Μόλις ήπιε τα υγρά του και ουσιαστικά μαγειρεύτηκε, έριξα ψιλοκομμένο μαϊντανό και λίγο ψιλοκομμένο μάραθο. Ο μάραθος όπως ξέρετε, έχει έντονη γεύση ούζου, αν δεν σας αρέσει μπορείτε να βάλετε άνηθο, είναι πολύ πιο ήπιος. Το σπανάκι δεν αργεί πολύ, το απέσυρα από τη φωτιά να κρυώσει.

Εσείς θα βάλετε ό,τι έχετε και σας αρέσει, αλλά να υπάρχει αναλογία κίτρινων και φέτας, κι η φέτα θρυμματισμένη σε κομμάτια ακανόνιστα με τα χέρια σας!!
Στο ταψάκι που βουτύρωσα με λιωμένο βούτυρο ανάμεικτο με μαργαρίνη, στρώνω σταυρωτά δυο φύλλα κρούστας να προεξέχουν στις πλευρές του ταψιού, εκατέρωθεν. Πάνω από αυτά σούρωσα με πτυχές (πλισέ) ένα τρίτο και το έβαλα στη βάση. Στη συνέχεια έκανα τρεις στρώσεις σπανάκι φύλλο, πάλι πλισέ και στην τελευταία στρώση το έβαλα διπλωμένο στη μέση.

Πάντα στις άκρες και περιμετρικά συγκεντρώνεται πολύ περισσότερη ποσότητα φύλλου, όταν τα τυλίγουμε προς τα μέσα, οπότε δεν υπάρχει ανάγκη. Σε κάθε στρώση βουτυρώνω καλά τα φύλλα. Η γέμιση πεταχτή κουταλιές εδώ κι εκεί, αλλά να έχουν αναλογικά όλες οι στρώσεις!!!Βουτυρώνω και την επιφάνεια και ρίχνω περίπου 1 μικρό φλ. του καφέ νερό ανάμεικτο με γάλα (ό,τι έχετε) ή λίγη κρέμα γάλακτος, αν σας έχει ξεμείνει!

Κουνάμε το ταψί καλά να πάει παντού το υγρό, με ένα μαχαίρι βουτύρου (όχι αιχμηρό πολύ για να μη μου ανοίξει το φύλλο) κάνω πως ξεκολλάω το φύλλο, σπρώχνοντας ελαφρά προς το κέντρο του ταψιού, να αποκτήσει απόσταση από τα τοιχώματα περιμετρικά, ώστε να δημιουργηθεί χώρος να ρουφήξει η πίτα το υγρό και να πέσει κι από τα πλάγια, στις γωνίες και προς τα κάτω. Αυτό θα μας δώσει όταν βγει από το φούρνο, την αίσθηση του σουφλέ.