Μόλις εύκολη συνταγή που γίνεται γρήγορα, γευστική και μπορεί να αποτελέσει τη βάση για οποιαδήποτε quiche.Λίγα μυστικά ακόμαΜπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτή τη συνταγή ως βάση για μια quiche και να αλλάζετε τα λαχανικά, ή μπορείτε στη θέση του σολομού να χρησιμοποιήσετε αλλαντικά.

Μια διαφορετική Quiche για το τραπέζι σας.Λίγα μυστικά ακόμαΗ συνταγή είναι της Κας Νικολάου.

Η κις Λορέν (quiche Lorraine Vosgienne) προέρχεται από την παραδοσιακή γαλλική κουζίνα, από την περιοχή της Λορένης. Η λέξη quiche προέρχεται από το γερμανικό Kuchen, που σημαίνει κέικ στην τοπική διάλεκτο francique μετατράπηκε σε Küeche, το οποίο όμως προφέρεται kishe, απ'όπου και η σημερινή ονομασία quiche, από την καταγραφή της λέξης στην γαλλική γλώσσα.Πρώτη φορά βρίσκουμε την λέξη quiche σε συνταγή του 1605 και προέρχεται από την κουζίνα του Δούκα της Λωρραίνης, πρώην βασιλιά της Πολωνίας Stanislas.Η κλασσική συνταγή για quiche Lorraine που συνήθως συναντάμε στα βιβλία μαγειρικής, περιέχει τυρί (γραβιέρα ή έμενταλ) όσο και λαρδί. Παρ'όλα αυτά η πραγματική quiche Lorraine δεν περιέχει τυρί!Όταν προστίθεται τυρί, παίρνει την ονομασία quiche Vosgienne, ενώ όταν προστίθενται σωταρισμένα κρεμμύδια, έχουμε την quiche Alsacienne. Αυτές είναι και οι δυο αποδεκτές παραλλαγές της quiche Lorraine από το "Εθνικό συνδικάτο για την υπεράσπιση και την προώθηση της αυθεντικής quiche Lorraine" που σκοπό του έχει ακριβώς την διατήρηση της παράδοσης και της αυθεντικότητας της συνταγής. Κατά τον 21ο αιώνα, η quiche έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής και σήμερα αυτός ο χαρακτηρισμός, λανθασμένα, περιλαμβάνει όλες τις αλμυρές τάρτες που παρασκευάζονται με κρέμα που περιέχει αυγά σε συνδυασμό με μια πλειάδα υλικών, όπως τυριά, λαχανικά ενώ η βάση τους μπορεί να αποτελείται εκτός από την τριφτή ζύμη και από σφολιάτα.

Το καραμελωμένο κρεμμύδι προσφέρει ακριβώς εκείνη την γλυκύτητα που σπάει την ένταση στη γεύση αυτής της υπέροχης quiche που αξίζει να δοκιμάσετε.Τελικά, ο συνδυασμός του τραγανού μπέικον με τα καραμελωμένα κρεμμύδια και το τυρί cheddar είναι πραγματικά εξαιρετικός…

Είναι μια ανοιχτή πίτα-τάρτα με γέμιση κρέμας τυριού και ζαμπόν-μπέικον. Πλέον, όμως υπάρχουν πολλές παραλλαγές με προσθήκη λαχανικών, θαλασσινών κλπ. Είναι πολύ νόστιμη και προτείνεται ανεπιφύλακτα στο κυριακάτικο τραπέζι αλλά και σε ένα γιορτινό μπουφέ. Ας δούμε λοιπόν την κλασική συνταγή χωρίς άλλες προσθήκες.Λίγα μυστικά ακόμαΓια μια φόρμα τάρτας ή ταψάκι διαμέτρου 28 εκ.Για την ζύμη της τάρτας χρειαζόμαστε 1 Αυγό, 1 Πρέζα Αλάτι, 120-150 γραμμάρια Βούτυρο ή Μαργαρίνη (Αν Θέλουμε η Τάρτα να Γίνει Πάστα Φλόρα, δηλαδή γλυκιά τάρτα για τάρτα γλυκού, τότε Προσθέτουμε 5-6 κουτ. σούπας ζάχαρη). Αναμειγνύουμε όλα τα υλικά. Το βούτυρο, προτιμάτε να είναι λιωμένο για περισσότερη ευκολία. Σταματάμε να ζυμώνουμε όταν σφίξει η ζύμη και είναι σα μεγάλα ψίχουλα. Δε θα στρώνει όπως το ζυμάρι του ψωμιού, θα μας κόβεται εύκολα. Το βάζουμε στο ψυγείο για 30λεπτά ή 15λεπτά στην κατάψυξη. Στη συνέχεια την βγάζουμε και την ανοίγουμε με τον πλάστη, σε καλά αλευρωμένη επιφάνεια, τόσο ώστε να χωράει σε φόρμα ή ταψάκι 28εκατοστών και να ανεβαίνει και στα πλαϊνά τοιχώματα.

