΄Ενα τσουρέκι που από τη στιγμή που το είδα ούτε να το βγάλω απ'το μυαλό μου μπορούσα,ούτε να φτιάξω κάτι άλλο.Και είχα δίκιο. ΄Ενα μεγάλο ευχαριστώ στην Ειρήνη από το κανάλι Paxxi https://www.paxxi.gr/blog/tsoureki-bueno. Πολλές χρήσιμες πληροφορίες για τα τσουρέκια έχει ανεβάσει ο φίλος antonismavro στα "τσουρέκια του Αντώνη".

Υπέροχο κέικ γεμιστό με κρέμα, μαρμελάδα και υπέροχο γλάσο λεμονιού. Η επιλογή της μαρμελάδα είναι δική σας. Εγώ το έχω δοκιμάσει με κεράσι και Ροδάκινο και μου άρεσε περισσότερο με τη Ροδάκινο που είναι πιο έντονη και αρωματική. Την δεύτερη μέρα γίνετε καλύτερο το κέικ γιατί τραβάει υγρασία από την μαρμελάδα και την κρέμα και είναι σαν σιροπιασμένο. #2020 #κιμά #κόκκινο #κολατσιό #ταπεράκι

Σαν βγεις στον πηγαιμό για Κολοσσαίο, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος trattorie, γεμάτος από bar….. Και αν στις γραφικές t r a t t o r i e, τα ταβερνάκια-κατάλοιπα μιας άλλης εποχής, της Ρώμης (ή, καλύτερα, στα “κ α λ ο ύ δ ι α” τους) έχουμε εκτενώς αναφερθεί, για τα περίφημα “bar” της δεν έχουμε πει τίποτα. Και όμως, είναι το βασικό σημείο συνάντησης των Ρωμαίων (εάν μιλήσουμε μάλιστα για τους Μιλανέζους, για αυτούς είναι “δεύτερο σπίτι” τους..... Αλλά δεν είναι αυτοί το θέμα μας...), το “στέκι” απ’ όπου θα περάσουν για ένα καφέ και δυό κουβέντες με φίλους ή τον μπάρμαν (il barista), το πρωί και άλλες δυό τρεις (ή και τέσσερις-πέντε, εάν προκύψει και κανένα λικέρ amaro), το απόγευμα επιστρέφοντας. Στη Ρώμη (και στην Ιταλία γενικότερα) το bar είναι το κέντρο της κοινωνικής ζωής τους. Δεν είναι το βρετανικό bar, η pub, όπου πάει κάποιος και πίνει τις ατελείωτες ποσότητες αλκοόλ. Δεν είναι ούτε η δική μας καφετέρια, όπου μπορεί να δει κανείς ατελείωτες “ανθρωποώρες” αραχτές (απαραιτήτως καθιστές, δεν μας αρέσουν οι .....“βιασύνες”, πολύ συχνά και σε δύο ή και τρεις καρέκλες). Πλησιάζει περισσότερο προς το Γαλλικό αντίστοιχό του, με τους ιταλούς να το επισκέπτονται περισσότερες της μίας φορές το πρωί για ένα “café” (έ ν α ς είναι ο καφές, ο espresso) και το απόγευμα για ένα “aperitivo” ή ένα cocktail. Εκεί λοιπόν, στις προθήκες ενός τέτοιου bar (συχνά είναι τόσο καλόγουστα και τόσο ωραία διακοσμημένα, που δεν σου κάνει καρδιά να φύγεις...), ανάμεσα στα τριγωνικά “tramezzini” με το αφράτο, χωρίς κόρα, λευκό ψωμί τους και στα “panini” με τα ατομικά ψωμάκια, τα παραγεμισμένα με χίλιες δυό γεύσεις (και χρώματα), βρίσκει κανείς, συχνά, κάτι δισκάκια με στρογγυλά γλυκά, κομμένα σε ομοιόμορφα ατομικά κομμάτια (μερίδες), που σε σκανδαλίζουν διαολεμένα να συνοδέψεις τον café σου. Είναι οι περίφημες “tarte”, άλλοτε με διάφορα φρούτα στην επιφάνειά τους (μήλο, αχλάδι, φρούτα του δάσους, μούρα, κ.