Σήμερα της Αγίας Βαρβάρας...4 Δεκεμβρίου....κάθε χρόνο κάνω τα βάρβαρα....από γιαγιά σε μαμά και εγώ συνεχίζω να τηρώ το έθιμο ...

Είναι γλυκό που έχει θρησκευτικές ρίζες, παρασκευάζεται την παραμονή της αγίας Βαρβάρας, δηλαδή σήμερα και μοιράζεται σε μπολάκια σε γείτονες για να έχουν καλή υγεία τα παιδιά κυρίως του σπιτιού αλλά και προς τιμήν της αγίας, από όπου και το όνομά της. Παραδοσιακό έδεσμα Θράκης.Λίγα μυστικά ακόμαΑν θέλετε μπορείτε να καβουρδίσετε και να προσθέσετε αλεύρι. Επίσης πολλές νοικοκυρές βάζουν μέσα από μια χουφτίτσα καλαμπόκι, φασόλια ξερά, φακές και ρεβύθια.

Βαρβάρα ή Ασουρές είναι ένα γνωστό και διαδεδομένο ας το πούμε γλυκό τόσο στους Έλληνες όσο και στους Τούρκους γείτονες μας... εμείς εδώ το φτιάχνουμε την παραμονή της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας. Για να δούμε τη συνταγή παρακάτω. Στον χρόνο παρασκευής γράφω ότι χρειάζεται μία ώρα. Αν προσθέσουμε και τον χρόνο αναμονής που πρέπει να μουλιάσει το σιτάρι γύρω στις 8 ώρες από την προηγούμενη μέρα τότε είναι παραπάνω από μία ώρα όπως καταλαβαίνετε.

Κάθε χρονιά, 3 του Δεκέμβρη, ανήμερα της αγίας Βαρβάρας, ετοιμάζουμε στη Θράκη τη Βαρβάρα. Είναι ένας χυλός με 7 ή 9 υλικά που ετοιμάζουμε και μοιραζόμαστε για να ευχηθούμε να περάσει μαλακά ο χειμώνας. Τα υλικά που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ποικίλουν. Το βασικό είναι το βρασμένο σιτάρι και ο μαγικός αριθμός (7 ή 9). Μπορείτε να βάλετε βρασμένα ρεβύθια, σταφίδες, αμύγδαλα, σουσάμι, κλπ. #χρυσόπιρούνι

Η συνταγή είναι της γιαγιάκας μου....🎄🎄🎄💕💕💕💕✨✨🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄🎄

Βαρβάρα, κολυβόζουμο, χυλός, σταρόζουμο, πολυσπόρια ή ασουρές ονομάζεται αυτό το υπέροχο, γευστικό και πλήρως θρεπτικό γλυκό που φτιάχνεται προς τιμήν της Αγίας Βαρβάρας στις 4 Δεκεμβρίου. Επειδή μάλιστα είναι προστάτιδα των παιδιών και τα φυλάει από τις αρρώστιες, τη φτιάχνουν κυρίως για να την «γλυκάνουν» με κάποιον τρόπο και να προστατεύει τα παιδιά όπως συνηθιζόταν και παραδοσιακά.

Για εμένα ή γιορτή της Αγίας Βαρβάρας είναι πολύ σημαντική, γιορτάζει η πόλη όπου κατοικώ εδώ και 10 χρόνια, γιορτάζει και η εκκλησία μου στην Κροατία από όπου είναι ή καταγωγή μου, επίσης γιορτάζει και η γλυκιά μου μανούλα. Κάθε χρόνο κάνω αυτό το γλυκό και το μοιράζω πάντα σέ μόνο αριθμό, είτε σέ ένα σπίτι είτε σε τρία και πάει λέγοντας.Σύμφωνα με το θρύλο που τυλίγει τις πηγές της πόλης, όταν το 1830 η Δράμα κατακτήθηκε από τους Τούρκους, το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας γκρεμίστηκε για να χτιστεί στη θέση του ένα τζαμί. Τα σχέδια των κατακτητών όμως άλλαξαν ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας.Η περιοχή πλημμύρισε με νερό, κι έτσι το τζαμί δεν χτίστηκε ποτέ. Από τότε η Αγία Βαρβάρα έγινε η πολιούχος της Δράμας, και ακριβώς απέναντι από τη λίμνη, με τα θεμέλια της παλιάς εκκλησίας στα σπλάχνα της, χτίστηκε η καινούρια εκκλησία που αφιερώθηκε στην Αγία που έσωσε το εκκλησάκι τηςΓια να <<γλυκανουν>>την Αγία σέ πολλά μέρη του τόπου μας την ημέρα της γιορτής της προσέφεραν τή Βαρβάρα, μια γλυκιά νηστίσιμη σούπα από σιτάρι, σταφίδες, σουσάμι, καρύδια και άλλους σπόρους.Την παραμονή της γιορτής της, στις 3 Δεκεμβρίου, εκατοντάδες παιδιά αφήνουν τα φωταγωγημένα καραβάκια τους στα ήρεμα νερά της λίμνης.Είναι τα καραβάκια των ευχών. 