Εκπληκτική αλμυρή τάρτα με θρυπτή βουτυράτη ζύμη και πλούσια γέμιση που οπότε τη φτιάχνω δεν μένει ούτε ψιχουλάκι! Την έχω φτιάξει με διάφορα τυριά κατά καιρούς αλλά ο συνδυασμός γκούντα-φέτα είναι ο νοστιμότερος από όλους! Το γκούντα δένει τέλεια με το μπέικον.

Αυτή είναι μια συνταγή για κις (quiche) που αξίζει την προσοχή σας για περισσότερους από έναν λόγουςΗ ζύμη είναι σκόπιμα πλούσια, γενναιόδωρη, ώστε να να μας επιτρέψει να φτιάξουμε την κις με παχιά βάση αλλά και με ψηλά τοιχώματα ολόγυρα, αλλά και η γέμισή της, τίγκα στο υγιεινό λαχανικό, ισορροπεί την “θερμιδική επιβάρυνση” από το βούτυρο και την κρέμα γάλακτος που επίσης χρησιμοποιούμε. Επίσης, τα δύο είδη τυριών δίνουν μία υπέροχη, ελαφρά αλμυρή, γεύση που, σε συνδυασμό με την τραγανή υφή του αρωματισμένου με το σκορδάκι μπρόκολου, δίνουν μία ξεχωριστή γεύση στην τάρτα!Την φτιάξαμε για το χριστουγεννιάτικο οικογενειακό γεύμα και με απασχόλησε πραγματικά εάν ταίριαζε για μία τέτοια περίπτωση. Και καλά η κόρη μου, αυτή και το μπρόκολο είναι “BFFE” (best friends for ever), δεν ήταν εκεί το πρόβλημα. Είχαμε όμως πεθερικά στο τραπέζι, κουνιαδο-μπατζανάκηδες και λοιπές ετερόκλιτες Δυναμείς… (με «Δ» κεφαλαίο, που αν δεν ευχαριστηθούν πάει όλη η χρονιά χαμένη, δεν σε ξεπλένει ούτε το ρέμα της Χελιδονούς)…Ε, λοιπόν, σας πληροφορώ ότι πήρα τα εύσημα από όλους, εννιά νοματαίους κάθε ηλικίας (για τα έΝσημα με παραπέμπουν στον Κατρούγκαλο και την Αχτσιόγλου). Ακόμη και εγώ, με γνωστή την άσχημη σχέση που έχω με τα μέλη της οικογένειας των Μποκολοειδών, την υπερ-ευχαριστήθηκα την κις.Λίγα μυστικά ακόμα[1] Για “βαράκια” στην τάρτα εμείς χρησιμοποιούμε όσπρια. Έχουμε ένα τάπερ παλιά ξερά φασόλια τα οποία θυσιάστηκαν για πρώτη φορά κάποια στιγμή σε κάποια ανάλογη συνταγή και από τότε τα χρησιμοποιούμε ξανα και ξανά κάθε φορά που χρειαζόμαστε ανάλογα “βάρη ζύμης”. Τα επανειλημμένα ψησίματα δεν φαίνεται να τα ενοχλούν καθόλου!Σας προτείνω μέσα στη συνταγή να καλύψετε τον πάτο με δύο δίσκους από αντικολλητικό χαρτί, επειδή όταν είναι δύο παραλαμβάνουν καλύτερα (πιο ομοιόμορφα) των βάρος των οσπρίων και έτσι δεν θα υπάρχουν βαθουλώματα και ανωμαλίες στην επιφάνεια της ψημένης ζύμης. Όχι ότι έχει καμία ιδιαίτερη σημασία αλλά μια και προσέχουμε όλες τις λεπτομέρειες…Αντίθετα, είναι σημαντικό να μην ξεχάσετε να την καλύψετε και περιμετρικά, τα ζυμαρένια τοιχώματα, με μία λωρίδα χαρτί, αν δεν θέλετε να εγκλωβιστούν στην ψημένη ζύμη κάποια “δύστυχα” φασολάκια (που μπορεί να κάνουν τα δοντάκια σας να …”δυστυχήσουν” ακόμη περισσότερο και τον οδοντογιατρό σας να ευτυχήσει…)[2] Το βούτυρο που θα χρησιμοποιήσουμε για τη ζύμη της quiche, πρέπει να είναι καλά παγωμένο. Ακόμη και αν το βγάλουμε από το ψυγείο τελευταία στιγμή και το κόψουμε για να το χρησιμοποιήσουμε, θα ξαναζεσταθεί και μαλακώσει. Μπορείτε όμως να κάνετε το εξήςΥπολογίστε την ποσότητα (11 κουταλιές βούτυρο είναι κάτι σαν … γραμμάρια), και κόψτε το σε μικρά-μικρά κυβάκια. Βάλτε τα κυβάκια σε ένα πιάτο, αραιωμένα για να μην ξανακολλήσουν σε μία συμπαγή ποσότητα, και ξαναβάλτε το στο ψυγείο (είτε χαμηλά, στον χώρο των λαχανικών είτε ακόμη και στην κατάψυξη για λίγο) να κρυώσει καλά. Έτσι, όταν πια θα έρθει η ώρα να ετοιμάσετε τη ζύμη, θα έχετε βούτυρο και παγωμένο αλλά και κομμένο σε μικρά-μικρά κομμάτια, όπως το χρειάζεστε.Επειδή αφήνουμε αχρησιμοποίητα διάφορα χρήσιμα μέρη των υλικών (τα βλαστάρια των σέσκουλων, το χοντρό κοτσάνι από το μπρόκολο ), με αυτά (άντε και με ένα-δυό καροτάκια και πατάτες που θα καθαρίσουμε επί τούτου) μπορούμε να φτιάξουμε έναν πολύ ωραίο (και πολύ χρήσιμο) ζωμό και να τον φυλάξουμε σε ένα μπουκαλάκι του νερού στο ψυγείο. Το risotto που θα ετοιμάσετε την επόμενη εβδομάδα θα το εκτιμήσει ιδιαίτερα!!!

