Το υλικό αυτό είναι σοκαριστικό όταν το πετύχεις στην μπουκιά σου! Αν θες να μάθεις ποιο είναι διάβασε τη συνταγή.#πρωταπριλιά#ΔιεθνήςΠοδιά2024

Δεν ήθελα να φτιάξω απλά φασολάκια, ήθελα όλες τις βιταμίνες κ τα χρώματα σε ένα πιάτο. Άμα θέλετε παραλείπεται κάποιο από τα υλικά.. #χρυσοπιρουνι

Ένα δροσιστικό cocktail που ξεφεύγει από τα συνηθισμένο, πολύ απλό στη ετοιμασία του.Λίγα μυστικά ακόμαΟι ποσότητες δίνονται “σε μέρη”, έτσι είναι ανεξάρτητες του αριθμού των ατόμων.Το Spritz είναι ένα αλκοολούχο aperitif που τα παλαιότερα χρόνια το έφτιαχναν με νερό και αφρώδη οίνο.Έχει τις ρίζες του στην ευρύτερη περιοχή της Βενετίας (στο Veneto, δηλαδή) και η “γέννησή” του ανάγεται στα χρόνια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Περίοδο που η περιοχή του Veneto ήταν κάτω από αυστριακή κατοχή. Πράγματι, ήταν οι αυστριακοί στρατιώτες που το “ανακάλυψαν” και το διέδωσαν, όταν αραίωναν με ανθρακούχο νερό (το seltz) το πολύ καλό κρασί της περιοχής, που όμως για τα δικά τους γούστα ήταν πολύ δυνατό. Το όνομα “spritz”, πράγματι, προέρχεται από το γερμανικό ρήμα "spritzen" που σημαίνει ακριβώς αυτό που κάνουν οι φυσαλίδες του ανθρακικού στο ποτήρι, αφρίζουν, αναπηδούν σε πίδακα. Το spritz σήμερα, γίνεται με αρκετούς διαφορετικούς τρόπους. Η συνταγή διαφέρει από πόλη σε πόλη, ακόμη και από μπαρίστα σε μπαρίστα. Πρέπει, βέβαια, να “σέβεται” κάποιους κανόνες, ήτοι να διατηρούνται στις αναλογίες τους το λευκό κρασί και η σόδα. Το υπόλοιπο (1/3 της όλης ποσότητας του ποτού) είναι ένα ή περισσότερα αλκοολούχα ποτά, από απλό Gin, Campari, Aperol, Bitter, Cynar έως κρέμα Marsala, χωρίς να αποκλείεται κανένα ποτό του πλανήτη.Το δικό μας cocktail είναι από τα πιο δροσιστικά, με Aperol, ένα ελαφρά αλκοολούχο ποτό με βάση το πορτοκάλι, πολύ δημοφιλές στην Ιταλία. και είναι τυπικό της περιοχής της Padova. Στο Treviso για κρασί χρησιμοποιούν prosecco, σε αναλογία 1/2 και το υπόλοιπο “μοιράζεται” μεταξύ του αλκοολούχου (Aperol ή Campari) και της σόδας. Στην Τεργέστη (Trieste) αυξάνουν το ποσοστό της σόδας στο 1/2 και ισομοιράζουν το άλλο μισό σε λευκό ξηρό κρασί και σε Aperol. Στη Βενετία (Venezia) επιμένουν σταθερά να το κάνουν με seltz αντί σόδας και με Aperol ή Campari και στην Μπρέσια (Brescia) χρησιμοποιούν Prosecco ή Brut για κρασί και Bitter Campari ή Aperol για το χρώμα. Διαλέξτε ότι σας πάει (ή σας εμπνέει) περισσότερο, οι επιλογές είναι (σχεδόν) αναρίθμητες. Τέλος, για να πετύχουμε τις επιθυμητές φυσαλίδες, θα το αναθέσουμε σε λίγη σόδα, από μπουκάλι που μόλις έχει ανοίξει, για να την πετύχουμε στο μάξιμουμ της δύναμής της.

Ενα πολυ υγειεινό και νοστημο φαγάκι....τρωγεται και για βραδυνό,αφου δεν μας παχαινει...

