Κουνέλι με πέννες, μαγειρεμένο σε κόκκινη σάλτσα
Μια φορά κι' ένα καιρό, η γυναίκα μου με αποκαλούσε όλο τρυφερότητα και αγάπη, "το κουνελάκι της". Αυτό, τώρα πιά, είναι ιστορία και πλέον, σαν θέλει να με ευχαριστήσει, μου ...το μαγειρεύει αυτό το κουνελάκι. Ε, για μια φορά είπα να τους το μαγειρέψω εγώ. Με τον δικό μου, διαφορετικό, τρόπο.Βγήκε, λοιπόν, ένα πολύ νόστιμο πιάτο, που στην πραγματικότητα είναι ...δύο πιάτα. Συνδυάζει τη νοστιμιά ενός καλομαγειρεμένου πρώτου πιάτου, ενός ζυμαρικού σε μία υπέροχη σάλτσα ντομάτας (που δεν είναι μόνο ντομάτα αλλά έχει και γεύση κρέατος και μαζί τους και λαχανικών και υπέροχων αρωματικών όπως και την ευωδιά από τα τσιγαρισμένα συκωτάκια), με την χορταστικότητα ενός ονειρικού δεύτερου πιάτου κρεατικών, στην ίδια πεντανόστιμη και αρωματισμένη σάλτσα, που γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον εάν χρησιμοποιήσετε κυνήγι.Εδώ θα το βρείτε μαγειρεμένο με ένα ταπεινό κουνελάκι, μη διστάσετε όμως να το φτιάξετε και με κανένα λαγό, αν σας βρεθεί από πεσκέσι, ή και με ένα καλό κομμάτι μοσχαριού για κατσαρόλα, εάν θέλετε να βγει πιο χορταστικό.Η ιδιαιτερότητα του πιάτου είναι ότι τα ζυμαρικά μαγειρεύονται ΜΕΣΑ στη σάλτσα του φαγητού, σε πολύ χαμηλή φωτιά και γίνονται ΟΝΕΙΡΟ!!!. Η δε σάλτσα, σκουρόχρωμη και πηκτή από το αργό και μακρύ μαγείρεμά της, δένει με το κρέας που πάει να λιώσει κάτω από την ελάχιστη επαφή του πιρουνιού, μαγειρεμένο και αυτό σε χαμηλή θερμοκρασία και για πολύ ώρα.Ένα φαγητό να γλύφεις και τα μουστάκια σου!!!
Λίγα μυστικά ακόμα
Όσες μπορείτε να βγάλετε άκρη, δείτε τη συνταγή εδώ και απολαύστε, εκτός από αυτήν, και την διάλεκτο της Τοσκάνης.
Κουνέλι με πέννες, μαγειρεμένο σε κόκκινη σάλτσα
Μια φορά κι' ένα καιρό, η γυναίκα μου με αποκαλούσε όλο τρυφερότητα και αγάπη, "το κουνελάκι της". Αυτό, τώρα πιά, είναι ιστορία και πλέον, σαν θέλει να με ευχαριστήσει, μου ...το μαγειρεύει αυτό το κουνελάκι. Ε, για μια φορά είπα να τους το μαγειρέψω εγώ. Με τον δικό μου, διαφορετικό, τρόπο.Βγήκε, λοιπόν, ένα πολύ νόστιμο πιάτο, που στην πραγματικότητα είναι ...δύο πιάτα. Συνδυάζει τη νοστιμιά ενός καλομαγειρεμένου πρώτου πιάτου, ενός ζυμαρικού σε μία υπέροχη σάλτσα ντομάτας (που δεν είναι μόνο ντομάτα αλλά έχει και γεύση κρέατος και μαζί τους και λαχανικών και υπέροχων αρωματικών όπως και την ευωδιά από τα τσιγαρισμένα συκωτάκια), με την χορταστικότητα ενός ονειρικού δεύτερου πιάτου κρεατικών, στην ίδια πεντανόστιμη και αρωματισμένη σάλτσα, που γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον εάν χρησιμοποιήσετε κυνήγι.Εδώ θα το βρείτε μαγειρεμένο με ένα ταπεινό κουνελάκι, μη διστάσετε όμως να το φτιάξετε και με κανένα λαγό, αν σας βρεθεί από πεσκέσι, ή και με ένα καλό κομμάτι μοσχαριού για κατσαρόλα, εάν θέλετε να βγει πιο χορταστικό.Η ιδιαιτερότητα του πιάτου είναι ότι τα ζυμαρικά μαγειρεύονται ΜΕΣΑ στη σάλτσα του φαγητού, σε πολύ χαμηλή φωτιά και γίνονται ΟΝΕΙΡΟ!!!. Η δε σάλτσα, σκουρόχρωμη και πηκτή από το αργό και μακρύ μαγείρεμά της, δένει με το κρέας που πάει να λιώσει κάτω από την ελάχιστη επαφή του πιρουνιού, μαγειρεμένο και αυτό σε χαμηλή θερμοκρασία και για πολύ ώρα.Ένα φαγητό να γλύφεις και τα μουστάκια σου!!!
