδρομή του κουταλιού από το πιατάκι στο πιάτο της, άδειασμα, και πάλι πίσω, μπορούσε να συγκριθεί μόνο με το Αθήνα-Μιλάνο που έκανα κάποτε, προ κρίσης. Και προ συζύγου…Της αναγνωρίζω ότι από το πρώτο σερβίρισμα δοκίμασε μόνο μια κουταλιά, κατά το τέλος, σαν άδειαζε το πιάτο. Από εκείνη τη στιγμή, όμως, και μετά, από μόνη της προκάλεσε άλλα τρία σερβιρίσματα, “εξαφανίζοντας”, διακριτικά μεν, επίμονα δε, το περιεχόμενο των πιάτων.Και κανείς δεν σκέφθηκε να πει ένα “μπράβο” και στον σύζυγο, τον “αφανή ήρωα” της υπόθεσης-τυροκαυτερή, τον “κλέφτη” (*) της αρχικής συνταγής, τον “αναμορφωτή” της, των εκτελεστή των δύσκολων βημάτων της, όπως θα διαπιστώσετε και στη συνέχεια….. Ίσως επειδή, όταν έφευγαν, αυτός …κείτονταν πάνω στις μαξιλάρες του κήπου, έχοντας τιμήσει το ούζο περισσότερο από τους μεζέδες του !!!Λίγα μυστικά ακόμα1]Με τις αναλογίες (και τα υλικά) που δίνονται, θα βρείτε τη κρέμα πολύ απαλή, μαλακή (όχι σφικτή) και “κατάλληλη, με επιθυμητή τη γονική συναίνεση” όσον αφορά στο πόσο καυτερή είναι. Δεν ξέρω όμως τι γίνεται εάν αντί για το –από τη φύση του γλυκό– mascarpone χρησιμοποιήσετε κατίκι ή Φιλαδέλφεια και αντί για πάπρικα, μπούκοβο... Με την παραμονή της στο ψυγείο σφίγγει, λάβετέ το υπ’ όχιν σας εάν την θέλετε πιο ρευστή.Με τι θα τη συνοδεύσετε (ή τι θα συνοδεύει αυτή) είναι ένα “λυμένο πρόβλημα”. Τα πάντα που σερβίρονται με ούζο, της ταιριάζουν απόλυτα. Τι γαυράκια η σαρδέλες τηγανητά ή μαρινάτα, τι ελιές, για να αναφέρω τα πιο απλά, λαϊκά και οικονομικά, τι καλαμαράκια, τι χταποδάκι στα κάρβουνα, τι φούσκες θαλάσσης γεμάτες ιώδιο, τι πεταλίδες της ώρας, φρεσκομαζεμένες από τα βράχια… Ναι, κυριαρχεί το θαλασσινό στοιχείο, αλλά μη νομίζετε, θα σας αρέσει πολύ και αλειμμένη σε ψημένο ψωμί, συνοδευμένες με λεπτές φέτες παστουρμά !!!Καλοκαιράκι, σου ‘ρχομαι !!!!!Την βασική ιδέα της συνταγής την πήρα από την ηλεκτρονική έκδοση Umami.gr του περιοδικού Αθηνόραμα. Κατάφερα όμως να ...της αλλάξω τα φώτα !!! Που να δείτε που την επόμενη φορά θα της βάλω, αντί για curry, 2-3 φιλετάκια αντσούγιας !

