Μουλιάζουμε τις σταφίδες σε χυμό πορτοκάλι. Οι σταφίδες χρειάζονται υγρασία, χρειάζονται ενυδάτωση, για να βγάλουν τα αρώματα και τη γεύση που κρύβουν στο εσωτερικό τους. Εάν έχουμε την “πολυτέλεια” του χρόνου, τις σκεπάζουμε και τις αφήνουμε να μουλιάσουν για πολλές ώρες, ακόμη και όλο το βράδυ.

Οι σταφίδες θα έχουν φουσκώσει και μαλακώσει αλλά ταυτόχρονα θα έχει βγάλει τη γλύκα τους στο χυμός που την άλλη μέρα θα έχει γίνει σαν σιρόπι, θα είναι σαν να προσθέτουμε σιρόπι στο μείγμα του κέικ μας!!!

Σε ένα ευρύχωρο μπολ ρίχνουμε το ελαιόλαδο και τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε καλά με σύρμα να ενωθεί με το ελαιόλαδο. Θα χρησιμοποιήσουμε καστανή ζάχαρη, που θα δώσει όλα εκείνα τα αρώματα μελάσας που τη χαρακτηρίζουν και θα εντείνει, μαζί και με τα μπαχαρικά που θα προσθέσουμε στη συνέχεια, το άρωμα και τη γεύση του κέικ.

Μόλις η ζάχαρη ενωθεί με το ελαιόλαδο και το δεσμεύσει, προσθέτουμε το χυμό του πορτοκαλιού και, συνεχίζοντας το ανακάτεμα φτιάχνουμε ένα γαλάκτωμα με το ελαιόλαδο και τη διαλυμένη –πλέον– ζάχαρη.

Όταν ενωθούν τα δύο υγρά σε ένα γαλάκτωμα, προσθέτουμε την κανέλα, γαρύφαλλο, μία τσιμπιά φρεσκοτριμμένο μοσχοκάρυδο και λίγο αλάτι (θα δώσει μία επιπλέον “ώθηση” σε αυτά τα …μπαχαρένια αρώματα του κέικ) Προσθέτουμε και το ξύσμα από ένα πορτοκάλι, αλλά και τη μουλιασμένη σταφίδα (μαζί με το χυμό όπου τη μουλιάσαμε). Από τη σταφίδα κρατούμε δύο γερές κουταλιές, ίσως και τρεις, για να διακοσμήσουμε το κέικ με αυτές.

Ανακατεύουμε καλά. Προσθέτουμε και το κονιάκ, συνεχίζοντας να ανακατεύουμε.

Σε ένα άλλο μπολ κοσκινίζουμε μαζί το αλεύρι με την baking powder. Παρ’ ότι χρησιμοποιούμε φαρίνα, που φουσκώνει μόνη της, θα βάλουμε και την baking powder επειδή με όλους αυτούς τους ξηρούς καρπούς μέσα, το αλεύρι θέλει μία επιπλέον δύναμη για να φουσκώσει.

Προσθέτουμε στο αλεύρι τους ξηρούς καρπούς τους οποίους έχουμε προηγουμένως χοντροκόψει, για να τους αλευρώσουμε. Μπορούμε εύκολα να τους σπάσουμε σε χοντρά κομμάτια, βάζοντάς τους σε polybag και σπάζοντάς τους με το γουδοχέρι ή κάποιο άλλο βαρύ αντικείμενο.

Ανακατεύουμε καλά να αλευρωθούν. Με αυτόν τον τρόπο τα κομμάτια τους τους δεν θα “βυθισθούν”, δεν θα πάνε κατευθείαν στον πάτο της φόρμας του κέικ όταν ενώσουμε το αλεύρι με τα υγρά. Το αλεύρι θα τους επιτρέψει να “αιωρούνται” μέσα στο σχετικά ρευστό μείγμα.