Λίγα μυστικά ακόμα
Όσες μπορείτε να βγάλετε άκρη, δείτε τη συνταγή εδώ και απολαύστε, εκτός από αυτήν, και την διάλεκτο της Τοσκάνης.
Οδηγίες μαγειρέματος
- 1
Ανεβάζουμε μία ευρύχωρη κατσαρόλα στο μάτι της κουζίνας. Τέτοια που να χωρέσει τα κομμάτια του κουνελιού, αλλά και τις πέννες. Γιατί η ιδιαιτερότητα αυτής της συνταγής είναι ότι το ζυμαρικό θα μαγειρευθεί μέσα στη σάλτσα του κουνελιού.
- 2
Ανάβουμε το μάτι και, όταν η κατσαρόλα ζεσταθεί καλά, ρίχνουμε μέσα 6 με 7 κουταλιές ελαιόλαδο, να ζεσταθεί καλά. ΛεπτομέρειαΖητήστε από τον χασάπη σας να αφήσει μερικά κομμάτια λίπους του κουνελιού και προσθέστε το και αυτό, πολύ ψιλοκομμένο, να λιώσει μαζί με το ελαιόλαδο.
- 3
Μόλις ζεσταθεί και αυτό, ρίχνουμε μέσα το καρότο, το κρεμμύδι και το σέλινο, ψιλοκομμένα
- 4
Ρίχνουμε και τα δαφνόφυλλα μαζί με το κλαδάκι του δενδρολίβανου και το φασκόμηλο για να δώσουν το άρωμά τους,
- 5
Χαμηλώνουμε την ένταση στο μέτριο και τα τσιγαρίζουμε γυρίζοντάς τα με ένα ξύλινο κουτάλι για 3-4 λεπτά, μέχρι να ξανθύνουν και να μαλακώσουν τα λαχανικά, προσέχοντας όμως να μη καούν και πικρίσουν.
- 6
Προσθέτουμε τώρα και τα κομμάτια του κουνελιού. Το κουνέλι το έχουμε κόψει (ή έχουμε ζητήσει από το χασάπη μας να το κόψει) σε μικρά κομμάτια. Θα ρίξουμε να τσιγαρισθεί ολόκληρο το κουνέλι, μαζί και το κεφάλι του (προσοχή, θα έχετε αφαιρέσει τα μάτια του έτσι;), ΕΚΤΟΣ από τα εντόσθιά του (συκώτι, στομάχι, πνευμόνια).
- 7
Αυτά θα τα ψιλοκόψουμε πάνω σε μία επιφάνεια κοπής και θα τα προσθέσουμε στη συνέχεια (στο βήμα 11 πιο κάτω) στην κατσαρόλα με το φαγητό.
- 8
Ελέγχουμε τα κομμάτια του κρέατος, ανακατεύοντάς τα, να ροδίσουν ομοιόμορφα από όλες τις μεριές και να πάρουν γεύση από τα ψιλοκομμένα λαχανικά και τα μυρωδικά της κατσαρόλας.