Η τηλεόραση ογκώδης και ασπρόμαυρη, είχε τη δική της, περίοπτη, θέση στο σαλόνι μας. Αγορασμένη μόνον αφ’ ότου ο “υιός ο λατρευτός” της οικογένειας πέρασε στο Πολυτεχνείο, είχε γίνει το σημείο αναφοράς του σπιτιού. Για τη μαμά και για εμάς τα παιδιά τουλάχιστον. Ο πατέρας, βυθισμένος στην “σουηδέζικη” πολυθρόνα του, είχε πάντα ένα βιβλίο στα χέρια και σημασία δεν έδινε στον «Άγνωστο πόλεμο», στο «Λούνα Παρκ» ή στο «Λεμονοδάσος». Ούτε καν στο “If tomorrow comes”…Όχι, δεν τόπιασα καλά το θέμα... Πάμε από την αρχήΑυτή είναι μία συνταγή που ξυπνάει πάντα μία πλημμύρα μελαγχολικών αναμνήσεων, αλλά ταυτόχρονα και τόσο γλυκών!!! Τόσο γλυκών, όσο και αυτό το υπέροχο γλυκό. Αναμνήσεις γεμάτες από σχεδόν αξημέρωτα χειμωνιάτικα πρωινά πριν το σχολείο, από ηλιόλουστες ανοιξιάτικες ημέρες, από παιχνίδια στον διπλανό ακάλυπτο, από στιχάκια φτιαγμένα “στο πόδι” για μία μικρή που έκανε την καρδιά μας να σκιρτά, από γέλια και ανεμελιά.Κι ακόμη πιο πίσω, στη δεκαετία του ’60, με αναμνήσεις από πρωινά ξυπνήματα, με το ραδιόφωνο (τρανζιστοράκι “παγκοσμίου λήψεως” (!!!) αργότερα) να φέρνει στην κάμαρα τη φωνή της Αντιγόνης Μεταξά, της “θείας Λένας” των αγνών παιδικών μας χρόνων, να τραγουδάει το “Πρωινό ξύπνημα” και να μας διηγείται παραμύθια. Παραμύθια με άμυαλα γουρουνάκια, με άτακτα προβατάκια, με ψεύτες βοσκούς, με πονηρές αλεπούδες και ανόητα κοράκια, ποτέ όμως με δράκους. Δεν έχουν δράκους και κακούς λύκους τα ελληνικά παραμύθια, είναι διδακτικές ιστορίες, όχι τιμωρίας και βίαιου παραδειγματισμού… Ο Αίσωπος δεν είναι Γκριμ…Για να επιστρέψουμε στη συνταγή, φέρνει στο νου (σχεδόν τις νοιώθεις στα ρουθούνια) μυρωδιές και από “άλλα φαγητά”, της μαμάς, της γιαγιάς, των μαμάδων της γειτονιάς, που όλες τους, λες και ήσαν συνεννοημένες ένα πράγμα βρε παιδί μου, έφτιαχναν σαν ακούραστες μέλισσες όλα τα αγαπημένα μας πιάτα.Πάντα ανήσυχες για τον τρόπο που μεγαλώναμε, ακούραστες στο να επαναλαμβάνουν ότι πρέπει να τρώμε υγιεινά, απολάμβαναν να μας ετοιμάζουν πράγματα βασισμένα σε απλά και φυσικά υλικά, δεν είχαν και άλλα τότε… Αναμνήσεις ατέλειωτης χαράς, άπειρης ικανοποίησης, ανεπανάληπτης απόλαυσης, μακρινής ανεμελιάς!Η συνταγή που ακολουθεί δεν γνωρίζει ούτε χρόνο, ούτε και περιοχή προέλευσης! Ούτε καν ώρα της ημέρας, τρωγόταν το ίδιο ευχάριστα σαν κολατσιό πριν το σχολείο ή σαν βραδυνή επιβράβευση σαν είχαμε τελειώσει όλα τα μαθήματα! Το ωραίο είναι ότι δεν γνωρίζει ούτε και ηλικία αυτών που την απολαμβάνουν. Και να πως ξαναγυρίζουμε στην πρώτη προσπάθεια, στην πρώτη παράγραφο, πάνω-πάνω… Αυτήν τη συνταγή την αναρτώ όχι για ό,τι αντιπροσωπεύει από τα δικά μου παιδικά χρόνια (και είναι τόσα πολλά!!!), αλλά γιατί την αγαπώ ακόμη και σήμερα. Και την αναρτώ κυρίως για εκείνη την εικόνα που έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στο νου μου, με τον πατέρα μου (τον είχαμε αφήσει βυθισμένο στην πολυθρόνα του, θυμάστε;) να ακουμπά δίπλα του, στο πάτωμα, το βιβλίο και να παίρνει από τα χέρια της μητέρας μου την κούπα με ένα αυγό κτυπημένο με κακάο. Με μάτια που γυάλιζαν από ευχαρίστηση. Ή μήπως ήταν από κάτι άλλο; Ποιος ξέρει πόσες αναμνήσεις του έφερνε και εκείνου, από ακόμη παλιότερα χρόνια… Ποτέ δεν μας το είπε, ποτέ δεν τον ρωτήσαμε!!!