Με ρώτησε πρόσφατα ένας φίλος: Εσύ φίλε που ασχολείσαι με τη μαγειρική, πες μου τι είναι το ραγού; Γιατί, σε ένα Ιταλικό εστιατόριο, μπερδεύτηκα.Του απάντησα ως εξής: Μπορεί η λέξη να είναι Γαλλική, η απάντηση όμως που θα σου δώσω για να καταλάβεις, θα είναι... μέσω Ιταλίας. -Ξέρεις τη σάλτσα Μπολονέζ;-Βέβαια, μου λέει, είναι αυτή με τον κιμά που βάζουμε στα μακαρόνια και πήρε το όνομα από την Μπολόνια της Ιταλίας.-Σωστά!! Σου λέω λοιπόν, ότι στη Μπολόνια, οι περισσότεροι καλοί μάγειρες, όταν φτιάχνουν σάλτσα Μπολονέζ, δεν χρησιμοποιούν κιμά αλλά κομματάκια μοσχαρίσιου κρέατος. Τα σιγομαγειρεύουν βυθίζοντάς τα σε σάλτσα ντομάτας και λαχανικά, μέχρι να λειώνει το κρέας και σχεδόν να ομογενοποιηθεί όλο το μείγμα όπως κάνουμε εμείς αντίστοιχα με τον κιμά. Αυτή τη σάλτσα λοιπόν, οι Μπολονέζοι, και οι Ιταλοί γενικότερα, την αποκαλούν σάλτσα ραγού.Βέβαια η Ιταλική σάλτσα ραγού δεν είναι το ίδιο πράγμα με το Γαλλικό ραγού.Το Γαλλικό ραγού είναι κανονικό φαγητό κατσαρόλας, όπου η πρώτη ύλη, ναι μεν σιγομαγειρεύεται βυθισμένη σε σάλτσα και μαλακώνει πολύ, αλλά παραμένει αυτόνομη.Η σάλτσα του, βέβαια, έχει πάρει τόση νοστιμιά, που απογειώνει τα συνοδευτικά του (ζυμαρικά, ρύζι, κλπ).Η παρακάτω συνταγή αφορά κλασσικό Γαλλικό Ραγού.

Στη Νάπολη το ραγού δεν είναι με "κιμά" όπως στη βόρεια Ιταλία η γνωστή μπολονέζ που γνωρίζουμε όλοι.... Είναι ένα πλούσιο #κοκκινιστό από μοσχάρι, χοιρινό και λουκάνικο που σιγοβράζει για πολλές ώρες και αποζημιώνει με τη γεύση του!!!Εδώ λοιπόν, μετά από διάφορες εκδοχές του που είδα στο διαδίκτυο, μετά από πολλές φορές που είχα δοκιμάσει το κοκκινιστό της αγαπημένης μου σπιτονοικοκυράς στην Ιταλία αν και δεν ήταν από τη Νάπολη,.... αποφάσισα να φτιάξω αυτή τη δική μου εκδοχή κοκκινιστού, με δική μου αναλογία κρεάτων και με προσθήκη μπαχαρικών που συνήθως χρησιμοποιούνται στη χώρα μας και όχι στη γειτονική Ιταλία!!!Αν τα είχα καταφέρει να πείσω τον κρεοπώλη να μου τα φτιάξει και όλα τα κομμάτια εξ αρχής πιο μικρά και λεπτά θα είχα γλιτώσει και αρκετό χρόνο και κόπο..... Δυστυχώς, δεν είναι στις κοπές μας σε μοσχάρι οι λεπτές φετούλες .... ,"Θα σου το κάνω εγώ λεπτό αλλά θα σου το δώσω σε ενιαίο κομμάτι και το κόβεις όπως θες..." Τέλος καλό ....όλα καλά!!!! Αν τα καταφέρετε να τα πάρετε άτομα σε λεπτά κομμάτια θα βγείτε κερδισμένοι!!!Προτείνω το δέσιμο στα ρολάκια να το κάνετε με σπάγκο που θα είναι πιο εύκολο στο μαγείρεμα ή αν χρησιμοποιήσετε οδοντογλυφίδες να είστε προσεκτικοί να μην ανακατεύετε για να μη σπάσουν και να τις βγάλετε όλες στο τέλος!!!!Το αποτέλεσμα 🙌🙌🙌 αποζημιώνει 💯τα 💯!!!Η σάλτσα του είναι πλούσια, δεμένη και η γεύση του ξεχωριστή!!!! Ένα #Κυριακάτικοπιάτο που το θυμάσαι και το αναζητάς!!!

