Σοκολατένια απόλαυση: “Tartufι di cioccolato”

Name: Σοκολατένια απόλαυση: “Tartufι di cioccolato”
Yield: 40+ σοκολατάκια tartufi
Cuisine: Ελλάδα
Ingredients: 160 γρ πολύ καλής σοκολάτας για λιώσιμο (70% περιεκτικότητα σε κακάο); 80 γρ πολύ καλής σοκολάτας γάλακτος; 150 ml. φρέσκια κρέμα γάλακτος; 1 κ.σ. φρέσκο βούτυρο; 1 κ.γ. στιγμιαίο καφέ (σε κόκκους, ΟΧΙ φτιαγμένος, ΟΧΙ διαλυμένοι σε νερό); 2 κ.γ. ρούμι καλής ποιότητας (προαιρετικό, αλλά πολύ ταιριαστό); 20 γρ σκόνη καλού κακάο (όσο πιο πικρού γίνεται); ζάχαρη άχνη, όση χρειασθεί (προαιρετική); 150 γρ πολύ καλής (85%) σοκολάτας για λιώσιμο (προαιρετικό, αλλά πολύ χρήσιμο)

ggr @george

Athens

Σας έχουν προσκαλέσει σε ένα φιλικό δείπνο και θέλετε να εμφανισθείτε με μία δική σας δημιουργία ; Που να κάνει μάλιστα “πάταγο” ;Είναι να καταφθάσει η κουνιάδα σας και το καλό ζαχαροπλαστεία της γειτονιάς έχει κλείσει ; Που να τρέχετε στο Fresh, στο κέντρο, τέτοια ώρα .....Η λύση δεν είναι να πάρετε το πρώτο κουτάκι με γλυκά που θα βρείτε στη συνοικιακή “Κάβα – ξηροί καρποί”. Ούτε και να ξεθεωθείτε να φτιάχνετε δύσκολα γλυκά, που απαιτούν ώρες προετοιμασίας. Τίποτα από αυτά. Χαλαρώστε και διοχετεύστε την ενεργητικότητά σας σε άλλες ετοιμασίες, όπως το να γίνετε ακόμη πιο όμορφες εκείνο το βράδυ.Για τα υπόλοιπα θα φροντίσει η συνταγή των “tartufi di cioccolato”.Τόσο μικρά και όμως ακαταμάχητα. Τα tartufi, μικρές μπαλίτσες από λιωμένη σοκολάτα και κρέμα γάλακτος, καμιά φορά “ενισχυμένες” με λίγο λικέρ, και καλυμμένες με σκόνη κακάο (αλλά και με ζάχαρη άχνη, με θρυμματισμένα αμύγδαλα ή φυστίκια αιγίνης, με ganache, με διάφορα) είναι μία γλυκιά απόλαυση πολύ εύκολη στην ετοιμασία της.Αυτόν τον καιρό, με τις γιορτές να πλησιάζουν γρήγορα, είναι ένα εξαιρετικό dessert για το κέντρο των γιορτινών τραπεζιών σας που, μα τους Θεούς του Ολύμπου, θα κάνει τους επισκέπτες σας να γλύφουν και τα δάκτυλά τους ακόμη .....

