Παραδοσιακό πασχαλινό γλυκό της Σαντορίνης που μυρίζει Ελλάδα. Όσο περισσότερες πιέτες τόσο πιο πετυχημένη θεωρείται η συνταγή. Η γέμιση διατηρείται και στην κατάψυξη. #μενουμεσπιτι #Πάσχα

Ένα πολύ ιδιαίτερο γλυκό που το φτιάχνουμε στη Κρήτη ❤

Σήμερα επιχείρησα να φτιάξω τα αγαπημένα μου Τηνιακά Λυχναράκια που τόσο μου 'λειψαν.Μεγαλώνοντας στο νησί μου, τη Μύκονο, συχνά πυκνά επισκεπτόμασταν τη Τήνο και στην επιστροφή, καθώς περιμέναμε το πλοίο, πηγαίναμε σε (γνωστό) ζαχαροπλαστείο του νησιού για καφέ και να πάρουμε και κανένα κιλό από τα αγαπημένα λυχναράκια 🤗Βρήκα αρκετές συνταγές στο ίντερνετ οπότε αυτοσχεδίασα και την έφερα πιο κοντά στα μέτρα μου, με λιγότερη ζάχαρη, λίγο πιο παχύ φύλλο και πολλή λαχτάρα 🥰ΥγΤο φύλλο μου βγήκε αρκετά παχύ σε ορισμένα, το ήθελα λίγο πιο λεπτό, αλλά ομολογώ η γεύση ήταν ακριβώς αυτή που θυμόμουν. 🥰Αν μπορείτε να ανοίξετε το φύλλο αρκετά λεπτό, δοκιμάστε το, αλλιώς και με πιο χοντρό φύλλο είναι υπέροχα, δεν χάνουν σε γεύση!

Η συνταγή είναι της θείας μου από το Ηράκλειο και την φτιάχνω χρόνια, αποσπώντας πάντα τα πιο κολακευτικά σχόλια! 100% επιτυχία για όσους θέλουν καλτσουνάκια ισορροπημένα στην γεύση, χωρίς να είναι πολύ γλυκά.

Σίγουρα ΔΕΝ είναι το ίδιο, με το ωραίο στρογγυλό καλτσουνάκι, όμως η γεύση και το άρωμα διατηρούνται ατόφια, τα κομμάτια είναι αφράτα κι επιπλέον γλυτώνουμε χρόνο.Για τη συνταγή βασίστηκα σε πρόταση της Αργυρώς, με επιπλέον τροποποίηση ώστε να γίνει "πίτα" αντί για ατομικά κομμάτια: https://www.argiro.gr/recipe/kalitsounia/Τέλος να αναφέρω πως αν μένουμε εξωτερικό και το ανθότυρο είναι δυσεύρετο, μπορούμε να το αντικαταστήσουμε με #ρικότα (#ricotta).Και φυσικά αντί για κρέμα στιγμής τύπου Γιώτης, αντικαθιστούμε με οποιαδήποτε άλλη κρέμα βανίλιας σε σκόνη. Π.χ. στη Σουηδία με (marsan) snabb vaniljsås.

Πάσχα χωρίς λυχναράκια... ΚρητικάααααααΚαλό Πάσχα .....

Από τα πολύ αγαπημένα μου γλυκά... Πάντα ήθελα να μάθω να τα φτιάχνω γιατί "σαν το σπιτικό, δεν έχει"!!! Το ιδανικό κέρασμα για τη #μαμά μου, που αύριο γιορτάζει μαζί με όλες τις μανούλες. 💖

Παραδοσιακό γλυκό της Κρήτης το φτιάχνουμε σε γιορτές συνήθως.

