Τα μαυρομάτικα μου αρέσουν πολύ ως σαλάτα, την κάνω με διάφορους τρόπους! Η συγκεκριμένη είναι πολύ απλή και μπορεί να αντικαταστησει ένα κυρίως γεύμα. Είναι ελαφριά, υγιεινή και θρεπτική!Συνήθως βάζω και διάφορα μπαχαρικά, μου αρέσει πολύ η πάπρικα!Τώρα που #μένουμεσπίτι είναι μια πολύ καλή λύση μιας και χρειάζονται λίγα υλικά που συνήθως έχουμε!#2020

... με ότι έχει το ψυγείο...Μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα μαυρομάτικα με οποιαδήποτε όσπρια προκειμένου να τα απολαύσουμε το καλοκαιράκι σαν κύριο εβδομαδιαίο πιάτο στη διατροφή μας και όχι μόνο σαν σαλάτα.#2020

Τα μαυρομάτικα είναι τα πιο εύκολα όσπρια (μαζί με τις φακές), μια και δε χρειάζονται πολύωρο μούλιασμα. Καταλήγουν έτσι ιδανική λύση όταν επιθυμήσεις μία σαλάτα λίγο διαφορετική από τις κλασικές πράσινες #ποδιά2025

Μικρή γενικά μισούσα τα όσπρια, αλλά τα μαυρομάτικα ειδικά δεν άντεχα ούτε να τα βλέπω. Επειδή είναι έτσι με την μαύρη βούλα, νόμιζα πάντα ότι θα βγει από μέσα ένα ζουζούνι...Η μητέρα μου από την άλλη με απόλυτη προσήλωση με κυνηγούσε και δεν το έβαζε κάτω, μέχρι να έχω φάει και το τελευταίο φασόλι από το πιάτο μου. Επέμενε βέβαια τόσο πολύ, επειδή έχω στίγμα μεσογειακής αναιμίας και χρειαζομουν όσο περισσότερο σίδηρο μπορούσα να πάρω.Μικρή δεν καταλάβαινα την επιμονή της μητέρας μου, αλλά τώρα πλέον φυσικά αυτό έχει αλλάξει. Τα μαυρομάτικα φασόλια είναι μια φοβερή πηγή σιδήρου και το λεμόνι με τον άνηθο που έχει η συνταγή βοηθούν στην καλύτερη απορρόφηση του από τον οργανισμό.Μια πολύ οφέλιμη συνταγή, που ήταν μισητή και έγινε αγαπημένη! #δεθέλωνατοφάω

Την ιδέα για σαλάτα μαυρομάτικα μου την έδωσε μια ωραία συνταγή που βρήκα από τον George Adamides. Έκανα όμως κάποιες παραλλαγές , όπως, αντί για τόνο έβαλα καλαμαράκια κονσέρβα και ντοματίνια! Πραγματικα εγινε μια πολύ ωραία και θρεπτική σαλάτα! Ευχαριστω τον George Adamides για την έμπνευση ! #Σάββατο #2020

Επειδή μου αρέσει το ταχίνι, θέλω να ανακαλύπτω συνταγές και να το χρησιμοποιώ! Έφτιαξα μαυρομάτικα φασόλια σαλάτα με ταχίνι και είναι εύκολα και νοστιμότατα.

Και μετά τη σαλάτα μαυρομάτικα με ταχίνι που έλεγα ... Αααλλη δεν θα ξαναφαω... Να σου τα μαυρομάτικα επιστρέφουν δυναμικά με τι άλλο;;; Με ψητές πιπεριές! Τρώγεται δροσερή και χρωματιστή λοιπόν! Και επειδή δε μπορούσα να αποφασίσω αν θέλω ξύδι ή λεμόνι... Συνδύασα και τα δύο! Και το αποτέλεσμα;;; #κρύο

Τα μαυρομάτικα είναι νομίζω τέλεια επιλογή για μια δροσερή σαλάτα που μπορείς να προσθέσεις ό,τι υλικά αρέσουν στον καθένα. Τα μαυρομάτικα όπως γνωρίζουνε δεν χρειάζονται μούλιασμα. Αυτό το οποίο βοηθάει να μην νιώθουμε το φούσκωμα είναι να τους δίνουμε πρώτα μία βράση, να τα σουρώνουμε και μετά να τα βράζουμε κανονικά σε καθαρό νερό.