Τον θυμάμαι να το χτυπάει ακόμη λίγο και, με αργές, όλο απόλαυση, κινήσεις, να φέρνει μισογεμάτες κουταλιές από εκείνην την υπέροχη, σκουρόχρωμη, παχύρρευστη και τόοοοσο αφράτη, κρέμα στο στόμα του. Και όταν πια τελείωνε, να μαζεύει υπομονετικά, με τελετουργικές –όσο και ενοχλητικές για τα παιδικά αυτιά μας– κινήσεις, εκείνα τα …μικρο-ίχνη που είχαν κολλήσει στα τοιχώματα της κούπας και αρνιόταν πεισματικά να κυλήσουν πιο κάτω.Λίγα μυστικά ακόμαΕπειδή έχω ήδη ανεβάσει μία συνταγή για «κρέμα… κτυπημένου μελιού», για ασπράδια χτυπημένα σε «μαρέγκα γαλλική», σε «μαρέγκα ελβετική», ολόκληρο άρθρο για το πώς να χτυπάτε αυγά με διάφορους τρόπους, έχω εκτεθεί κιόλας δημοσίως ότι είμαι θιασώτης του “το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο”, η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι μήπως με περάσετε για βίαιο άνθρωπο. Δεν είμαι. Το …αυγό είναι που «το τραβάει η ψυχή του», μία τάση μαζοχισμού πρέπει να του την αναγνωρίσετε, τα καλύτερά του τα δίνει μετά από “ένα καλό χέρι ξύλου”…Εάν θέλετε, μπορείτε να φτιάξετε το χτυπητό αυγό σας και με άλλες παραλλαγές- χτυπητό αυγό ΧΩΡΙΣ κακάο. Με τον τρόπο αυτό αναδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο η πολύ αφράτη υφή και το όμορφο ιβουάρ χρώμα ενός καλοχτυπημένου αυγού. Αν και τα παιδιά σας δεν είναι σίγουρο ότι θα συμφωνήσουν με αυτήν την άποψη.- χτυπητό αυγό με λίγο βούτυρο. Το φρέσκο βούτυρο (όχι μαργαρίνες και άλλες τέτοιες ανοησίες) μαλακώνει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και χτυπιέται μαζί με το αυγό και τη ζάχαρη, πριν πέσει το κακάο. ΥΠΕΡΟΧΗ σαν προσθήκη!- χτυπητό αυγό με λίγο κονιάκ. Εδώ σας έδειξα την προσθήκη amaretto, είναι όμως ακόμη πιο αρωματικό και μεθυστικό με ένα καλό κονιάκ. Στην εποχή μας δεν υπήρχε (εύκολη) πρόσβαση παρά σε κανένα METAXA 3 αστέρων. Άλλες παραλλαγές της εποχής εκείνηςμε βερμούτ ή με Kahlua. Σε κάθε περίπτωση, το αναμειγνύουμε αφού χτυπήσουμε καλά όλα τα άλλα υλικά (για να πετύχουμε την αφράτη κρέμα) αλλά ΠΡΙΝ την προσθήκη του χτυπημένου ασπραδιού.Εάν έχετε, συνοδέψτε το με μπισκότα Μιράντα ή μπισκότα κανέλας. Γίνεται πραγματικά σαν ένα υπέροχο – και πολύ γρήγορο - γλυκάκι.Σε όλες τις περιπτώσεις, τα αυγά επαναλαμβάνω ότι πρέπει να είναι ΦΡΕΣΚΟΤΑΤΑ. Και μη σας πανικοβάλλουν οι κραυγές για κινδύνους από σαλμονέλα και άλλα τέτοια. Ασφαλώς και υπάρχουν σαν ενδεχόμενο, γενιές και γενιές όμως που τρέφονταν με ωμά αυγά δεν είχαν κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Η γρίπη τον χειμώνα σκοτώνει εκατονταπλάσιους ανθρώπους από τα ωμά αυγά!!! Με τις μεθόδους, μάλιστα, παστερίωσης που είναι διαθέσιμες σήμερα, οι κίνδυνοι να φθάσουν στα χέρια μας μολυσμένα αυγά έχουν μειωθεί σε πραγματικά πολύ πολύ χαμηλά επίπεδα.Το θέμα είναι τι γίνεται με τα αυγά ΑΦ’ ΟΤΟΥ έρθουν στα χέρια μας. Πριν χρησιμοποιήσετε ωμό ένα αυγό, όσο σίγουρες και αν είστε για τις συνθήκες από τις οποίες έχει περάσει, θα το πλύνετε καλά εξωτερικά. Εκείνη την ώρα, όχι νωρίτερα, θα του καταστρέψετε τις άμυνες έτσι.Και μην πάτε στο σύγχρονο “μαντείο των Δελφών” (το Google) για πληροφορίες. Εάν δεν ξέρετε να ψάχνετε, θα τρελλαθείτε από αυτά που θα διαβάσετε…

*Οι μετρήσεις μου γίνονται σε cup, tbsp & tsp (παρακάτω τα γράφω στα ελληνικά)💕 #vegan #Ημερολόγιο2023

*Οι μετρήσεις μου γίνονται σε cup, tbsp & tsp (παρακάτω τα γράφω στα ελληνικά)💕 #vegan #Ημερολόγιο2023

*Οι μετρήσεις μου γίνονται σε cup, tbsp & tsp (παρακάτω τα γράφω στα ελληνικά)💕 #vegan #Ημερολόγιο2023