- 9
Μετά από ένα 10λεπτο, στο οποίο γυρίζουμε συχνά πλευρά στα κομμάτια του κρέατος και αφού τα δούμε να έχουν ροδίσει ελαφρά (ίσως χρειασθεί να προσθέσουμε και λίιιιιγο νερό, που θα έχουμε καυτό δίπλα μας),
- 10
Ανεβάζουμε και πάλι την ένταση στο μάτι και σβήνουμε με ένα ποτήρι λευκό κρασί.
- 11
Αφήνουμε να εξατμισθεί το αλκοολούχο μέρος του κρασιού και να μείνουν τα αρώματά του και τότε προσθέτουμε και τα ψιλοκομμένα εντόσθια. Ανακατεύουμε να απλωθούν σε όλο το φαγητό και να βγάλουν και αυτά το άρωμά τους. Μαγειρεύουμε ανακατεύοντας για μόλις 1 λεπτό και προσέχοντας να μη κολλήσουν τα κομματάκια του συκωτιού.
- 12
Προσθέτουμε τις ντομάτες (αποφλοιωμένες ή φρέσκια ντομάτα όταν είναι στην εποχή της)
- 13
Προσθέτουμε και λίγο από το καυτό νερό που έχουμε παραδίπλα (γύρω στα 200-250 ml),
- 14
Κανονίζουμε στο αλάτι και στο πιπέρι και,
- 15
Όταν επανέλθει ο βρασμός στα υγρά της κατσαρόλας, χαμηλώνουμε την ένταση στο μάτι στο ελάχιστο (ακόμη και στο 2, σε κλίμακα 1 έως 9),
- 16
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα, αφήνοντας ίσα-ίσα μία χαραμάδα (βάλτε το ξύλινο κουτάλι να εμποδίζει το καπάκι να κλείσει εντελώς)
- 17
Και σιγο-μαγειρεύουμε κουνέλι μας αλλά και τις ντομάτες μας, να φτιάξουν μία ωραία σαλτσούλα. Το μαγείρεμα θα πάρει ένα 40λεπτο, θα πρέπει όμως να ρίχνουμε πότε-πότε μία ματιά (και λίγο ανακάτεμα) να μην κολλήσει το φαγητό.
- 18
Στο τέλος αυτού του χρόνου δοκιμάζουμε το κρέας, πρέπει να είναι έτοιμο. Το αφαιρούμε λοιπόν με τη βοήθεια μίας λαβίδας (προσεκτικά να μη διαλυθούν τα κομμάτια) και το τοποθετούμε σε ένα βαθύ πιάτο. Το σκεπάζουμε με άλλο ένα βαθύ πιάτο, για να μη μας κρυώσει πολύ το κρέας (αν το βάλετε και μέσα στο σβηστό φούρνο, κακό δεν θα του κάνετε…)
- 19
Στην κατσαρόλα έχει απομείνει μία ωραία σαλτσούλα, μέσα στην οποία θα βράσουμε τις πέννες μας. Προσθέτουμε λίγο νερό (3 γεμάτες κουτάλες) από το καυτό νερό που έχουμε από δίπλα. Ανακατεύουμε, να ενσωματωθεί στη σάλτσα.
- 20
Ανεβάζουμε και πάλι την ένταση στο μάτι και, μόλις η σάλτσα ξαναπιάσει να βράζει, ρίχνουμε στην κατσαρόλα τις πέννες μας.
- 21
Ανακατεύουμε καλά, να αναμειχθούν καλά με τη σάλτσα.
- 22
Προσθέτουμε και άλλο νερό από το καυτό που κρατούμε παραδίπλα, τόσο όσο να τις σκεπάσει κατά 1 δάκτυλο. Όχι παραπάνω. Να γιατί χρησιμοποιούμε λείες πέννες, χωρίς ρίγες, κάνουμε και από εκεί οικονομία στο υγρό που χρειάζεται για να βράσουν. Μη σας φαίνεται αστείο, έτσι είναι!
