Απλά Υπέροχο!!!έχω στο κήπο μου ...!!!Δεν υπάρχει καλύτερο χωνευτικό από το λικέρ κουμ κουάτ. Το έκανα πέρυσι σε μια φίλη μου δώρο για κεράσματα στην βάφτιση .....απλά τελειο !!!

Η αδελφή μου έχει στο ηλιόλουστο μπαλκόνι της ένα δεντράκι κουμ κουάτ. Το αρωματικό αυτό εσπεριδοειδές που μας έρχεται από την Κίνα και είναι τόσο διάσημο στο νησί των Φαιάκων. Κάθε χρόνο αν και μικρό, μας φιλοδωρεί με τους υπέροχους καρπούς του. Εκτός του ότι καταναλώνονται με τη φλούδα και είναι γλυκόπικροι και πεντανόστιμοι γίνονται γλυκό, μαρμελάδα ακόμη και λικέρ. Ένα υπέροχα αρωματικό λικέρ με χρυσοκίτρινο χρώμα!Τη συνταγή τη βρήκα στο σάιτ του Άκη

Το καλύτερο λικέρ που είναι για την χώνεψη.... Ωραίο και ελαφρύ ... Το έχω στο κήπο μου και ήθελα να το εκμεταλλευτώ

Παραδοσιακό Κερκυραϊκό ποτό#πιες_το

Μου αρέσουν τα χειροποίητα λικέρ και φτιάχνω με ό, τι βρώ. Μάζεψα μύρτα από το χωριό και το αποτέλεσμα είναι θαυμάσιο #βιβλίο#Ελλάδα

Η αρμπαρόριζα είναι ένα φυτό με έντονη και ευχάριστη μυρωδιά. Συνήθως χρησιμοποιείται στα γλυκά του κουταλιού. Σαν λικέρ πάντως θα εντυπωσιάσει με τη γεύση του.

Αρωματικό λικέρ πορτοκάλι με κανέλα. Λίγο μπελαλίδικο. ..αλλά αξίζει τον κόπο !!! Η συνταγή είναι από την Αργυρώ Μπαρμπαρίγου....

Ένα ποτό για όχι μόνο για να το πιούμε...Λίγα μυστικά ακόμαΕγώ το χρησιμοποιώ πολύ στα γλυκά που θέλουν κονιάκ και για αυτό το λόγο κανω μεγάλη δόση,δίνει άλλο άρωμα και γεύση στα γλυκά μου...