Προσθέτουμε λίγο-λίγο από αυτό το μείγμα των στερεών υλικών στα υγρά, ανακατεύοντας με δυνατές κινήσεις, αρχικά με το σύρμα και στη συνέχεια, όταν το ζυμάρι αρχίσει να “δένει”, με μία μαρίζ ή ένα κουτάλι. Το ζυμάρι δεν θα σφίξει ποτέ, θα παραμείνει απαλό και σχετικά ρευστό.

Ανάβουμε το φούρνο μας στους 170 βαθμούς και τον προθερμαίνουμε καλά όσο θα ετοιμάσουμε το σκεύος όπου θα ψήσουμε το κέικ. Επενδύουμε ένα παραλληλόγραμμο ταψάκι 25 x 35 εκατοστά με λαδόκολλα. Για να μη δυσκολευτούμε να δώσουμε στη λαδόκολλα το σχήμα του σκεύους, τη βρέχουμε να νοτίσει, τη στύβουμε και έτσι εύπλαστη όπως έχει γίνει, τη στρώνουμε χωρίς πρόβλημα. Πασπαλίζουμε την λαδόκολλα στον πάτο του ταψιού με λίγο σουσάμι (μία κουταλιά).

(η ζύμη του συγκεκριμένου κέικ είναι “βαριά”, έχει αρκετούς ξηρούς καρπούς μέσα, γι’ αυτό αποφεύγουμε τις μακρόστενες ή τις στρογγυλές φόρμες με τρύπα στη μέση, δεν έχουν την απαραίτητη επιφάνεια να ψηθεί σωστά και να φουσκώσει η ζύμη. Εδώ θέλουμε μία μεγάλη επιφάνεια και αυτήν την δίνει ένα παραλληλόγραμμο, ή και ένα στρογγυλό αλλά χωρίς τρύπα (με διάμετρο γύρω στα 16 εκατοστά) ταψί.)

Αδειάζουμε τη ζύμη μας με απαλές κινήσεις (καλύτερα με τη βοήθεια μίας κουτάλας και όχι χύνοντάς την, για να μην παρασύρει το πασπαλισμένο σουσάμι, όλο, στην περίμετρο του ταψιού). Με κατάλληλες κινήσεις του σκεύους ή τη βοήθεια της μαρίζ στρώνουμε την επιφάνεια του γλυκού.

Πασπαλίζουμε την επιφάνεια με τη σταφίδα που έχουμε κρατήσει καθώς και με το υπόλοιπο σουσάμι. Ακόμη και αν οι σταφίδες που έχουμε βάλει μέσα στη ζύμη “βυθισθούν” βαθιά μέσα της, αυτές που ρίχνουμε τώρα στην επιφάνεια, όταν το κέικ φουσκώσει θα τις ενσωματώσει, δεν θα φαίνονται, αλλά θα σταθούν στα ψηλά.

Ψήνουμε για 45 λεπτά. Πριν ξεφουρνίσουμε το γλυκό ελέγχουμε εάν είναι πράγματι έτοιμο βυθίζοντας ένα λεπτό μαχαιράκι ή μία οδοντογλυφίδα στο κέντρο του. Εάν βγαίνοντας έχει ακόμη υγρασία πάνω της, θα συνεχίσουμε το ψήσιμο για άλλα πέντε λεπτά (ή όσο χρειασθεί για να βγει στεγνή, ένδειξη ότι το κέικ είναι έτοιμο).

Αφαιρούμε το σκεύος από το φούρνο και αφήνουμε το κέικ να ξεκουρασθεί για τουλάχιστον μισή ώρα. Θα σφίξει, θα δέσουν τα αρώματά του και θα είναι έτοιμο για κόψιμο.

Ανασηκώνοντας τη λαδόκολλα αφαιρούμε εύκολα το κέικ από το ταψάκι, το ακουμπούμε στον πάγκο εργασία και το κόβουμε σε ορθογώνια κομμάτια. Σερβίρουμε σε πιάτα και απολαμβάνουμε! Το πιο αρωματικό κέικ που έχω ποτέ δοκιμάσει. Και από γεύση …όνειρο!!!