Αυτό είναι το απλό πιλάφι πού μπορεί κανείς να συνοδεύει πολλά πιάτα. Από σκέτο, με γιαούρτι, με σουτζουκάκια, με κιμά με κοκκινιστό, με ψητά και ότι άλλο θέλουμε.#εύκολο #γρήγορο #ρύζι

Γυρνάτε από τη δουλειά και δεν έχετε πολύ χρόνο? Μέσα σε λίγη ώρα ,έχετε έτοιμο ένα φαγάκι νόστιμο εύκολο και πολύ θρεπτικό. Το πλιγούρι συνήθως το χρησιμοποιούμε σαν συνοδευτικό , με την προσθήκη της καπνιστής μπριζόλας γίνεται από μόνο του κυρίως γεύμα. Αντί καπνιστής μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μπέικον ή ότι άλλο εσείς επιθυμείτε. Αλλά με την προσθήκη της καπνιστής πραγματικά η γεύση απογειώνεται.

Ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά...Φτιάξιμο της μάνας μου, αλλά θέλω να έχω τη συνταγή. Επειδή έχει δουλειά και δεν μπορούσε να μου πει συνταγή/εκτέλεση, τη συνταγή την βρήκα από το ίντερνετ.(Εύα Παρακεντάκη η σεφ- eva.parakentaki.com)με τη διαφορά ότι έχει βάλει και σέλινο που δεν το θέλω στο πιλάφι οπότε δεν το έγραψα εδώ.Υ.Γ. Είναι υπέροχο με συνοδεία γιαουρτιού ή τζατζικιού αν έχετε.🌺Ανάλογα με την τοπική κουζίνα μπορεί επίσης να περιέχει κρέας, ψάρι, λαχανικά, ζυμαρικά και αποξηραμένους καρπούς.🌻Είναι επίσης γνωστό και ως πιλάφ (pilav), πιλάου (pilau), πελάου (pelau), πουλάου (pulao), παλάου (palaw), παλάφου (palavu), πλοφ (plov), πολόφ (polov), πολό (polo), πολού (polu).🌼Ο Αγγλικός όρος "pilaf" είναι δανεισμένος απευθείας από το Τουρκικό "pilav", το οποίο με την σειρά του προέρχεται από το Περσικό "polow",Χίντι "pulāo", από το Σανσκριτικό "pulāka" (που σημαίνει "μπάλα από ρύζι"), το οποίο εν συνεχεία, πιθανόν να είναι Δραβιδικής καταγωγής.Η Αγγλική ορθογραφία είναι επηρεασμένη από το Νεοελληνικό "πιλάφι" ("pilafi"), το οποίο προέρχεται από το Τουρκικό "pilav".🏵️Το γαμοπίλαφο (γάμος+πιλάφι) είναι το εκτιμώμενο πιλάφι που σερβίρεται παραδοσιακά, στους γάμους και τις μεγάλες γιορτές στην Κρήτη: το ρύζι βράζεται με αρνί ή ζωμό κρέατος, στη συνέχεια, τελειώνει με χυμό λεμονιού. Το γαμοπίλαφο αν και φέρει την ονομασία, δεν είναι πιλάφι, αλλά μάλλον κάποιο είδος ριζότο με κρεμώδη και όχι αφράτη υφή.✓Πληροφοριες από την Βικιπαίδεια.

Μια γρήγορη και απλή συνταγή για πεντανόστιμο ρυζάκι που αποτελεί ένα νόστιμο γεύμα από μόνο του.Ωστόσο μπορεί να συνοδέψει το κρέας μας,το ψάρι μας και το κοτόπουλό μας.Αν θέλουμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια μικρή συσκευασία (450 γρ.) κατεψυγμένα λαχανικά αντί τα λαχανικά που αναφέρω στη συνταγή.#μιακατσαρόλα