Είναι ένα από τα πιο ωραία λικέρ!Προσωπικά το θεωρώ σαν το κορυφαίο, ίσως επειδή είναι συνδεδεμένο με τα παιδικά μου χρόνια…Σαν εικόνα αρχικά, να το βλέπω να φτιάχνεται κάθε χρόνο στο σπίτι, τη μητέρα να φέρνει σακούλες με βύσσινα από τη λαική και πακέτα ζάχαρη από το σουπερμάρκετ, να γεμίζει τις γυάλες και να τις αραδιάζει στη βεράντα, κάτω από τον καυτό ήλιο του Ιουλίου. Μέεεερες μετά, προσέθετε και το κονιάκ (αποκλειστικά Μεταξά τα χρόνια εκείνα) και, γρήγορα γρήγορα, το ποτό για τις γιορτές και για τις επισκέψεις του χειμώνα ήταν έτοιμο.Σαν νεαρός, χρόνια αργότερα, “ανακάλυπτα” στα ντουλάπια γυάλες με παλιό λικέρ, ερασιτεχνικά παλαιωμένο αλλά εξαιρετικά καλό, και άρχιζε το πανηγύρι. Φίλοι, φίλες, έχουν περάσει από εκείνη τη βεράντα στους Αμπελόκηπους και έχουν απολαύσει ποτηράκι-ποτηράκι εκείνα τα υπέροχα λικέρ, καθισμένοι σε φερ-φορζέ και απολαμβάνοντας τη θέα προς το Λυκαβητό...Σαν πραγματικό βάλσαμο στην καρδιά, μέσα σε αυτές τις δύσκολες ημέρες που περνούμε όλοι μας, οι αναμνήσεις εκείνων των χρόνων έρχονται και ξανάρχονται στο νου, αξέχαστες γεύσεις και αρώματα συνδεδεμένες με ωραίες στιγμές, σημαντικές για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας σήμερα.Α, όσο για εκείνες τις γυάλες με το “λικέρ της μαμάς”, μία από αυτές έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, στα δικά μας ντουλάπια πλέον και, ευτυχώς, η στάθμη του λικέρ είναι ακόμη αρκετά ανεβασμένη… Συντροφιά κάποιες στιγμές που το μυαλό κάνει άλματα προς τα πίσω…Αυτό εδώ, όμως, είναι ένα διαφορετικό λικέρ βύσσινο, Είναι αρωματισμένο με αρώματα ροδάκινου και βερύκοκκου και “ενισχυμένο” με την δηκτική ένταση και σπιρτάδα του ροζ πιπεριού. Επιχειρήστε το!Λίγα μυστικά ακόμαΚάποιες κυρίες, βάζουν στη γυάλα ταυτόχρονα όλα τα υλικά (βύσσινο, ζάχαρη, κονιάκ) και αφήνουν το ποτό να γίνει, πάντα στον ήλιο και στη ζέστη. Δεν ξέρω ποια μέθοδος είναι καλύτερη, αυτή η επιλογή ίσως να σας εξασφαλίζει αποτελεσματικότερα από το ενδεχόμενο να “αρπάξουν” τα βύσσινα (δείτε βήμα 8) στην περίπτωση που δεν είναι ερμητικό το κλείσιμο της γυάλας. Εάν όμως υπάρχει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, τότε εκθέτετε το αλκοόλ σε κίνδυνο να εξατμισθεί για περισσότερο χρόνο. Η λύση είναιΕξασφαλίστε ΕΡΜΗΤΙΚΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ στη γυάλα.Μπορείτε να μειώσετε την ποσότητα της ζάχαρης και κάτω από το 11 με το βύσσινο και να την πάτε έως το 3/41. Καλύτερα να μη τη μειώσετε και άλλο, έχω την εντύπωση ότι λειτουργεί και σαν συντηρητικό, όταν το λικέρ μπαίνει σε δεύτερη φάση.Εάν, όταν δοκιμάσετε το έτοιμο λικέρ, διαπιστώσετε ότι θα το θέλατε λίγο πιο γλυκό, κανένα πρόβλημα. Θα ετοιμάσετε ένα σιρόπι βράζοντας για 8-10 λεπτά ένα μέρος νερό και δύο μέρη ζάχαρης και, όταν γίνει ένα καλά δεμένο σιρόπι, το αφήνετε να κρυώσει εντελώς (διότι διαφορετικά θα θολώσει το λικέρ σας) και στη συνέχεια προσθέτουμε αυτό το σιρόπι στο λικέρ και ανακινούμε πολύ καλά για να ανακατευθούν. Προσοχή, η ποσότητα του νερού δεν πρέπει να είναι μεγάλη, διαφορετικά θα αραιώσει το λικέρ. Ίσως λοιπόν να πρέπει να κάνετε αυτήν την εργασία τμηματικά, λίγο-λίγο και να δοκιμάζετε κάθε φορά εάν τόσον η ζάχαρη όσον και η πυκνότητα του λικέρ είναι εντάξει με τα γούστα σας.Το λικέρ μπορεί να γίνει, όπως φαίνεται εδώ, με κονιάκ (και σε αυτή την περίπτωση θα έχει εκείνη την ονειρεμένη, γλυκιά, γεύση των λικέρ των μαμάδων και των γιαγιάδων μας), αλλά μπορεί να γίνει και με οποιοδήποτε άλλο αλκοολούχο ποτό χωρίς ιδιαίτερη γεύση, για παράδειγμα με τσίπουρο (οπότε και να είναι πιο δυνατό).Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση, της χρησιμοποίησης πιο δυνατών αλκοολούχων ποτών, για να μη βγει περισσότερο δυνατό το ποτό από ό,τι θέλετε, μπορείτε να κάνετε το εξήςΣτο βήμα 12 να ρίξετε ένα μέρος μόνο από την όλη ποσότητα του αλκοολούχου ποτού στη γυάλα. Αφού το δοκιμάσετε μετά από μερικές ημέρες, μπορείτε να συμπληρώσετε επιπλέον ποτό, φέρνοντάς το σιγά-σιγά στους βαθμούς που το θέλετε.Και, βέβαια, μπορούμε κάλλιστα να χρησιμοποιήσουμε κονιάκ (για ένα πιο γλυκό αποτέλεσμα) και στο τέλος να κάνουμε το λικέρ μας πιο δυνατό, προσθέτοντας κάποιο πιο δυνατό αλκοολούχο ποτό. Θα συνδυάσουμε έτσι τη γλυκιά γεύση με τους περισσότερους αλκοολικούς βαθμούς.Και κάτι τελευταίοΌταν το λικέρ σας είναι έτοιμο, τα βύσσινα που θα μείνουν φυσικά και δεν τα πετάτε!!! Μπορούμε να τα βάλουμε σε polybags και να τα διατηρήσουμε έτσι χωρισμένα σε “μερίδες” στην κατάψυξη για πολλούς πολλούς μήνες, πάνω και από χρόνο. Θα τα χρησιμοποιήσουμε (αφού βέβαια αφαιρέσουμε τα κουκούτσια τους) σε διάφορα σπιτικά γλυκά (black forest, σοκολατάκια με καρδιά από βύσσινο, τούρτες, πάστες, παγωτά, κλπ).  Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και σαν maraschino μέσα σε άλλα ποτά. Επίσης εάν προσθέσουμε λίγη ζάχαρη και μία μικρότερη ποσότητα αλκοόλ (ίσα να τα σκεπάζει, 250-300ml), μπορούν να διατηρηθούν και εκτός ψυγείου, ερμητικά κλεισμένα και πάλι σε μία γυάλα. Μετά από μήνες θα μας δώσουν ένα εξ’ ίσου ωραίο λικέρ, πολύ λιγότερο σε ποσότητα, βέβαια, που μπορούμε όμως να αναμείξουμε με το αρχικό μας. Και, βέβαια, μπορείτε να φτιάξετε μία συνταγή που ήδη υπάρχει στο site (“Βύσσινα Μεθυσμένα” ή “in guazzo”) και να τα χρησιμοποιήσουμε και πάλι στη ζαχαροπλαστική.

Πολύ αρωματικο λικέρ