Η ιδέα είναι απλή. Εάν όλοι λένε ότι ο παρατεταμένος βρασμός καταστρέφει μέρος από τις βιταμίνες των φρούτων σε μία μαρμελάδα, πέραν του ότι αλλοιώνει αισθητά τα ζωντανά χρώματά τους, γιατί να μη μειώσουμε τον χρόνο βρασμού; Θα πρέπει όμως να προλάβουν και να μαλακώσουν τα φρούτα, να προλάβουν να γίνουν μαρμελάδα, όχι απλώς σιροπιασμένα φρούτα. Συνεπώς, τον χρόνο για αυτό δεν τον πειράζουμε (επεμβαίνουμε μόνο με την δυνατή ένταση στην εστία, η οποία θα λιώσει τα φρούτα πολύ πιο γρήγορα, χωρίς να επηρεάζει ουσιαστικά τον ρυθμό καταστροφής των βιταμινών). Τι θα μειώσουμε τότε; Επεμβαίνουμε στον χρόνο που χρειάζονται η ζάχαρη με το νερό να γίνουν σιρόπι. Γιατί πρέπει να είναι και τα φρούτα όλη αυτή την ώρα “ανάμεσα στα πόδια τους” ; Τα προσθέτουμε λοιπόν, αργότερα, στο σχηματισμένο ήδη και βραστό σιρόπι, μέθοδος η οποία μειώνει σημαντικά (κατά 40% περίπου) τον συνολικό χρόνο έκθεσης των φρούτων σε –καταστροφικές για τις βιταμίνες τους– υψηλές θερμοκρασίες. Για πείτε μου, δεν σας φαίνεται σαν να έχω κλείσει μέσα στο βαζάκι ένα μέρος από τον ήλιο του καλοκαιριού ;

Λίγα μυστικά ακόμα

[1] Μπορείτε πάντα, μέρος ή και όλη την μαρμελάδα να το πολτοποιήσετε, να λιώσουν εντελώς και αυτά ακόμη τα μαλακωμένα κομμάτια που θα έχουν μείνει και να έχει η μαρμελάδα μία πολύ λεπτή υφή. Για παράδειγμα, εάν θέλετε να την χρησιμοποιήσετε πάνω σε πάστα φλώρα ή σαν γέμιση σε μπισκότα (πράγμα που –και στις δύο περιπτώσεις– είναι αμαρτία), με τη βοήθεια ενός mixer χειρός (βυθίσεως). “Αμαρτία” είναι επίσης να την χρησιμοποιήσετε σαν γέμιση σε κρέπες, με κομμάτια φρούτου σε αυτή την περίπτωση. Η καλύτερη επιλογή ; Τρώγεται με το κουτάλι ή απλωμένη πάνω σε μία φέτα ψωμί ή μία φρυγανιά. Η καλύτερη ώρα ; Νωρίς το πρωί, κανένα μισάωρο πριν ξυπνήσουν οι άλλοι στο σπίτι και θέλουν και εκείνοι το “μερίδιό τους”... Μερίδιο; Από πού κι ως που; Μαζί την βράσαμε;[2] Σε όσους αρέσει η γεύση του λεμονιού και οι ξινούτσικες μαρμελάδες, έχω πρόταση πολύ καλή. Την φλούδα του λεμονιού που στύψαμε την θυμάστε; Λοιπόν, θα κάνετε το εξήςΘα αφαιρέσετε πρώτα την φλούδα, πριν στύψετε το λεμόνι (μετά θα είναι πιο δύσκολο). Είτε με τη βοήθεια του εργαλείου που ξεφλουδίζουμε τις πατάτες, είτε κόβοντάς την σε λεπτές λωρίδες (του 1 εκατ.) και στη συνέχεια αφαιρώντας με ένα κοφτερό μαχαιράκι το λευκό και πορώδες εσωτερικό της, παίρνουμε λεπτές “φλοίδες φλούδας”. Αυτές τις φλοίδες τις κόβουμε (και πάλι με κοφτερό μαχαιράκι) σε πολύ πολύ πολύ λεπτά μπαστουνάκια (το 1/4 του πάχους του σπίρτου ή και ακόμη λεπτότερα) και τις προσθέτουμε στην κατσαρόλα μαζί με τα βερύκοκα, στο βήμα 4. Το αποτέλεσμα είναι μία εξαιρετική χροιά ξινού που, ανακατεμένη με την γλυκύτητα της μαρμελάδας, θα δώσουν ένα ανυπέρβλητο γευστικό αποτέλεσμα!!! Η επιλογή να βάλω στη μαρμελάδα μεγάλα κομμάτια βερύκοκου (στα τέσσερα) ήταν καθαρά προσωπική μου επιλογή, μου αρέσει να συναντάω κομμάτια φρούτου μέσα στη μαρμελάδα. Εσείς μπορείτε να τα κόψετε σε μικρότερα (θα μειωθεί και άλλο ο χρόνος βρασμού) ή να κάνετε ένα συνδυασμό, ένα μέρος “στα τέσσερα” και ένα άλλο (λίγο ή πολύ μεγαλύτερο) σε λεπτές φέτες.Μη έχοντας τεστάρει την ίδια αυτή μέθοδο και με άλλα φρούτα, δεν είμαι σε θέση να σας πω εάν και σε ποιο βαθμό έχει και με εκείνα επιτυχία. Εάν (ή “όταν”) το κάνω, θα φροντίσω και να προσθέσω ένα σχόλιο σχετικά.Μπορείτε εάν θέλετε να προσθέσετε και κάποια αρωματικά στη μαρμελάδα, δεν θα σας απογοητεύσουν, αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο το άρωμα των φρούτων της. Και μια και μιλάμε για άρωμα, είναι ανώφελο να περιμένει κανείς από μία μαρμελάδα να είναι γευστική και αρωματική, όταν τα φρούτα που χρησιμοποιεί είναι σαν ...άχυρα. Διαλέγετε, λοιπόν, πολύ αρωματικά και γευστικά φρούτα, όταν προορίζονται για μαρμελάδα αξίζει κανείς να τα πληρώσει λίγο περισσότερο. Για τους “φανατικούς των μπαχαρικών”, τώρα (για να επανέλθουμε σε αυτά), εκτός της σταθερής, της “α β α σ ί λ ε υ τ η ς” αξίας της βανίλιας (γι’ αυτό και στοιχίζει μία περιουσία, πηγαίνει παντού !!), μπορούν να συνδυάσουν στη μαρμελάδα βερύκοκο αρώματα όπως του ginger, του κάρδαμου, του δενδρολίβανου και, φυσικά, της κανέλλας. Διατηρείται σε μέρη δροσερά. Όταν ανοίξει ένα βάζο, η μαρμελάδα πρέπει να φυλάσσεται στο ψυγείο. Για τον λόγο αυτό, είναι καλύτερα να χρησιμοποιούνται σχετικά μικρής χωρητικότητας βάζα (το περιεχόμενό τους καταναλώνεται γρήγορα, συνεπώς δεν προλαβαίνει να αλλοιωθεί αλλά και φυλάσσονται πιο εύκολα μέσα στο ψυγείο. Φαντασθείτε να πρέπει να χωρέσετε εκεί μέσα ένα 2λιτρο βάζο...)