- 23
Μόλις η σάλτσα ξαναρχίσει να βράζει, χαμηλώνουμε και πάλι την ένταση στο μάτι, για να βράσουν τα ζυμαρικά σε χαμηλή φωτιά, σε αντίθεση με ότι κάνουμε συνήθως.
- 24
Ανακατεύουμε καλά στην αρχή, για να μην κολλήσουν οι πέννες και ανακατεύουμε και κατά τη διάρκεια του βρασμού για να μπεί η σάλτσα και μέσα στα ζυμαρικά και να τα νοστιμίσει.
- 25
Εάν δούμε το νερό να μειώνεται απειλητικά, να πάει να κατέβει κάτω από την επιφάνεια των ζυμαρικών, τους προσθέτουμε λίγο από το νερό που κρατούμε καυτό παραδίπλα, μία μικρή ποσότητα κάθε φορά, για να μη σταματάει τον βρασμό τους.
- 26
Μετά από 5 λεπτά βρασίματος, η σαλτσούλα μέσα στην οποία είναι οι πέννες έχει δέσει για τα καλά. Υπέροχη! Προσθέτουμε τότε στην κατσαρόλα και τα κομμάτια του κουνελιού, να τελειώσουν το μαγείρεμα όλα μαζί, alla grande!!! Το κεφάλι μπορείτε να το αφαιρέσετε τώρα πια, κάποιοι δεν αντέχουν στη θέα του…
- 27
Ανακατεύουμε καλά, και αλατίζουμε (η σάλτσα μέσα στην οποία έβρασαν οι πέννες δεν είναι το ίδιο αλατισμένη όσο θα ήταν το νερό όπου τις βράζουμε συνήθως, συνεπώς μία “ενίσχυση” στο αλάτι θα τη θέλουν…), προσθέτουμε και λίγο πιπέρι
- 28
Και αφήνουμε το φαγητό πάνω στο μάτι, στην ίδια χαμηλή ένταση, να σιγομαγειρευθεί για άλλα 3 με 4 λεπτά.
- 29
Σερβίρουμε, πρώτα μερικά κομμάτια κουνελιού στη μία μεριά του πιάτου
- 30
Και κατόπιν μία καλή δόση ζυμαρικών στην άλλη (καλά, μπορείτε να το σερβίρετε στο πιάτο όπως σας αρέσει εσάς…),
- 31
Πασπαλίζουμε με λίγο τριμμένο μαϊντανό, που θα δώσει εκτός από το άρωμά του και μία ωραία εμφάνιση στο πιάτο μας, ραντίζουμε και με λίγο ωμό ελαιόλαδο από πάνω, σε λεπτή ροή, σαν κλωστή (ίσα-ίσα μία-δύο κουταλίτσες) και...
- 32
...καλή μας απόλαυση!!! Είναι ένα εξαιρετικά γευστικό πιάτο, μία θαυμάσια επιλογή για ένα μεσημέρι Κυριακής.
- 33
TIP_(1) Το βήμα 7 σας...προειδοποιεί να αφαιρέσετε τα μάτια του κουνελιού πριν ρίξετε και το κεφάλι μέσα στην κατσαρόλα, να μαγειρευτεί με τα υπόλοιπα κομμάτια. Κίνηση που μπορεί να φέρνει κάποια ανατριχίλα αν την παρακολουθήσουν μικρά παιδάκια, αλλά απαραίτητη (αλλιώς κάποιος θα τα “ψαρέψει” μέσα στη σάλτσα του). Μπορείτε, βέβαια, να ζητήσετε από τον χασάπη σας να το κάνει αντί για εσάς.