Ο άντρας μου το δήλωσε! Είναι τα πιό αγαπημένα του όσπρια και θέλει να τα απολαμβάνει 2 φορές την εβδομάδα! Χαρά μου φυσικά, αφού κι εμένα μου αρέσουν και μου λύνουν και τα χέρια...#1συνταγή1δέντρο

Έψαχνα ένα άλλο τρόπο να φάω φασόλια μαυρομάτικα. Έτσι, σκέφτηκα το αβοκάντο, μιας και έχει καλά λιπαρά και τα ντοματίνια για γλύκα.Έλειπε όμως ο υδατάνθρακας για να γίνει η σαλάτα ολοκληρωμένο γεύμα. Ήθελα κάτι με όσο το δυνατό λίγες θερμίδες. Τι καλύτερο δηλαδή, το πλιγούρι! (Μεταξύ μας, και η κινόα ταιριάζει 😁).Πρόσθεσα λοιπόν και τα χορταρικά, το λεμόνι και το ελαιόλαδο και... Ιδού!Είναι φανταστική!Καλή απόλαυση!!!

)Τι θα σας έκανε να αποκαλέσετε μία σαλάτα, “π α ρ α μ υ θ έ ν ι α”; Εάν ήταν ωραία στη γεύση; Εάν ήταν ωραία στην εμφάνιση; Εάν ήταν τόσο διαφορετική που να μην έμοιζε “του κόσμου τούτου”;Εμένα μου ήρθε άλλος ένας λόγος στο μυαλό σαν την είδα ανηρτημένη σ’ ένα site, να μου κλείνει το μάτι και να μου λέει “διάβασέ με”.Στη συνέχεια, αποδείχθηκε κ α ι νόστιμη, κ α ι εμφανίσιμη, κ α ι σαν να ερχόταν από ένα άλλο, πιο “ρουστίκ” περιβάλλον. Φτιαγμένη από προιόντα της εποχής, με τη γλυκύτητα της σελινόριζας και του μελιού να έρχονται σε τέλεια αντίθεση με την ξυνή, την “agro”, γεύση που αφήνουν στον ουρανίσκο ρόδι και λεμόνι. Ας όψονται τα καρύδια με τις ελιές, που δημιουργούν μία τέλεια ισορροπία.Α, ναι... Γιατί “παραμυθένια” ε; Φωτογραφίζοντας από κοντά τη σελινόριζα, μπορεί πολύ εύκολα να διαπιστώσει κανείς πόσο πολύ άσχημη είναι. Μα άσχημη – άσχημη... Παρ’ όλα αυτά, κάπου ανάμεσα σε εξωγκώματα, σε ρίζες και σε κολλημένα χώματα, βγαίνει κάτι από μία δική της, πολύ ιδιαίτερη γοητεία. Νομίζω... Πολύ πιο όμορφο, ζωντανό και λαμπερό το ρόδι, με το έντονο, βαθύ κόκκινο χρώμα του, θαρρείς και θέλει να τρυπήσει την οθόνη της φωτογραφικής μηχανής.Ένα ζευγάρι τόσο παράταιρο και ταυτόχρονα τόσο ταιριαστό!!! Το ρόδι και η σεληνόριζα. Η “Ωραία και το Τέρας”. Η, ακόμη καλύτερα (αφού στα αγγλικά δεν υποδηλώνεται το γένος, το φύλλο), “The Beauty and the Beast”, σε ένα κλασσικό π α ρ α μ ύ θ ι με τους ρόλους, όμως, ανεστραμένους. Εδώ, το “Τέρας” είναι εκείνη, η σεληνόριζα, και δεν έχει τίποτα το βασιλικό επάνω του, είναι φτωχική και βρώμικη, δεν ζει σε παλάτι με πορσελάνινα ζωηρά “φλυτζανάκια” και φλίαρες “κυρίες Τσαγιερώ”, αλλά βαθιά μέσα στο χώμα. Και η “Beauty”, η ομορφιά, είναι όλη μαζεμένη σε αυτό, στο ρόδι. Από “βασιλική” γενιά εδώ, έχει και χρυσή “κορώνα” στο κεφάλι του. Ζει και μεγαλώνει σε ένα από τα πιο όμορφα “παλάτια”, με οικόσημο ένα από τα πιο όμορφα και φωτεινά άνθη που έχουν μεγαλώσει κάτω από αυτόν το ήλιο.Η ένωση των δυό τους; Μία υπέροχη σαλάτα. Απολαύστε την!Λίγα μυστικά ακόμαΔεν θα την σερβίρετε εάν δεν περάσει πρώτα ένα δίωρο στο ψυγείο. Θα “ωριμάσει", θα ρουφήξει την βινεγκρέτ, που θα την νοστιμήσει, την ίδια ώρα που θα την μαλακώνει.