Η ιδέα είναι απλή. Εάν όλοι λένε ότι ο παρατεταμένος βρασμός καταστρέφει μέρος από τις βιταμίνες των φρούτων σε μία μαρμελάδα, πέραν του ότι αλλοιώνει αισθητά τα ζωντανά χρώματά τους, γιατί να μη μειώσουμε τον χρόνο βρασμού; Θα πρέπει όμως να προλάβουν και να μαλακώσουν τα φρούτα, να προλάβουν να γίνουν μαρμελάδα, όχι απλώς σιροπιασμένα φρούτα. Συνεπώς, τον χρόνο για αυτό δεν τον πειράζουμε (επεμβαίνουμε μόνο με την δυνατή ένταση στην εστία, η οποία θα λιώσει τα φρούτα πολύ πιο γρήγορα, χωρίς να επηρεάζει ουσιαστικά τον ρυθμό καταστροφής των βιταμινών). Τι θα μειώσουμε τότε; Επεμβαίνουμε στον χρόνο που χρειάζονται η ζάχαρη με το νερό να γίνουν σιρόπι. Γιατί πρέπει να είναι και τα φρούτα όλη αυτή την ώρα “ανάμεσα στα πόδια τους” ; Τα προσθέτουμε λοιπόν, αργότερα, στο σχηματισμένο ήδη και βραστό σιρόπι, μέθοδος η οποία μειώνει σημαντικά (κατά 40% περίπου) τον συνολικό χρόνο έκθεσης των φρούτων σε –καταστροφικές για τις βιταμίνες τους– υψηλές θερμοκρασίες. Για πείτε μου, δεν σας φαίνεται σαν να έχω κλείσει μέσα στο βαζάκι ένα μέρος από τον ήλιο του καλοκαιριού ;Λίγα μυστικά ακόμα[1] Μπορείτε πάντα, μέρος ή και όλη την μαρμελάδα να το πολτοποιήσετε, να λιώσουν εντελώς και αυτά ακόμη τα μαλακωμένα κομμάτια που θα έχουν μείνει και να έχει η μαρμελάδα μία πολύ λεπτή υφή. Για παράδειγμα, εάν θέλετε να την χρησιμοποιήσετε πάνω σε πάστα φλώρα ή σαν γέμιση σε μπισκότα (πράγμα που –και στις δύο περιπτώσεις– είναι αμαρτία), με τη βοήθεια ενός mixer χειρός (βυθίσεως). “Αμαρτία” είναι επίσης να την χρησιμοποιήσετε σαν γέμιση σε κρέπες, με κομμάτια φρούτου σε αυτή την περίπτωση. Η καλύτερη επιλογή ; Τρώγεται με το κουτάλι ή απλωμένη πάνω σε μία φέτα ψωμί ή μία φρυγανιά. Η καλύτερη ώρα ; Νωρίς το πρωί, κανένα μισάωρο πριν ξυπνήσουν οι άλλοι στο σπίτι και θέλουν και εκείνοι το “μερίδιό τους”... Μερίδιο; Από πού κι ως που; Μαζί την βράσαμε;[2] Σε όσους αρέσει η γεύση του λεμονιού και οι ξινούτσικες μαρμελάδες, έχω πρόταση πολύ καλή. Την φλούδα του λεμονιού που στύψαμε την θυμάστε; Λοιπόν, θα κάνετε το εξήςΘα αφαιρέσετε πρώτα την φλούδα, πριν στύψετε το λεμόνι (μετά θα είναι πιο δύσκολο). Είτε με τη βοήθεια του εργαλείου που ξεφλουδίζουμε τις πατάτες, είτε κόβοντάς την σε λεπτές λωρίδες (του 1 εκατ.) και στη συνέχεια αφαιρώντας με ένα κοφτερό μαχαιράκι το λευκό και πορώδες εσωτερικό της, παίρνουμε λεπτές “φλοίδες φλούδας”. Αυτές τις φλοίδες τις κόβουμε (και πάλι με κοφτερό μαχαιράκι) σε πολύ πολύ πολύ λεπτά μπαστουνάκια (το 1/4 του πάχους του σπίρτου ή και ακόμη λεπτότερα) και τις προσθέτουμε στην κατσαρόλα μαζί με τα βερύκοκα, στο βήμα 4. Το αποτέλεσμα είναι μία εξαιρετική χροιά ξινού που, ανακατεμένη με την γλυκύτητα της μαρμελάδας, θα δώσουν ένα ανυπέρβλητο γευστικό αποτέλεσμα!!! Η επιλογή να βάλω στη μαρμελάδα μεγάλα κομμάτια βερύκοκου (στα τέσσερα) ήταν καθαρά προσωπική μου επιλογή, μου αρέσει να συναντάω κομμάτια φρούτου μέσα στη μαρμελάδα. Εσείς μπορείτε να τα κόψετε σε μικρότερα (θα μειωθεί και άλλο ο χρόνος βρασμού) ή να κάνετε ένα συνδυασμό, ένα μέρος “στα τέσσερα” και ένα άλλο (λίγο ή πολύ μεγαλύτερο) σε λεπτές φέτες.Μη έχοντας τεστάρει την ίδια αυτή μέθοδο και με άλλα φρούτα, δεν είμαι σε θέση να σας πω εάν και σε ποιο βαθμό έχει και με εκείνα επιτυχία. Εάν (ή “όταν”) το κάνω, θα φροντίσω και να προσθέσω ένα σχόλιο σχετικά.Μπορείτε εάν θέλετε να προσθέσετε και κάποια αρωματικά στη μαρμελάδα, δεν θα σας απογοητεύσουν, αναδεικνύουν ακόμη περισσότερο το άρωμα των φρούτων της. Και μια και μιλάμε για άρωμα, είναι ανώφελο να περιμένει κανείς από μία μαρμελάδα να είναι γευστική και αρωματική, όταν τα φρούτα που χρησιμοποιεί είναι σαν ...άχυρα. Διαλέγετε, λοιπόν, πολύ αρωματικά και γευστικά φρούτα, όταν προορίζονται για μαρμελάδα αξίζει κανείς να τα πληρώσει λίγο περισσότερο. Για τους “φανατικούς των μπαχαρικών”, τώρα (για να επανέλθουμε σε αυτά), εκτός της σταθερής, της “α β α σ ί λ ε υ τ η ς” αξίας της βανίλιας (γι’ αυτό και στοιχίζει μία περιουσία, πηγαίνει παντού !!), μπορούν να συνδυάσουν στη μαρμελάδα βερύκοκο αρώματα όπως του ginger, του κάρδαμου, του δενδρολίβανου και, φυσικά, της κανέλλας. Διατηρείται σε μέρη δροσερά. Όταν ανοίξει ένα βάζο, η μαρμελάδα πρέπει να φυλάσσεται στο ψυγείο. Για τον λόγο αυτό, είναι καλύτερα να χρησιμοποιούνται σχετικά μικρής χωρητικότητας βάζα (το περιεχόμενό τους καταναλώνεται γρήγορα, συνεπώς δεν προλαβαίνει να αλλοιωθεί αλλά και φυλάσσονται πιο εύκολα μέσα στο ψυγείο. Φαντασθείτε να πρέπει να χωρέσετε εκεί μέσα ένα 2λιτρο βάζο...)

