Αφράτη ζύμη με τραγανή κρουστά με σχετικά μικρή αναμονή για ξεκούραση.Καλή επιτυχία σε όσους τη δοκιμάσετε!

Η ζύμη για την πρώτη (ever) πιο γνωστή και αυθεντική πίτσα Neapolitan (Ναπολιτεν) δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα μείγμα αλευριού και νερού με την ανάλογη δόση μαγιάς. Τα μυστικά όμως για να έχετε το ίδιο αποτέλεσμα με αυτό μιας καλής Ιταλικής πιτσαρίας θα τα ανακαλύψετε στη συνέχεια.Λίγα μυστικά ακόμαΌπως έγραψα στη περιγραφή της συνταγής, τα μυστικά είναι που κάνουν την διαφορά και οδηγούν σε αποτέλεσμα εφάμιλλο μιας επαγγελματικής πιτσαρίας.1. Όπως ίσως θα διαπιστώσετε, η συγκεκριμένη ζύμη είναι πολύ υγρή. Έτσι πρέπει να είναι. ΜΗΝ προσθέστε περισσότερο αλεύρι. Δεν χρειάζεται να ζυμώσετε με τα χέρια. Φροντίστε απλά τα υλικά να αναμιχθούν καλά. Το "ζύμωμα" και την δημιουργία καλής γλουτένης θα τα αναλάβει ο χρόνος που θα αφήσετε για να ωριμάσει η ζύμη. Χειριστείτε τη ζύμη με καλά αλευρωμένα ή λαδωμένα χέρια.2. Το αλεύρι θα πρέπει να είναι καλά αλεσμένο (σαν πούδρα) και με μεγάλα ποσοστά πρωτεϊνών. Αυτό ακριβώς τα χαρακτηριστικά διαθέτει το Ιταλικό αλεύρι τύπου "00" το οποίο χρησιμοποιούν όλες οι καλές πιτσαρίες ανά τον κόσμο. Εναλλακτικά το κίτρινο αλεύρι σίτου για ψωμί ή και ένα καλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις θα δώσουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.3. Η ζύμη της πίτσας απαιτεί μεγάλο χρόνο ωρίμανσης για να αποδώσει τη γεύση και την υφή που όλοι μας έχουμε δοκιμάσει σε κάποια καλή πιτσαρία. Συνεπώς αν το Σαββατοκύριακο θέλετε να απολαύσετε την σπιτική σας πίτσα, ξεκινήστε το ζυμάρι από το βράδυ της Τετάρτης και αφήστε το να ωριμάζει στο ψυγείο.4. Αλευρώστε καλά τον πάγκο και τα χέρια σας. Εναλλακτικά, λαδώστε τα χέρια σας. Πιέστε την μπάλα ζύμης δημιουργώντας αρχικά το στρογγυλό σχήμα και στη συνέχεια με τα δάκτυλα σας πιέστε περιμετρικά περιστρέφοντας συνεχώς το ζυμάρι για να το ανοίξετε. Ξεκινήστε ωθώντας την περιφέρεια προς τα έξω και στη συνέχεια κάνοντας το ίδιο από το κέντρο μέχρι το μέγεθος της πίτσας να είναι το επιθυμητό (το πάχος να μη ξεπερνά στη χειρότερη περίπτωση το 1 εκατοστό. Περιμετρικά μπορεί να είναι και παραπάνω).5. Μια παραλλαγή για το άνοιγμα είναι να στρώσετε αντικολλητικό χαρτί στον πάγκο σας (με τέτοιες διαστάσεις που να μπορεί να τοποθετηθεί στην σχάρα του φούρνου σας) και να το αλείψετε με λάδι. Πάνω σε αυτό ανοίχτε την πίτσα σας και αφού τελειώσετε μεταφερτέ τραβώντας το χαρτί πάνω στη (αφαιρούμενη) σχάρα του φούρνου. Γεμίστε με υλικά τοποθετήστε τη σχάρα στον φούρνο σας και ψήστε.6. Η Θερμοκρασία του φούρνου είναι ίσως ο πιο καταλυτικός παράγοντας επιτυχίας. Στον επαγγελματικό φούρνο μιας πιτσαρίας ο ιδανικός χρόνος ψησίματος δεν ξεπερνά τα 3 λεπτά. Έτσι έχουμε μια ζύμη τραγανή, αφράτη και ελαστική με τα υλικά να είναι ελαφριά μαγειρεμένα όπως ακριβώς πρέπει. Δυστυχώς οι οικιακοί φούρνοι δεν μπορούν να πετύχουν θερμοκρασίες της τάξης των 600 και παραπάνω βαθμών Κελσίου που απαιτούνται για κάτι τέτοιο. Τι κάνουμε λοιπόν; Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας στην ανώτατη θερμοκρασία που επιτρέπει ο κατασκευαστής με αντιστάσεις πάνω κάτω. Ψήνουμε την πίτσα μας πάνω σε λαδόκολλα που έχουμε τοποθετήσει στη σχάρα του φούρνου μας (δείτε την φωτογραφία). Αν χρησιμοποιήσουμε ταψί, να έχει πάντα μαύρο χρώμα (το μαύρο "απορροφά" θερμότητα) και για καλύτερο αποτέλεσμα ξεκινάμε τα πρώτα 5 λεπτά από το χαμηλό ράφι και για τα επόμενα 5 λεπτά στο πιο ψηλό ράφι. Καλές λύσεις επίσης αποτελούν η πέτρα φούρνου ή ο ειδικός διάτρητος δίσκος για πίτσες.7. Τέλος, το γέμισμα της πίτσας με ό'τι υλικό διαθέτει η κουζίνα μας δεν πρέπει να αποτελεί αυτοσκοπό. Η καλή πίτσα δεν γεμίζεται με πάνω από 3-4 υλικά. Φροντίστε οι γεύσεις να συμπληρώνουν η μία την άλλη. Μια σπιτική σάλτσα τομάτας με αλεσμένη τομάτα, βασιλικό, σκόρδο, ρίγανη και λίγο μέλι, αποτελεί την γευστική πεμπτουσία. Ελπίζω να μη σας κουράζω με τις μακροσκελείς περιγραφές αλλά προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω όσα έχω μάθει διαβάζοντας και δοκιμάζοντας τεχνικές και συνταγές στην κουζίνα μου. Αν το αποτέλεσμα είναι καλό πρέπει να εξηγήσω και το πως κατέληξε να είναι τέτοιο ώστε όποιος προσπαθήσει να αποζημιωθεί για τον κόπο και τον χρόνο που θα αφιερώσει.

