Σας έρχεται μια λιγούρα έχετε στην κατάψυξη ζύμη σφολιάτας, έχετε στο ψυγείο σας φέτα, λίγα κίτρινα τυριά, αυγό. Να λοιπόν πως σκαρώνετε στη στιγμή ένα ωραίο έδεσμα.#μηντοπετάς

Τα βολοβάν (vol-au-vent στα γαλλικά) είναι θήκες φτιαγμένες από σφολιάτα. Μπορούν να φτιαχτούν σε διάφορα σχήματα, και είναι κούφιες μέσα ώστε να μπορούμε να τις γεμίσουμε με ό,τι θέλουμε εμείς - αλμυρό ή γλυκό. Η παρασκευή τους είναι πολύ εύκολη.Λίγα μυστικά ακόμαΕίναι πολύ πιο βολικό να φτιάχνουμε τετράγωνα βολοβάν. Εάν τα φτιάξουμε σε άλλα σχήματα, περισσεύει ζύμη. Μπορούμε πάντα να την ξαναζυμώσουμε, αλλά δεν γίνονται τόσο αφράτα μετά. Και όσο ζυμώνουμε, τόσο χειρότερα (μην ζυμώσετε πάνω από μια φορά ξανά τη σφολιάτα, δεν πρόκειται να ανέβει. Και είναι καλύτερο να βάλετε απλώς τη μια στρώση πάνω στην άλλη και να το περάσετε ελαφριά με τον πλάστη, παρά να κάνετε ξανά μπάλα ζύμης).Τα βολοβάν σας μη τα κάνετε πολύ μεγάλα. Μέχρι 5 εκ. είναι καλά. Αν θέλετε να τα κάνετε πιο μεγάλα βολεύει καλύτερα να κάνετε το κάτω μέρος όπως εδώ, αλλά το πάνω να το βάλετε ήδη κομμένο (πχ αν φτιάχνεται στρογγυλά βολοβάν, το κάτω να είναι στρογγυλό και το πάνω μόνο ένα δαχτυλίδι). Το κάτω μέρος και πάλι θα το περάσετε με το μαχαιράκι σας και θα του κάνετε και μερικές τρυπούλες στο κέντρο του, να το βοηθήσετε να ανέβει ομοιόμορφα. Το κέντρο που θα κόψετε μπορείτε να το βάλετε να ψηθεί ξεχωριστά.Το καπάκι βγαίνει αρκετά εύκολα, αλλά φροντίστε να το κόψετε όσο είναι ακόμα ζεστό.Τα βολοβάν πρέπει να τα αφήσετε να κρυώσουν πριν τα γεμίσετε. Αν πρόκειται να τα σερβίρετε ως κρύο ορεκτικό, φροντίστε να τα αφήσετε σε θερμοκρασία δωματίου για κάνα μισάωρο, γιατί είναι πιο νόστιμα έτσι. Αν τα σερβίρετε ως ζεστά ορεκτικά, γεμίστε τα και όταν θέλετε, βάλτε τα στο φούρνο σας για 10 λεπτά.Τα βολοβάν είναι πιο νόστιμα όταν είναι φρέσκα. Μπορείτε να τα κρατήσετε σε αεροστεγή συσκευασία για μια μέρα. Δεν παθαίνουν τίποτα, αλλά χάνουν λίγο τη νοστιμάδα τους κατά τη γνώμη μου (όπως γενικώς η σφολιάτα όταν μείνει). Μπορείτε όμως να τα συσκευάσετε καλά και να τα καταψύξετε, ΠΡΙΝ τα ψήσετε. Διατηρούνται πολύ καλά στην κατάψυξη μέχρι και ένα μήνα. Μετά τα βγάζετε και τα ψήνετε όπως είναι από την κατάψυξη, αφού τα περάσετε με το αυγό.Φυσικά ο ακόμα πιο εύκολος τρόπος είναι να πάρετε τα έτοιμα τετράγωνα ή στρογγυλά κομμάτια σφολιάτας και να φτιάξετε τα βολοβάν σας με αυτά. Ούτε περισσεύει ζύμη, ούτε κόβετε. Απλώς βάζετε το ένα πάνω στο άλλο. Επειδή είναι νομίζω πιο μεγάλα από 5 εκ. καλό είναι να κάνετε όπως είπα, στο πάνω μέρος δηλαδή να κόψετε την τρύπα.

