mary em

Ούσα μεγάλη λάτρης των μπανανών - των άγουρων όμως, να έχουν και λίγο 'πρασινάκι', ει δυνατόν!- βρέθηκα πολλές φορές με υπερώριμες, για τα γούστα μου μπανάνες, τις οποίες δεν ήθελα να φάω, δεν ήθελα όμως ούτε και να πετάξω. Έτσι έψαξα και βρήκα διάφορους τρόπους να τις αξιοποιήσω, όπου όσο πιο "μαύρες", τόσο το καλύτερο! Η συγκεκριμένη είναι πολύ απλή, θέλει όλο κι όλο 3-4 υλικά και είναι ιδανική για βραδινή λιγούρα χωρίς πολλές ενοχές.

Σαν παιδάκι δεν έτρωγα πολλά πράγματα, τα οποία πολύ εκτίμησα μετέπειτα ως φοιτήτρια. Αυτό που εξακολούθησε να με ζορίζει όμως ήταν τα όσπρια, κυρίως γιατί σχεδόν πάντα ήταν σε μορφή σούπας, και σαν κάθε σωστή ελληνική σούπα που σέβεται τον εαυτό της, περιλαμβάνει επίσης σχεδόν πάντα σέλινο, τ'οποίο σιχαινόμουν ανέκαθεν. Γι'αυτό το λόγο έχω βρει διάφορους τρόπους να μαγειρεύω τα όσπρια τώρα ως ενήλικη, κυρίως ως κρύα πιάτα με τη μορφή σαλάτας.

Η συνταγή είναι δικής μου έμπνευσης για να ανοίξει το κυρίως (λιπαρό) πιάτο αρνιού που ακολουθούσε. Είναι εξαιρετικά απλή, ελαφριά και δροσερή, χωρίς να είναι 'φλύαρη" στα υλικά της, αλλά και εποχιακή, καθώς χρησιμοποιώ πάντοτε φρέσκες φράουλες όταν είναι στα καλύτερά τους τους ανοιξιάτικους μήνες.

Ένα πιο "πειραγμένο" σάντουιτς, ιδανικό για μεσημεριανό ή βραδινό, για τους λάτρεις του ιδιαίτερου μπλε τυριού.