Στην Ελλάδα τη σάλτσα Μπολονέζ, την ξέρουμε ως σάλτσα με κιμά, παρόλα αυτά στην Μπολόνια η κλασσική σάλτσα ραγού αποτελείται από μικρά κομμάτια κρέατος που τα σιγομαγειρεύουν τόσο ώστε να διαλύονται σε ίνες. Αυτή η σάλτσα υποκαθιστά πλήρως την εκδοχή με κιμά και έτσι μπορείτε να τη χρησιμοποιήσετε σε Ελληνικές αλλά και σε Ιταλικές συνταγές.Λίγα μυστικά ακόμαΤη συνταγή μαζί με την πληθώρα πληροφοριών την πήρα από εδώ. Επίσης, αναφέρεται ότι το Ιταλικό ραγού (ragù) είναι διαφορετικό από το Γαλλικό ραγού (ragoût). Το πρώτο είναι σάλτσα με κομμάτια κρέατος και λαχανικών ενώ η Γαλλική εκδοχή είναι αυτοτελές φαγητό κατσαρόλας και όχι σάλτσα.Εγώ έβαλα μερικά κλωνάρια σέλινο αντί για σέλερυ και έβαλα φρέσκιες τριμμένες ντομάτες και συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας και έγινε τέλειο!Τέλος, λόγω της χρονοβόρας διαδικασίας, μπορείτε να φτιάχνετε μεγαλύτερη ποσότητα σάλτσας και να την αποθηκεύετε στην κατάψυξη αφού κρυώσει (το δοκίμασα και δεν παθαίνει τίποτα).

Μακαρονάδα ιδιαίτερη για τους λάτρεις του είδους με υπέροχη γεύση χορταστική και αρωματική.#βιβλίο #1συνταγή1δέντρο

Δε χρειάζεται να είσαι… Στρουμφάκι για να σου αρέσουν τα μανιτάρια. Ειδικά σε αυτήν την πλούσια εκδοχή τους, βασισμένη σε μία συνταγή της Funky Cook (το ραγού στην κλασική εκδοχή του γίνεται με κρέας αλλά εδώ το αντικαθιστούμε με τα μανιτάρια που λέγαμε) #Πέμπτη

Οι Γάλλοι ονομάζουν 'ραγκού' - ragout - το ψιλοκομμένο κρέας ή ψάρι (ακόμα και τα ψιλοκομμένα λαχανικά)....πρόσφατα, "έπεσε" στα χέρια μου μια ελληνική συνταγή για ραγκού, από βιβλίο μαγειρικής του 1930...την έφτιαξα και έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη....Σας την προτείνω λοιπόν!-)Λίγα μυστικά ακόμαΤα υλικά της συνταγής είναι πολύ απλά - δεν έχει καθόλου μυρωδικά - με αποτέλεσμα το στόμα να ευχαριστιέται όλη την ατόφια γεύση του μοσχαρίσιου κρέατος. Επίσης, το 'βούτυρο' στη συνταγή ήταν ζωικό...εγώ προτίμησα τη γνωστή μας μαργαρίνη.

Λίγα μυστικά ακόμαΓια περισσότερη γεύση μπορούμε να προσθέσουμε ½ πορτοκάλι με τη φλούδα του χαραγμένη σε κομμάτια κατά την διάρκεια του μαγειρέματος για περισσότερο άρωμα και γεύση.Προτιμήστε το κομμάτι από την λάπα το οποίο είναι πιο γευστικό και λιπαρό αλλά έχει χαμηλότερο κόστος αγοράς.

