΄Ενας διαφορετικός τρόπος να σερβίρουμε ομελέτα και να δείξουμε τη ρομαντική μας διάθεση! Στις φωτογραφίες οι καρδούλες είναι με δυο αυγά,προτείνω τρία για να βγουν καλύτερα σε μέγεθος.Είναι ειρωνεία γιατί καιρό είχα αυτή την τεχνική στο πλάνο μου αλλά για δες καιρό που διάλεξε...Και δεν εννοώ τον επερχόμενο Βαλεντίνο,αλλά τα κορίτσια μου, που την έχουν "ψωνίσει"με την Κ-pop(ήτοι Κorean pop)και μάλιστα ένα κορεάτικο boy band που τους έχει πάρει τα μυαλά.Δεδομένου ότι η συνταγή είναι κορεάτικη,ήταν το καλύτερο timing για να τις ενθουσιάσω(τη μεγάλη δηλαδή γιατί η μεσαία δε χαμπαριάζει). Μια επίσκεψη στην κουζίνα της Εugenie,θα σας κατατόπιζε καλύτερα https://www.youtube.com/watch?v=P0A3XfYqe8Y

Επειδή αρέσουν στην εγγονή μου που περίμενε τις φίλες της, έγιναν....κατ' εξαίρεση!!!Εμείς δεν γιορτάζουμε τον Βαλεντίνο, αλλά την τσικνοπέμπτη!!! #βαλεντίνος!

Μια που αυριο ειναι η ημερα του αγιου Βαλεντίνου ειπα να φτιάξουμε κατι μικρο και απλο για να κερασετε τον δικο σας Βαλεντίνο!!!

Σφολιάτα αγαπημένη. Και τι δε μπορείς να κάνεις μ' ένα απλό φύλλο. Και να φανταστεί κανείς ότι όπως τόσα και τόσα άλλα προέκυψε κατά λάθος αφού ένας βοηθός μάγειρα ξέχασε να βάλει το βούτυρο στη ζύμη και προσπαθώντας να το ενσωματώσει... ιδού: εγένετο σφολιάτα. Μια πληροφορία που χρωστάω στην Στέλλα @cooking_is_fun.Μια καρδιά από ατόφια σφολιάτα θα έλεγε η Γαρμπή αν δοκίμαζε αυτές τις καρδούλες.Γρήγορες και λαχταριστές, για να δείξουμε την αγάπη μας του Βαλεντίνου και όχι μόνο 🌹 ❤

Η συνταγή είναι λίγο μίξη από την απλή με παντζάρι και λίγο φαντασία !#βαλεντίνος

Μία συνταγή υπέροχη συνταγή και για καλοκαίρι και για χειμώνα! Με παγωτό βανίλια είναι θαυμάσια πανέυκολη και αν την αφήσεις λίγο παραπάνω γίνεται θεσπέσιο μπράουνις! Δοκιμάστε το!

Δεν είναι η αυθεντική συνταγή, αλλά είναι εύκολη, πολύ ελαφριά, πολύ νόστιμη και την αγαπάει όλη η οικογένεια μας 🥰.Οι ποσότητες είναι για τσέρκι διαμέτρου 23 εκ ή μικρό παραλληλόγραμμο pyrex.#Ημερολόγιο2024

Για να ετοιμαζόμαστε σιγά - σιγά! 😉📌 Είναι πανεύκολη συνταγή, αλλά χρειαζόμαστε οπωσδήποτε κουπάτ σε σχήμα καρδούλας.📌 Χρησιμοποίησα περίσσευμα από τη συνταγή μου "Διαφορετική γιαουρτόπιτα με τυρί κρέμα & ελαφρώς σιροπιασμένη" που είναι επί της ουσίας ένα ζουμερό κέικ. Αν το κέικ σας δεν έχει υγρασία, ραντίστε το με λίγο γάλα ή λιωμένο βούτυρο.📌 Tags:#Αυτοσχεδιασμός#Περισσεύματα#ΜηνΤοΠετάς#εύκολο#Χωρίςψήσιμο

Αυτή την συνταγή την έφτιαξα για του Αγίου Βαλεντίνου αλλά ταιριάζει και σε άλλες περιστάσεις όπως επέτειο γάμου και άλλα. Είναι μικρή σε μέγεθος και σχετικά εύκολη.