Λίγα μυστικά ακόμα

[1] Δώστε σημασία στις προφυλάξεις για να μην κάψει η κρέμα γάλακτος. Θα την ζεστάνετε σε πολύ πολύ χαμηλής έντασης εστία, και όταν θα έρθει η ώρα να ενσωματώσετε την σοκολάτα (μόλις δείτε τα πρώτα ίχνη “αναταραχής” στην επιφάνεια), θα τραβήξετε το κατσαρολάκι μακριά από την εστία και, εκεί έξω, θα τη λιώσετε ανακατεύοντας συνεχώς. Εάν κάποια στιγμή χρειασθεί, προς το τέλος, επαναφέρετε το κατσαρολάκι στην εστία, για να διευκολυνθεί το λιώσιμο της σοκολάτας και η ενσωμάτωσή της με την κρέμα γάλακτος. Τώρα πια η εστία δεν θα είναι πολύ καυτή. Στην προ-τελευταία φωτογραφία (βήμα 29) μπορείτε να δείτε τι μπορεί να σας συμβεί εάν η ένταση στο μάτι είναι πιο δυνατή απ’ ότι πρέπει. Το βούτυρο διαχωρίζεται από τη σοκολατένια κράμα και όλα –παρά λίγο να– πάνε στράφι ...... Αυτά για τους απερίσκεπτους που βιάζονται να τελειώνουν ...[2] Μέγα μυστικό !!! Για να πιάσει καλύτερα το κακάο πάνω στα tartufi, περάστε το καθ’ ένα τους πρώτα σε λιωμένη (σε μπεν μαρί) σοκολάτα και, αφού το βγάλετε με τη βοήθεια ενός πιρουνιού (ΜΗ ΤΟ ΤΡΥΠΗΣΕΤΕ !!! το πιρούνι χρησιμεύει για να ρέει και να απομακρύνεται η περιττή σοκολάτα) τότε “αλευρώστε το”, περνώντας το από τη σκόνη πικρού κακάο. Θα κολλήσει πολύ πιο εύκολα. Θα δώσει μάλιστα στα tartufi σας μία φόρμα ελαφριά ανώμαλη, όχι της τέλειας σφαιρικής μπαλίτσας. Αυτή άλλωστε είναι και η πραγματική μορφή του αυθεντικού tartufo, αφού παραπέμπει στα περίφημα μανιτάρια tartufo με την περίπου ίδιου χρώματος και ανώμαλου σχήματος μορφή.[3] Η διαδικασία για να κρυώσει η κρέμα θα έπρεπε να είναι ολιγόλεπτη, κάπου όμως εγώ έκανα κάποιο λάθος (και να ‘ταν το μόνο !!! Θα είδατε πιο πάνω σε τι αναφέρομαι .....), ίσως δεν άφησα την κρέμα να σιγοβράσει αρκετή ώρα και να “σφίξει” όσο έπρεπε, ίσως το ρούμι που έβαλα ήταν λίγο περισσότερο ..... για να είναι, πάντως, κάπως εύπλαστη, η κρέμα και να μη κολλάει απαγορευτικά, την άφησα ένα ολόκληρο βράδυ να κρυώνει !!! Ίσως θα βοηθούσε εάν την έβαζα στο ψυγείο να κρυώσει, αλλά δεν το έκανα.[4] Η αλήθεια είναι ότι, ακόμη και εάν “την πατήσετε” και διαχωρισθεί το βούτυρο (τα λιπαρά μόρια) από το κακάο της σοκολάτας κατά την ετοιμασία της κρέμας, η καταστροφή δεν είναι ανεπανόρθωτη. Η σοκολάτα, δηλαδή, δεν θα πάει χαμένη. Έξω από το μάτι (εάν συνεχίσετε να τη ζεσταίνετε, η σοκολάτα θα καεί και τότε τα σοκολατάκια σας θα .....βυθισθούν αύτανδρα, δεν θα μπορούν να επανέλθουν), ανακατεύουμε καλά να ομογενοποιηθεί η σοκολάτα με το βούτυρο που έχει ανέβει στην επιφάνεια.Μετά από λίγη ώρα στο ψυγείο, η σοκολάτα θα σφίξει και πάλι, αν το βούτυρο δεν θα έχει ομογενοποιηθεί καλά με την κακαένια μάζα. Μικρό το κακό. Ανακατεύουμε και πάλι και θα δούμε το παγωμένο βούτυρο να ενσωματώνεται στη σοκολάτα. Στο τέλος, η κρέμα αυτή πλάθεται και πάλι σε σοκολατάκι και η σκόνη κακάο (ή η όποια άλλη επιφανειακή επικάλυψη) θα αναλάβει να καλύψει και την όποια αισθητική “εκτροπή” (από ίχνη παγωμένου βούτυρου). Και η διαφορά στη γεύση θα είναι απειροελάχιστη. Έως και μηδενική.Μπορείτε να δείτε πως συμπεριφέρονται τα μόρια του βούτυρου όταν ζεσταίνετε την σοκολάτα (αλλά και τι συμβαίνει όταν πέφτει νερό μέσα της, κατά τη διαδικασία αυτή), σε ένα σχετικό άρθρο, “Νερό στη σοκολάτα ; τι κάνουμε; ”, στο site.[5] Εγώ, τώρα, γιατί είμαι σίγουρος ότι έχετε ήδη σκεφθεί ένα σωρό παραλλαγές, ειδικά σε ότι αφορά τα υλικά της επικάλυψης ; Πράγματι, λοιπόν, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν οτιδήποτε περάσει από το μυαλό σαςΨιλοτριμμένο καβουρδισμένο αμύγδαλο, φουντούκι, φυστίκι αιγίνης, καρύδα. Επίσης μπορείτε να εμπλουτίσετε το μείγμα με περισσότερο ποτό (rum, amaretto, cognac), να του προσθέσετε και λευκή σοκολάτα, να αντικαταστήσετε το κουταλάκι των κόκκων του στιγμιαίου καφέ με μία περίπου ίδια ποσότητα πολύ δυνατού espresso ... Ή, να τους ..... “φυτέψετε” ένα κομμάτι δαμάσκηνο. Και οι παραλλαγές δεν έχουν τέλος. Μέχρι και με αλμυρή καραμέλα μπορείτε να τα κάνετε ..... Αλλά εκεί πάμε μάλλον σε ιδιαίτερες γεύσεις.Η όλη ετοιμασία της κρέμας (θα πρέπει δεχθούμε ότι η συνταγή έχει δίκιο για τον χρόνο που θέλει για να κρυώσει η σοκολάτα πριν το πλάσιμο, και ότι εγώ κ ά τ ι δεν έκανα καλά), αλλά και το πλάσιμο διαρκούν λιγότερο από 50 λεπτά (τον χρόνο που θα μείνουν στο ψυγείο, μη τον υπολογίζετε, γιατί δεν απαιτείται η παρουσία σας. Το δε κόστος (για βάλτε το κάτω) δεν ξεπερνά τα 5-6 € για 40+ γλυκάκια, λιγότερο από 15 λεπτά το ένα δηλαδή. Άστε που και η ετοιμασία τους είναι μία απόλαυση για τους φανατικούς της σοκολάτας.....Θέλετε να κάνετε ακόμη καλύτερη την παρουσίασή τους ; Βάλτε τα σε μικρά χάρτινα φορμάκια (τα βρίσκετε εύκολα σε πολλά σουπερμάρκετ)

Λίγα μυστικά ακόμα

Δες περισσότερα

Σοκολατένια απόλαυση: “Tartufι di cioccolato”

Λίγα μυστικά ακόμα

Υλικά

20 Minutes

40+ σοκολατάκια tartufi

... για τον “μεταξένιο πυρήνα”
160 γρπολύ καλής σοκολάτας για λιώσιμο (70% περιεκτικότητα σε κακάο)
80 γρπολύ καλής σοκολάτας γάλακτος
150ml. φρέσκια κρέμα γάλακτος
1 κ.σ.φρέσκο βούτυρο
1 κ.γ.στιγμιαίο καφέ (σε κόκκους, ΟΧΙ φτιαγμένος, ΟΧΙ διαλυμένοι σε νερό)
2 κ.γ.ρούμι καλής ποιότητας (προαιρετικό, αλλά πολύ ταιριαστό)
.....για την επικάλυψη
20 γρσκόνη καλού κακάο (όσο πιο πικρού γίνεται)
ζάχαρη άχνη, όση χρειασθεί (προαιρετική)
150 γρπολύ καλής (85%) σοκολάτας για λιώσιμο (προαιρετικό, αλλά πολύ χρήσιμο)

Οδηγίες μαγειρέματος

20 Minutes

1

Ξύνουμε τους δύο τύπους της σοκολάτας (με ένα μαχαίρι το ξύνουμε σε φλοίδες, εάν έχετε κάποιον κατάλληλο τρίφτη, που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί με σοκολάτα, κάντε το) και αφήνουμε τα ξύσματα να πέφτουν σε ένα μπολ.
2