- 34
TIP_(2) Η συνταγή θέλει μέσα στη σάλτσα να έχετε ψιλοκόψει και τα εντόσθια του κουνελιού τα οποία θα λιώσουν σχεδόν εντελώς, δεν θα τα νοιώθετε στο φαγητό, αλλά θα έχουν προσθέσει μία νοστιμιά στη σάλτσα. Εγώ, υπερβολικός πάντα, πέραν από τα δικά του, προσέθεσα και 250 γραμμάρια συκωτάκια πουλιών, που τα πέρασα μέσα από την ίδια διαδικασία (ψιλοκόψιμο, τσιγάρισμα, σιγομαγείρεμα). Προσωπικά μου άρεσαν μέσα στο φαγητό, στην κόρη μας όμως έπεσαν …πολλά, βάρυνε η σάλτσα και κάποια στιγμή...έσπρωξε το πιάτο στην άκρη (έχω την εντύπωση ότι και η Λουίζα δεν τα...πολύ-χάρηκε, αν και εκείνη δεν εξέφρασε ενστάσεις…). Εσείς καλύτερα να μείνετε στα εντόσθια του κουνελιού, τελεία!
- 35
TIP_(3) Εκεί όμως που μπορείτε να πάρετε πρωτοβουλίες είναι στην επιλογή των ζυμαρικών. Η παραδοσιακή συνταγή (από την Τοσκάνη, το Lucca αν δεν κάνω λάθος) την θέλει με πέννες και μάλιστα λείες. Εγώ αντίθετα, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες, την έφτιαξα με σπιτικά ζυμαρικά, με αυγό. Μακρόσχημα μάλιστα. Ασφαλώς και κερδίζει το φαγητό (το ΚΑΘΕ φαγητό) εάν έχετε αυτήν τη δυνατότητα!!! Εάν θέλετε λοιπόν, κάντε την με τα δικά σας, σπιτικά, ζυμαρικά και μάλιστα σε ποσότητα μεγαλύτερη από τα 300 γραμμάρια που λέει η συνταγή. Εγώ χρησιμοποίησα 550 γραμμάρια και η σάλτσα έφτανε για άλλα 200-300 γρ.!!!
- 36
TIP_(4) Ακόμη και το κεφάλι, κάνει αίσθηση σε κάποιους/-ες. Μετά το μαγείρεμα λοιπόν μπορείτε να το αφαιρέσετε από την κατσαρόλα για να...μην είναι πια στα πόδια σας.
Cooksnaps
Έφτιαξες αυτή τη συνταγή; Μοιράσου μια φωτογραφία του πιάτου σου!
Παρόμοιες συνταγές
-
Πένες με κόκκινη σάλτσα από συκωτάκια πουλιών Πένες με κόκκινη σάλτσα από συκωτάκια πουλιών
Κοίτα να δεις, που από το... πουθενά, μπορεί να ξεπηδήσει ένα πιάτο απαράμιλλης νοστιμιάς!!! Πολύ εύκολο, πολύ γρήγορο, και πολύ-πολύ χαμηλού κόστους. Ένα πιάτο, όμως, για εστιατόριο πολλών αστέρων.Ένα μέρος της επιτυχίας ανήκει το δίχως άλλο και στο είδος των ζυμαρικών που χρησιμοποίησα. Αυτή τη φορά η επιλογή ήταν μία συσκευασία De Cecco, και αυτό διότι τα βρήκα σε προσφορά στο σουπερμάρκετ, διαφορετικά τα βλέπω και τα προσπερνώ... είναι από τις ακριβές φίρμες. Τα αξίζουν όμως τα λεπτά τους στο ακέραιο!!Λίγα μυστικά ακόμα[1] Το σωστό θα ήταν να κάνουμε το ανάποδο, τα στραγγισμένα αλλά υγρά ακόμη ζυμαρικά να πέσουν μέσα στη σάλτσα και να σοταρισθούν για 1-2 λεπτά, δεν διαθέτουμε όμως στο σπίτι τόοοοσο μεγάλο τηγάνι (ή μήπως φταίει ότι μαγειρεύουμε τόοοοοσο μεγάλες ποσότητες ζυμαρικών;)