Η δική μου η σειρά (και ίσως και κανά δυό επόμενες) πρόλαβαν εκείνο το υπέροχα νόστιμο και αφοπλιστικά εύκολο γλυκάκι της στιγμής, που έσπαζες ένα αυγό μέσα σε ένα ποτήρι και το κτυπούσες με λίγη ζάχαρη, για να απολαύσεις στη συνέχεια μία “μισο-απαγορευμένη” νοστιμιά, λόγω των πολλών θερμίδων της. Που μετατρεπόταν σε ...“άνω των 18” εάν της προσέθετες και λίγο κακάο, ή ...“αυστηρώς ακατάλληλη” όταν έπεφταν και μία-δύο δόσεις λικέρ.....Αυτός πρέπει να είναι ο πρόδρομος της tiramisù, του κατ’εξοχήν ιταλικού επιδόρπιου, του πιο διάσημου και αγαπημένου γλυκού της γειτονικής χώρας. Και δικό μου. “Ουράνιο” γλυκό. Ή, “Οράνιε” γλυκό (από το Οράνζ = πορτοκαλί). Γιατί η “καρδιά” της tiramisù είναι και σήμερα, όπως και τότε, οι κρόκοι των αυγών που περιέχει. Εξόχως πορτοκαλί !

Αυτό το soufflé σκούρας σοκολάτας έχει ένα υπέροχο ρευστό, λιωμένο εσωτερικό, φυλακισμένο σε ένα αφράτο, ελαστικό εξωτερικό περίβλημα, σοκολατένιο και αυτό. Φυσικά!Το καλό με αυτή τη συνταγή είναι ότι δεν απαιτεί ιδιαίτερες γνώσεις, εμπειρία, δεξιότητες. Τα soufflés, είτε είναι γλυκά όπως αυτό, είτε αλμυρά, έχουν τη φήμη ότι είναι πολύ απαιτητικά και θα πρέπει κανείς να είναι πολύ σχολαστικός σαν τα επιχειρήσει. Πιστέψτε με, ετούτα εδώ είναι ακόμη και για έναν άσχετο σαν και εμένα… Και όμως ΝΑΙ !!! Τα κατάφερα!!!Δοκιμάστε να τα φτιάξετε και να τα σερβίρετε είτε πασπαλισμένα με άχνη ζάχαρη, όπως εδώ, είτε να τα ανοίξετε και να χύσετε στο εσωτερικό τους λίγη κτυπημένη κρέμα γάλακτος ή, ακόμη καλύτερα, crème anglaise. Και, σαν τους …“πάρετε τον αέρα”, θα τα φτιάχνετε με την κάθε ευκαιρία. Ή και χωρίς καν να χρειάζεστε κάποια ευκαιρία…Λίγα μυστικά ακόμα[1] ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗΕάν δεν σαν αρέσει η αντίθεση γλυκού-αλμυρού, μειώστε την ποσότητά του στα 1,5 τα γραμμάρια του αλατιού. Στη συγκεκριμένη συνταγή η ποσότητά του έχει …“εξωθηθεί στα όρια” (τα 3,5 γρ είναι πράγματι αρκετά), αναδεικνύοντας την πλούσια γεύση, καθώς και τα αρώματα της σοκολάτας και για να γίνεται αντιληπτή αυτή ακριβώς η αντίθεση γλυκού και αλμυρού. Εάν όμως δεν σαν αρέσει αυτή η αντίθεση και ταυτόχρονα δεν είστε από τις …“γενναίες” για να τη δοκιμάσετε, περιορίστε την ποσότητα του αλατιού.