λ.π.) και άλλοτε απλά κέικ, σε διάφορες γεύσεις. “Al café”, “alla ricotta”, “allo yogurt”, “al limone”. “Al limone” ? Και μόνο η αναφορά του ονόματος μου φέρνει μια α ν ε ξ έ λ ε γ κ τ η επιθυμία για αυτό το ιδιαίτερο κέικ, την “torta” με το α ν υ π έ ρ β λ η τ ο άρωμα λεμονιού και την αφράτη υφή. Και έχω μίιιια συνταγή ..... Μα μίιιια συνταγή ..... !!! Υπάρχουν όμως τόσες άλλες στο site..... Κάτι πρέπει να κάνω για να ξεπεράσω τον “σκόπελο” που εμφανίσθηκε και να εξασφαλίσω την πολυπόθητη έγκριση. Το βρήκα !!! Θα την ΠΑΡΑΓΕΜΙΣΩ !!! Με μία κρέμα ζαχαροπλαστικής, “al limone” και αυτή. Προέκυψε έτσι η συνταγή που ακολουθεί. Που στην πραγματικότητα πρόκειται όχι για μία αλλά για δύο συνταγές. Αφού, εάν σταματήσει κανείς μετά το βήμα 12, έχει ένα αφράτο και λαχταριστό κέικ λεμονιού (είπαμε, “torta al limone”), ενώ αν συνεχίσει έως το τέλος, παίρνει ένα πολύ δροσερό και πάντα αφράτο κέικ λεμονιού με κρέμα λεμόνι σαν γέμιση (“torta al limone con crema di limone”). Διαλέξτε και ...απολαύστε !!!Λίγα μυστικά ακόμα[1] Το κορν φλάουρ maizena είναι ιδανικό για να "δένετε" τις σάλτσες ή να “πήζετε” τα γλυκά σας. Εγώ χρησιμοποίησα maizena, απλούστατα γιατί την είχαμε σπίτι (το βρίσκει κανείς εύκολα στα σουπερμάρκετ). Εάν εσείς έχετε (ή βρείτε) ένα οποιοδήποτε άλλο κορν φλάουρ (άμυλο καλαμποκιού, στην πραγματικότητα) μπορείτε, κάλλιστα, να το χρησιμοποιήσετε. Όπως επίσης, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει και άμυλο πατάτας. (***)[2] Σαν υγρό, θα έπρεπε να δώσω την ποσότητα σε ml, σε όγκο. Η πρωτότυπη συνταγή, όμως, μιλούσε για γραμμάρια, το έδινε σε βάρος. Όταν θέλησα να το υπολογίσω εγώ σε όγκο, μου έδωσε μία τιμή γύρω στα 140 – 145 ml, που δεν μου φάνηκε “λογική”, περίμενα ότι, σαν ελαφρύτερο του νερού, το λάδι θα ήταν αρκετά περισσότερο. Για να μη σας μπερδέψω ή για να μη σας οδηγήσω σε λάθος αποτέλεσμα, αναπαρήγαγα απλά τον τρόπο μέτρησης της πρωτότυπης συνταγής, σε γραμμάρια. Όλοι έχουν μία ζυγαριά κουζίνας στο σπίτι τους. Η πρωτότυπη συνταγή μιλούσε για “κάποιο σπορέλαιο”. Έτσι γενικά. Αφ’ ενός μεν το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιούμε στο σπίτι, ούτε και για το τηγάνι, αφ’ ετέρου το ότι εκείνο το σησαμέλαιο που είχαμε πάρει πρόσφατα από το σούπερ εδώ και μέρες μου κλείνει το μάτι σαν να μου λέει “πότε θα με χρησιμοποιήσεις”, είπα να βάλω από εκείνο. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ βελούδινο (ήδη από την στιγμή του κτυπήματος με το mixer γινόταν αντιληπτό, δείτε την φωτογραφία στο βήμα 6) και έξοχα αρωματικό. Αφήστε το πόσο υγιεινό είναι. [3] Δεν έχει να κάνει μόνο με τη συγκεκριμένη συνταγή αλλά γενικότερα με το κτύπημα των ασπραδιών σε μαρέγκα. Για ένα επιτυχημένο, σφικτό και σταθερό αποτέλεσμα, θα πρέπει τα ασπράδια να είναι “καθαρά” από κάθε λίπος. Αυτός είναι και ο λόγος που δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή, κατά τον διαχωρισμό κρόκου – ασπραδιού να μη πέσει καθόλου κρόκος στο ασπράδι που θα κτυπηθεί (το αντίθετο, δεν πειράζει καθόλου). Ο κρόκος έχει λιπαρές ουσίες που θα μπορούσαν να καθυστερήσουν πολύ ή και να κάνουν αδύνατο το κτύπημα των ασπραδιών σε σταθερή μαρέγκα. Αυτός, επίσης, είναι ο λόγος που επιλέγουμε δοχείο μεταλλικό ή πορσελάνινο. Ένα πλαστικό σκεύος συνήθως αποκτά με την πάροδο του χρόνου πολλές χαρακιές και, όσο καλά και αν το έχουμε πλύνει, θα εξακολουθήσει να έχει λίπος, ικανό να δημιουργήσει πρόβλημα στο κτύπημα των ασπραδιών. Και αν σας περάσει από το μυαλό σας να προσθέσετε “λίιιιγο αλατάκι” στα ασπράδια, μην το κάνετε. Είναι αλήθεια ότι βοηθάει στην αρχή, να αρχίσει να δημιουργείται η μαρέγκα, σε μία δεύτερη φάση όμως, όταν έχει δημιουργηθεί, συμβάλει στο να αποβάλει το νερό που περιέχεται στα ασπράδια, επιστρέφοντας σε ρευστή κατάσταση. Αντίθετα, μπορείτε να βοηθήσετε το κτύπημα με μερικές σταγόνες λεμονιού (ή κάποιου άλλου όξινου πρόσθετου). Λίγες σταγόνες αρκούν. [4] Κανονικά, θα έπρεπε να έχω χρησιμοποιήσει μία φόρμα με επίπεδη βάση και χωρίς το κεντρικό κυκλικό κενό. Είπαμε, όμως, “άνδρας μόνος στο σπίτι.....” Τι να περιμένει κανείς. Κατάφερα να μη την βρω. Αλλά και να προσαρμοσθώ με ό,τι βρήκα. [5] Η συνταγή πρότεινε ψήσιμο σε στατικό φούρνο, στους 160 βαθμούς και για 55 λεπτά. Εμείς το φτιάξαμε σε αέρα, για τον λόγο αυτό και μείωσα ελαφρά τον χρόνο, στα 50 λεπτά. Εσείς που γνωρίζετε τον δικό σας φούρνο, μπορείτε να επιλέξετε μία ανάλογη μείωση του χρόνου ή μείωση της θερμοκρασίας, ή απλά να το ψήσετε με αντιστάσεις, οπότε και ακολουθείτε την αρχική υπόδειξη, των 55 λεπτών. [6] Η διαδικασία (όπως και τα υλικά) θυμίζουν αρκετά την ετοιμασία μπεσαμέλας..... Όπως και εκεί, έτσι και εδώ, μπορούμε να κανονίσουμε να πάρουμε την επιθυμητή πυκνότητα, επεμβαίνοντας είτε στη ποσότητα του γάλακτος είτε σε εκείνη του αλευριού. Εάν μας κρυώσει και κάνει κρούστα, εύκολα διαλύεται με το ανακάτεμα, και εάν δημιουργηθούν σβώλοι, και αυτοί εύκολα διαλύονται με καλό ανακάτεμα και ίσως μία μικρή επιπλέον ποσότητα γάλακτος, την οποία θα “εξουδετερώσετε” με λίγο παραπάνω χρόνο πάνω στο ζεστό μάτι. Απλά πράγματα.

Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι η βασίλισσα ήταν καλή μαγείρισσα και πολύ έξυπνη, ώστε να καμουφλάρει το #μήλο για να μην κινήσει υποψίες! Έτσι λοιπόν έφτιαξε ένα λαχταριστό κεκάκι και έκρυψε τα κομμάτια του μήλου κάτω από μια βελούδινη κρέμα για να βάλει τη Χιονάτη σε πειρασμό! Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι!

Όπως ξέρετε ειμαι πολύ φαν των κέικ, τρελαίνομαι τόσο εγώ όσο και η κορη μου, οπότε φτιάχνω πολύ συχνά απλά με διάφορες παραλλαγές.Η συνταγή είναι αυτή που ανέβασα και στο παρελθόν με την διαφορά ότι τώρα έχει την κρέμα λεμονιού επάνω .

Αφράτη, γεμάτη αρώματα και με υπέροχη γεύση. Αν και απλή συνταγή είναι από τις νοστιμότερες βασιλόπιτες που έχω φάει!!!🍰😋#βασιλόπιτα

Ότι και να σας πω είναι λίγο.... φανταστικό. Την συνταγή την βρήκα στο toftiaxa.gr

Η ζύμη είναι όπως τα τσουρέκια. Τα γεμίζουμε με κρέμα και τα τυλίγουμε. Σερβίρονται σκέτα ή με Μερέντα ή με μέλι ή με Μαρμελαδα Βερίκοκο ή με Σοκολάτα κουβερτούρα ή με Γλάσο Άχνης. Διατηρούνται σε θερμοκρασία δωματίου. Άν σας μείνουν πολλές μέρες τότε θα χρειαστούν ψυγείο.Λίγα μυστικά ακόμαΚαλή Επιτυχία.

Συνταγή από παλιό περιοδικό μαγειρικής.Αναφέρεται ως "Χριστουγεννιάτικο τσουρέκι", όμως μοιάζει περισσότερο με κέικ. Το έχω βρει να αναφέρεται και ως "εορταστικό ψωμί με φρούτα", ίσως επειδή το τσουρέκι-κέικ δεν είναι πολύ γλυκό. Περισσότερη γλύκα του προσδίδει η στρώση άχνης της επιφάνειας. Σε κάθε περίπτωση όμως συνοδεύει τέλεια τον καφέ μας.Είναι προτιμότερο να το κόψουμε σε κάπως λεπτές φέτες επειδή έτσι "ακούγεται" περισσότερο το τραγανό, ασπρισμένο αμύγδαλο. Με αυτόν τον τρόπο επίσης μπορούμε να φάμε όσο λίγο ( ? ? ? ) ή πολύ (👍👍👍) θέλουμε.TIP: Κατά τη διάρκεια του ζυμώματος παίρνουμε ζύμη που κολλάει στα χέρια και μας δυσκολεύει κάπως. Δεν έχουμε κάνει λάθος! Έτσι πρέπει να είναι η ζύμη μας και δε χρειάζεται επιπλέον αλεύρι γιατί τότε το Στόλλεν θα βγει στεγνό.#ζαχάρωσέ_το και απόλαυσέ το

Μ' αρέσει και το κέικ και το τσουρέκι. Συνδυασμός λοιπόν, για μια υπέροχη γεύση!! #Ημερολόγιο2025

Για να εντυπωσιασετε στο γιορτινό τραπεζι και οχι μονο.Σκανε οι γευσεις στο στόμα η μια πίσω απο την άλλη .ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ αξιζει να το δοκιμασετε!!!!

Πρόκειται για μια συνταγή που έχω συνδυάσει εγώ, χρησιμοποιώντας ως βάση-παντεσπάνι ένα ζουμερό κέικ σοκολάτας κι ως κρέμα, μια ελαφριά κρέμα τυριού με σαντιγί και φρέσκες φράουλες στο ενδιάμεσο και στην κορυφή. Ο συνδυασμός είναι πολύ ταιριαστός και σας το προτείνω για κάτι διαφορετικό, που μέχρι στιγμής έχει ενθουσιάσει όσους το δοκίμασαν!Λίγα μυστικά ακόμαΤο κέικ είναι συνταγή που πήρα απ'το hershey's kitchen. Μπορεί να φαίνεται μπελαλίδικο, αλλά είναι πολύ εύκολη συνταγή και πραγματικά αξίζει το γευστικό αποτέλεσμα.Αν επιλέξετε την παραλλαγή των μάφιν, αυτή η δοσολογία βγάζει περίπου 25 κομμάτια και μπορείτε να βάλετε από πάνω την κρέμα σαν cupcake και 1 φράουλα από πάνω κομμένη στα 2 ή στα 4.