Παραλλαγή μίας προηγούμενης κις (“Γιορτινή κις (quiche), με μπρόκολο και τυριά”) που και αυτή αξίζει την προσοχή σας. για τους ίδιους, περισσότερους του ενός, λόγουςΜε σκόπιμα πλούσια, γενναιόδωρη, ζύμη για να έχει η κις μας μία παχιά βάση αλλά και ψηλά τοιχώματα ολόγυρα. Επίσης, η γέμισή της, βασισμένη σε διάφορα υγιεινά λαχανικά, ισορροπεί την “θερμιδική επιβάρυνση” από το βούτυρο και την κρέμα γάλακτος που επίσης περιέχει. Τέλος, τα δύο είδη τυριών, ένα λευκό και ένα κίτρινο, δίνουν μία υπέροχη, ελαφρά αλμυρή, γεύση που, σε συνδυασμό με την τραγανή υφή του αρωματισμένου με το σκορδάκι μπρόκολου, ισορροπούν την ουδέτερη γεύση των λαχανικών. Εν πάσει περιπτώσει, είναι μία πολύ νόστιμη τάρτα!Λίγα μυστικά ακόμα[1] Για “βαράκια” στην τάρτα εμείς χρησιμοποιούμε όσπρια. Έχουμε ένα τάπερ παλιά ξερά φασόλια τα οποία θυσιάστηκαν για πρώτη φορά κάποια στιγμή σε κάποια ανάλογη συνταγή και από τότε τα χρησιμοποιούμε ξανα και ξανά κάθε φορά που χρειαζόμαστε ανάλογα “βάρη ζύμης”. Τα επανειλημμένα ψησίματα δεν φαίνεται να τα ενοχλούν καθόλου![2]Σας προτείνω μέσα στη συνταγή να καλύψετε τον πάτο με δύο δίσκους από αντικολλητικό χαρτί, επειδή όταν είναι δύο παραλαμβάνουν καλύτερα (πιο ομοιόμορφα) των βάρος των οσπρίων και έτσι δεν θα υπάρχουν βαθουλώματα και ανωμαλίες στην επιφάνεια της ψημένης ζύμης. Όχι ότι έχει καμία ιδιαίτερη σημασία αλλά μια και προσέχουμε όλες τις λεπτομέρειες…Αντίθετα, είναι σημαντικό να μην ξεχάσετε να την καλύψετε και περιμετρικά, τα ζυμαρένια τοιχώματα, με μία λωρίδα χαρτί, αν δεν θέλετε να εγκλωβιστούν στην ψημένη ζύμη κάποια “δύστυχα” φασολάκια (που μπορεί να κάνουν τα δοντάκια σας να …”δυστυχήσουν” ακόμη περισσότερο και τον οδοντογιατρό σας να ευτυχήσει…)[3] Το βούτυρο που θα χρησιμοποιήσουμε για τη ζύμη της quiche, πρέπει να είναι καλά παγωμένο. Ακόμη και αν το βγάλουμε από το ψυγείο τελευταία στιγμή και το κόψουμε για να το χρησιμοποιήσουμε, θα ξαναζεσταθεί και μαλακώσει. Μπορείτε όμως να κάνετε το εξήςΥπολογίστε την ποσότητα (11 κουταλιές βούτυρο είναι κάτι σαν … γραμμάρια), και κόψτε το σε μικρά-μικρά κυβάκια. Βάλτε τα κυβάκια σε ένα πιάτο, αραιωμένα για να μην ξανακολλήσουν σε μία συμπαγή ποσότητα, και ξαναβάλτε το στο ψυγείο (είτε χαμηλά, στον χώρο των λαχανικών είτε ακόμη και στην κατάψυξη για λίγο) να κρυώσει καλά. Έτσι, όταν πια θα έρθει η ώρα να ετοιμάσετε τη ζύμη, θα έχετε βούτυρο και παγωμένο αλλά και κομμένο σε μικρά-μικρά κομμάτια, όπως το χρειάζεστε. (***)Επειδή αφήνουμε αχρησιμοποίητα διάφορα χρήσιμα μέρη των υλικών (τα βλαστάρια των σέσκουλων, το χοντρό κοτσάνι από το μπρόκολο ), με αυτά (άντε και με ένα-δυό καροτάκια και πατάτες που θα καθαρίσουμε επί τούτου) μπορούμε να φτιάξουμε έναν πολύ ωραίο (και πολύ χρήσιμο) ζωμό και να τον φυλάξουμε σε ένα μπουκαλάκι του νερού στο ψυγείο. Το risotto που θα ετοιμάσετε την επόμενη εβδομάδα θα το εκτιμήσει ιδιαίτερα!!!