Βασική ζύμη για πίτσα, εύκολη και γρήγορη!

Ώρα για pizza. Μία pizza με ζύμη αφράτη εσωτερικά και με τραγανή επιφανειακή κρούστα, και με μία νόστιμη, πολύ νόστιμη γεύση που θα σας κερδίσει από την πρώτη μπουκιά.Θα τη φτιάξουμε με μία ζύμη …“χωρίς ζυμάρι” (!!!) που ετοιμάζεται στα γρήγορα, ρίχνοντας ένα γρήγορο ανακάτεμα στα υλικά της όσο ετοιμάζεστε να πέσετε για ύπνο και θα είναι έτοιμη την επομένη, όταν θα επιστρέψετε από τη Σχολή σας, να τη βγάλετε από το ψυγείο, να της προσθέσετε τα επιφανειακά υλικά και να την ψήσετε. Απολαμβάνοντάς την είτε μόνοι σας είτε με την παρέα σας, που θα έχετε φέρει “επί τούτου”.Ποιός είπε ότι σε ένα φοιτητικό σπίτι δεν τρώνε καλά;Η μακρά παραμονή του μείγματος των υλικών στο ψυγείο (για 8 με 12 ώρες) κάνει το ζυμάρι της pizza πολύ ελαφρύ και ευκολοχώνευτο. Είναι αφράτο, είναι σπογγώδες, με μικρές μικρές κυψέλες, και το άρωμά του κεντρίζει την όρεξη. Όσο για τη γέμιση, μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε όποια υλικά σας αρέσουν περισσότερο σε μία pizza. Πρακτικά; είναι αδύνατον να της αντισταθείτε!!!Η γέμιση εδώ περιλαμβάνει την –απαραίτητη– σάλτσα ντομάτας, τριμμένο τυρί mozzarella και φέτες πικάντικου σαλαμιού, εσείς όμως μπορείτε να προσθέσετε ο-τι-δή-πο-τε σας αρέσει.Δυσκολία πιάτου: πολύ χαμηλή. Κόστος: πολύ χαμηλό Χρόνος προετοιμασίας 10 λεπτά (και επιπλέον 8 με 12 ώρες για το φούσκωμα). Χρόνος ψησίματος: 30 λεπτά.

