Πλένουμε καλά το στήθος του κοτόπουλου (θα γνωρίζετε πόση προσοχή χρειάζεται, δεν είναι κάτι που πρέπει να σας γίνει εμμονή, αλλά προσοχή χρειάζεται πάντα) και το κόβουμε σε κυβάκια των 2,5 x 2,5 εκατοστών (ή και σε λεπτές λωρίδες, εάν το προτιμάτε) και το αφήνουμε στην άκρη έως ότου ετοιμασθεί η σάλτσα curry μας. Καλύτερα μέσα στο ψυγείο, να μη μένει τόση ώρα έξω…

Θα ξεκινήσουμε την ετοιμασία του πιάτου με το βράσιμο του ρυζιού. Κατ’ αρχήν το ξεπλένουμε για να αποβάλει μέρος από το άμυλο που περιέχει. Οι κόκκοι αυτού του τύπου ρυζιού είναι πολύ μικροί, συνεπώς τα συνηθισμένα τρυπητά ΔΕΝ βολεύουν. Θα χρειασθούμε ένα με πολύ ψιλή διάτρηση. Ή, όπως στη περίπτωσή μου, μία λεπτή σήτα. Έστω και αν αυτό θα σήμαινε ότι θα το πλύνετε σε δύο δόσεις.

Ταυτόχρονα, βάζουμε νερό να βράζει σε μία κατσαρόλα, για να το ετοιμάσουμε εκεί μέσα. Επειδή το ρύζι venere είναι …“απαιτητικό” σε χρόνο βρασμού (θα εμπιστευθείτε τους χρόνους, αλλά και τον τρόπο μαγειρέματος, που αναγράφονται στη συσκευασία, που πάντως είναι μεγαλύτεροι από αυτούς που γνωρίζετε, συνήθως χρειάζονται 30 λεπτά για να είναι “al dente” το ρύζι), ξεκινούμε με αυτό από τώρα για να συμπέσει (κατά το δυνατόν) το μαγείρεμά του με αυτό του κοτόπουλου.

Θα χρειασθεί αρκετό νερό, περίπου δύο λίτρα για μία ποσότητα 300-400 γρ ρύζι venere. Όταν, λοιπόν, το νερό αρχίσει να βράζει έντονα, προσθέτουμε τότε λίγο αλάτι (1 κουταλάκι) και στη συνέχεια ρίχνουμε και το ρύζι. Ανακατεύουμε συχνά και προσθέτουμε και λίγο ελαιόλαδο, για να διασφαλίσουμε ότι στο τέλος του βρασμού τα σπυριά του ρυζιού δεν θα έχουν κολλήσει μεταξύ τους.

Θα το βράσουμε για περίπου 30 λεπτά (ΕΚΤΟΣ και αν αναφέρεται διαφορετικός χρόνος στη συσκευασία) από τη στιγμή που θα ξαναρχίσει ο βρασμός του νερού, ενθυμούμενοι να ανακατεύουμε συχνά.

Θα το σουρώσουμε όταν είναι ακόμη “al dente” (1 λεπτό νωρίτερα από τον αναγραφόμενο χρόνο) και, για να διακόψουμε ακαριαία τον βρασμό, θα το περάσουμε κάτω από κρύο τρεχούμενο νερό.

Όση ώρα μαγειρεύεται το ρύζι, εμείς πάμε να συνεχίσουμε με την υπόλοιπη συνταγή. Καθαρίζουμε το κρεμμύδι, το κόβουμε στη μέση και κατόπιν, κάθε μισό, σε πολύ λεπτές φέτες.

Το ρίχνουμε σε ένα τηγάνι με λίγο καλό ελαιόλαδο και το μαλακώνουμε πάνω από μέτρια προς χαμηλή φωτιά (στο 3,5-4), μέχρι να καραμελώσει. Δεν το ξανθαίνουμε, δηλαδή, (δυνατή φωτιά) αλλά το μαλακώνουμε (γλυκιά φωτιά).

Πλένουμε τις πιπεριές, τις καθαρίζουμε από σπόρους και τα εσωτερικά λευκά νήματα που τους στηρίζουν και τις κόβουμε σε κυβάκια, όχι πολύ μεγάλα. Μάλλον θα μείνετε και πάλι εκεί, κάπου στα 2,5 x 2,5 εκατοστά.

Προσθέτουμε τα κυβάκια της πιπεριάς στο τηγάνι με το καραμελωμένο κρεμμύδι, αλατίζουμε, ανεβάζουμε την ένταση (στο 8-8,5) και αφήνουμε τα λαχανικά να πάρουν χρώμα τώρα, να τσιγαρισθούν.

