Ένα αρωματισμένο ξύδι, λιγουλάκι ασυνήθιστο, αλλά με πολύ δροσερή γεύση. Εξαιρετικό για να δώσει ένα άγγιγμα ιδιόρρυθμης φρεσκάδας σε καλοκαιρινές σαλάτες.Λίγα μυστικά ακόμαΓια ναναι ασφαλής ως προς τη γλουτένη η συνταγή, ελέγξτε το ξύδι.

Η απλότητα της συνταγής

Αυτό είναι το πολύ υγιεινό πρωινό μου ήταν το πρωινό του παππού μου που έζησε μέχρι τα 96 και μέχρι ένα μήνα πριν φύγει ήταν χειμερινός κολυμβητής και περπατούσε καθημερινά 10 χλμ όλα αυτά εδω στην Αθήνα.... #χρυσόπιρούνι

Λατρεύω την ρόκα, είναι τόσο ιδιαίτερη σαλάτα! με την πιπεράτη της γεύση την τόσο διαφορετική από κάφε άλλο πράσινο σαλατικό.Κι εκεί που έχω αποφασίσει πως ναι... για βραδινό θα φαω ένα ντάκο! ανοίγω το ψυγείο και βλέπω την αγαπημένη μου και ντελικάτη ρόκα να περιμένει υπομονετικά... και λεω "βρε λες...; γιατί όχι καλύτερη είναι η ρόκα παρμεζάνα;" και κάπως έτσι η Κρήτη συνάντησε την Ιταλία και δημιουργήθηκε ένας πειραγμένος ντάκος που ήταν όνειρο θερινής νυκτός στην κυριολεξία!!!Κόστος ελάχιστος και χρόνος επίσης

H Νέα Καρβάλη είναι κωμόπολη του Νομού Καβάλας. Κατοικείται, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, από 2.177 κατοίκους. Ανήκει στο δήμο Καβάλας από το 1997. Η Νέα Καρβάλη φημίζεται για τους νόστιμους κουραμπιέδες, οι οποίοι συνδέονται με ένα παραδοσιακό έθιμο της περιοχής. Τα Χριστούγεννα φτιάχνεται ένας τάρανδος από κουραμπιέδες και καταλήγει στην πόλη της Καβάλας όπου γίνεται μια Χριστουγεννιάτικη γιορτή.Μετά από ώριμη σκέψη, αποφάσισα μιας και είμαι Καβαλιώτισσα και πιο συγκεκριμένα καταγωγής Νέας Καρβάλης να σας δώσω την αυθεντική συνταγή την οποία έμαθα από τον Θείο μου ζαχαροπλάστη που τους έφτιαχνε 45 χρόνια σε ένα από τα πιο επώνυμα ζαχαροπλαστεία της πόλης. Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου για τα αποκαλυπτήρια της μυστικής αυτής συνταγής και ελπίζω ο Θείος μου πλέον ο μακαρίτης να μην διαφωνεί τώρα που δημοσιοποιώ την μυστική συνταγή του.Λίγα μυστικά ακόμαΠροτείνω 150 γρ. άχνη ζάχαρη, αλλά αυτό εξαρτάται από τις γλυκαντικές σας επιθυμίες, διότι θυμηθείτε ότι θα βάλετε και στο πασπάλισμα. Εάν τηρήσετε με ακρίβεια τις αναλογίες των υλικών, τον τρόπο και τον χρόνο ψησίματος, θα απολαύσετε τους φημισμένους κουραμπιέδες μας και ετοιμάστε πολλά χαρτάκια για να μοιράσετε την συνταγή στις φίλες σας και τους συγγενείς σας γιατί σίγουρα θα σας την ζητήσουν.ΠΡΟΣΟΧΗΜΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΤΕ το φρέσκο βούτυρο με κάτι άλλο, γιατί δεν θα έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα...ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!!!