Την συνταγή την έχω απο την φίλη μου Μαρία Λόη και είπα να την μοιραστώ μαζί σας. Πρόκειται για μια φοβερή συνταγή απο μια φοβερή μαγειρισσά. Μάράκι σε ευχαριστώ. Ααα μην ξεχάσω είναι βαρύ φαγητο και χρειάζεστε 3 μέρες για να το φτιάξετε.Λίγα μυστικά ακόμαΜπορειτε να το φάτε με τηγανιτές πατάτες ή ζυμαρικό παπαρδέλες.

Η συνταγή που ακολουθεί είναι μία από τις νοστιμιές που μπορεί (και πρέπει) κανείς αναμφίβολα να δοκιμάσει εάν βρεθεί από εκείνα τα μέρη, την “πατρίδα” και γενέτειρα των Ιταλών, την Τοσκάνη.Το ραγού από λαγό είναι ένα ξεχωριστό ραγού, μία κόκκινη σάλτσα φτιαγμένη με μικρά κομμάτια κρέατος από το μαγειρεμένο αργά-αργά και για πολύ ώρα κρέας του ζώου που μπορεί να φτιάξει ονειρεμένα πιάτα, συνήθως με ζυμαρικά.Όταν τις προάλλες βρήκα να έχουν φέρει λαγούς στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς μου, μπήκε μπροστά το σχέδιο. Έπρεπε στα κρυφά να τον μπάσω στο σπίτι (η γυναίκα μου ούτε να τον δει δεν θέλει…), να τον τεμαχίσω, να τον μαρινάρω και τελικά να τον μαγειρέψω (αυτό ήταν και το πιο εύκολο μέρος). Και όμως τα κατάφερα! Και όταν η Λουίζα “γυάλισε” το πιάτο της, ε, αυτή ήταν η πιο μεγάλη ευχαρίστηση!Το κρέας του λαγού, ένα σκούρο κρέας, ένα κυνήγι, είναι ένα πολύ υγιεινό κρέας, με πολλές πρωτεΐνες και πολύ χαμηλά ποσοστά λίπους. Το δύσκολο με τον λαγό δεν είναι ούτε το αργό μαγείρεμα που απαιτεί, ούτε το απαραίτητο ξεκοκκάλισμα για την ετοιμασία του ραγου. Όχι, είναι στο να τον βρεις. Άπαξ και τον βρεις όμως, με το κρέας του φτιάχνεις υπέροχα πιάτα.Η ίδια συνταγή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άλλα είδη κυνηγιού (κρέατα με σκληρή υφή και συχνά έντονη γεύση), που απαιτούν αργό και μακρύ μαγείρεμα.Δυσκολία πιάτου: μέτρια. Κόστος: αρκετό. Χρόνος προετοιμασίας: 15-20 λεπτά (επιπλέον αναμονή 24-36 ώρες). Χρόνος σοταρίσματος κρέατος: 10-15 λεπτά, σοταρίσματος μανιταριών και “λοιπών”: 25-30 λεπτά, μαγειρέματος: 3,5 ώρες, βρασμού ζυμαρικών: 5-6 λεπτά.