Εάν πάλι δεν θέλετε να παιδευθείτε καθόλου (ιδιαίτερα με την σοκολάτα γάλακτος, που θα λιώνει στα χέρια σας), κόβετε την σοκολάτα σε μικρά-μικρά κομμάτια, θα λιώσουν και αυτά.
3

Ενώνουμε τα θρύμματα από τους δύο τύπους σοκολάτας στο ίδιο μπολ.
4

Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε μία κουταλιά βούτυρο (γύρω στα 15 γρ., αλλά δεν έχει και τόση σημασία η ακρίβεια)
5

Αυτό, γίνεται σε πολύ χαμηλή φωτιά, για να λιώσει αλλά να μη κάψει το βούτυρο. Το ίδιο και όλη η διαδικασία ζεστάματος της κρέμας, πρέπει να γίνει πάνω από πολύ χαμηλή φωτιά.
6

Μόλις λιώσει το βούτυρο, του προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και συνεχίζουμε να ζεσταίνουμε
7

Και, διατηρώντας την ένταση της εστίας π ο λ ύ (!) χ α μ η λ ή, φέρνουμε την κρέμα σε ελαφρύ βρασμό ίσα-ίσα να δούμε τις πρώτες φουσκάλες να δημιουργούνται στην επιφάνεια (θα πάρει γύρω στα 8 με 9 λεπτά, ίσως επειδή το μάτι ήταν πολύ χαμηλό, στο 3). Όλη αυτή την ώρα, ανακατεύουμε συχνά με ένα ξύλινο κουτάλι, για να μη δημιουργηθεί κρούστα, επιφανειακά (δείτε “Μυστικά” [1]).
8

Σβήνουμε τότε την εστία, αποσύρουμε το κατσαρολάκι (γιατί η εστία θα εξακολουθεί να είναι καυτή) και προσθέτουμε τα ξύσματα σοκολάτας.
9

Τα αφήνουμε ένα λεπτό να μαλακώσουν από μόνα τους
10

Και κατόπιν τα ανακατεύουμε και πάλι, συνεχώς και με ξύλινο κουτάλι, έως ότου τα σοκολατένια θρύμματα λιώσουν τελείως (δείτε “Μυστικά” [1]).
11

Επαναφέρουμε το κατσαρολάκι στην εστία, ξανά σε π ο λ ύ - π ο λ ύ (!) χ α μ η λ ή ένταση και ανακατεύουμε και πάλι για λίγο ακόμη, να ξαναζεσταθεί το μείγμα.
12

Προσθέτουμε τότε το κουταλάκι του καφέ, αργά-αργά και ανακατεύουμε και πάλι να ομογενοποιηθεί η κρέμα μας και να διαλυθούν καλά οι κόκκοι του καφέ και να μη δημιουργηθούν σβώλοι (για αυτόν τον λόγο τον προσθέτουμε αργά αργά και όχι όλο το κουταλάκι μαζί).
13

Εδώ μπορούμε να προσθέσουμε και δυό κουταλίτες (ή και κουταλιές…) από καλό ρούμι (ΔΥΟ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙΑ, ΕΙΠΑ, ΟΧΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ...), ανακατεύουμε να ενσωματωθεί και δοκιμάζουμε να δούμε εάν είναι όπως την θέλουμε στο οινόπνευμα (ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΜΟΝΟ, εεεεεεεππ).
14

Η κρέμα μας θα πάρει στιγμιαία μία πολύ ωραία απόχρωση, ένα ανοικτό καφέ δακτύλιο, μόλις ανακατέψουμε το ρούμι, για να τον χάσει πάλι στη συνέχεια και να γίνει σκούρα σοκολατί.
15

Όταν η κρέμα έχει μία κρεμώδη, λεία υφή (μου πήρε άλλα 6-7 λεπτά, μετά το ρούμι) διακόπτουμε το ανακάτεμα αποσύρουμε και πάλι το κατσαρολάκι από την εστία
16

Και, σκεπάζοντας το κατσαρολάκι (θα βοηθούσε εάν την μεταφέρετε και σε κάποιο άλλο, πιο κρύο σκεύος), αφήνουμε την κρέμα να σφίξει λίγο με το που θα κρυώνει. (δείτε στα “Μυστικά” [3]).
17

Πριν σφίξει όμως πολύ, με ένα κουταλάκι αρχίζουμε να παίρνουμε μικρές ποσότητες (με ένα κουταλάκι παίρνουμε μία ποσότητα και με ένα δεύτερο της δίνουμε το σχήμα μπαλίτσας, ή καλύτερα την μορφή του tartufo (δείτε “Μυστικά” [2]). Μπορούμε, βέβαια, να τις να πλάσουμε και με τα χέρια, ή και να χρησιμοποιήσουμε ένα χωνί ζαχαροπλαστικής.
18

Σε κάθε περίπτωση, το μέγεθος πρέπει να είναι σαν μεγάλα φουντούκια ή (αν είστε πιο λιχούδηδες) σαν μικρά καρύδια (δείτε φωτογραφία).
19

Έτοιμο και το τελευταίο tartufo? Τα τοποθετούμε σε ένα επίπεδο δίσκο επενδεδυμένο με λαδόκολλα,
20

Και με αυτόν τα βάζουμε στο ψυγείο και τα αφήνουμε για 4 με 5 ώρες (εάν υπάρχει άνεση χρόνου, και ολόκληρη νύκτα) για να σφίξει καλά η σοκολάτα.
21

Μετά από αυτόν τον χρόνο, ετοιμασθείτε για την πιο διασκεδαστική φάση της ετοιμασίας (εκτός, βέβαια, από τη στιγμή της απόλαυσης, τη στιγμή που θα τα τρώτε!!!). Παίρνουμε ένα-ένα tartufo και το περνάμε από ένα μπολ με το πικρό κακάο.
22

Καλόν θα είναι, το μπολ με το κακάο να ΜΗΝ είναι πολύ μεγάλο, έτσι δεν θα απλώνεται και σκορπά η σκόνη του (αλόγιστη σπατάλη) αλλά, αντίθετα, το tartufo θα “βυθίζεται” μέσα της. Το κυλάμε και το γυρίζουμε, να καλυφθεί πλήρως επιφανειακά.
23

