Νόστιμες και υγιεινές.

Δεν ήταν το λάδι, ούτε το ψάρι· ήταν η αγάπη που τηγανιζόταν στο τηγάνι.Οι σαρδέλες της γιαγιάς μύριζαν θάλασσα, ήλιο και μεσημέρι στο χωριό. Τις έφερνε φρέσκες απ’ την ψαραγορά, τις καθάριζε με υπομονή και τις αλάτιζε σαν να προσευχόταν — με μέτρο, με φροντίδα. Τις άφηνε λίγο στον ήλιο, «να γλυκάνουν», έλεγε, κι έπειτα τις έριχνε στο καυτό λάδι που άφριζε χαρούμενα, σαν να ήξερε πως θα γίνει κάτι μαγικό.Το άρωμα πλημμύριζε την αυλή και σήμαινε ένα πράγμα: όλοι γύρω απ’ το τραπέζι, με ψωμί στο χέρι και υπομονή μηδέν. Χρυσές, τραγανές, ακαταμάχητες. Μια μπουκιά και νόμιζες πως δάγκωνες μνήμη.Γιατί εκείνες οι σαρδέλες δεν ήταν απλώς ένα φαγητό. Ήταν η θαλπωρή της γιαγιάς, το αλάτι της ζωής και η απόδειξη ότι η νοστιμιά δεν θέλει πολυτέλεια – μόνο αγάπη και χέρια που την ξέρουν απ’ την ανάποδη!

Πολύ απλή συνταγή, εύκολη, γρήγορη και υγιεινή (βέβαια είναι και το τηγάνισμα, που χαλάει λίγο το υγιεινό, αλλά δε βαριέσαι βρε αδερφέ)..

Σήμερα μαζί με τον μπακαλιάρο ψήσαμε και σαρδέλες που αρέσουν σε όλους μας .#Παρασκευή

Γεμιστές σαρδέλες με τυρί και μυρωδικά.Λίγα μυστικά ακόμαΕυχαριστούμε την Sol81 για τις φωτογραφίες βήμα-βήμα.

Πιο απλά... απλά δε γίνεται! Η μόνη διαφοροποίηση που δοκίμασα, σε σχέση με τα κλασικότατα τηγανητά ψαράκια που προσφέρει κάθε ταβέρνα, ήταν πως χρησιμοποίησα καλαμποκάλευρο για πιο τραγανό αποτέλεσμα. Κι απ’ ό,τι φάνηκε επέλεξα σωστά... μόνο που δεν αρχίσαμε να νιαουρίζουμε

Το ιδανικό μεζεδάκι μαζί με λίγο ουζάκι από Μπαρμπαρίγου

Γιατί να τις κάνουμε τηγανητές; #αρχικό