Τώρα που τα μακαρόνια με κιμά είναι απαγορευμένα (ένεκα η νηστεία), και τα νερόβραστα χορταράκια τα έχετε μισήσει (ένεκα η ανοστιά τους), αλλά κάτι νόστιμο το ...θέλετε (ένεκα η λιγούρα), μπορείτε και πάλι να απολαύσετε πολύ νόστιμα πιάτα, αρκεί να γίνετε λίγο πιο δημιουργικές.Οι ταλιατέλες με σάλτσα (ραγού) σουπιάς είναι ένα από εκείνα τα πολύ νόστιμα και ταυτόχρονα χορταστικά πιάτα, που κάνουν τη διάρκεια της νηστείας να φαίνεται πιο μικρή απ’ ότι είναι πραγματικά. Δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει μια πιατάρα μακαρόνια με κιμά, αφήστε που θα σας αναδείξει σε σπουδαίες δημιουργούς έξοχων πιάτων!!!Είναι ένα πιάτο πλούσιο και ταυτόχρονο πολύ λεπτό στη γεύση. Εάν η κλασσική του εκδοχή, με κοφτό μακαρονάκι, σας αρέσει, ο συνδυασμός του με ταλιατέλες ή χυλοπίτες (ή, ακόμη καλύτερα, με maltagliati –δείτε στα “Μυστικά” το ...”μυστικό” τους) θα σας ξετρελάνει. Ομνύομαι στους Ολύμπιους Θεούς!!!Θέλετε το σπουδαιότεροΕίναι ένα πιάτο που διακρίνεις όλες τις γεύσεις το, κάθε τι που υπάρχει μέσα. Και δεν έχει και λίγα... Και όμως, αντιλαμβάνεσαι τη γεύση της σουπιάς, καταλαβαίνεις τον μαϊντανό, ξεχωρίζεις τη ευωδιά του κρασιού και των αρωματικών, νοιώθεις το “ τσίμπημα” από την καυτερή πιπερίτσα, ξεχωρίζεις τη σόγια, απολαμβάνεις τη ζουμερή και συνάμα μαστιχωτή (ας όψεται η “θαυματουργή” επίδραση του μελανιού) αίσθηση των al dente ζυμαρικών. Εάν υπήρχε “ορχήστρα γεύσεων”, ήμουν μπροστά σε μία από τις καλύτερες παραστάσεις της !!!Λίγα μυστικά ακόμα1] Καθάρισμα σουπιάςΜε ένα κοφτερό μαχαίρι, κόβουμε τη σάρκα της σουπιάς κατά μήκος της μίας άκρης του κόκκαλου στη ράχη. Όπως είναι πλακέ το σώμα της σουπιάς, είναι αυτό που θα λέγαμε οι “πλευρές” του. Από αυτή τη τομή, σπρώχνοντας απαλά από την άλλη μεριά (την άλλη “πλευρά”), αφαιρούμε το κόκκαλο-“σανίδα του serf”. Περνάμε τη μύτη του μαχαιριού προσεκτικά μέσα στη κοιλιά και κόβουμε κατά μήκος, επιδιώκοντας να κόψουμε μόνο τη σάρκα, χωρίς να ακουμπήσουμε τα εντόσθια. Από την ανοικτή κοιλιά τραβάμε προσεκτικά τα εντόσθια, μαζί με το κεφάλι πάνω στο οποίο είναι κολλημένα. Κάποιοι πετούν όλο το κεφάλι, μαζί με τα εντόσθια κόβοντας και κρατώντας μόνο τα πλοκάμια. Δεν είναι απαραίτητο, ούτε καν λογικό. Πετούμε τα εντόσθια και από το κεφάλι αφαιρούμε και πετούμε το στόμα, όπως κάνουμε και με το χταπόδι. Τα μάτια μπορούμε εύκολα να τα “κόψουμε” (κυριολεκτικά) με ένα ψαλίδι. ΔΕΝ πετάμε ούτε τον μικρό ιριδίζοντα σάκο (κύστη) με το μελάνι, αλλά τον αφαιρούμε –με προσοχή να μη μας ανοίξει, και τον φυλάμε σε ένα μπολάκι. Θα αποδειχθεί πολύ χρήσιμος, είτε σε αυτή τη συνταγή (δείτε βήμα 11), είτε σε άλλες (για παράδειγμα, risotto με μελάνι σουπιάς, spaghetti “μαύρες χήρες”, κ.α.). Πιάνοντας με δύο δάκτυλα το δέρμα στο πίσω μέρος του σώματός της, αφαιρούμε τραβώντας το δέρμα και τα πτερύγια.