Εάν είστε παθιασμένοι με την συμμετρία, μπορείτε να επιχειρήσετε να δώσετε στα tartufi εντελώς σφαιρικό σχήμα, πλάθοντάς τα με τα χέρια, τώρα που έχουν σφίξει αρκετά στο ψυγείο (πριν τα περάσετε από το κακάο, βέβαια). Και πάλι όμως τα χέρια σας μετά τα πρώτα δύο-τρία μόλις θα γίνουν όπως στη φωτογραφία. Εσείς λοιπόν, μη ξεχνάτε ότι το tartufo ΔΕΝ έχει κανονικό σχήμα.
24

Τα tartufi μας είναι έτοιμα, μπορούν να πάρουν τη θέση τους σε ένα δίσκο παρουσίασης. Εκτός και αν...
25

Εκτός και αν θέλετε να τα περάσετε και από κάποια άλλη επικάλυψη (δείτε “Μυστικά” 5). Εγώ για παράδειγμα, άλεσα στο multi λίγο καρύδι και κύλισα μέσα στο θρύμμα τα tartufi.
26

(μόλις 10 μισά καρύδια ήσαν αρκετά για να καλύψουν επιφανειακά 20 tartufi).
27

Ή, εκτός και εάν τα ανακαλύψει –πριν την ώρα τους– το παιδί σας και αρχίσει νωρίς ο “π ό λ ε μ ο ς”. Σε κάθε περίπτωση θέλει μεγάλη προσοχή, πριν να τα σερβίρετε φροντίστε να αφήσετε κανα δυό στην άκρη, γιατί αρκεί να αφαιρεθείτε για μία ελάχιστη στιγμή και να εξαφανισθούν, αφήνοντάς σας “μπουκάλα”.
28

Λάθη του τύπου“έλα αγάπη μου δεις τι ωραία που έγιναν τα σοκολατάκια”, στοιχίζουν πολύ ακριβά!!! Όχι σε χρήμα αλλά σε “χαμένες προσδοκίες”. Τα απολαμβάνουν οι...συμμαθητές. Λες και δεν έχουν γονείς αυτοί να τους φροντίσουν...
29

Αυτή εδώ η φωτογραφία έχει μπει για να σας κάνει πιο προσεκτικούς με τον τρόπο που θα ζεστάνετε την κρέμα γάλακτος (βήμα 7) και στη συνέχεια την σοκολάτα για τα tartufi (βήματα 10 έως 15). Δυναμώνοντας την ένταση, τα λιπαρά μόρια της κουβερτούρας (βούτυρο) διαχωρίζονται από τα μόρια του κακάο και το αποτέλεσμα είναι για γέλια. Ή, μάλλον, για κλάματα (δείτε “Μυστικά” [4]).
30

Ευτυχώς όμως υπάρχει τρόπος αντίδρασης και η σοκολάτα δεν θα πάει χαμένη (δείτε “Μυστικά” [4]). Όσα σοκολατάκια βλέπετε με επικάλυψη καρυδιού, είναι στη πραγματικότητα φτιαγμένα από την πρώτη δόση που έκανα, που από λάθος μου ζεστάθηκε με γρήγορο τρόπο…

Cooksnaps (4)

Πρόσθεσε το Cooksnap σου

Μάθε κι άλλα για τα cooksnaps

Cook Today

ggr @george

στις Τετάρτη 07 Δεκέμβριος 2011 13:53:28 UTC

Athens

Σχόλια (18)

cuoco @cook_8483650

Τετάρτη 07 Δεκέμβριος 2011 15:19:39 UTC

εγω παντως σε συγχαιρω που εχεις τοση υπομονη και βαζεις τις συνταγες με τεραστια λεπτομερεια και φωτογραφικο υλικο!

Παρόμοιες συνταγές

Άλειμμα ψωμιού με τυρί κρέμα και σοκολάτα Άλειμμα ψωμιού με τυρί κρέμα και σοκολάτα

Πρόσφατα δοκιμάσαμε στο εξωτερικό ένα «έδεσμα» που μας άρεσε πολύ. Άλειμμα με τυρί κρέμα και σοκολάτα! Το τρώγαμε για πρωινό με φρέσκο φωμάκι, με κρουασάν, με μπισκοτάκια…γενικά το απολαύσαμε! Είχαμε δοκιμάσει τυρί κρέμα σε σοκολατένιο cheesecake και είχαμε λατρέψει τον συνδυασμό, αλλά σε άλειμμα δεν είχε τύχει. Δεν ξέρω αν υπήρχε ή αν έχει υπάρξει κάτι παρόμοιο στη χώρα μας (εάν ναι, συγχωρέστε μου την άγνοια), αλλά εγώ δεν το έχω βρει κι έτσι αποφάσισα να το φτιάξω!Recipe by Demi79

Demi79
Μοσχαρίσιο φιλέτο με πράσινο πιπέρι Μοσχαρίσιο φιλέτο με πράσινο πιπέρι

Μία Πέμπτη στις Βρυξέλλες. Όταν όλοι οι “ντόπιοι” φεύγουν από την πόλη, επιστρέφοντας στις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Οι καλύτερες ώρες για να κάνει κανείς μία ήσυχη βόλτα στην πόλη (όχι ότι τις υπόλοιπες ημέρες θα συναντήσει και καμμία έντονη ζωή …) και ευκαιρία για κάποιο καλό πιάτο, σε ένα από τα εστιατόρια της πόλης.Όπως αυτό, το κλασσικό μοσχαρίσιο φιλέτο με πράσινο πιπέρι, που απολαύσαμε σε ένα εξαιρετικό εστιατόριο, στην ομορφότερη ίσως πλατεία της πόληςΛίγα μυστικά ακόμαΟ χρόνος μαγειρέματος αναφέρεται σε 2 φιλέτα που μπαίνουν ένα-ένα στο τηγάνι (για να μην πέσει πολύ η θερμοκρασία του).Εάν αποφασίσετε να κάνετε διπλάσια ποσότητα, υπολογίστε και διπλάσιο χρόνο. Ο χρόνος προετοιμασία δεν επηρεάζεται από την ποσότητα.Μπείτε εδώ και περάσετε μαζί μας λίγες ώρες μιάς τέτοιας ημέρας στην καρδιά της Ε.Ε. Τη Δευτέρα θα επιστρέψουν οι “άποικοι” της πόλης και οι ρυθμοί θα είναι πολύ διαφορετικοί.Εάν σας αρέσει μεν το άρωμα του πράσινου πιπεριού, δεν αντέχετε όμως την καυτερή γεύση του, αποφύγετε να θρυμματίσετε τους κόκκους στο γουδί (ή μειώστε την ποσότητά τους) και περιορισθείτε να τους μπήξετε ολόκληρους στο κρέας.Για το ψήσιμο του φιλέτου συνιστάται η χρήση “καθαρισμένου” βούτυρου, που συμπεριφέρεται καλύτερα στις υψηλές θερμοκρασίες και δεν καίγεται εύκολα.Όσο για τι είναι, αλλά και που το βρίσκουμε, το καθαρισμένο βούτυρο, δείτε εδώ.