[2] Όταν λέω “σταθερή μαρέγκα” εννοώ πράγματι σταθερή. Να γέρνετε ελαφρά το σκεύος και να μη πηγαίνει από τη μιά και την άλλη. Ή, (η κόρη μου τρελλαίνεται να βλέπει να κάνω αυτό το “τεστ”), να αναποδογυρίζετε το σκεύος που τα κτυπάτε πάνω από το κεφάλι σας, χωρίς να ανησυχείτε ότι θα κυλήσουν πάνω σας… Το τολμάτε;;; Εδώ σας θέλω…[3] Όταν κτυπάτε ασπράδια σε μαρέγκα, για να διευκολύνετε τη δουλειά σας και να φθάσετε σε σταθερό αποτέλεσμα και σύντομα, μπορείτε να προσθέσετε στην αρχή τρεις-τέσσερις σταγόνες χυμό λεμόνι (στη σημερινή ποσότητα οι 2 σταγόνες είναι αρκετές, μη προσθέσουμε και ξινή γεύση στο soufflé…..). Το όξινο περιβάλλον βοηθάει τα ασπράδια να γίνουν σφικτή μαρέγκα. ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ με το ΑΛΑΤΙ, το οποίο κάνει τη μαρέγκα μας σε μικρό χρονικό διάστημα να χάνει υγρά.)[4] Η προσοχή που δίνουμε (πάντα, όχι μόνο σε αυτήν τη συνταγή, αλλά σε κάθε είδους παρασκευή που ετοιμάζουμε με μαρέγκα) στην ενσωμάτωσή της στα υπόλοιπα υλικά είναι για να μη καταστρέψουμε αυτό που με τόση προσπάθεια καταφέραμεγια να μη χάσουμε τον εγκλωβισμένο μέσα στη μαρέγκα αέρα. Στην πραγματικότητα, δεν ανακατεύουμε τη μαρέγκα, αλλά “διπλώνουμε” τα υπόλοιπα υλικά από πάνω της, εγκλωβίζοντάς την, φυλακίζοντάς την, μέσα σε αυτά. Γι’ αυτό και παίρνουμε από τα άλλα υλικά του μείγματος, από την περιφέρεια του μπολ όπου γίνεται η ανάμειξη και τον πάτο του και, φέρνοντάς τα προς την επιφάνεια και το κέντρο του σκεύους, με κινήσεις απαλές και όχι βίαιες, σκεπάζουμε τη μαρέγκα, φυλακίζοντας τις ευεργετικές φυσαλίδες της.Αυτό όμως, όταν το μείγμα μας είναι σφικτό, δεν είναι και πολύ απλό στην εφαρμογή. Υπάρχει κόλπο και εκεί“Θυσιάζουμε” μία πρώτη, μικρή ποσότητα μαρέγκας, με την οποία αραιώνουμε το μείγμα μας, με απλό ανακάτεμα στην αρχή. Όταν πια το μείγμα γίνει πιο “υγρό”, ακολουθούμε την κανονική διαδικασία ενσωμάτωσης της μαρέγκας, με τις απαλές κινήσεις.