Ρίχνουμε μπόλικο νερό σε μία ευρύχωρη κατσαρόλα. Προσθέτουμε το αλάτι και την ανεβάζουμε σε μία εστία κουζίνας. και πάνω από δυνατή φωτιά φέρνουμε το νερό σε βρασμό. Εκεί μέσα θα βράσουμε τα ζυμαρικά μας. Θέλετε και ποσότητες; Εντάξει. Συνιστώνται 1 λίτρο νερό και 10 γρ. αλάτι για κάθε 100 γρ. ζυμαρικών. Για να το θυμόμαστε εύκολα, είναι ο “κανόνας 1, 10, 100”.

Όσο ζεσταίνεται το νερό, ρίχνουμε το ελαιόλαδο σε ένα ευρύχωρο τηγάνι και προσθέτουμε το σκόρδο ψιλοκομμένο. Ανακατεύουμε. Ανεβάζουμε το τηγάνι σε άλλη εστία της κουζίνας, σε μέτρια-προς-χαμηλή φωτιά και, ανακατεύοντας με ξύλινο κουτάλι, αρωματίζουμε το ελαιόλαδο, μέχρι που να δούμε το σκόρδο να αρχίσει να παίρνει ένα ελαφρύ καστανό χρώμα. Γύρω στα 1 ½ με 2 λεπτά, ανάλογα με την ένταση της φωτιάς.

Προσθέτουμε την αποξηραμένη καυτερή πιπερίτσα ψιλοκομμένη (ή το μπούκοβο), την κάπαρη χοντροκομμένη με μαχαίρι, τη ρίγανη και τις αντσούγιες.

Ρίχνουμε και τις ντομάτες στο τηγάνι, αυξάνουμε την ένταση στην εστία στο μέτριο και σιγομαγειρεύουμε τη σάλτσα ντομάτας, Με την ανάποδη ενός κουταλιού λιώνουμε τις αποφλοιωμένες ντομάτες.

Το νερό παραδίπλα στην κατσαρόλα θα πρέπει να έχει αρχίσει να βράζει εδώ και ώρα. Ρίχνουμε τα spaghetti, και τα μαγειρεύουμε (με μισοσκεπασμένο το καπάκι, γίνονται πιο γρήγορα). Θα τα σουρώνουμε όσο κρατούν ακόμη αρκετά στο δόντι, όσο είναι ακόμη πολύ “al dente”. Θα συνεχίσουμε το μαγείρεμά τους μέσα στη σάλτσα puttanesca. Γι’ αυτόν το λόγο κρατούμε και 1 φλυτζάνι από το νερό του βρασμού τους.

Με το τελείωμα του βρασμού των ζυμαρικών, και η σάλτσα πρέπει να είναι έτοιμη. Σχεδόν... Γιατί τώρα θα προσθέσουμε και το τελευταίο υλικό που όμως θα δώσει την ιδιαίτερη, τη Μεσογειακή του, την εξαιρετική γεύση του: Τις ελιές. Και όσο καλύτερες είναι αυτές, τόσο πιο ξεχωριστή θα είναι η σάλτσα μας. Εάν έχετε πρώτης ποιότητας, Καλαμών, είστε τυχερές. Διαφορετικά, πορευθείτε με ό,τι έχετε. Και πάλι νόστιμη θα είναι. Προσθέτουμε λοιπόν τις ελιές σχετικά χοντροκομμένες.

Ανακατεύουμε καλά να απλωθούν οι ελιές σε όλη τη σάλτσα και να την αρωματίσουν. Μαγειρεύουμε έτσι για άλλα 2 λεπτά.

Όσο να προλάβουμε να σουρώσουμε τα spaghetti και να κρατήσουμε και 1 φλυτζάνι από το νερό του βρασμού τους. Θα προτιμούσα να τα έριχνα κατευθείαν από την κατσαρόλα τους στο τηγάνι, μαζί με την υγρασία που θα κουβαλούν, πρόλαβαν όμως και ολοκλήρωσαν το βρασμό τους 2-3 λεπτά πριν από τη σάλτσα, δεν μπορούσαν να μείνουν άλλο μέσα στο νερό.

Έτσι, αφού η κατσαρόλα ήταν ελεύθερη προτίμησα να τελειώσω το μαγείρεμα εκεί μέσα. Έτσι, έριξα τη σάλτσα μέσα στην καυτή κατσαρόλα και μετά έριξα εκεί μέσα και τα σουρωμένα ζυμαρικά. Εσείς μπορείτε να ρίξετε τα spaghetti, με μπόλικη από την υγρασία τους, στο τηγάνι με τη σάλτσα.

Συνεχίζουμε το μαγείρεμα των spaghetti για 1 ή δύο λεπτά (θυμηθείτε ότι όταν τα ρίξαμε στη σάλτσα δεν ήταν εντελώς έτοιμα, ήθελαν λίγο ακόμη), ανακατεύοντάς τα να καλυφθούν με τη σάλτσα. Εάν κρίνουμε ότι χρειάζεται, μπορούμε να προσθέσουμε από το νερό του βρασμού, δεν πρέπει να σφίξει πολύ η σάλτσα. Παράλληλα, το άμυλο που περιέχει, θα κάνει τη σαλτσούλα πολύ απαλή, πραγματικά βελούδινη.

Σερβίρουμε σε πιάτα, από πάνω βάζουμε από τη σάλτσα που έχει μείνει στην κατσαρόλα και πηγαίνουμε τα πιάτα στο τραπέζι. Ποιος θα το πιστέψει ότι αυτή η...πιατάρα, έγινε με απλά πράγματα που υπήρχαν ούτως ή άλλως στο ντουλάπι μας. Με...“ντουλαπίσια” υλικά!!!