ggr
Σοκολατένια φιλιά “Baci di Alassio” Σοκολατένια φιλιά “Baci di Alassio”

“Μπαμπά μου, μπαμπά μου, αύριο έχει τα γεννέθλιά του ο Ευθύμης”“Και τι θέλεις να κάνω εγώ αγάπη μου. Πηγαίνετε με τη μαμά να του πάρετε ένα δώρο” Το κεφάλι γέρνει προς τα κάτω, με μία ελαφριά κλίση στα αριστερά. Αναγνωρίζω την κίνηση και περιμένω τα λόγια ... “Μπορείς σε παρακαλώ να φτιάξεις να του πάω τα γλυκάκια που είχες κάνει πέρισυ στη γιορτή μου; θυμάσαι; Εκείνα τα φιλάκια .....”. Ετούτη εδώ, ή βρήκε ένα πολιτικάντικο τρόπο να μου θυμίσει ότι πλησιάζει η γιορτή της, ή πράγματι της είχαν αρέσει τα “Baci di Alassio” ή αλλιώς “Φιλιά του Αλάσιο”, τυπικό γλυκάκι της μικρής αυτής κωμόπολης της Λιγουρίας (Liguria) που τους είχα φτιάξει πέρισυ. Είναι γλυκάκια με γέμιση σοκολάτας, πολύ εύκολα στην ετοιμασία τους αλλά με ξεχωριστή γεύση. Που μπορεί να την κάνει κανείς ακόμη πιο ξεχωριστή, προσθέτοντας και λίγο λικέρ (αλλά όχι σε αυτή την εκδοχή για μικρά παιδιά).Λίγα μυστικά ακόμαΦυλάσσουμε τα “Baci di Alassio” εκτός ψυγείου, μέσα σε μεταλλικό κουτί και σε δροσερό και στεγνό μέρος. Πρέπει να φαγωθούν εντός 15-20 ημερών (ανάλογα με τις συνθήκες διατήρησης), αλλιώς σκληραίνουν. Και τότε όμως κάνουν για...“βούτες”.Μία άλλη δυνατότητα (φαντάζομαι, δεν είχα την ευκαιρία να το δοκιμάσω αυτή τη φορά) είναι να αλέσει κάνείς μόνα τους τα φουντούκια με τη ζάχαρη και μόνο μετά να ανακατέψει το κακάο με το χέρι.[1] Με αυτόν τον αριθμό, των 40 περίπου μπισκότων, η ganache μου έφτασε ακριβώς (περίσσεψε μάλιστα και λίγη. Τα τελικά μπισκότα (20 τον αριθμό) βγήκαν μεγάλα, χορταστικότατα, δύσκολα τρως περισσότερα από ένα (εξαρτάται και από την ganache).Μπορείτε (θα το δοκιμάσω την επόμενη φορά) με τις ίδιες ποσότητες για τα μπισκότα να σχηματίσω περισσότερα (κατά 50%, γύρω στα 60 κομμάτια, για τριάντα ολόκληρα γλυκάκια, δηλαδή), και να αυξήσω (λιγότερο αυτές, κατά 25%) και τις ποσότητες στα υλικά της ganache (για να μου φθάσει για τα περισσότερα (αν και πιο μικρά) κομμάτια.[2] Η συνταγή θέλει να αφήνουμε την φουντουκο-ζύμη (άλλος αδόκιμος όρος αυτός!!!), τυλιγμένη σε μεμβράνη, για μία νύκτα στο ψυγείο. Την επόμενη, πριν την χρησιμοποιήσουμε, την βγάζουμε από το ψυγείο για ένα 2ωρο σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Η αμαρτία μου; εγώ αυτό το βήμα το παρακάμπτω και αγνοώ / αδιαφορώ για τις συνέπειες.Επίσης, είναι καλό να αφήσετε την ganache για λίγο στο ψυγείο πριν την απλώσετε με το χωνί πάνω στα μπισκότα. Θα μπορέσετε έτσι να βάλετε περισσότερη γιατί, όταν είναι κατευθείαν από το μίξερ και το δούλεμα, είναι πιο ρευστή και κυλάει. Δώστε της λίγο χρόνο στο ψυγείο (5 μόλις λεπτά) και θα “στέκεται” καλύτερα.[3] Η ganache με μόνο κουβερτούρα (εγώ μάλιστα έβαλα με μεγάλη περιεκτικότητα (74%) σε κακάο) είναι πολύ χορταστική. Μπορείτε να την ισομοιράσετε και με σοκολάτα γάλακτος (δείτε οδηγίες στο site)[4] Επίσης μπορείτε να προσθέσετε και λίγο λικέρ στα υλικά της, πριν από το κτύπημα της σοκολάτας με την κρέμα γάλακτος. Δίνει μία ιδιαίτερη και μεθυστική γεύση και άρωμα.Θα γνωρίζετε, ασφαλώς, τα “φιλιά της Περούτζια” τα περίφημα “Baci Perugina” με το ασημένιο περιτύλιγμα και τα σκούρα μπλε γράμματα. Χωρίς περιτύλιγμα αυτά, αλλά επίσης νοστιμότατα, τα “Baci di Alassio” (τα “φιλιά του Αλάσιο”, δηλαδή) δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά έναν αιώνα πριν (το 1919) σε μία μικρή πόλη στην περιφέρεια της Λιγουρίας (Liguria), στην ιταλική Riviera, κάπου ανάμεσα σε Γένοβα (Genova) και Σαν Ρέμο (San Remo), κάνοντάς την διάσημη για αυτά της τα μπισκότα. Αυτές οι μικρές λιχουδιές κατάφεραν να βάλουν την μικρή επαρχιακή πόλη στο “Club της σοκολάτας“ και τώρα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο ακριβώς για αυτά τα μικρά “καφέ μαργαριτάρια” της. Μη μπερδευθείτε εάν τα ακούσετε και σαν “bacio della Riviera”, πρόκειται για το ίδιο ακριβώς γλυκό.Εκτός από αυτά τα δύο διάσημα “φιλιά” της ιταλικής ζαχαροπλαστικής, υπάρχουν και τα “Baci di dama” (ή “φιλιά της ντάμας”), της (σχετικά) γειτονικής με το Alassio πόλης της Tortona (αλλά, πλέον, είμαστε στην επαρχία της Alessandria (Αλεξάνδρεια), στο Piemonte (Πιεμόντε), λίγο πιο βόρεια), που είναι και τα “αρχαιότερα” του είδους. Εάν ανακαλύψει την νοστιμιά τους η κόρη μου, ίσως τα δούμε και αυτά να ανεβαίνουν στο site.....