Τη συνταγή αυτή μου την είχε δώσει η ξαδέρφη μου, που την είχε βρει κι από τότε που τη δοκίμασα αυτή κάνω. Βέβαια δεν τη χρησιμοποιώ μόνο για πίτσα, μπορούμε να φτιάξουμε και πίτες ή πιτάκια, είναι εξίσου τέλεια. Φτιάξτε τη και θα με θυμηθείτε! 🥰😉

Τη συνταγή αυτή μου την έδωσε μια φίλη μου κι από τότε που τη δοκίμασα και πήρα τα εύσημα από την οικογένεια και τους φίλους μας δεν έχω φτιάξει άλλη! Γίνεται τραγανή και λίγο ψωμένια... Για εμάς ο τέλειος συνδυασμός!

Έχω πειραματιστεί με πολλές ζύμες πίτσας και βρίσκω ότι η συγκεκριμένη είναι η πιο νόστιμη! Φτιάχνω συνήθως όλο το ζυμάρι, το χωρίζω σε 6 κομμάτια τα οποία αποθηκεύω στην κατάψυξη και όποτε θέλω πίτσα ή καλτσόνε τα ξεπαγώνω!

Έχω μία μανία για καλή πίτσα. Έψαξα, ρώτησα, πειραματίστηκα αρκετά. Έφτασα σε ένα αποτέλεσμα που πλέον με ικανοποιεί.Σημειώσεις: Να ευχαριστήσω τον σου σεφ Κωνσταντίνο για τις πολύτιμες συμβουλές του.

Αυτή η #ζύμη για πίτσα ψήνεται και μετά μπαίνει στην κατάψυξη.

Τη συνταγή αυτή τη βρήκα στο internet και μου φάνηκε πολύ καλή!!! 😋

Από την χρήστη Athina που δοκίμασε τη συνταγή μου για ζύμη πίτσας που ζητήθηκε να αναρτήσω και μια συνταγή που να χρησιμοποιεί φυσικό προζύμι. Αυτό το αίτημα ακούμπησε μια πολύ ευαίσθητη χορδή μου μια και ασχολούμαι αποκλειστικά και με πάθος με το προζύμι εδώ και 4 χρόνια. Το 99% των ζυμών που φτιάχνω και το 100% του ψωμιού που φτιάχνω και τρώω, ωριμάζουν με την χρήση φυσικού προζυμιού. Κάποια στιγμή θα αναφερθώ με λεπτομέρειες στα οφέλη του φυσικού προζυμιού, στο πως τροποποιεί τα συστατικά του αλευριού έτσι ώστε να μας δίνει ένα τελικό προϊόν που είναι πιο συμβατό με το πεπτικό μας σύστημα και πιο χρήσιμο. Ακολουθεί η φόρμουλα για ζύμη πίτσας με τη χρήση υγρού προζυμιού η οποία έχει δοκιμαστεί από πολλούς με απόλυτη επιτυχία. Θα συνιστούσα σε όποια/ον την δοκιμάσει να την ακολουθήσει χωρίς παρέκκλιση ως προς την χρήση/αναλογία αλεύρων και την διαδικασία ψησίματος ώστε να έχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Για το προζύμι τώρα, εφόσον δεν έχετε το δικό σας και δεν γνωρίζετε πως να το παρασκευάσετε, σας προτείνω να δοκιμάσετε την διαδικασία που περιγράφω στη συνταγή μου "Εύκολο και γρήγορο φυσικό προζύμι". Έχει κάποιες διαφορές η μικροβιακή του πανίδα σε σχέση με το παραδοσιακό προζύμι αλλά έπειτα από μερικά ταΐσματα με αλεύρι αποκτά ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Η περιγραφή της διαδικασίας θα είναι αρκετά εκτενής αν και το όριο που υπάρχει στους χαρακτήρες με υποχρεώνει να είμαι περιγραφικός ή να παραλείψω αρκετές λεπτομέρειες. Δείξτε υπομονή, θα ανταμειφθείτε ;)

Υπάρχει κάποιος που δεν αγαπάει την πίτσα; Μπορεί να μην είναι πάντα υγιεινή αλλά πάντα υπάρχουν τρόποι να την απολαύσουμε σε ελαφριές εκδοχές. Ετοιμάζουμε πίτσα με αλεύρι ολικής και ελαφριά υλικά και την απολαμβάνουμε χωρίς στέρηση και τύψεις ένα βράδυ με φίλους ή την οικογένεια.Η πίτσα μαζί με τα ζυμαρικά αποτελούν τα πλέον χαρακτηριστικά πιάτα της ιταλικής κουζίνας, τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.