[5] Kαλόν είναι, όταν προθερμαίνουμε το φούρνο για να ψήσουμε ένα γλυκό, αυτός να είναι καλά καλά ζεσταμένος. Με λίγα λόγια, να έχει σβήσει ο θερμοστάτης ήδη από 10λέπτου. Με τον τρόπο αυτό, διασφαλίζουμε ότι οι αυξομειώσεις της θερμοκρασίας στον φούρνο (έτσι δουλεύουν όλοι τους, λίγο προς τα πάνω, λίγο προς τα κάτω) να είναι μικρές και σύντομης διάρκειας. Άρα, πιο σταθερή θερμοκρασία.[6] Το έχουμε ξαναπεί, το soufflé πρέπει να ετοιμάζεται τελευταία στιγμή και να σερβίρεται ΑΜΕΣΩΣ. Και ακόμη ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ να αποφύγετε να σας ξεφουσκώσει το soufflé, αφού το βγάλετε από το φούρνο. Γι’ αυτό και πρέπει να ετοιμάζεται την τελευταία στιγμή, ακόμη και εάν πρέπει οι συνδαιτυμόνες σας να σας περιμένουν. Οι Γάλλοι, συνηθίζουν να λένε ότι “οι φιλοξενούμενοί σας μπορούν να περιμένουν, το soufflé όχι!!!”. Κάτι ξέρουν από soufflé αυτοί…[7] Με την ολοκλήρωση του βήματος 14 (με έτοιμη τη βάση του soufflé), μπορούμε είτε να συνεχίσουμε τη διαδικασία, είτε να βάλουμε το μείγμα στο ψυγείο (διατηρείται ά-νε-τα για 4-5 ημέρες) και να συνεχίσουμε από το βήμα 12 κάποια άλλη στιγμή. Σε αυτήν την περίπτωση, βέβαια, έχουμε παραλείψει τα βήματα 1 έως 3, τα οποία θα τα εκτελέσουμε την ημέρα που θα ολοκληρώσουμε το soufflé. Δείτε βήματα 26 και 27.Μπορεί να σας εκπλήσσουν οι πολύ λεπτομερείς ποσότητες στα υλικά, θεώρησα όμως τόσο … ”εύθραυστη” την ισορροπία, που φρόντισα να τις ακολουθήσω στην …τελεία. Εσείς με τη μεγαλύτερη εμπειρία, ξέρετε καλύτερα τι να κάνετε. Εάν όμως τις ακολουθήσετε, είπα να διευκολύνω λίγο τους υπολογισμούς με το βάρος των κρόκων και των ασπραδιών των αυγώνΚρόκοι από 4 αυγά μεγάλου μεγέθους (LARGE, 65 γρ) έχουν βάρος (περίπου)4*18,5=74 γρ. Αφαιρούμε, συνεπώς μία πολύ μικρή ποσότητα. Τα ασπράδια από 3 αυγά μεγάλου μεγέθους (LARGE, 65 γρ) έχουν βάρος3*38,5=115,5 γρ. Και πάλι, αφαιρούμε μία πολύ μικρή ποσότητα. Και μας μένουν (για μία ομελέτα ίσως, ένα ασπράδι και ελάχιστος κρόκος.Όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, με τις ποσότητες των υλικών που αναφέρονται βγήκαν 4 ατομικά κεραμικά σκεύη (cocottines), διαμέτρου 8 εκατ. και ύψους 4,5 εκατ. (χωρητικότητας 155 ml)