ggr
Τρούφες σοκολάτας Τρούφες σοκολάτας

Δεν τρως τρούφα... τρως βελούδο!! #ΧρυσόΠιρούνι #1συνταγή1δέντρο

Anja Edler
Τρουφάκια Βελγίου πασπαλισμένα με κακάο Τρουφάκια Βελγίου πασπαλισμένα με κακάο

Πεντανόστιμα και υγιεινά! Τρουφάκια σε μια αγκαλιά από κακάο που θα σας φέρουν Βορειοευρωπαικό αέρα. Αξίζει να τα δοκιμάσετε καθώς είναι πολύ εύκολα.Λίγα μυστικά ακόμαΜπορείτε να δημιουργήσετε τα μπαλάκια με τα χέρια αλλά αυτό είναι πιο δύσκολο απ' ότι με τα κουταλάκια που σας προτείνω. Μπορείτε να προσθέσετε και ένα σφηνάκι μαύρο ρούμι αν σας αρέσει η γεύση του ποτού.

Μαντζουράνα
Μαρμελάδα ροδάκινο με λικέρ Amaretto di Saronno Μαρμελάδα ροδάκινο με λικέρ Amaretto di Saronno

Όταν η γλυκιά και αθώα γεύση του ροδάκινου συναντά την πιπεράτη και “διόλου αθώα” γεύση του πικραμύγδαλου.Μία γνωστή μαρμελάδα, που η προσθήκη ενός ακόμη συστατικού μπορεί να της προσδώσει ένα άλλο ενδιαφέρον. Τα ψημένα αμυγδαλάκια δίνουν ακόμη μία ενδιαφέρουσα γευστική νότα.Το να φτιάχνεις μαρμελάδες, είναι ένα είδος μαγείας. Κλείνεις ένα κομμάτι της φύσης μέσα σε ένα βάζο και μετά από μήνες, ανοίγοντάς το, σε πλημυρίζουν αρώματα που δεν συναντάς εκείνες τις στιγμές !!! Μία “μαγεία”, λοιπόν, αλλά εγώ την μαγεία την θέλω και λίγο …“πιπεράτη”. Θα το έχετε ανιληφθεί αυτό….. Γι’ αυτό είπα και αυτή τη φορά να τη βοηθήσω με λίγο πικραμύγδαλο…Λίγα μυστικά ακόμα[1] Ο χοντρός πάτος στη κατσαρόλα που βράζουμε τις μαρμελάδες επιτρέπει στη θερμότητα να μοιράζεται με ομοιόμορφο τρόπο σε όλη τη μαρμελάδα. Αυτή η πρόβλεψη είναι απαραίτητη για κουζίνες με αέριο, όπου η πηγή θερμότητας είναι πολύ πιο μικρή, αλλά είναι χρήσιμη και σε συμβατικές εστίες.Όσο για το “φαρδειά” (και δευτερευόντως για το “χαμηλή”), είναι συνδεδεμένο με τον ρυθμό που εξατμίζεται το νερό, και έχει μεγαλύτερη σημασία όταν ΔΕΝ ΕΧΕΙ προηγηθεί η διαδικασία του “σιτέματος”. Τότε είναι που θέλουμε να αποβάλουν τα φρούτα γρήγορα το περιεχόμενο νερό τους, και αυτό να εξατμισθεί γρήγορα, για να περάσουμε στη φάση του “δεσίματος” της μαρμελάδας. Συνεπώς, όσο φαρδύτερη είναι η κατσαρόλα, τόσο μεγαλύτερη είναι η επιφάνεια που είναι εκτεθειμένη (επιφάνεια εξάτμησης), άρα τόσο ταχύτερα θα εξατμισθεί το νερό και θα περάσουμε στην επόμενη φάση. Με το “σίτεμα” το νερό έχει ήδη αποβληθεί από τα φρούτα, έχει μάλιστα δέσει σε σιρόπι με τη ζάχαρη, συνεπώς δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία η διάσταση της κατσαρόλας.[2] Ο χρόνος βρασμού εξαρτάται ευθέως από τα υγρά που εξακολουθούν να έχουν και θα χύσουν κατά τον βρασμό τους τα ροδάκινα. Συνεπώς είναι σε άμεση συνάρτηση με τον χρόνο που τους δώσαμε να το κάνουν αυτό το ίδιο πράγμα, σιτεύοντας με τη ζάχαρη, στο ψυγείο. Όσο περισσότερο χρόνο τους δώσουμε να μείνουν με τη ζάχαρη, τόσο περισσότερα υγρά θα αποβάλουν εκ των προτέρων, συνεπώς τόσο λιγότερο θα διαρκέσει το στάδιο της αφυδάτωσής τους κατά τον βρασμό, που μεταφράζεται σε λίγότερο συνολικό χρόνο που θα χρειασθεί να μείνουν πάνω στη φωτιά. Καλόν είναι, λοιπόν, τα κομμάτια των φρούτων να μείνουν τουλάχιστον 24 ώρες με τη ζάχαρη, να αποβάλουνόσο το δυνατόν περισσότερα υγρά.Ο χρόνος βρασμού, λοιπόν, εξαρτάται από τον χρόνο που είχαν να αποβάλουν τα υγρά τους. Εξαρτάται, όμως, και από το πόσο ώριμα ήσαν τα φρούτα, πόση ποσότητα έχετε αποφασίσει να φτιάξετε, το είδος της κατσαρόλας, την θερμοκρασία της εστίας. Γι’ αυτό και δεν μένουμε στον χρόνο που αναφέρει μία συνταγή, αλλά κάνουμε τις δοκιμές μας. Ούτως ή άλλως θα πρέπει να είμαστε από πάνω της για να ανακατεύουμε (μη το ξεχνάτε, έτσι ; ). Έτσι, ή παίρνετε ένα θερμόμετρο και ησυχάζετε (την φθάνετε μέχρι τους 102 βαθμούς και την αποσύρετε) ή αποκτάτε σιγά-σιγά πείρα, ανάλογα με την θερμοκρασία που θα επιλέξετε (σε δυνατή ή σε σιγανή φωτιά0 και πορεύεστε με αυτήν.Εάν δεν ανησυχούσα για το πώς θα είχαν γίνει μετά από μερικές ώρες μέσα στη μαρμελάδα, εκτός από amaretto, θα προσέθετα και μπισκότα amaretti. Δυστυχώς δεν το τόλμησα και τώρα το μετανοιώνω… Δεν πειράζει όμως, το καλοκαίρι ακόμη κρατάει και σκέπτομαι να κάνω τελικά μία μικρή ποσότητα. Το πολύ-πολύ, εάν δω ότι μαλακώνουν πολύ (αυτός είναι ο φόβος μου), θα είναι μικρή η ποσότητα και θα την τελειώσουμε γρήγορα, πριν γίνουν (εάν γίνουν ποτέ) ενοχλητικά τα μπισκότα. À bientôt !!!