#Τετάρτη σήμερα, και τα παιδιά μου ζήτησαν γαρίδες! 🍤 Δεν τις ήθελαν όμως με μακαρόνια…🤷‍♀️ Τι καλύτερο από την συνοδεία ρυζιού λοιπόν!😊 Βρήκα την συνταγή από ένα Site ονόματι Ioanna’s Notebook, έβαλα και τις δικές μου προσθήκες και πινελιές αλλάζοντας ορισμένα πράγματα, 😏 και ιδού! Μέσα σε ελάχιστο χρόνο είχαμε ένα πεντανόστιμο, νηστίσιμο φαγάκι στο τραπέζι, που να γλείφεις και τα δάχτυλά σου! Αν σας αρέσουν οι γαρίδες, τότε σίγουρα θα το λατρέψετε!😊Λίγα μυστικά ακόμη:1) Το πιάτο μπορεί να σερβιριστεί είτε ως συνοδευτικό, είτε ως κυρίως (εμείς το είχαμε ως κυρίως).😉2) Γι’ αυτή τη συνταγή το μακρύκοκκο ρύζι είναι ιδανικό, αλλά γίνεται εξίσου νόστιμο και με basmati ή jasmine. Σε κάθε περίπτωση, καλύτερα να αποφύγετε να χρησιμοποιήστε arborio.3) Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε φρέσκιες είτε κατεψυγμένες γαρίδες, ανάλογα τι διαθέτετε .

Έχω ξανά ανεβάσει την πιο "λάιτ" εκδοχή του. Ηταν η πρώτη συνταγή μου γινκβτας μέλος της cookpad και από εκεί άρχισαν όλα.Αυτή την φορά θα μοιραστώ την αυθεντική συνταγή.Την προτείνω ανεπιφύλακτα για όσους θέλουν να σπάσουν τα δεσμά των κλασικών συνταγών των γιορτών.. Καλή η γαλοπούλα γεμιστή ή όχι μα δεν την τρώνε όλοι..Θα πείσετε και τους πιο δύσπιστους και θα τους εκπλήξετε. Ειναι πιάτο που τρώγεται όλο ντο χρόνο αλλά σίγουρα τις μέρες των εορτών μπορεί να γίνει "Τοο πιάτο". Από προσωπική εμπειρία έχω πείσει και εκείνους που δεν ήθελαν καν να δοκιμάσουν και ζήτησαν συνταγή... #1συνταγη1δεντρο #1recipe1tree #teamtrees

Προχθές, Κυριακή, είχαμε στο σπίτι ένα γεύμα “αναπόλησης” αλλά και “θεμελίωσης” συνάμα. Ένας μπαμπάς και μία μαμά που ανακάλεσαν στις μνήμες τους αρώματα από κανέλα, από μπαχάρι, κάτι ίχνη μοσχοκάρυδου και, πάνω απ’ όλα τσιγαρισμένου βούτυρου (γάλακτος παρακαλώ) που για κάποιες ώρες πλημμύριζαν το πατρικό τους σπίτι, επιμένοντας να ξεφεύγουν από τις κλειστές πόρτες της κουζίνας. Και μία κόρη που έχτιζε τις δικές εικόνες για τις δικές της, επερχόμενες, οικογενειακές στιγμές, για στιγμές που εκείνη με τη σειρά της θα κάνει τους δικούς της ανθρώπους να τρέχουν να πάρουν θέση στο οικογενειακό τραπέζι… Όσο πιο κοντά στην πιατέλα με το σερβιρισμένο φαγητό γίνεται…Τι κι αν τότε δεν θα υπάρχουν (αλλά ποιος ξέρει πάλι…) το …“Σπίτι των Ανέμων” με τη διαπεραστική φωνή του Βύρωνα Πάλλη ή η “Μικρή, πικρή μου αγάπη” του Ληναίου και της Φωτίου, το μακροβιότερο ραδιοφωνικό σήριαλ όλων των εποχών στην Ελλάδα. Θα έχει σίγουρα κάτι άλλο να την συντροφεύει την ώρα που θα τσιγαρίζει τα κομμάτια του κρέατος, που θα δένει τη σάλτσα ή θα κόβει το μαρούλι και τα φρέσκα κρεμμυδάκια για τη συνοδευτική σαλάτα.Τι κι αν τότε δεν θα της το σερβίρουν “Chez Georges et Luise” (η σειρά έχει να κάνει αποκλειστικά με τον ρυθμό στην ανάγνωση), θα έχει την ευχαρίστηση να προσκαλεί εκείνη τους ανθρώπους της να μαζευτούν να δοκιμάσουν το “Τας Κεμπάπ της Έρρικας”. Το φορτωμένο με τις δικές, σχεδόν σβησμένες αλλά σίγουρα πάντα γλυκές, αναμνήσεις…Η συνταγή που ακολουθεί συνοδεύεται από ρύζι (το αρωματικό, Ταυλανδέζικο ρύζι είναι το αγαπημένο της Έρρικας και άντε να της χαλάσεις τώρα χατήρι… Είπαμε, “θεμελιώνουμε” δικαιώματα και θέση στις μελλοντικές αναμνήσεις της…). Μπορεί όμως να γίνει (και είναι και ε-ξαι-ρε-τι-κό) με πουρέ πατάτας, με σπιτικές τηγανιτές πατατούλες, με χοντρό μακαρόνι (αυτό πάλι είναι ο-νει-ρι-κό), με γιουβετσάκι, ή και με πουρέ μελιτζάνας. Αυτό το τελευταίο, το περιβόητο χουνκιάρ μπεγεντί (hünkâr beğendi) είναι τόσο νόστιμο, τόσο ορεκτικό, τόσο μεγαλειώδες, που είναι από μόνο του μία ξεχωριστή συνταγή.Και επειδή ένα νόστιμο, πετυχημένο φαγητό δεν μπορεί να γίνει με αναμνήσεις, όσο ζωντανές και αν είναι αυτές, πρέπει να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κουζίνα του carouse και στα μυστικά που κάθε τόσο μου μαθαίνει, αλλά και στον Dario Bressanini για το ανεπανάληπτο “πάντρεμα” που κάνει ανάμεσα σε μαγειρική και χημεία.Δυσκολία φαγητού: Χαμηλή αλλά, το καλό που σας θέλω, θα ακολουθήσετε σχολαστικά τις οδηγίες. Κόστος: μέτριο. Χρόνος προετοιμασίας: 20 λεπτά (μαζί με το κόψιμο του κρέατος σε κυβάκια. Χρόνος μαγειρέματος: 1:50’ (με το τσιγάρισμα του κρέατος σε πολλές δόσεις (τουλάχιστον ένα 15λεπτο) + 25 λεπτά με το ζωμό + 45 λεπτά με τη σάλτσα του).

