Η μαγειρική για μένα αποτελεί μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης, πάθους και δημιουργίας.
Το πάθος μου αυτό με ώθησε έπειτα από αρκετά χρόνια επαγγελματικής πορείας ως διοικητική υπάλληλος σε εταιρίες τηλεπικοινωνιών να παρακολουθήσω σχολή μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής και να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό που αγαπώ !
Όταν από μικρό παιδί επιλέγεις να παίζεις με ζυμαράκια αντί με πλαστελίνες και κάθε φορά η αίσθηση του ωμού ζυμαριού και η μυρωδιά του σου γεννούν τις πιο όμορφες παιδικές αναμνήσεις της ζωής σου, τότε που η μητέρα σου έφτιαχνε το πιο απλό ζυμάρι του κόσμου με αλεύρι και νερό για να παίξεις, και επιπλέον, όταν μετά από τόσα χρόνια το κείμενο της Εύης Βουτσινά "Αχ, εκείνα τα κουλουράκια της θείας Πελαγίας" από το βιβλίο της ΤΟ ΨΩΜΙ, σε συγκινεί το ίδιο με εκείνη την ανάμνηση, τότε, συνειδητοποιείς ότι η μαγειρική δεν επιτελεί μόνο τον σκοπό να καλύψει απλά τις επισιτιστικές ανάγκες της επιβίωσής μας. Συνειδητοποιείς την μαγική δύναμη που έχει να αμβλύνει δύσκολες καταστάσεις, να δημιουργεί αναμνήσεις και απολαμβάνεις "τη γλύκα της φροντίδας και της προσφοράς" όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Εύη Βουτσινά στο υπέροχο κειμενό της το οποίο συνοψίζει σε μία σελίδα τις πραγματικές αξίες της ζωής, οι οποίες βρίσκονται πολύ απλά μέσα σε ένα πιάτο σπιτικό φαγητό!
