Χουνκιάρ μπεγιεντί ονομάζεται φαγητό της τούρκικης κουζίνας, το οποίο γίνεται με αρνίσιο ή μοσχαρίσιο κρέας και πουρέ από μελιτζάνες. Το όνομα του φαγητού στην τουρκική γλώσσα σημαίνει "όπως ο Σουλτάνος" ή "όπως αρέσει στο Σουλτάνο", υποδηλώνοντας τη νοστιμιά.Είναι υπέροχο και αξίζει να το δοκιμάσετε!!👌🤪#επιλέγωΝαΜαγειρεύω#μοσχάρι #νόστιμο #μελιτζάνες #μπεσαμέλ

Συνταγή από τα τετράδια της προ-γιαγιάς μου απ'το Αϊβαλί #μικρασιάτικες

Κλασικό τούρκικο φαγητό, μπελαλίδικο μεν, το αποτέλεσμα σε αποζημιώνει δε!! Την συνταγή την είδα από τον Άκη Πετρετζίκη!!

Στην Ελλάδα το χουνκιάρ μπεγεντί έγινε γνωστό απ’ την πολίτικη κουζίνα και αποτελεί must μεζέ σε αντίστοιχα εστιατόρια. Είναι όμως, αρκετά εύκολο να γίνει σπίτι με μεράκι και καλά υλικά και να κλέψει την παράσταση στο τραπέζι, μια και συνδυάζει την οικεία γεύση ενός καλού κοκκινιστού μοσχαριού με την κρεμώδη υφή και το καπνιστό άρωμα του πουρέ μελιτζάνας, ας το ευχαριστηθούμε και μεις και όχι μόνο ο σουλτάνος, αφού σε ελεύθερη μετάφραση χουνκιάρ μπεγεντί – hünkâr beğendi -,σημαίνει «ο Σουλτάνος ευχαριστήθηκε». πηγή:pandespani.com

Τρυφερές μοσχομυριστές μπριζόλες με βουτυρένιο πουρέ μελιτζάνας!Το κλασικό "χουνκιάρ μπεγιεντί" αποτελείται από κοκκινιστό κατσαρόλας με μοσχαρίσιο ή αρνίσιο κρέας, σερβιρισμένο πάνω σε πουρέ καπνιστής μελιτζάνας και προέρχεται από την οθωμανική κουζίνα.Οι μεταφράσεις διάφορες και παραπλήσιες: "ο σουλτάνος το ενέκρινε", "άρεσε στον σουλτάνο", "ο σουλτάνος ενθουσιάστηκε", "η απόλαυση του σουλτάνου".Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι το πιάτο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1869 κατά την επίσκεψη της αυτοκράτειρας Ευγενίας της Γαλλίας στη Κωνσταντινούπολη.Οι μάγειρες του παλατιού έφτιαξαν τον πουρέ μελιτζάνας για να τιμήσουν τη γαλλική κουζίνα με τοπικά υλικά: συνδίασαν τη μελιτζάνα (βασικό υλικό στην οθωμανική κουζίνα) με τη μπεσαμέλ (γαλλική τεχνική).Βάσει του μύθου, όταν ο σουλτάνος το δοκίμασε για πρώτη φορά ενθουσιάστηκε τόσο πολύ, που έδωσε το όνομά του στο πιάτο, λέγοντας: "αυτό είναι που με ευχαριστεί".Στη χώρα μας, το έφεραν φυσικά οι ξεριζωμένοι Έλληνες - πρόσφυγες απ' τη Μικρά Ασία, μαζί με το πόνο, τα βάσανα και τις αναμνήσεις τους...Tags:#Ημερολόγιο2026 (5/12)#ποδιά2025#ποδιάcookpad2025 (8/35)#αυτοσχεδιασμός (σε ένα βαθμό)