Μία πίτα που είναι αρωματική, χωρίς καμμία δυσάρεστη οσμή και χωρίς να έχει χαθεί η γεύση του παστρουμά! Η δόση που σας προτείνω είναι για μία λαμαρίνα φούρνου. Ο ακριβής χρόνος ψησίματος εξαρτάται από την απόδοση της εστίας σας.Λίγα μυστικά ακόμαΗ πίτα αυτή είναι από ένα νέο βιβλίο μου (Ευδοκία Πατσιλινάκου), που βρίσκεται στο τυπογραφείο και θα εκδοθεί από τις εκδόσεις προπομπός. Η πίτα αυτή σερβίρεται ζεστή. Τρώγεται όμως ευχάριστα και κρύα. Καλή όρεξη!!!

Πιστεύω θα έβγαιναν ακόμη καλύτερα με ζύμη για μπισκότα χωρίς καθόλου διογκωτικές ουσίες, δηλαδή χωρίς μπέικιν ή σόδα... μένει να το δοκιμάσουμε! 😉Tags:#Εύκολο#Παιδικό#Γιαπαιδιά#Σχηματισμός#Παρασκευή

Καλημέρα σας εγώ έφτιαξα 6 pancake λίγο μεγαλούτσικα...καλή απόλαυση #2020

#μαμά #ΔιεθνήςΠοδιά24

#2020 είπαμε υλικά γιοκ, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μία καρμπονάρα με κανονική κρέμα γάλακτος. Φτιάξτε τη θα με θυμηθείτε πιστέψτε με.

Η σφολιάτα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με έναν σωρό τρόπους, σε γλυκά και αλμυρά. Ας παίξουμε λοιπόν!Λίγα μυστικά ακόμαΜπορείτε να κάνετε ό,τι γέμιση θέλετε, αλλά και ό,τι σχέδιο θέλετε. Η σφολιάτα είναι ένα εύχρηστο υλικό που μας δίνει πάτημα για δημιουργία!

Είχα ένα φίλο, που μου έλεγε να μάθω να εκτιμώ το κάθε τι. Δεν ήμουν από τους ανθρώπους εκείνους, βλέπετε, που χαίρονταν με την ανατολή του ηλίου, που γλύκαινε η ματιά τους στη θέα ενός λουλουδιού ή που μακάριζαν την τύχη τους για το ότι είναι γεροί και δυνατοί. Ούτε από εκείνους που έβλεπαν το δείλι και Τον ευχαριστούσαν για ό,τι αντίκριζαν τα μάτια τους. Ήμουν από εκείνους, τους πιο θρασείς, που τα θεωρούσαν όλα δεδομένα. Που θεωρούσαν ότι η ζωή τούς χρωστά τα καλύτερα. Κι αν δεν τα είχαν αλλοίμονο ! Έστρεφαν τα βέλη τους προς κάθε κατεύθυνση. Κι εκεί είναι που έρχεται η σοφία της ζωής (το πατρικό εκείνο χτυπηματάκι, προς συμμόρφωση, από ψηλά…) και δίνει ένα μικρό ή μεγαλύτερο χαστουκάκι, που σε κάνει να στραφείς προς τον εαυτό σου. Να παρατήσεις όλους τους άλλους και να δεις εσένα και μόνο. Κατάματα. Κι αν το καταφέρεις, αν καταφέρεις να δεις με επιείκεια το τι είσαι (και συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι και ό,τι καλύτερο…) αρχίζεις να αγαπάς και τα πάντα γύρω. Την ανατολή, τη δύση, τα λουλούδια, τη θάλασσα, το ελαφρύ κυματάκι που σκάει στην αμμουδιά…Γίνεσαι, με άλλα λόγια, ένας ggr !! Που για το κάθε τι έχει να πει μια καλή κουβέντα. Που ακόμα και στο ταπεινό σκόρδο αυτός θα προσδώσει το πιο όμορφο κοσμητικό. Κι όλα αυτά γιατί χαίρεται τη ζωή. Την χρωματίζει, μέσα στο γκρίζο της, όπως αυτός γνωρίζει καλύτερα. Και για να δικαιολογηθεί η αναφορά στο όνομά του, να ευχηθώ, με μια συνταγή, στον κύριο αυτόν που γεννήθηκε στις 05-05, χρόνια πολλά !! Καλά, τυχερά κι ευτυχισμένα...

Μια ευχάριστη και εύκολη συνταγή για όλους σας ευχομαι καλή σας απόλαυση... προσοχή!! Η συνταγή δεν περιεχέι αλάτι...

Εύκολο και γιορτινό ποτό που είχα τη συνταγή του φυλαγμένη από ένα παλιό απόκομμα εφημερίδας.