Νόστιμα, γρήγορα και απλά στη παρασκευή τους αλμυρά κεκάκια. Ένα snack για όλες τις ώρες.Λίγα μυστικά ακόμα[1] Η συνταγή που βρήκα είχε για την “καρδιά” του muffins κομμάτια τυριού brie, όταν έφθασα όμως στο σουπερμάρκετ είχα ξεχάσει το όνομά του... Είμαι λοιπόν σε θέση να σας διαβεβαιώσω ότι γίνονται και με οποιοδήποτε άλλο τυρί που λιώνει. Αν και πιστεύω πως με brie θα ήταν ξ ε χ ω ρ ι σ τ ά!!![2] Η προσθήκη του αλευριού (και, μαζί του, του baking powder) γίνεται κοσκινίζοντάς τα. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζουμε ότι αυτος ο παράγοντας φουσκώματος αναμειγνύεται ομοιόμορφα με το αλεύρι (σε κάποιες μάλιστα συνταγές μπορεί να δείτε να λένε“κοσκινίζουμε τρεις φορές αυτά τα υλικά”, ακριβώς για να διασφαλισθεί ότι θα αναμειχθούν κ α λ ά και ο μ ο ι ό μ ο ρ φ α), κάτι που θα επιτρέψει στις φυσαλίδες αέρα που θα δημιουργηθούν να φουσκώσουν ομοιόμορφα το μείγμα. Το κοσκίνισμα όμως γίνεται και για ένα άλλο λόγοΓια καλύτερη ο ξ υ γ ό ν ω σ η του μείγματος των στερεών υλικών αφού, με το κοσκίνισμα αραιώνουν οι μικροκόκκοι του αλευριού, μπαίνει ανάμεσά τους οξυγόνο που στη συνέχεια θα ευνοήσει την καλύτερη δέσμευση των υγρών, θα βελτιώσει το φούσκωμα με αποτέλεσμα πιο φουσκωμένα και σπογκώδη muffins. Βέβαια, ο κανόνας αυτός ισχύει για όλα τα είδη μειγμάτων και ζυμών, ιδιαίτερα για στο ψωμί βοηθάει να πάρουμε ένα καλά φουσκωμένο ψωμί με αφράτη, “κυψελωτή” (τη λένε έτσι ; ) ψίχα.[3] Το ανακάτεμα των υλικών γίνεται χωριστά για τα σ τ ε γ ν ά και τα υ γ ρ ά (ή καλύτερα, εκείνα που έχουν υ γ ρ α σ ί α). Ο λόγος είναι ότι θέλουμε να αποφύγουμε την πρόωρη επαφή της σόδας με κάποιο υγρό στοιχείο, γιατί τότε θα άρχιζε από νωρίς η δραστηριοποίησή της (παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο σχηματίζει φυσαλίδες, που με τη σειρά τους φουσκώνουν το μείγμα).Όταν πια ενώσουμε τα μεν με τα δε, ανακατεύουμε λίγη ώρα, ακριβώς για τον ίδιο λόγο, για να μπει γρήγορα το μείγμα στις φόρμες και στον φούρνο πριν προλάβουν να σχηματισθούν οι φυσαλίδες που θα το φουσκώσουν. Αυτό πρέπει να γίνει μέσα στον φούρνο, όπου η θερμότητα θα σφίξει το φουσκωμένο μείγμα και οι φυσαλίδες θα παραμείνουν μόνιμα “παγιδευμένες” εκεί μέσα.Για να ανακατευθεί, όμως, σε λίγο χρόνο, πρέπει οι κινήσεις μας να είναι γ ρ ή γ ο ρ ε ς και δ υ ν α τ έ ς, να ανακατεύουν πραγματικά, να έχουν αποτέλεσμα. Να γιατί «ανακατεύουμε με “γεμάτες” και γρήγορες κινήσεις για καμιά 10ριά φορές, όχι περισσότερο». Στην πραγματικότητα, 10 φορές μόνο μπορεί να αποδειχθούν πολύ λίγες για να ενωθούν σωστά τα υλικά, ας είναι και 15, θέλω να δείξω ότι πρέπει να κινηθείτε γρήγορα.Το αλάτι το προσέθεσα στο μείγμα των υγρών, για να μην έρθει σε επαφή με το baking powder, παρά μόνο στο τέλος. Αν και αυτό ξέρω να ισχύει για τη μαγιά της μπύρας… Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι είναι απαραίτητο και με τις χημικές μαγιές (γιατί, τι είναι το baking powder;), καλύτερα όμως να είμαι από την πλευρά της ασφάλειας...Οι συνταγές προτείνουν συνήθως οι θήκες για τα muffins να γεμίζουν μέχρι τα 2/3 του ύψους τους. Εμένα όμως μου αρέσει τόσο αυτός ο “τρούλος” που σχηματίζεται όταν φουσκώνουν (το σχήμα τους όταν βγούν από τις φόρμες μου θυμίζει έντονα μανιτάρι.....) που γεμίζω τις φόρμες μέχρι επάνω, μέχρι μισό εκατοστό από το χείλος. Το γεγονός μάλιστα ότι χρησιμοποιούμε ταψάκι με ενσωματωμένες 12 φόρμες, αποκλείει το ενδεχόμενο να ξεχειλίσει το μείγμα κατά το φούσκωμα και να χυθεί, λερώνοντας τον φούρνο.