Η quiche lorraine είναι μια παραδοσιακή γαλλική τάρτα με τραγανή βάση και γέμιση, που η κάθε χώρα την διαμόρφωσε σύμφωνα με τα δικά της υλικα.Εγώ σήμερα ήθελα να ελαφρωσω το ψυγείο από λιπαρά, τυριά και βούτυρα κλπ. Και έχοντας και ζύμη κουρού, (κατεψυγμένη) την ετοίμασα και είναι εξαιρετική!!!#2020

Ένας συνδυασμός απλών υλικών, που όμως οδηγεί σε ένα γευστικό και ντελικάτο ταυτόχρονα πιάτο, νόστιμο και θρεπτικό.Εάν θέλετε κάτι γρήγορο και χωρίς πολύ κούραση για μία ξαφνική συνάντηση με φίλους, και θέλετε να τους ξαφνιάσετε και να τους γοητεύσετε με κάτι διαφορετικό, εμπιστευθείτε την γλυκύτητα των κολοκυθιών, τη νοστιμιά της μορταδέλας και την κρεμώδη υφή του λιωμένου emmental.Και όλα αυτά σε μία “συσκευασία” που θυμίζει τάρτα, που θυμίζει flan, που θυμίζει… μπααααα, καλύτερα να το διαπιστώσετε μόνες σας.Λίγα μυστικά ακόμαΦυσικά και μπορείτε να βάλετε τη μορταδέλα και το emmental σε μονή στρώση το κάθε ένα, ατάκτως ειρημένα μάλιστα. Μη βλέπετε που εγώ το έβαλα σε δύο στρώσεις. Έχω χρόνο για χάσιμο…Όπως επίσης και να αντικαταστήσετε τόσο τη μορταδέλα, όσο και το emmental με άλλες επιλογές της προτίμησής σας.

Όταν περιμένω κάποιους αγαπημένους φίλους φτιάχνω συνήθως κάτι τέτοιο. Μια αλμυρή τάρτα με ότι έχω εκείνη στιγμή στο ψυγείο μου.#τάρτα #μανιτάρια #πίτα #κεχρί #απλό

Παίζοντας με τα χρώματα, τα σχήματα και τις γεύσεις, γεννήθηκε αυτή εδώ η πολύ απλή τάρτα. Στρογγυλά λαχανικά πάνω σε μια κρέμα ρικότας με τα αρώματα του θυμαριού και του λεμονιού.Μια γρήγορη συνταγή με τη χρήση μαγιάς για μια πολύ καλή βάση αλμυρής τάρτας. Η τέλεια συνταγή για ξαφνικές λιγούρες!Όταν ψηθεί η τάρτα είναι τραγανή ενώ το εσωτερικό είναι μαλακό.Μια φρέσκια γεύση που είναι ευπρόσδεκτη και κρύα στην εκδρομή ή το πικ νικ.Η συνταγή είναι του Ilovecookingathome και θα τη βρεις εδώ https://cookpad.wasmer.app/it/ricette/9499424-crostata-salata-ricotta-e-verdure