Το κέικ της μαμάς

Ποιος απο εμας δεν έχει έστω και μια ανάμνηση απο τα παιδικά του χρόνια που σχετίζεται με τη γεύση!!Η περιγραφή μου ελπίζω να σας φανεί νόστιμη!! Η γεύση είναι πασπαλισμένη πότε με αλάτι και πότε με ζάχαρη για να νοστιμίζει στιγμές που ξεδιπλώνονται μέσα απο την οικογέννεια!Θυμάμαι πολύ μικρή το παππού μου που με τα χρυσά χεράκια του , μου χτυπούσε αυγό με ζάχαρη σε μια φλιτζάνα του τσαγιού με ενα κουταλάκι με μπρούτζινο χερουλάκι και άφηνε σημάδι στο χέρι καθώς το χτυπούσε για πολύ ωρα ώσπου να πάρει αυτό το ξεθωριασμένο κίτρινο λεμονί χρώμα !!!!Και ένιωθα κριτσανιστή τη ζάχαρη στα δόντια μου τη στιγμή που το γευόμουν!!!!!!!Θυμάμαι τις τηγανιτές αυγοφέτες της γιαγιάς απο το ψωμάκι που περίσσευε πασπαλισμένες με ζάχαρη και κανέλα ή μια φέτα ψωμάκι με λαδάκι και στημένη ντοματούλα και λίγο αλατάκι για νοστιμιά!!Στο μυαλό μου αλλά περισσότερο στη ψυχή μου είναι χαραγμένες πολύ βαθιά αυτές οι απλές γεύσεις που δεν θα τις αντικαταστήσει ποτέ καμιά άλλη νοστιμία οσο απλά και αν ήταν τα υλικά που είχαν! Αν θέλετε να ταξιδεψτε μαζί μου στις δικιές μου γεύσεις μπορείτε μέσα απο την ομάδα μου με το ονομασία ΠΡΟΣΠΑΘΩ!Είναι γεύσεις που νοσταλγώ !!Είναι γεύσεις που αγαπώ και είμαι ευγνόμων που τις δοκίμασα απο δυο ανθρώπους που υπήρξαν και θα υπάρχουν στη ψυχή μου!!ΠΑΠΠΟΥ ΓΙΑΓΙΑ ΣΑΣ ΛΑΤΡΕΥΩ !!!!!!