Τα σκορδομακάρονα ήταν το αγαπημένο εύκολο και γρήγορο φαγάκι της κυρά-Λένης της γειτόνισσας προκειμένου να ταΐσει πολλά στόματα μιας κι η οικογένεια ήταν πολυμελής με πολλά παιδιά νύφες, γαμπρούς κι εγγόνια. Ότι κι αν έφτιαχναν τα ευλογημένα χεράκια της έγλυφες και το πιάτο. Πάντα πως τα κατάφερνε της περίσσευε ένα πιάτο και για μένα...😉Εγώ το έφτιαξα με κάποιες δικές μου παραλλαγές που άξιζε τον κόπο αφού βγήκαν πεντανόστιμα!😋

Ξαφνική έμπνευση, γεύση που ξαφνιάζει! Ορεκτικό ή και επιδόρπιο... #τυρί

Σας έχουν προσκαλέσει σε ένα φιλικό δείπνο και θέλετε να εμφανισθείτε με μία δική σας δημιουργία ; Που να κάνει μάλιστα “πάταγο” ;Είναι να καταφθάσει η κουνιάδα σας και το καλό ζαχαροπλαστεία της γειτονιάς έχει κλείσει ; Που να τρέχετε στο Fresh, στο κέντρο, τέτοια ώρα .....Η λύση δεν είναι να πάρετε το πρώτο κουτάκι με γλυκά που θα βρείτε στη συνοικιακή “Κάβα – ξηροί καρποί”. Ούτε και να ξεθεωθείτε να φτιάχνετε δύσκολα γλυκά, που απαιτούν ώρες προετοιμασίας. Τίποτα από αυτά. Χαλαρώστε και διοχετεύστε την ενεργητικότητά σας σε άλλες ετοιμασίες, όπως το να γίνετε ακόμη πιο όμορφες εκείνο το βράδυ.Για τα υπόλοιπα θα φροντίσει η συνταγή των “tartufi di cioccolato”.Τόσο μικρά και όμως ακαταμάχητα. Τα tartufi, μικρές μπαλίτσες από λιωμένη σοκολάτα και κρέμα γάλακτος, καμιά φορά “ενισχυμένες” με λίγο λικέρ, και καλυμμένες με σκόνη κακάο (αλλά και με ζάχαρη άχνη, με θρυμματισμένα αμύγδαλα ή φυστίκια αιγίνης, με ganache, με διάφορα) είναι μία γλυκιά απόλαυση πολύ εύκολη στην ετοιμασία της.Αυτόν τον καιρό, με τις γιορτές να πλησιάζουν γρήγορα, είναι ένα εξαιρετικό dessert για το κέντρο των γιορτινών τραπεζιών σας που, μα τους Θεούς του Ολύμπου, θα κάνει τους επισκέπτες σας να γλύφουν και τα δάκτυλά τους ακόμη .....Λίγα μυστικά ακόμα[1] Δώστε σημασία στις προφυλάξεις για να μην κάψει η κρέμα γάλακτος. Θα την ζεστάνετε σε πολύ πολύ χαμηλής έντασης εστία, και όταν θα έρθει η ώρα να ενσωματώσετε την σοκολάτα (μόλις δείτε τα πρώτα ίχνη “αναταραχής” στην επιφάνεια), θα τραβήξετε το κατσαρολάκι μακριά από την εστία και, εκεί έξω, θα τη λιώσετε ανακατεύοντας συνεχώς. Εάν κάποια στιγμή χρειασθεί, προς το τέλος, επαναφέρετε το κατσαρολάκι στην εστία, για να διευκολυνθεί το λιώσιμο της σοκολάτας και η ενσωμάτωσή της με την κρέμα γάλακτος. Τώρα πια η εστία δεν θα είναι πολύ καυτή. Στην προ-τελευταία φωτογραφία (βήμα 29) μπορείτε να δείτε τι μπορεί να σας συμβεί εάν η ένταση στο μάτι είναι πιο δυνατή απ’ ότι πρέπει. Το βούτυρο διαχωρίζεται από τη σοκολατένια κράμα και όλα –παρά λίγο να– πάνε στράφι ...... Αυτά για τους απερίσκεπτους που βιάζονται να τελειώνουν ...[2] Μέγα μυστικό !!! Για να πιάσει καλύτερα το κακάο πάνω στα tartufi, περάστε το καθ’ ένα τους πρώτα σε λιωμένη (σε μπεν μαρί) σοκολάτα και, αφού το βγάλετε με τη βοήθεια ενός πιρουνιού (ΜΗ ΤΟ ΤΡΥΠΗΣΕΤΕ !!! το πιρούνι χρησιμεύει για να ρέει και να απομακρύνεται η περιττή σοκολάτα) τότε “αλευρώστε το”, περνώντας το από τη σκόνη πικρού κακάο. Θα κολλήσει πολύ πιο εύκολα. Θα δώσει μάλιστα στα tartufi σας μία φόρμα ελαφριά ανώμαλη, όχι της τέλειας σφαιρικής μπαλίτσας. Αυτή άλλωστε είναι και η πραγματική μορφή του αυθεντικού tartufo, αφού παραπέμπει στα περίφημα μανιτάρια tartufo με την περίπου ίδιου χρώματος και ανώμαλου σχήματος μορφή.