Chodź zrobienie tego pasztetu wymaga sporo czasu, to efekt jest znakomity. Posmakuje nie tylko wegetarianom.

To przepis z centralnych Włoch. Z Molise dokładnie. Musimy mieć dobre i ładne naczynie żaroodporne niezbyt duże ani małe.

Moja mała modyfikacja duszonych ziemniaków, dania, które znam z domu, gdzie nazywane było ono„Duszonką”, ale spotkałem się też z innymi nazwami.

Tyle się o niej słyszy, lecz nigdy ani nie jadłem, ani też nie przygotowywałem. A przecież zupa cebulowa to prawdziwa bomba witaminowa. Idealna wręcz na chłodne dni. Ze świeżo wypieczonymi bagietkami i serem stałą się jedną z moich ulubionych zup.

Miałam sporo warzyw w lodówce, od dłuższego czasu chodziło mi risotto po głowie i dlatego właśnie powstało to danie! Mimo, że risotto to slow food, ten przepis naprawdę nie wymaga tak dużo czasu i nie jest taki skomplikowany! Jest to bardzo zdrowy i dietetyczny posiłek!#zlotaksiazka3

Dzisiaj długo myślałam co zrobić na obiad. Dawno nie było w mojej kuchni devolaya.Dzisiaj jest ten dzień i wszyscy są zadowoleni😉#2019

Pyszne włoskie danie z bakłażana i mozzarelli.Wykonanie zapiekanki jest bardzo proste, bakłażana tradycyjnie panierujemy i smażymy na oleju,następnie zapiekamy razem z serem w sosie pomidorowym.Jeżeli macie ochotę choć przez moment poczuć smak słonecznej Italii, to takie danie będzie idealne :)Zapraszam na przepis. #golden2

#zlotaksiazka2

W Polsce najczęściej robi się klopsa z jajkami lub po prostu bez niczego. Rzadko ludzie eksperymentują z tą potrawą. Faktycznie, to klasyka i tradycja, ale proponuję małą zmianę a raczej dodanie suszonych pomidorów do środka i plasterków pomidorów na wierzchu oraz odrobiny włoskiej nuty w przyprawach. Efekt – nasza polska pieczeń w lekko zmienionej odsłonie. Jeśli ktoś często piecze klopsy – polecam tą małą odmianę. Potrawa szybkie do przygotowania i bardzo proste do zrobienia.Potrawa nadaje się zarówno na ciepło na obiad jak i na zimno do kanapek, szczególnie do “kanapek podróżnych” 🙂U mnie bardzo często takie specjały pojawiają się późną jesienią czy zimą, kiedy jest większe zapotrzebowanie na coś bardziej pożywnego, rozgrzewającego i konkretnego :)

Kto nigdy nie grymasił przed jedzeniem grzybów niech pierwszy rzuci kamieniem... Przepraszam za chwilę przerwy, ale akurat poszedłem cisnąć bryłką i niechcący poszło w okno sąsiada... Szlag!Bez zbędnego biadolenia, lubię se zarzucić czasem grzyba - oczywiście nie wliczając tych które zmieniają świadomość. Takich rzeczy to ja się boję. Nawet po zbyt mocnej herbacie miewam odlot. Kiedyś jak przetrzymałem torebkę z herbatą we wrzątku, aż ta wystygła i niczego nieświadomy wypiłem napar, ponoć przez sen gadałem, że będę starał się o angaż do nowej części młodych wilków i wygryzę z roli Jakimowicza.Ale wracając do tematu grzybów LEŚNYCH i jadalnych. U mnie numerem jeden zawsze będą Kanie i Boczniaki. Dużo można z nich zrobić i elegancko udają mięso. Kanie znajdziecie praktycznie w każdym polskim lesie i przygotowuje się je masakrycznie łatwo, a efekty są spektakularne : jak np. te ze zdjęcia. Jestem dumny z tego dania jak Wojciech Mann w szansie na sukces kiedy miał okazję komuś puścić taśmę profesjonalną.

Pewnego razu było tak: Córka wybierała się do nas z wizytą. Córka jest niejadkiem. Zatem dzwonię i pytam, co przygotować na obiad. Kotlety kalafiorowe, - pada natychmiastowa odpowiedź.Dobrze, jasne... - odpowiadam.I wyobrażam sobie, że to zmiele tamto zetrę dodam jajko, mąkę i z tej warzywnej masy zrobie zgrabne kotleciki.Nie zdążyłem do końca wyobrazić sobie moich kotlecików i pomlaskać przymrużywszy oczy, a tu przychodzi e-przesylka od Córki ze skanem przepisu i fotografią potrawy*. Oj, różnił się on od mojej koncepcji, różnił ...Ale do swojego projektu powrócę, może nawet wkrótce....* Marta Dymek, Jadłonomia,Wyd. Marginesy, Warszawa 2020(str. 118; Schabowe kalafiorowe)#zlotaksiazka