Όταν έχεις βαρεθεί τα ίδια ή δεν έχεις χρόνο να γράψεις για μια ακόμα φορά ιστορία στην κουζίνα 😆 Τότε έρχεται αυτό το φαγητό που σου λύνει τα χέρια και φυσικά σε χορταίνει.Τρώγεται και κρύο σαν γρήγορο γεύμα στη δουλειά ή ακόμα και ως ορεκτικό σε τραπέζι. Εε δεν τρώμε όλοι σολομό και σπαράγγια😎😎😎 #χρυσόπιρουνι #μένουμεσπίτι

Αυτοσχεδιασα .. πολυ απλο κ πεντανόστιμο,,εγεινε κ λίγο πικάντικο επειδή το θέλαμε. Το ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ: να βρασετε το ρύζι κ να σας μείνει στην κατσαρόλα 2 κούπες νερό περίπου ( δλδ όσο θα χρειαστούμε για να βράσουμε το χοιρινό)το νερο που θα μας μείνει ειναι ήδη πηχτό κ ετσι χωρις πολλα υλικα κ κόπο θα εχουμε μια ωραια σάλτσα στο χοιρινό δοκιμαστε το είναι εύκολη συνταγή κ πεντανοστιμη .. Εγώ άνετα θα επεινα κρασάκι χαλαρά κ θα το απολάμβανα #χρυσόπιρούνι