Μια συνταγή αφιρεωμένη στο tsoyrekaki μας που μου την έχει ζητήσει εδώ και παααααρα πολύ καιρό.Λίγα μυστικά ακόμαΤην συγκεκριμένη συνταγή εγώ δεν την έχω κάνει, γιατί στην Σητεία κάνουμε τα ανεβατά καλλιτσούνια που έχω ήδη ανεβάσει. Είναι εξαιρετικά νόστιμα όμως και τα λυχναράκια. Την συνταγή την πήρα από το βιλίο μαγειρικής "Κρητική Παραδοσιακή Κουζίνα" της Μαρίας Ψιλάκη, το οποίο δεσπόζει σε περίοπτη θέση στην βιβλιοθήκη μου. Tsoyrekaki μου ελπίζω να τα απολάυσεις και να σε κάλυψα με αυτή την συνταγή.

Ένα γλυκάκι της Λαμπρής που φτιάχνουν στην Σητεία και στα γύρω χωριά.Λίγα μυστικά ακόμαΣτο χωριό (Παλίκαστρο Λασιθίου, κοντά στη Σητεία) οι γυναίκες συνηθίζουν να μαζεύονται στο σπίτι κάθε νοικοκυράς και να κάνουν όλες μαζί τα καλλιτσούνια. Αυτό μπορεί να κρατήσει και μια εβδομάδα ολόκληρη.Εκτός από το Πάσχα, που είναι το παραδοσιακό γλυκό που κερνούν, τα καλτσουνάκια τα φτιάχνουν και σε γάμους και βαφτίσια.Η γειτόνισσά μας στο χωριό η Αργυρώ συνηθίζει να αρωματίζει την ζύμη της με ξύσμα από περγαμόντο, και πολύ του πηγαίνει.Οι μεγαλύτερες γυναίκες στο χωριό λένε πως το προζύμι για καλά καλτσούνια πρέπει να έχει γίνει με νεράκι μέσα στο οποίο μουλιάζουν λουλούδια από τον επιτάφιο. Παίρνουν λουλούδια από τον επιτάφιο τα οποία βάζουν σε λίγο νεράκι, και για τρεις μέρες προσθέτουν νερό. Με αυτό το νεράκι αφού σουρώσουν τα λουλούδια φτιάχνουν το προζύμι και το διατηρούν μέχρι το επόμενο Πάσχα ενώ όποτε χρειαστεί να κάνουν καλττσουνάκια χρησιμοποιούν το προζύμι αυτό.

Ένα παραδοσιακό πεντανόστιμο γλύκισμα, καθαρά ελληνικής προέλευσης. Εύκολο στην παρασκευή του, με πολύ ιδιαίτερη και ανάλαφρη γεύση χάρη στο μείγμα της μυζήθρας ή του ανθότυρου που περιέχει. Ίσως να είναι η πιο γνωστή κρητική συνταγή. Ένα πασχαλινό έδεσμα που δεν λείπει ποτέ από το πασχαλινό τραπέζι..Από το πρωί της Μ. Πέμπτης οι νοικοκυρές τα ετοιμάζουν για το Πάσχα. Δεν γίνεται να βρεθεί κάποιος στη Κρήτη και να μην δοκιμάσει τα "λυχναράκια" ή "Καλιτσούνια". Το όνομά τους ταιριάζει με το σχήμα τους. Βέβαια είναι ένα γλυκό διαδεδομένο σε όλο το Αιγαίο, γιατί αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τα ντόπια φρέσκα τυριά των νησιών. Στη Σαντορίνη τα λένε "μελετίνια" και είναι πιο ψηλά, με πολύ ψιλό πλισέ πάνω στο λεπτό σαν χαρτί φύλλο ζύμης. Στην Ανάφη λέγονται "μελιτερά", στη Μύκονο "τσιμπητά", στη Φολέγανδρο "μανουρόπιτες" και στη Τήνο "γλυκιές τυρόπιτες". Η αλήθεια είναι ότι αν τα ζητήσετε σαν "λυχναράκια" θα τα βρείτε από άκρη σε άκρη σε όλη την Κρήτη. Τα "Λυχναράκια" συνήθως αρωματίζονται με νερατζόφυλλα από πάνω όσο είναι ακόμα ζεστά ενώ τα απογειώνουν και δίνουν άρωμα στο τυρί. Ένα γλυκάκι παραδοσιακό με ελληνικά τυριά από την όμορφη Κρήτη που αγαπώ! #Ελλάδα