«Hasta la victoria siempre» Η περίφημη φράση του Che Guevara, του Comandante, που κατά λέξη μεταφράζεται “μέχρι τη νίκη, πάντα” ή, με πιο χαλαρή μετάφραση, “μέχρι την τελική νίκη”. Αν θυμάμαι καλά, η τελευταία φορά που την άκουσα ήταν από έναν “δικό μας” στη κηδεία ενός άλλου «Κομαντάντε», του Fidel Castro, στην Κούβα, το Δεκέμβριο του 2016.Είχα διαβάσει λίγο αργότερα ένα άρθρο του Α. Δρυμιώτη στην Καθημερινή όπου, κάπου μέσα ανέφερε ότι ο Κάστρο, τι κι αν κυβέρνησε τη χώρα του σχεδόν μισό αιώνα (1959-2008), κάποιοι δεν τον θεωρούν δικτάτορα. Και, τι κι αν από το 2006 έδωσε προσωρινά (και από το 2008 και επίσημα) τη διακυβέρνηση της χώρας του στον αδερφό του, Ραούλ Κάστρο, (οι ίδιοι) κάποιοι δεν το θεωρούν αυτό οικογενειοκρατία.Γιατί κάνω όλες αυτές τις σκέψεις και γιατί σας τις αναφέρω ε; Για να καταλήξω ότι και στο σπίτι μας υπάρχει μία μικρή δικτάτορας, μία “δοκτατορίσκη”, που έχει εγκαθιδρύσει τη δική της δικτατορία, τη “δικτατορία των ζυμαρικών”, της pasta. Αυτή είναι η "comandante" που μας έχει επιβάλει στην κουζίνα πιάτα που ..."μπορεί να έχουν οτιδήποτε, αρκεί να έχουν και ζυμαρικά".Και σε αυτήν την περίπτωση το “χρίσμα” της δόθηκε από τον πατέρα της, συνεπώς το “καθεστώς των μακαρονάδων” παραμένει μέσα στην οικογένεια, δεν θα ήθελα όμως να ακούσω οποιαδήποτε νύξη περί “οικογενειοκρατίας”, σύμφωνοι; Έτσι, για να συνεχίσουμε να τα πηγαίνουμε καλά...“Pasta la victoria siempre”, Cookpadοσύντροφοι!!!

Η γιαγιά μου ούσα απόγονη διωγμένων από την Σμύρνη μεγάλωσε τα εγγόνια σε ένα σπίτι πλημμυρισμένο πάντα από τις μυρωδιές της κανέλλας του μπαχαριού και φυσικά από τα οικογενειακά τραπέζια δεν έλειπε ποτέ ο παστουρμας και το ρύζι με γιαούρτι. Το συγκεκριμένο φαγητό άργησα να το δοκιμάσω από τα χέρια της καθώς μικρή δεν συμπαθούσα τις μελιτζάνες. Κατ εμέ μαζί με την παστουρμαδόπιτα είναι τα πλέον αντιπροσωπευτικά πιάτα της γεμάτη μπαχαρικά και αρώματα Μικρασιάτικης κουζίνας. #μικρασιάτικες

Γνωστή συνταγή, οι περισσότεροι τη γνωρίζουμε.

Μοσχάρι ναι. Μπριάμ γιατί? Δεν έχω ιδέα! Έτσι το λέει η θεία που μου έδωσε τη συνταγή. Αυτό που ξέρω είναι ότι γίνεται πανεύκολα και κλέβει τις εντυπώσεις!#ΧρυσόΠιρούνι

Αυτό το φαγητό το είχαμε δοκιμάσει πριν χρόνια οικογενειακώς στην Έδεσσα, εκεί κοντά στους καταρράκτες. Θέλησα να το φτιάξω χωρίς να ψάξω για την ακριβή συνταγή, μόνο όπως το θυμόμουν και έβαλα τη φαντασία μου να το ολοκληρώσω σύμφωνα με τα γευστικά γούστα μας. Και έγινε τέλειο και πεντανόστιμο! #2020

Από καιρό ήθελα να φτιάξω αυτό το τυρόψωμο, το είχα δοκιμάσει στην φίλη μου την Νατάσα στο Ναύπλιο... Ήρθε η ώρα λοιπόν και με αυτή θα λάβω μέρος στο challenge #ζύμες !!!

Από καιρό κάθε φορά που έφτιαχνα γλυκό του κουταλιού άκουγα σαν το μελιτζανακι κανένα Δεν το είχα δοκιμάσει και όταν ξαφνικά βρέθηκε μπροστά μου είπα να το δοκιμάσω.