[3] Η διαδικασία για να κρυώσει η κρέμα θα έπρεπε να είναι ολιγόλεπτη, κάπου όμως εγώ έκανα κάποιο λάθος (και να ‘ταν το μόνο !!! Θα είδατε πιο πάνω σε τι αναφέρομαι .....), ίσως δεν άφησα την κρέμα να σιγοβράσει αρκετή ώρα και να “σφίξει” όσο έπρεπε, ίσως το ρούμι που έβαλα ήταν λίγο περισσότερο ..... για να είναι, πάντως, κάπως εύπλαστη, η κρέμα και να μη κολλάει απαγορευτικά, την άφησα ένα ολόκληρο βράδυ να κρυώνει !!! Ίσως θα βοηθούσε εάν την έβαζα στο ψυγείο να κρυώσει, αλλά δεν το έκανα.[4] Η αλήθεια είναι ότι, ακόμη και εάν “την πατήσετε” και διαχωρισθεί το βούτυρο (τα λιπαρά μόρια) από το κακάο της σοκολάτας κατά την ετοιμασία της κρέμας, η καταστροφή δεν είναι ανεπανόρθωτη. Η σοκολάτα, δηλαδή, δεν θα πάει χαμένη. Έξω από το μάτι (εάν συνεχίσετε να τη ζεσταίνετε, η σοκολάτα θα καεί και τότε τα σοκολατάκια σας θα .....βυθισθούν αύτανδρα, δεν θα μπορούν να επανέλθουν), ανακατεύουμε καλά να ομογενοποιηθεί η σοκολάτα με το βούτυρο που έχει ανέβει στην επιφάνεια.Μετά από λίγη ώρα στο ψυγείο, η σοκολάτα θα σφίξει και πάλι, αν το βούτυρο δεν θα έχει ομογενοποιηθεί καλά με την κακαένια μάζα. Μικρό το κακό. Ανακατεύουμε και πάλι και θα δούμε το παγωμένο βούτυρο να ενσωματώνεται στη σοκολάτα. Στο τέλος, η κρέμα αυτή πλάθεται και πάλι σε σοκολατάκι και η σκόνη κακάο (ή η όποια άλλη επιφανειακή επικάλυψη) θα αναλάβει να καλύψει και την όποια αισθητική “εκτροπή” (από ίχνη παγωμένου βούτυρου). Και η διαφορά στη γεύση θα είναι απειροελάχιστη. Έως και μηδενική.Μπορείτε να δείτε πως συμπεριφέρονται τα μόρια του βούτυρου όταν ζεσταίνετε την σοκολάτα (αλλά και τι συμβαίνει όταν πέφτει νερό μέσα της, κατά τη διαδικασία αυτή), σε ένα σχετικό άρθρο, “Νερό στη σοκολάτα ; τι κάνουμε; ”, στο site.[5] Εγώ, τώρα, γιατί είμαι σίγουρος ότι έχετε ήδη σκεφθεί ένα σωρό παραλλαγές, ειδικά σε ότι αφορά τα υλικά της επικάλυψης ; Πράγματι, λοιπόν, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν οτιδήποτε περάσει από το μυαλό σαςΨιλοτριμμένο καβουρδισμένο αμύγδαλο, φουντούκι, φυστίκι αιγίνης, καρύδα. Επίσης μπορείτε να εμπλουτίσετε το μείγμα με περισσότερο ποτό (rum, amaretto, cognac), να του προσθέσετε και λευκή σοκολάτα, να αντικαταστήσετε το κουταλάκι των κόκκων του στιγμιαίου καφέ με μία περίπου ίδια ποσότητα πολύ δυνατού espresso ... Ή, να τους ..... “φυτέψετε” ένα κομμάτι δαμάσκηνο. Και οι παραλλαγές δεν έχουν τέλος. Μέχρι και με αλμυρή καραμέλα μπορείτε να τα κάνετε ..... Αλλά εκεί πάμε μάλλον σε ιδιαίτερες γεύσεις.Η όλη ετοιμασία της κρέμας (θα πρέπει δεχθούμε ότι η συνταγή έχει δίκιο για τον χρόνο που θέλει για να κρυώσει η σοκολάτα πριν το πλάσιμο, και ότι εγώ κ ά τ ι δεν έκανα καλά), αλλά και το πλάσιμο διαρκούν λιγότερο από 50 λεπτά (τον χρόνο που θα μείνουν στο ψυγείο, μη τον υπολογίζετε, γιατί δεν απαιτείται η παρουσία σας. Το δε κόστος (για βάλτε το κάτω) δεν ξεπερνά τα 5-6 € για 40+ γλυκάκια, λιγότερο από 15 λεπτά το ένα δηλαδή. Άστε που και η ετοιμασία τους είναι μία απόλαυση για τους φανατικούς της σοκολάτας.....Θέλετε να κάνετε ακόμη καλύτερη την παρουσίασή τους ; Βάλτε τα σε μικρά χάρτινα φορμάκια (τα βρίσκετε εύκολα σε πολλά σουπερμάρκετ)