ggr
Τούρτα Σοκολατίνα Τούρτα Σοκολατίνα

Αν πραγματικά αγαπάτε τη σοκολάτα, αυτή είναι μια τούρτα που θα σας ικανοποιήσει απόλυτα. Δεν έχω ξαναφάει κάτι τόσο σοκολατένιο και τόσο νόστιμο.Το σιρόπι είναι σχετικά λίγο, αν σας αρέσει σιροπιασμένο το παντεσπάνι, φτιάξτε διπλή δόση.Η ποσότητα της κρέμας είναι μεγάλη. Αν θέλετε φτάνει άνετα να φτιάξετε άλλον έναν πάτο παντεσπάνι και να κάνετε δύο στρώσεις κρέμας. Αν σας περισσέψει κρέμα, γίνεται ωραιότατα τρουφάκια (αφού κρυώσει καλά, τα πλάθετε με το χέρι και τα κυλάτε σε τρούφα ή κακάο για παράδειγμα).Πολλές φορές φτιάχνω το παντεσπάνι εδώhttps://cookpad.wasmer.app/gr/sintages/4004522-pantespaniγια ευκολία. Γίνεται εξίσου νόστιμη!Τη συνταγή τη βρηκα στο hungry.gr και την είχε προσθέσει (με θαυμάσιο τρόπο) η κυρία Τίνα Σταύρου.

Sitronella
Απόλαυση Σοκολάτας και Φράουλας 👩‍🍳 🍓 Απόλαυση Σοκολάτας και Φράουλας 👩‍🍳 🍓

Ελαφριά κρέμα σοκολάτας με φράουλες γλασέ, κρέμα σαντιγί και σοκολατάκι ! Μπορούμε να φτιάξουμε αυτό το καλοκαιρινό επιδόρπιο σταδιακά. 1’ μέρα: τα σοκολατάκια; 2’ μέρα: την κρέμα; 3’ μέρα: συναρμολόγηση με φράουλες γλασέ. Επίσης σερβίρεται ατομικά είτε σε ποτήρι η σε μπολ και με διπλή δόση σε πυρέξ για την οικογένεια.....οι επιλογές δικές σας........#2020 #φράουλες #κουτάλι

Prof Sophie
Σοκολατένια απόλαυση 🍫 Σοκολατένια απόλαυση 🍫

Ένα δροσερό γλυκάκι,σούπερ σοκολατένιο & ελαφρύ.Ένα αφράτο παντεσπάνι με λαχταριστή κρέμα σοκολάτας!Δε φαντάζεστε τη γεύση του!#καλοκαίρι #2020

mgiannok
Σοκολατένια αυγουλάκια, γεμιστά με mousse αχλαδιού Σοκολατένια αυγουλάκια, γεμιστά με mousse αχλαδιού