Παραδοσιακή συνταγή που την έκανε η μητέρα μου στο Κοχύλου Νησί Άνδρο. Θυμάμαι ότι ήταν γιορτές θ Κυριακές όταν το έφτιαχνε για να ευχαριστήσουμε τον καλεσμένο. Σίγουρα το κοτόπουλο ήταν απο το κοτέτσι μας που μεγάλωσε με καλαμπόκι πίτουρα και απομεινάρια απο φλούδες και φρούτα .Από τότε άλλαξαν πολλά η νοστιμιά όμως δεν έφυγε από τη σκέψη μου.Η νοστιμιά αυτού του φαγητού είναι το ρύζι που μαγειρεύεται μέσα στον ζωμό του κοτόπουλου.

Το Κρητικό πιλάφι είναι πασίγνωστο..Αλλά η εκδοχή του με το κοτόπουλο είναι από τις πολύυυυυ αγαπημένες μου...Το πιλάφι είναι το πρώτο φαγητό στην Κρήτη σε αρραβώνες, γάμους και βαφτίσια, δεν παύει όμως να είναι απαραίτητο στο εορταστικό τραπέζι και σε κάθε εκδήλωση χαράς.Όλη τη νοστιμιά αυτής της παραδοσιακής συνταγής θα την απολαύσετε τη στιγμή που το πιλάφι είναι ζεστό... Το ρύζι συμβολίζει μέχρι και σήμερα τις βαθιές ρίζες του γάμου, τη γονιμότητα του ζευγαριού και την ευχή να είναι γεμάτη αγαθά η κοινή τους ζωή.Η παρουσία του ρυζιού στους γάμους είναι ένα έθιμο που συναντάται από τα αρχαία χρόνια στην Ελλάδα. Σήμερα άνθρωποι σε όλες τις χώρες του πλανήτη ρίχνουν ρύζι στο ζευγάρι κατά την έξοδό του από την εκκλησία ή το δημαρχείο.Το γαμοπίλαφο πρωτομαγειρεύτηκε στη Δυτική Κρήτη αλλά με τα χρόνια έγινε το πιο διάσημο γαμήλιο πιάτο σε όλο το νησί... Σύμφωνα με την παράδοση προετοιμαζόταν πάντα από άντρες, όχι γυναίκες. Πηγή: web