Μικρά πανέμορφα καταϊφάκια μπουκίτσες με ολόκληρο αμύγδαλο που δεν κολυμπάνε στο σιρόπι. Ένα φίνο γλυκό ταψιού σαν ζαχαροπλαστείου. Έχει μια δυσκολία στο στήσιμο μέχρι να συνηθίσει κανείς να τυλίγει τα καταϊφάκια αλλά κατά βάθος είναι ένα απλό γλυκό. Η κ.Βούλα είναι Ιμβριώτισσα, έχει ζήσει στην Πόλη και αργότερα στην Αθήνα. Μαγειρεύει καταπληκτικά και έχει πολύ μεγάλο «ρεπερτόριο» συνταγών... Φτιάχνει φαγητά πολίτικα, παραδοσιακά νησιώτικα, φοβερές πίτες και ακολουθεί και τη «μοντέρνα» κουζίνα! Με λίγα λόγια είναι χρυσοχέρα και πρόθυμη πάντα να δείξει στους νεότερους τα κόλπα της μαγειρικής και της παράδοσης! Το γλυκό που ανεβάζω είναι ένα από τα καλύτερα που φτιάχνει κατά τη γνώμη μου. Η ίδια το προσφέρει και σε γάμους βαφτίσια και άλλα χαρούμενα γεγονότα και όλοι οι γνωστοί και φίλοι της το παραγγέλνουν! Πιστεύω πως τέτοιες καλές συνταγές πρέπει να μοιράζονται.Λίγα μυστικά ακόμαΗ ομορφιά αυτού του γλυκού είναι η απλότητα στα υλικά και το άρωμα του φρέσκου βουτύρου. Είναι πολύ φίνο και εμφανίσιμο ως έχει και πιστεύω πως δυνατά αρώματα από μπαχαρικά δε θα ταίριαζαν.Μπορείτε να το κάνετε και με φυστίκι αιγίνης.Δε θέλω να κάνω διαφήμιση προϊόντων αλλά θέλω να σας πω ότι η κ.Βούλα χρησιμοποιεί φύλλο Κ…. και βούτυρο L…Λίγο φύλλο θα σας περισσέψει, αν δείτε όμως ότι σας περισσεύει πολύ, ελέγξτε μήπως το ταψί σας δεν είναι αρκετά μεγάλο (που σημαίνει ότι δεν πήρε αρκετά καταϊφάκια) και προσέξτε σε αυτή την περίπτωση να κρατήσετε λίγο από το σιρόπι.Η κ.Βούλα χρησιμοποιεί στρογγυλό αλουμίνιο ταψί 32εκ. εγώ επειδή δεν έχω τέτοιο ένα pyrex 25Χ35 εκ. Βγαίνουν γύρω στα 100 κομμάτια.https://www.youtube.com/watch?v=USAFsOeQGSk

