1. Ετοιμάζουμε τη βάση: Θρύβουμε τα μπισκότα (είτε στο multi, είτε με τη βοήθεια ενός mini pimer, είτε τέλος βάζοντάς τα σε ένα πλαστικό σακουλάκι και θρυμματίζοντάς τα περνώντας από πάνω τους επανειλημμένα τον πλάστη για το άνοιγμα φύλλου. Και οι τρεις μέθοδοι είναι εξ’ ίσου αποτελεσματικές, η πρώτη απλά είναι πιο γρήγορη και η τελευταία δεν λερώνει κάποιο σκεύος ή εργαλείο.

Ρίχνουμε τα θρυμματισμένα μπισκότα σε ένα μπολ και προσθέτουμε την κουταλιά της κανέλας. Ανακατεύουμε καλά για ένα ομοιογενές μείγμα.

Δημιουργούμε στο κέντρο έναν κρατήρα και χύνουμε εκεί μέσα το λιωμένο βούτυρο (πρέπει να το έχουμε αφήσει να κρυώσει πριν το ανακατέψουμε). Φυσικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και λιωμένη μαργαρίνη αντί του φρέσκου βούτυρου, νομίζω όμως ότι έτσι θα …αδικήσουμε το γεύση του.

Ανακατεύουμε καλά (αρχικά με κουτάλια αλλά στη συνέχεια με το χέρι), να νοτισθούν όλα τα θρύμματα του μπισκότου με το βούτυρο. Θα πρέπει τα θρυμματισμένα μπισκότα να κολλήσουν μεταξύ τους (με συγκολλητική ουσία το βούτυρο) και, με το ψήσιμό τους στο φούρνο, να αποτελέσουν τη βάση του cheesecake μας.

Ρίχνουμε το μείγμα στο ταψί που έχουμε ετοιμάσει και, πιέζοντας με το χέρι, το απλώνουμε σε όλη τη βάση του ταψιού, συγκολλώντας το ταυτόχρονα σε μία ενιαία μάζα. Αυτή, αφού ψηθεί, θα είναι η βάση του cheesecake μας. Εάν τα υλικά της βάσης παραμένουν σε μορφή θρυμμάτων, δεν γίνουν μία ενιαία μάζα, σημαίνει ότι δεν έχουν ανακατευθεί αρκετά. Συνεχίζουμε το ανακάτεμά τους μέχρι το βούτυρο να δεσμεύσει το αλεύρι και τη ζάχαρη και να συγκολλώνται σε μία ενιαία μάζα όταν τα πιέζουμε.

Το βάζουμε στον προθερμασμένο φούρνο και ψήνουμε τη βάση για 15 με 20 λεπτά. Όταν ψηθεί, θα βγάλουμε τη φόρμα από το φούρνο και θα αφήσουμε τη μπισκοτένια βάση να κρυώσει καλά.

2. Ετοιμάζουμε τη γέμιση: Σε ένα άλλο, μεγαλύτερο μπολ, κτυπούμε το τυρί κρέμα, τη ζάχαρη και τη βανίλια, μέχρι να ομογενοποιηθούν. Το τυρί κρέμα (εδώ χρησιμοποίησα mascarpone (εξ’ ου και η ονομασία της συνταγής “all’ italiana”) θα πρέπει να το έχουμε αφήσει να έρθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και να μαλακώσει, βοηθώντας το ίσως και πιέζοντάς το με τα δόντια ενός πιρουνιού).

Προσθέτουμε τα αυγά, ένα κάθε φορά, ανακατεύοντας το πρώτο να ενωθεί καλά με το τυρί πριν περάσουμε στο επόμενο. Πρέπει και τα αυγά να τα έχουμε βγάλει από νωρίτερα από το ψυγείο και να έχουν έρθει και αυτά σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.

Ρίχνουμε το μείγμα στο ταψάκι με την ψημένη βάση το οποίο εν τω μεταξύ έχουμε αφαιρέσει από το φούρνο και έχουμε αφήσει να κρυώσει. Το απλώνουμε να καλύψει όλη την επιφάνεια της κρούστας της βάσης, επιπεδώνοντας την επιφάνειά του.

3. Ετοιμάζουμε το μείγμα μήλων: Σε ένα τρίτο, μεσαίου μεγέθους και αυτό, μπολ, ρίχνουμε τα μήλα (καθαρισμένα και κομμένα σε μικρά κομματάκια), τη ζάχαρη, την κανέλα και το μοσχοκάρυδο.

Ανακατεύουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν. Εγώ χρησιμοποίησα πράσινα μήλα (granny smith), τα οποία έχουν ζουμερή και τρυφερή και ταυτόχρονα πυκνή σάρκα, που κόβεται χωρίς να διαλύεται και αρκετά σφικτή για “να κρατάει στο δόντι”.

Πασπαλίζουμε, απλώνουμε ομοιόμορφα, τα κομμάτια του μήλου πάνω από το απλωμένο στο ταψάκι μείγμα του τυριού κρέμα.

4. Ετοιμάζουμε το topping: Σε ένα ακόμη, μεσαίου μεγέθους και αυτό, μπολ συνδυάζουμε την καστανή ζάχαρη, το αλεύρι, τη βρώμη και το μαλακωμένο βούτυρο, μέχρι να γίνει μία εύθρυπτη μάζα. Χρησιμοποιούμε πίτουρο (ψιλοκομμένη) βρώμης για να έχει μία πιο απαλή υφή η επικάλυψη. (εάν δεν έχετε πίτουρο, μπορείτε να αλέσετε στο blender νιφάδες βρώμης, μέχρι να γίνουν σκόνη, σαν χοντροαλεσμένο αλεύρι).

Πασπαλίζουμε ομοιόμορφα το εύθρυπτο αυτό μείγμα πάνω από τη στρώση των μήλων. Θα προσδώσει εκείνο το σωστό βαθμό, μία “ιδέα”, τραγανότητας πάνω από τα μήλα. Εάν θέλουμε, μπορούμε να προσθέσουμε μια χούφτα ψιλοκομμένα φυστίκια κάσιους ή πεκάν (ανάλατα).

Όταν κρυώσει καλά, το βάζουμε στο ψυγείο για 4 τουλάχιστον ώρες (ακόμη καλύτερα και όλη τη νύχτα). Πρέπει να κρυώσει πολύ-πολύ καλά και να σφίξει η κρέμα της γέμισης πριν το κόψουμε σε μπάρες.

Περιχύνουμε με topping καραμέλας και …πάμε να τις κρύψουμε κάπου, επειδή θα γίνουν ανάρπαστες αν τις πάρουν χαμπάρι και θα μείνουμε και πάλι ρέστοι… Μπορούμε να τις τυλίξουμε μία-μία σε πλαστικά σακουλάκια και καταψύχουμε για να έχουμε σε βάθος χρόνου (τουλάχιστον για ένα – ενάμιση μήνα. Ίσως και παραπάνω (εάν δεν τις ανακαλύψουν…).