Ένα γρήγορο και ελαφρύ πιλάφι στο φούρνο με μανιτάρια, χωρίς ελαιόλαδο είναι κατάλληλο και για τη νηστεία της Μ. Παρασκευής. Αποτελεί κυρίως πιάτο με τη συνοδεία πράσινης σαλάτας, αλλά και συνοδευτικό για όλα τα κρέατα (ακόμη και για τα κοκκινιστά).#νηστίσιμο #veganΛίγα μυστικά ακόμαΤο ταψάκι να είναι αντικολλητικό, αλλιώς θα κολλήσουν τα μανιτάρια, διότι το ελαιόλαδο είναι ελάχιστο.Με τον τρόπο αυτό τα μανιτάρια, που προψήνονται σε δυνατό φούρνο, γίνονται σχεδόν όπως αυτά της σχάρας.Είναι μία πολύ απλή συνταγή, η οποία βασίζεται στην ποιότητα των υλικών, συνεπώς τα μανιτάρια πρέπει να είναι φρέσκα και όχι κατεψυγμένα ή κονσέρβα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μανιτάρια της αρεσκείας σας ή διαφόρων ειδών, γίνεται πάντως εξαιρετικό και με τα απλά, συνηθισμένα και φθηνότερα άσπρα μανιτάρια.

Η συνταγή είναι από μια φίλη στην Κωνσταντινούπολη!!Μας την είχε φτιάξει με μοσχαρίσιο κιμά,λόγω του ότι δεν τα πάμε πολύ καλά με το αρνίσιο κρέας,τουλάχιστον όχι σαν κοκκινιστό όπως οι ίδιοι το κάνουν πολύ συχνά.Την είχα ξεχάσει μέσα στα βιβλία μου και μετά από μια κουβέντα που είχαμε για το πως να φτιάξω το ρύζι,την βρήκα πάλι...ψάχνοντας..😳Και λίγα λόγια έτσι για την ιστορία της συνταγής!Το ατζέμ, το περσικό πιλάφι, αφού ατζέμ έλεγαν παλιά οι Τούρκοι τους Πέρσες, και το ιτς, από την τουρκική λέξη που σημαίνει γέμιση. Αβυσσος μπαχαρικών-κάρδαμο, κανέλα και γαρύφαλλο για το ατζέμ.Εκατό είδη πιλαφιού είχε η παλατιανή κουζίνα των σουλτάνων. Ένα για κάθε περίσταση.Γράφουν οι περιηγητές τον 16ο αιώνα, «τρώνε κάθε μέρα ένα φαγητό με ρύζι που λέγεται πιλάφι, ένα ρύζι σπυρωτό και όχι νερουλό. Μαγειρεύεται με ζουμί από πρόβειο κρέας και αγελαδινό βούτυρο, ορισμένες φορές, προσθέτουν μικρούτσικες σταφίδες.Πιλάφι με κοκκινιστό κρέας, κεφτέδες,κιμά,φιστίκια,κόλιανδρο, ρόδια,αμύγδαλα.Πάνω από όλα, όμως, το ατζέμ,είναι δείγμα πλούτου και εξωτισμού στις αυτοκρατορικές αυλές αφού το ρύζι ήταν είδος πολυτελείας λόγω της υψηλής τιμής του.Τον 18ο αιώνα που η παραγωγή αυξήθηκε, μειώθηκε και η τιμή και το ρύζι μπήκε στις καθημερινές κουζίνες της Κωνσταντινούπολης. Από εκεί έγινε σήμα κατατεθέν της πολίτικης κουζίνας και σε πολλές και διαφορετικές παραλλαγές!!#Ημερολόγιο2023#ρύζι #Ανατολίτικη #μπαχαρικά #κιμάς #πιλαφι#Ατζέμ #πολίτικηκουζίνα

Μέρα δύσκολη! Πολύς χρόνος στη δουλειά και φυσικά για κερασάκι στην τούρτα, ήρθα αντιμέτωπη με την άδεια μου κατσαρόλα! Βλέπεις οι εποχές που η μανούλα φρόντιζε για όλα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Το ρολόι πίεζε για κάτι γρήγορο, ο εγωισμός για κάτι γευστικό... κι εγώ μπροστά στο ανοιχτό ψυγείο, θαυμάζοντάς το λες κι ήταν πίνακας ζωγραφικής!!! Άρχισα να επιλέγω υλικά με την αναρώτηση στο βλέμμα, το τελικό όμως αποτέλεσμα δικαίωσε τη φαντασία μου.Λίγα μυστικά ακόμαΠιστέψτε με, αυτός ο αυτοσχεδιασμός με έβγαλε ασπροπρόσωπη! Σίγουρα θα το ξαναδοκιμάσω! Γι αυτό κι είπα να το ιστοκαταγράψω για να θυμάμαι τι στο καλό έβαλα!!! Την επόμενη φορά μάλλον θα το τελειώσω στον φούρνο, για ένα κλικ νοστιμιάς παραπάνω! Το αποτέλεσμα το βλέπετε στην άνωθεν φωτό.