Γνωρίζεις ότι ο αρακάς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη; Κι όμως αν γυμνάζεσαι δοκίμασε το...#χρυσόπιρούνι

Τί να πω για αυτό το πιάτο, το φτιάχνουμε με ότι λαχανικά έχει το ψυγείο μας, για αυτό είναι πάντα τόσο νόστιμο

Παρότι περιέχει λουκάνικα βγαίνει αρκετά ελαφρύ. Χρησιμοποίησα σουηδικά καπνιστά λουκανικάκια (prinskorv), τα οποία κανονικά τηγανίζονται, αλλά εγώ τα έβρασα.Επίσης, ο αρακάς μου περιλαμβάνει καρότα που του πάνε πολύ.👉 Αν έχουμε χρόνο προσθέτουμε τσιγαρισμένο κρεμμύδι (ψιλοκομμένο ή ακόμη και πολτοποιημένο) και πιπεριές.----------------------------------------------------------#Τρίτη

Η συνταγή είναι του Άκη και δεν έχω αλλάξει τίποτα.Είναι ένα καταπληκτικό πιάτο με γεμάτη γεύση.

Κάποτε ο Ιμάμης είχε βρεθεί σε ένα φτωχικό. Το ζευγάρι που ζούσε εκεί ήταν πολύ φιλόξενο. Το μεσημέρι ετοίμασε η γυναίκα το τραπέζι, αλλά δεν είχε πλούσιο φαΐ όπως αρμόζει σε έναν Ιμάμη, είχε μόνο μελιτζάνες με σάλτσα στην κατσαρόλα. Ο Ιμάμης ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από την νοστιμιά, οπου ζήτησε να του φέρουν και 2ο, μα και 3ο πιάτο ώσπου έσκασε (στα τουρκικά η λεξη μπαϊλντίζω, σημαίνει έσκασα/φούσκοσα). Γι'αυτό πείρε την ονομασία Ιμάμ, από τον Ιμάμη και το Μπαϊλντί επειδή έσκασε.Είναι και αυτό μάλλον ενας μύθος, αλλά μου το έμαθαν έτσι στο πατρικό μου.

Με τα τελευταία λαχανικά του καλοκαιριού έγινε αυτό το ζεστό, νόστιμο πιάτο και πολύ παραδοσιακό. Είναι μαγειρεμένο στην κατσαρόλα και αυτό βοηθά να κρατάει τα υγρά και να είναι ζουμερό. Ελάχιστο κριθαράκι προς το τέλος βοηθάει σε περίπτωση που τα υγρά είναι περισσότερα απ' όσο θέλουμε. #ΧρυσήΠοδια23

Αγαπημένη συνταγή που έφτιαχνε η μαμά μου. Πιο ελαφριά από το κοκκινιστό.

Η αλήθεια είναι ότι συχνά-πυκνά στις συνταγές που ανεβάζω θα συναντάτε εκφράσεις όπως “εξαιρετική”, “θαυμάσιο”, “νοστιμότατη”, “υπέροχο”, “ξεχωριστό” και άλλες αυτού του τύπου. Είναι επίσης αλήθεια ότι δεν οφείλονται ούτε στο ότι είμαι υπερβολικός, ούτε στο ότι έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση τις μαγειρικές μου ικανότητες. Ένας "χομπίστας αντιγραφέας" είμαι, που ίσως όμως να έχω την ικανότητα να ξεχωρίζω εκείνην τη μία πολύ καλή συνταγή ανάμεσα σε πολλές που διαβάζω δεξιά και αριστερά. Και να την φτιάχνω για τις αγαπημένες μου.Η σημερινή συνταγή λοιπόν είναι αμερικανική στην προέλευση, το σιγομαγειρεμένο μοσχαράκι κατσαρόλας είναι από τις προτιμήσεις τους και είχε ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό: Να μου κάνει “κλικ” όταν τη διάβασα. Αποδείχθηκε απίστευτα νόστιμη, μια συνταγή που σε ζεσταίνει ολόκληρο όταν την απολαμβάνεις, φτιαγμένη με ένα” ταπεινό” κομμάτι κρέατος που όμως κυριολεκτικά λιώνει στο στόμα και μία σάλτσα.... Αααα, μία σάλτσα από αυτές που στο τέλος σηκώνεις το πιάτο και το γλύφεις, ξεδιάντροπα αλλά και απολαυστικά, απ’ άκρη σ’ άκρη!!!Ήταν τόσο μεγάλη η ευχαρίστησή μου όταν τελειώσαμε το κυριακάτικο γεύμα μας που, μια και έπρεπε να της δώσω έναν τίτλο, αυτήν τη φορά παραγνώρισα ότι απλά αντέγραψα τη συνταγή κάποιας άλλης, και την “οικειοποιήθηκα” δίνοντάς της τον προσδιορισμό “με τον απίστευτο δικό μου τρόπο”. Δεν βαριέσαι μωρέ, αν την επιχειρήσετε θα δείτε ότι θα με δικαιολογήσετε απόλυτα!!!