Τη λένε Veronica Girgenti, δηλώνει παθιασμένη με τη μαγειρική καθώς και την προτίμησή της για πιάτα της αγαπημένης Σικελίας. Και εγώ, προφανώς βαθύτατα επηρεασμένος από τα “κατορθώματα” εκείνου του τυπάκου που κυκλοφορούσε με μία μαϊμού επ’ ώμου, του Aladdin, δηλώνω επιρρεπής στο να κλέβω όποια συνταγή μου γυαλίσει, όπου τη δω, τη μυρίσω, τη δοκιμάσω.Έτσι και η σημερινή, πέρασε από το βιβλιαράκι των συνταγών της στο δικό μας. Τσάκισα μάλιστα τη σελίδα για να τη βρίσκω εύκολα και να επανέρχομαι κάθε φορά που θέλουμε ένα snack χωρίς παραπανίσια λίπη, χωρίς κρέατα αλλά και με κάτι παραπάνω από πρασινάδες. Δεν είμαστε και τόσο του πράσινου…#ΧρυσήΠοδιά23#Ημερολόγιο2024

Όταν έχεις λιγουρα για κάτι γλυκό αλλά δεν θέλεις να ξεφύγεις από την υγιεινή διατροφή μπορείς να φας φρούτογλυκο!!! Ένας εναλλακτικός τρόπος για να φάνε τα παιδιά την μπανάνα! Για μωρά μικρότερα του ενός έτους χωρίς το μέλι.. #μωρό #παιδί

Ονειρεμένη συνταγή!Και μόνο η λέξη “γιουβέτσι” είναι αρκετή για να συγκεντρώσει όλη την οικογένεια γύρω από το μεσημεριανό τραπέζι. Παππούδες που αναλύουν τις φάσεις του κυριακάτικου ντέρπυ (τόσο ενημερωμένοι πια…), γιαγιάγες που ανταλλάσσουν τα “τελευταία μυστικά” πλεξίματος ή κεντήματος (τόσο παρωχημένες αυτές), παιδιά που μέχρι πριν από λίγο δεν σηκώνονταν με τίποτα από το παιχνίδι τους! Απλά, δεν είχε ειπωθεί ακόμη η μαγική λέξη: "Γιουβέτσι"!!!Αυτήν τη φορά όμως πρόκειται για ένα γιουβέτσι διαφορετικό! Ξεχάστε τα γνωστά συνοδευτικά του (με πιο συνηθισμένο το κοκκινιστό μοσχαράκι) και στύψτε λίγο το μυαλό να σκεφθείτε ποιο άλλο φαγητό θα έκανε τα παιδιά να φωνάξουν ένα δεύτερο “γιούπιιιιι” από τη χαρά τους και την τρίτη ηλικία να βγάλει έναν αναστεναγμό ανακούφισης (“ευτυχώς, αυτό το μασάμε εύκολα”…). Ποιο;Μα φυσικά τα κεφτεδάκια! Ζουμερά, αφράτα και γεμάτα αρώματα και γεύση κεφτεδάκια. Ένα πείραμα στο οποίο συνταιριάζουν δύο αγαπημένα πιάτα, με το αποτέλεσμα να σε στέλνει στα ουράνια!“Ηθικός αυτουργός” της απόλυτης κραιπάλης που επικράτησε αυτό το μεσημέρι Κυριακής στο σπίτι μας είναι, για πολλοστή φορά, ο chef Δημήτρης Παπαζυμούρης και η πρότασή του για “γιουβέτσι με κεφτεδάκια ιταλικής έμπνευσης”.#βιβλίο

Ένα ξεχωριστό παστίτσιο. Έχει το μακαρονάκι του, έχει το κρεατικό του (φέτες ζαμπόν), έχει και την –ιδιαίτερη– “μπεσαμέλ” του.Έχει και μελιτζάνες, ευκαιρία να τις ευχαριστηθούν τα παιδάκια που δεν τους πολυαρέσει. Εδώ μέσα θα τις φάνε και θα πουν και ένα τραγούδι (από τη χαρά τους!)Δυσκολία πιάτου: Εύκολο. Κόστος πιάτου: Μέτριο. Χρόνος προετοιμασίας: 10 λεπτά. Χρόνος ψησίματος: 6- λεπτά.

Η κλασσική σαλάτα που τρώμε παντού..και όμως οταν την κάνουμε σπίτι αναρωτιόμαστε γιατί η σως δεν έχει ίδια γεύση με αυτή που τρώμε στα εστιατόρια....θα σας αποκαλύψω το μυστικό λοιπόν!!(Η συγκεκριμένη σώς ταιριάζει πολύ και σε γαριδοσαλάτα.)