Το πιάτο, είπαμε, σερβίρεται ζεστό ζεστό. Το ραγού της σουπιάς όμως μπορούμε κάλλιστα να το ετοιμάσουμε από την προηγούμενη και να το κρατήσουμε στο ψυγείο (σκεπασμένο με μεμβράνη) έως την ώρα που θα πλησιάζουν τα ζυμαρικά στο τέλος του βρασμού τους. Το ρίχνουμε τότε στο τηγάνι, να προλάβει να ζεσταθεί ξανά η σάλτσα καλά, πριν της ρίξουμε τα ζυμαρικά και ολοκληρώσουμε το πιάτο.Αλλά και τα ζυμαρικά, σε περίπτωση που τα φτιάξετε εσείς, μπορείτε να τα ετοιμάσετε από την προηγούμενη και να τα αφήσετε, καλυμμένα με μία καθαρή πετσέτα να στεγνώσουν όλο το βράδυ.Θέλετε το πιάτο σας να μείνει αξέχαστο στους συνδαιτυμόνες σας; Χρησιμοποιήστε, είτε σε αντικατάσταση της ντομάτας (διαλυμένο σε αρκετό νερό), είτε παράλληλα με αυτή (όπως στο βήμα 11, διαλυμένο σε ελάχιστο νεράκι) το μελάνι των σουπιών. Καθαρίζοντάς τες, κρατούμε τους σάκους τους με το μελάνι και, αφού τους σπάσουμε, μαζεύουμε το μελάνι σε ένα μπολ. Στη συνέχεια, το αραιώνουμε και το προσθέτουμε στο τηγάνι, μαζί με τις σουπιές, Για πιο πηκτό αποτέλεσμα, αντί για νερό χρησιμοποιούμε κανα δυό κουταλιές πελτέ ντομάτας στο αραίωμά του.Εάν μάλιστα, θέλετε ένα αποτέλεσμα ... κατάμαυρο, προσθέστε στη σάλτσα ατόφιο και χωρίς καμία αραίωση το μελάνι των σουπιών. Έχοντας φάει ένα παρόμοιο πιάτο στη Βαρκελώνη, ήμουν σίγουρος ότι θα έβγαινε απολαυστικό. Ε, λοιπόν, σας διαβεβαιώ ότι ήταν... ε-ξαί-σι-ο !!!Όταν βρήκα τη συνταγή αυτή, προτεινόταν με κάτι μετρίου μεγέθους, πλατιά και στραβοχυμένα, ”κακοκομμένα”, ζυμαρικά που οι Ιταλοί τα λένε “maltagliati” που σημαίνει ακριβώς αυτό το πράγμα, τα “κομμένα άσχημα” ζυμαρικά, με το ακανόνιστο, και διαφορετικό το καθένα τους, σχήμα. Και αυτό διότι φτιάχνονται από τα περισσεύματα της ζύμης που ανοίγουμε για να ετοιμάσουμε ταλιατέλες (tagliatelle).Είναι ένα πιάτο τυπικό της περιοχής της Εμίλια Ρομάνια (Emilia Romagna), πατρίδας μερικών από τα καλύτερα φρέσκα ζυμαρικά των γειτόνων μας. Εκεί, λοιπόν, σαν φτιάχνουν ταλιατέλες, τα ακανόνιστου σχήματος κομμάτια που απομένουν από το ανοιγμένο φύλλο, όταν κοπούν τα παραλληλόγραμμα κομμάτια που θα γίνουν στη συνέχεια ταλιατέλες, τα κόβουν σαν πολύ μεγάλες χυλοπίτες ακανόνιστου σχήματος και τα λένε (ακριβώς για αυτό το λόγο) “maltagliati”, ”κακοκομμένα” όνομα και πράημα.

Το ραγού σαν φαγητό προέρχεται από την γαλλική κουζίνα και έγινε παγκόσμιο σύμβολο στην ιταλική κουζίνα. Το ραγού στην Ιταλία είναι μια σάλτσα με κρέας και διάφορα λαχανικά που συνοδεύουν οι Ιταλοί τα ζυμαρικά τους.Εγώ σήμερα θα σας κάνω το Ραγού χωρίς κρέας χωρίς όμως να καταλάβει κάποιος ότι δεν περιέχει κρέας.ραγουλαχανικων #σαλτσαραγου #λαχανικά #συνταγεςγιανηστεια #συνταγεςκαισυμβουλεςτηςαννας #vegetableragout #syntageskaisymboylesthsannas #ragoutsauce