Εμαθα να φτιάχνω αυτό το γλυκό απο ένα βιβλίο καλογηρικής μαγειρικής του αρχιεπ. Δοσίθεου (Μονή Τατάρνας). Μου άρεσε τόσο πολύ που έμαθα την ιστορία του. Πρόκειται για ένα νηστισιμο παραδοσιακό της Τουρκίας όσο και της Ελλάδας, αλλά εδώ το ονομάζουμε Βαρβάρα, απο την γιορτής της Αγίας Βαρβάρας. Στην ανατολή υπάρχει η Μέρα του Ασουρέ. Στην Τουρκία χρησιμοποιούν για υλικά ένα μείγμα από σπόρους, όσπρια, όπως φασόλια και ρεβίθια, σιτάρι, ξηρούς καρπούς και φρούτα και σερβίρεται ζεστό, πασπαλισμένο με κανέλα και είναι γαρνιρισμένο με ξηρούς καρπούς, ρόδι, σταφίδες κλπ. Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Δυτική Θράκη το γλυκό γίνεται με κοπανισμένο σε γουδί σιτάρι, το οποίο βράζεται και ανακατεύεται με κοπανισμένο, ψημένο σουσάμι, αμύγδαλα, καρύδια και γλυκαίνεται με πετιμέζι, χυμό ροδιών, χουρμάδες, σύκα ή ζάχαρη. Οι Έλληνες χριστιανοί το φτιάχνουν συνήθως στην εορτή της Αγίας Βαρβάρας, κατά την οποία φτιάχνεται και μοιράζεται συμβολίζοντας την πανσπερμία. Το ίδιο γλυκό κάνουν και οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης γιορτάζοντας την Ημέρα του Ασουρέ, το οποίο μοιράζουν σε γείτονες. Σαν επίλογο θα σας πω ότι όσοι νηστέυετε αξίζει να το φτιάξετε!!! (τις πληροφορίες τις βρήκα στο site Wikipedia)Λίγα μυστικά ακόμαΕίναι τονωτικό, ευστόμαχο για μέρες αυστηρής νηστείας...σε κρατάει στα πόδια σου χωρίς να σε κάνει να πείνας.

Είναι ένα γλυκό, γνωστό και ως το γλυκό του Νώε, το οποίο παραδοσιακά υπάρχει στην Ελλάδα και στην Τουρκία, αλλά είναι διαδεδομένο και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Οι Πολίτισες έφτιαχναν και μοίραζαν τον Ασουρέ την ημέρα της Αγίας Βαρβάρας, γι'αυτό ονομάζεται και "Βαρβάρα". Έχει επίσης σχέση με τα "Πολυσπόρια" που φτιάχνουμε στις 21 Νοεμβρίου, στα Εισόδια της Θεοτόκου . Είναι άκρως δροσερό, χορταστικό και με ιδιαίτερη γεύση. #2020

Ένα παραδοσιακό γλυκό που μας το έκανε συχνά η μητέρα όταν ήμασταν μικρά παιδιά.#παραδοσιακάγλυκά #ατομικάγλυκά #γλυκάψυγείου #νηστίσιμα #vegan#7Ε #21Ε2

Για μένα είναι ένα γλυκό πού το έχω συνδυάσει με τα παιδικά μου χρόνια. Στο μόνο ζαχαροπλαστείο πού είχαμε πηγαίναμε τακτικά για το ασουρέ σε γιάλινα μπολ κάι ακουμπούσαμε πάνω στο πάγκο κάι το τρώγαμε συνήθως ζεστό γιατί ξέραμε την ημέρα κάι ώρα πού έβγαινε#2020