Εάν αναζητάτε ένα Πασχαλινό γλυκάκι λίγο έξω από τα συνηθισμένα, που να καταφέρει να ενθουσιάσει τους καλεσμένους σας, ξαφνιάζοντας τους μεγαλύτερους και κάνοντας τους μικρούς να τους τρέχουν τα σάλια, μπορείτε να καταφύγετε σε μία κλασσική σύνθεση γεύσεων με σίγουρο αποτέλεσμα (σοκολάτα – αχλάδι), αλλά σε ένα πρωτότυπο τρόπο παρουσίασηςΤα “σοκολατένια αυγουλάκια γεμιστά με mousse αχλαδιού” ήρθαν για να σας βγάλουν ασπροπρόσωπους.Μήπως, όμως, βρέθηκε κατά τύχη και η απάντηση στο διαχρονικό ερώτημα “τι να κάνω τώρα με όλα αυτά τα αυγουλάκια που, αφού πάρουν την “έκπληξη” από μέσα τα παιδιά, δεν θέλουν ούτε να τα βλέπουν ;”Πάρετε, λοιπόν, αυγουλάκια σοκολάτας, χωρίστε τα στη μέση και αντικαταστήσετε την έκπληξη που έχουν μέσα τους με μία γευστική mousse από αχλάδι αφού πρώτα διακοσμήσετε τα χείλη τους με τρίμματα ψημένου φουντουκιού.Λίγα μυστικά ακόμαΕάν θέλετε να βοηθηθείτε στη δημιουργία των φιόγκων, μπορείτε πρώτα να τους σχεδιάσετε πάνω στη λαδόκολλα και στη συνέχεια απλά να ακολουθήσετε το σχέδιο με το χωνί ζαχαροπλαστικής. Εάν για το σχέδιο χρησιμοποιήσετε επανειλημμένα το ίδιο πατρόν, που θα το έχετε ετοιμάσει από πριν, θα πετύχετε και ομοιομορφία στα φιογκάκια. Όχι ότι αυτό είναι καλύτερο, δηλαδή, από τον “προσωπικό” χαρακτήρα των διαφορετικών σε κάθε γλυκάκι.Εμένα, θα μου επιτρέψετε να μην ακολουθήσω αυτή τη διαδικασία. Όχι γιατί δεν μου αρέσει το “καλλιτεχνικό στοιχείο” αλλά γιατί, μου... έσφιξε γρήγορα η κουβερτούρα και δεν είχα διάθεση να ξαναλιώνω. Αντί φιόγκων, όμως, έβαλα κομματάκια κουβερτούρας μέσα στη κρέμα του αχλαδιού.Προαιρετικά, μπορούμε να πασπαλίσουμε με λίγη σκόνη κανέλλας (εάν σας αρέσει το άρωμά της) την τελική επιφάνεια των αυγών. Αυτό την ώρα του σερβιρίσματος, για να διατηρήσει όλο το άρωμά της.Η κοιλότητα του κάθε μισού αυγού είναι μικρή, συνεπώς και η ποσότητα της mousse μέσα σε αυτό, λίγη. Ίσως θα έπρεπε, λοιπόν, να σερβίρετε από δύο μισά αυγουλάκια ανά ενήλικο άτομο (για τους μικρότερους είναι πολύ ικανοποιητική η ποσότητα). Σε αυτή τη περίπτωση, μπορείτε να σκεφθείτε να φτιάξετε δύο ειδών διακοσμητικά σχέδια με την κουβερτούραφιογκάκια και (π.χ.) κοτοπουλάκια ή καμπανούλες).Φυσικά και έχετε τη δυνατότητα άλλης επιλογής για τη γέμιση. Έτσι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε mouse σοκολάτας, λευκής σοκολάτας, φράουλας, και ένα σωρό άλλες επιλογές

ggr
Ένα ιμάμ μπαϊλντί που δεν θα σας…μπαϊλντίσει καθόλου Ένα ιμάμ μπαϊλντί που δεν θα σας…μπαϊλντίσει καθόλου

Το ότι το Ιμάμ μπαϊλτί είναι ένα εξαιρετικό πιάτο, το γνωρίζετε όλες. Και στο site υπάρχουν ήδη 4-5 συνταγές, για πολύ νόστιμες εκδοχές του. Τί παραπάνω να προσφέρει μία ακόμη συνταγή;Ετούτη εδώ λοιπόν η συνταγή φτιάχνει ένα φαγάκι πολύ υγιεινό (τα λαχανικά μαλακώνουν αργά και απαλά στο τηγάνι), με μόνο καλό ελαιόλαδο (συνεπώς το λάδι δεν καταστρέφεται σε τόσο ήπιες θερμοκρασίες και διατηρεί τις ευεργετικές του ιδιότητες) και το φαγητό ολοκληρώνεται στο φούρνο, (αποφεύγουμε λοιπόν και πάλι τα τσιγαρίσματα της μελιτζάνας), φτιάχνεται μόνο με λαχανικά αλλά η γεύση του παραπέμπει σε πιάτα υψηλής γαστρονομίαςκαι είναι και πολύ εύκολο και σχετικά γρήγορο φαγητό.Η συνταγή είναι (σε μεγάλο βαθμό, αν και έχω προσθέσει και αρκετές δικές μου “πινελιές” που θέλω να πιστεύω ότι έχουν κάνει τη δουλειά τους…) από την εκπομπή Eat & Fit της τηλεόρασης του ΣΚΑΙΛίγα μυστικά ακόμαΟι “υποδείξεις” της συνταγής που παρακολούθησα ανέφεραν ότι ψήνουμε “στο γκρι”, χωρίς να λένε για πόση ώρα, απλά να μαλακώσουν εξωτερικά. Μπορεί να φταίει ο φούρνος μου, μπορεί και οι οδηγίες, εμένα πάντως σχεδόν στο φουλ της θερμοκρασίας (220 βαθμοί), μετά από 20 λεπτά στο γκριλ, οι μελιτζάνες τις πίεζες και ήσαν τόσο …ντούρες όσο και όταν τις πρωτοέβαλα στο φούρνο. Έτσι, τον γύρισα και εγώ σε “γκριλ και αέρα” και τις άφησα άλλα 20 λεπτά και μόνο έτσι μαλάκωσαν. Πιστεύω ότι θα είχα αποφύγει το αρχικό 20λεπτο (και το κόστος του) εάν τον είχα βάλει στη σωστή λειτουργία ευθύς εξ’ αρχής. Μην την πατήσετε και εσείς…

ggr
Ταχίνι σπιτικό εύκολο και γρήγορο Ταχίνι σπιτικό εύκολο και γρήγορο

Το ταχίνι ειναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και πολυ ωφέλιμο για την υγεια. Μπορειτε να το κανετε πολυ εύκολα σπιτι και να εχετε φρέσκο ταχίνι οποτε θέλετε μπορειτε να βαλετε μεσα σκόνη απο κακάο, μπορειτε να βαλετε μέλι. Το διατηρείτε σε βάζο κλειστό στο ψυγείο έως και ενα μήνα αν δεν το ανακατέψετε με μέλι, αλλιώς σφίγγει λίγο, καλύτερα ειναι οταν θέλετε να φάτε βάλτε λίγη ποσότητα σε ενα αλλο βάζο και ανακατέψτε το με μέλι ώστε να μην σφίξει.

Γιωτά Μουδράκη

Περισσότερες συνταγές