Πολύ απλή συνταγή, εύκολη, γρήγορη και υγιεινή (βέβαια είναι και το τηγάνισμα, που χαλάει λίγο το υγιεινό, αλλά δε βαριέσαι βρε αδερφέ)..

Πιο απλά... απλά δε γίνεται! Η μόνη διαφοροποίηση που δοκίμασα, σε σχέση με τα κλασικότατα τηγανητά ψαράκια που προσφέρει κάθε ταβέρνα, ήταν πως χρησιμοποίησα καλαμποκάλευρο για πιο τραγανό αποτέλεσμα. Κι απ’ ό,τι φάνηκε επέλεξα σωστά... μόνο που δεν αρχίσαμε να νιαουρίζουμε

Μεζεδάκι με τσιπουράκι!

Δεν ήταν το λάδι, ούτε το ψάρι· ήταν η αγάπη που τηγανιζόταν στο τηγάνι.Οι σαρδέλες της γιαγιάς μύριζαν θάλασσα, ήλιο και μεσημέρι στο χωριό. Τις έφερνε φρέσκες απ’ την ψαραγορά, τις καθάριζε με υπομονή και τις αλάτιζε σαν να προσευχόταν — με μέτρο, με φροντίδα. Τις άφηνε λίγο στον ήλιο, «να γλυκάνουν», έλεγε, κι έπειτα τις έριχνε στο καυτό λάδι που άφριζε χαρούμενα, σαν να ήξερε πως θα γίνει κάτι μαγικό.Το άρωμα πλημμύριζε την αυλή και σήμαινε ένα πράγμα: όλοι γύρω απ’ το τραπέζι, με ψωμί στο χέρι και υπομονή μηδέν. Χρυσές, τραγανές, ακαταμάχητες. Μια μπουκιά και νόμιζες πως δάγκωνες μνήμη.Γιατί εκείνες οι σαρδέλες δεν ήταν απλώς ένα φαγητό. Ήταν η θαλπωρή της γιαγιάς, το αλάτι της ζωής και η απόδειξη ότι η νοστιμιά δεν θέλει πολυτέλεια – μόνο αγάπη και χέρια που την ξέρουν απ’ την ανάποδη!

Νόστιμες και υγιεινές.

Είναι ένας καλός μεζές για όλες τις ώρες!

Ότι πρέπει για τη περίοδο της νηστείας που αποφεύγουμε το κρέας αλλά και για όλο το χρόνο

#2020

Μέρα πλημμυρισμένη με αναμνήσεις. Ο πατέρας μου πρωτοστατούσε στα πασχαλινά τραπέζια με σπεσιαλιτέ την σπλήνα γεμιστή. Του άρεσαν οι μελιτζάνες Ιμάμ με μπόλικο κρεμμύδι φέτες και σκόρδο. Αλλά τα ψάρια τα έτρωγε καλύτερα από τις γάτες. Οπότε σήμερα προς τιμή του έφτιαξα σαρδέλες φούρνου. Χρόνια πολλά σε όλους τους μπαμπάδες και όσοι έφυγαν θα τους θυμόμαστε πάντα με αγάπη. #μπαμπά .