Νομίζω ότι τώρα πια θα έχετε συνηθίσει τις “πειρατικές εξορμήσεις” μου στην ενδοχώρα της Ιθάκης, κάθε φορά που ξεμπαρκάρουμε σε αυτό το νησί. Οι αχλαδιές, τα λεμόνια, οι φραγκοσυκιές, οι αλιφασκιές (φασκόμηλα) και τα σταφύλια του νησιού έχουν συχνά δοκιμάσει την αγριότητα, το μένος και την ακόρεστη διάθεσή μου για πλιάτσικο.Αυτή τη χρονιά βρέθηκα μπροστά σε μία συκιά που μόλις είχε περάσει τα άγουρα χρόνια της νιότης της και η φύση την είχε προικίσει με ένα σωρό λαχταριστούς καρπούς. Ολοστρόγγυλα και ζουμερά σύκα, σφικτά και σφυγιλά με εκείνη την “αυθάδεια” της “νιότης” τους, με δυσκολία κρυμμένα κάτω από το πλούσιο φύλλωμά του δένδρου, ατρύγητα, λες και περίμεναν το δικό μας “ρεσάλτο”.Ο συνδυασμός της καραμέλας με την γλυκύτητα του σύκου και την τραγανή υφή της σφοριάτας φτιάχνει άλλη μία εκδοχή του παραδεισένιου αυτού γαλλικού dessert, της τάρτας τατέν (tarte tatin). Με το επιπλέον πλεονέκτημα ότι είναι εξαιρετικά εύκολη και με διασφαλισμένο το τέλειο αποτέλεσμα!Λίγα μυστικά ακόμαΝαι, καλά το καταλάβατε, η διαδικασία παραπέμπει ευθέως στην τάρτα τατέν (tarte tatin), μόνο που ετούτη εδώ είναι με σύκα. Και επειδή τα σύκα αφήνουν περισσότερα υγρά από ότι η συνηθισμένη γέμιση αυτής της τάρτας (τα μήλα), ίσως θα πρέπει να αφαιρέσετε κάποια με ένα κουταλάκι, μετά το αναποδογύρισμά της στην πιατέλα, για να μη μαλακώσουν την σφολιάτα και να διατηρηθεί αυτή τραγανή.Η ιδέα της συνταγής είναι από το site “ΚρήτηΓαστρονομικός Περίπλους” και ήταν η πρώτη από τις απόπειρες αξιοποίησης των φετινών σύκων που έκανα αυτές τις ημέρες. Μία ακόμη, λίγο πιο “επεξεργασμένη” (με μία ωραία καραμέλα φτιαγμένη με κρέμα βαλσαμικού) και προσαρμοσμένη ακόμη περισσότερο στην τεχνική της tarte tatin μπορείτε να βρείτε στη συνταγή “Tarte tatin με φρέσκα σύκα και καραμέλα βαλσαμικού”.

Είναι ιδανικές για την δουλειά, για το σχολείο, για το γυμναστήριο, για την παραλία....Είναι πάρα πολύ υγιεινές και δίνουν πολλή ενέργεια,επίσης φτιάχνονται πολύ γρήγορα!!!#Πρόγευμα#2020

Αυτή η Ισπανική σούπα (Ανδαλουσία) είναι πρόδρομος του Γκασπάτσο (gazpacho). Έχει πολλές εκδοχές πχ. με αχλάδι, σύκο, αν και το παραδοσιακό είναι ρώγες σταφυλιού. Επίσης μερικοί προσθέτουν αγγούρι ή βερίκοκα, μέλι ή γιαούρτι, και διάφορα είδη ξυδιού μέσα στο μίγμα.Εδώ η συνταγή είναι η πιο απλή και γρήγορη. Έχω αντικαταστήσει το νερό με φυτικό ρόφημα αμυγδάλου για να ενισχύσω την γεύση. Επίσης τα αμύγδαλα μπορούν να καβουρδιστούν ελαφρά από πριν (χωρίς λάδι), για μια πιο δυνατή γεύση. Η ποσότητα σκόρδου είναι κατά προτίμηση.