Πιο πολύ από την (πανεύκολη) παρασκευή της, η τάρτα αυτή με “παίδεψε” με το όνομα που θα της έδινα.Μου παρουσιάσθηκε σαν “Φινλανδική” αλμυρή τάρτα, ίσως γνωρίζοντας κάτι από την “αδυναμία” μου στις Σκανδιναβές... Αμέσως μετά, λες και ήθελε να με κοροιδέψει, μου φανερώθηκε ότι είναι από το “νησί”, ευτυχώς από το πλέον αποδεκτό, ίσως, μέρος του, τη Σκωτία.Στη συνέχεια, κάπως έπρεπε να χωρέσω τα βασικά της υλικά. Ναι, καλά, άντε να αναρτήσετε εσείς συνταγή για “τάρτα με μπακαλιάρο”... Μόνο γάτες θα τη δοκίμαζαν... Και όμως, φαινόταν τόσο ενδιαφέρουσα...Τελικά, την άφησα με το παραδοσιακό της όνομα, Finnan Haddie Tart”, να δημιουργεί και λίγο μυστήριο...Όπως και να την πεις, η εξαιρετική αυτή τάρτα από την Σκωτία και το Αμπερντήν, αξίζει να τη δοκιμάσετε. Θα την ξαναθυμηθείτε όταν εμφανισθούν, αίφνης, φίλοι στο κατώφλι σας και θα θέλετε να ετοιμάσετε κάτι γρήγορο, πανεύκολο και γευστικό. Θα την ξαναθυμηθείτε όταν θελήσετε να βρείτε έναν αποτελεσματικό τρόπο να καταφέρετε το παιδί σας να φάει φρέσκο ψάρι. Και, τέλος, θα τη θυμηθείτε και πάλι όταν συνειδητοποιήσετε ότι το πολύ κόκκινο κρέας δεν κάνει καλό και θα πρέπει να εντάξετε περισσότερο ψάρι στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα φαγητού.

Λίγα μυστικά ακόμα

[1] Η συνταγή χρησιμοποιεί για τη διακόσμησή της (αλλά και για το ξεχωριστό άρωμά τους), φυλλαράκια σχινόπρασου. Επειδή το σχινόπρασο δεν είναι κάτι που εύκολα υπάρχει σε όλα τα σπίτια ανά πάσα στιγμή, μπορεί να αντικατασταθεί (με μία μικρή παραχώρηση στο άρωμά του) από φρέσκο κρεμμυδάκι. Σε αυτή τη περίπτωση χρησιμοποιούμε μόνο τα πράσινα φύλλα του κρεμμυδιού, και αυτά πολύ-πολύ λεπτοκομμένα, κατά μήκος. Κόβουμε λοιπόν πρώτα το πράσινο μέρος σε κομμάτια μήκους 5-6 εκατοστών και κατόπιν αυτά σε πολύ λεπτές λωρίδες, πάχους όχι πάνω από 2 χιλιοστά. Σε αυτά τα κομμένα σε πολύ λεπτό “julienne” κομμάτια των πράσινων φύλλων (διαλέγουμε τα πιο φρέσκα και ζωντανού χρώματος φύλλα) διακοσμούμε την τάρτα μας.Η πρωτότυπη συνταγή, προέρχεται από ένα ψαροχώρι της Σκωτίας, το Finnan  (ή και Findon), διάσημο για τον καπνιστό μπακαλιάρο του, τον περίφημο “Finnan haddie”  (από το haddock, μπακαλιάρος).Ότν την είδα, σε ένα ιταλικό site αναφερόταν σαν “Φινλανδική τάρτα”. Είναι “μνημειώδεις” οι ιταλοί για τα αγγλικά τους, έτσι λοιπόν εξηγείται η μετάφραση που έκαναν στον όρο “Finnan haddie Tart”! Πάλι καλά που δεν την έχρισαν και “Φοινικική”... Και να σκεφθείτε ότι αναφερόταν πως προέρχεται από ένα βιβλίο φερμένο από την Σκωτία...Η Finnan Haddie Tart, λοιπόν, η τάρτα μπακαλιάρου από το χωριό Finnan της Σκωτίας (λίγο έξω από το Aberdeen) δηλαδή, φτιάχνεται με ένα ελαφρά καπνισμένο μπακαλιάρο που φτιάχνουν σε εκείνα τα μέρη (αυτό το είδος μπακαλιάρου, ο haddock, δεν αλατίζεται εύκολα, δεν γίνεται παστός, άρα για να διατηρηθεί τον αποξηραίνουν ή τον καπνίζουν, αλλά και πάλι, δεν πρέπει να “έχει ζωή” που να ξεπερνάει τις 3 ημέρες) που όμως δεν είναι εύκολο να βρεθεί στα μέρη μας. Και, βέβαια, στην πρωτότυπη, την Σκωτσέζικη, συνταγή, ΔΕΝ υπάρχει τόνος Θέλετε όμως επειδή μου αρέσει πολύ η γεύση του, θέλετε επειδή με μόνο φρέσκο μπακαλιάρο δεν μου φαινόταν και πολύ,.. ”ελκυστική” η τάρτα, αντικατέστησα τη μισή ποσότητα (160 γρ) με τον “καθ’ ημάς” μπακαλιάρο, φρέσκο (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είτε φρέσκο φιλέτο μπακαλιάρου (κάπου στα 12 € το κιλό, είτε ξαλμυρισμένο, στα μισά χρήματα) και την άλλη μισή (και λίγο παραπάνω, 180 γρ) με καπνιστό τόνο, σε κονσέρβα, που παίρνω από τα Lidl. Θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει και σκέτο τόνο ή και καπνιστό σκουμπρί, για πιο... “αποφασιστική” γεύση (αν είχε κανείς να μου δώσει δοκιμασμένη συνταγή για “γούνα” θα με γέμιζε με ιδιαίτερη ευχαρίστηση !!! ) Μία ακόμη λεπτομέρεια. Στην πρωτότυπη συνταγή η ζύμη της τάρτας (ζύμη brisè) γίνεται με μισό βούτυρο και μισό… λαρδί. Φαντασθείτε τι δυναμίτης θα είναι… Νόστιμος όμως…