Ένα φαγητό πεντανόστιμο, στοργικό, οικείο, γεμάτο θαλπωρή και συναίσθημα, με το μελωμένο κριθαράκι να ζεσταίνει τις ψυχές μας και να τις αναζωογονεί! Μέσα στο ζουμερό κριθαράκι, το κάθε είδους κρεατικό που αποτελεί το κύριο θέμα, μοιάζει σαν μια φωλιά θρέψης, σαν μια αγκαλιά αγάπης και νοστιμιάς! Κι από πάνω το λιωμένο τυράκι, να ψιθυρίζει σπίτι, οικογένεια, θαλπωρή, ζεστασιά, αγάπη! Σίγουρα μπορείτε να το κάνετε και στο φούρνο, απλά η διαδικασία είναι λίγο διαφορετική. Αν επιλέξετε να το κανετε στο φούρνο και όχι στην κατσαρόλα, θα ήθελα να σας συμβουλεύσω πως για να έχει επιτυχία, δεν χρειάζεται να μαλακώσει τελείως στο φούρνο το κριθαράκι. Το αφήνετε να σταθεί και εκτός φούρνου κι αυτό συνεχίζει και ψήνεται, ρουφάει, μαλακώνει και γίνεται υπέροχο!Όσο για το ψήσιμο δεν θα σας συνιστούσα αέρα, διότι θα ξεράνει τα κομμάτια που είναι έξω από το ζουμάκι. Αντίθετα, το σιγανό ψήσιμο στις αντιστάσεις (μετά το βράσιμο του κοτόπουλου στην κατσαρόλα εννοείται), θα το καλοψήσει και θα το κρατήσει ζουμερό και μαλακό. Αυτό είναι το πρώτο μυστικό επιτυχίας για το γιουβέτσι σας. Το δεύτερο μυστικό για να παραμείνει σπυρωτό και ζουμερό το γιουβέτσι σας, είναι το εξής: Μόλις το βγάλετε από το φούρνο έτσι ζουμερό όπως είναι, ρίξτε στην επιφάνειά του 3 παγάκια και ανακατέψτε. Με τον τρόπο αυτό, το κριθαράκι θα παραμείνει αλ ντέντε και το γιουβέτσι σπυρωτό και πολύ πολύ ζουμερό!Αν όμως επιλέξετε να το κάνετε στην κατσαρόλα, το ποσοστό επιτυχίας, θεωρώ ότι θα είναι μεγαλύτερο!

Μας αρέσουν πολύ οι μαλακές μπριζόλες, αλλά συνήθως δε χωράνε στην κατσαρόλα, γιατί τις παίρνουμε μεγάλες.

Τη συνταγή για το ρύζι την έμαθα από τη θεία μου και είναι από τις πιο αγαπημένες μου. Η θεία μου το φτιάχνει ακριβώς όπως σας περιγράφω με τη διαφορά ότι βάζει και μανιτάρια. Εμείς δεν τα συμπαθούμε οικογενειακώς όποτε το παραλείπω αυτό το υλικό. Σας το αναφέρω όμως για να το προσθέσετε αν σας αρέσουν. Το ψαρονέφρι είναι το πιο τρυφερό κομμάτι χοιρινού. Για όσους θέλετε μόνο ψαχνό είναι ιδανική επιλογή, είναι λίγο πιο ακριβό από άλλα κομμάτια χοιρινού κρέατος αλλά δεν έχει καθόλου φύρα. Ο τρόπος μαγειρέματος που σας δίνω έχει και αυτός την ιστορία του και τον έχω μάθει από τη γιαγιά μου που τον έμαθε από τη μητέρα της. Τα παλιά χρόνια δεν είχαν φούρνο στο σπίτι. Η προγιαγιά μου λοιπόν για να δώσει μια γεύση πιο φουρνίσια στο κρέας που μαγείρευε και να φτουρήσει το φαγητό που λέμε στο χωριό μου ξεκινούσε τηγανίζοντας και πρόσθετε νεράκι. Το κρέας γίνεται πάντα πιο ζουμερό με αυτό το τρόπο και εγώ προσωπικά το προτιμώ από το φουρνίσιο.

Κάθε φορά που λέμε νουά με πάει αυτόματα σε οικογενειακά τραπέζια των παιδικών χρόνων και ειδικά στη μάνα μου την Ζαφείρα. Το νουά, εκτός από έντονες μνήμες και συναίσθημα (βασικό στοιχείο για ένα πιάτο) αποτελεί ένα ποιοτικό , άπαχο κομμάτι κρέατος που ταιριάζει με ωραίες, νόστιμες, λευκές κατά βάση σάλτσες.Όσοι έζησαν ως παιδιά ή έφηβοι τη δεκαετία του ’60 και του ’80 θα θυμούνται ότι αυτό το πιάτο μαγειρευόταν κατά κόρον στα κυριακάτικα τραπέζια στα σπίτια όλης της Ελλάδας.Δείγμα οικονομικής επιφάνειας, μαγειρικής τέχνης, αλλά και ενός κάποιου κοσμοπολιτισμού, το μοσχαράκι νουά είναι ένα από τα πιο φημισμένα πιάτα που μαγειρεύτηκαν . Μερικές δεκαετίες αργότερα, συνεχίζει να συγκεντρώνει τα θετικά σχόλια.