Κατόπιν προσθέτουμε τα ντοματάκια, καθώς και ζεστό νερό, τόσο όσο χρειάζεται να μπορέσουν να μαγειρευθούν οι πιπεριές (περίπου 1/2 ποτήρι).

Όσο ετοιμάζεται η σαλτσούλα, σε άλλο μισό ποτήρι ζεστό νερό διαλύουμε το curry και την καυτερή πιπερίτσα (pepperoncino) σε σκόνη.

Τα προσθέτουμε στη σάλτσα,

Προσθέτουμε και τόσο νερό (ζεστό πάντα για να μη ρίχνει τη θερμοκρασία και διακόπτει το μαγείρεμα) όσο χρειάζεται για να διατηρούμε τη σάλτσα διαρκώς αρκετά αραιή και ρευστή (ναι, καλά καταλάβατε, ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ θα μαγειρευθεί το στήθος του κοτόπουλου).

Όταν λοιπόν, η σαλτσούλα είναι ΣΧΕΔΟΝ έτοιμη, τραβούμε τα κομματάκια του κοτόπουλου από το ψυγείο και τα ρίχνουμε μέσα της.

Ανακατεύουμε καλά να καλυφθούν εντελώς από σάλτσα, σκεπάζουμε και μαγειρεύουμε σε μέτρια φωτιά (στο 5,5-6) για περίπου ένα 25λεπτο.

Δοκιμάζουμε το κοτόπουλο και αν είναι έτοιμο σβήνουμε το μάτι, διαφορετικά μαγειρεύουμε για μερικά λεπτά ακόμη, μέχρι να μαγειρευθεί εντελώς.

Για παράδειγμα, εμένα μου πήρε 30 γεμάτα λεπτά.Στο τέλος, όμως, η σάλτσα ήταν υπέροχα δεμένη, σαν κέτσαπ μου έμοιαζε στην υφή, οι πιπεριές ονειρεμένες και το κοτόπουλο ένα “λουκούμι”...

Το ρύζι τώρα πια πρέπει να είναι έτοιμο. Του προσθέτουμε μία καλή κουταλιά φρέσκο βούτυρο,

Αλλά και δύο γερές κουταλιές τριμμένο parmigiano και ανακατεύουμε πολύ ενεργητικά, να λιώσουν τα δύο αυτά υλικά και να δημιουργηθεί, μαζί με την όποια υγρασία έχει διατηρήσει το ρύζι, μία απολαυστική κρεμούλα. Σας θυμίζει το τελείωμα, την mantecatura του risotto, έτσι; Έχετε απόλυτο δίκιο!

Εάν έχει απομείνει νερό στην κατσαρόλα, σουρώνουμε το ρύζι και πετούμε το νερό. Και λέω “εάν έχει απομείνει”, διότι αυτό θα εξαρτηθεί από τον τρόπο που αναφέρεται στη συσκευασία του. Με το ρύζι είναι χύμα, η αναφερόμενη στα υλικά σχέση νερού/ρυζιού θα σας αφήσει ένα ρύζι κρεμώδες, που δεν θα χρειάζεται σούρωμα.

Σερβίρουμε το φαγητό σε πιάταΒάζουμε μία καλή ποσότητα κοτόπουλου, συνοδευμένο από μία εξ’ ίσου καλή ποσότητα από πιπεριές με τη σαλτσούλα τους και γαρνίρουμε με ρύζι venere, το οποίο περιχύνουμε με λίγο ελαιόλαδο, σε πολύ-πολύ λεπτή ροή. Καλή όρεξη!

TIP (1)...............Για αυτό το πεντανόστιμο ρύζι, αξίζει να κάνει κανείς μία ξεχωριστή αναφορά. Πολλές αναφορές… Τόσο νόστιμο και τόσο άγνωστο στην πατρίδα μας. Με ένα ιδιαίτερο χρώμα (μαύρο στο εξωτερικό του και λευκό εσωτερικά), με υπέροχη, ξεχωριστή γεύση, πολύ καλή συμπεριφορά στο μαγείρεμα (μέχρι και risotto μπορείτε να φτιάξετε)

TIP (2)...............και το μικρό μέγεθος των κόκκων του. Δείτε το δίπλα, όταν είναι ακόμη άβραστο, ωμό,

TIP (3)...............ή εδώ, μαγειρεμένο, αμέσως μόλις κατέβηκε η κατσαρόλα από τη φωτιά και πριν την mantecatura. Διακρίνονται κόκκοι ελαφρά διογκωμένοι σε σχέση με τους ωμούς, πολύ ευκρινώς διακριτοί μεταξύ τους, “σπυρωτοί” εάν το προτιμάτε έτσι, οι οποίοι, μετά την προσθήκη φρέσκου βούτυρου και τριμμένου τυριού, αποκτούν μία υπέροχη μαστιχωτή γεύση.