-
Linguini με μικρά καλαμαράκια σε βαθυ-κόκκινη σάλτσα Linguini με μικρά καλαμαράκια σε βαθυ-κόκκινη σάλτσα
Το σημερινό πιάτο είναι μία …“πρόδρομη συνταγή”, μία γρήγορη δηλαδή, και εύκολη συνταγή, φτιαγμένη απλά για να μου δείξει πως θα είναι μία επόμενη, λίγο πιο σύνθετη και απαιτητική, πριν πιάσω να τη φτιάξω. Σαν συνδυασμός υλικών μοιάζει στη συνταγή-στόχος, σαν γεύσεις δεν είναι και πολύ μακριά.Εκείνο που δεν περίμενα είναι ότι θα προέκυπτε ένα πιάτο πολύ πολύ νόστιμο από μόνο του, ένα πιάτο που ευχαρίστως θα το επαναλάβω όπως είναι. Ίσως μόνο με μία αλλαγή στο χρώμα του (δείτε μέσα στη συνταγή).Δυσκολία πιάτου: μάλλον μέτρια. Το κόστος του: μέτριο. Χρόνοι προετοιμασίας: 10 λεπτά και μαγειρέματος: 25 λεπτά. -
Ζυμαρικά (paccheri) σε κόκκινη σάλτσα καλαμαριών Ζυμαρικά (paccheri) σε κόκκινη σάλτσα καλαμαριών
Αυτό είναι, πραγματικά, πιάτο βγαλμένο από την κουζίνα μιας “ιταλικής trattoria”!!! Και μάλιστα ρωμάνικης, από τα στενά του Trastevere, στο κέντρο της παλιάς Ρώμης!!!Ένα πιάτο που είμαι περήφανος που έφτιαξα. Δυνατή γεύση, υπέροχα αρώματα, ζυμαρικά που κρατούν υπέροχα στο δόντι. Το διακριτικό άρωμα του σκόρδου, το “αδιάκριτο” κάψιμο του pepperoncino, μία εξαιρετική σάλτσα ντομάτας που δένει υπέροχα με τα ονειρικά ζυμαρικά.Πιάτο που, αν θέλετε να με ακούσετε, πρέπει να το φτιάξετε κάποια φορά!!! Οι επόμενες θα έρθουν από μόνες τους…Λίγα μυστικά ακόμα1] Θέλουμε το τηγάνι να είναι μεγάλης χωρητικότητας επειδή εκεί μέσα, εκτός από τη σάλτσα των καλαμαριών, θα τελειώσουμε και το μαγείρεμα των ζυμαρικών μας. Εάν όμως δεν σας πειράζει να λερώσετε την (άδεια) κατσαρόλα όπου θα βράσουν τα ζυμαρικά, μπορείτε να τελειώσετε εκεί μέσα το φαγητό.Επειδή οι ντοματούλες που βρήκα δεν είναι ακριβώς “κεράσια”, αλλά αρκετά μεγαλύτερες, τις έκοψα στα τέσσερα.Είναι μία εξαιρετική σάλτσα ντομάτας, εμπλουτισμένη με τα “δακτυλίδια” των καλαμαριών, που θα μπορούσε να σας βγάλει από πολλές δύσκολες καταστάσεις του τύπου “επισκέψεις της τελευταίας στιγμής”, αφού είναι πολύ εύκολη στην ετοιμασία της, πολύ γρήγορη και θα κάνει, πραγματικά, μεγάλη εντύπωση!!! -
Pelmeni σε κόκκινη σάλτσα με Βασιλικό Pelmeni σε κόκκινη σάλτσα με Βασιλικό
Γεμιστά με κιμά ζυμαρικά Pelmeni (σαν τα Ραβιόλια) σε κόκκινη σάλτσα ή ντοματόσουπα με Βασιλικό και ΠαρμεζάναΛίγα μυστικά ακόμαΗ συνταγή για τα Pelmeni είναι από το revver.comΗ σάλτσα είναι δική μου μου μα στηρίζεται στις προτάσεις του site.
-
Κόκκινη σάλτσα τόνου Και ας μείνουμε πάντα παιδιά Κόκκινη σάλτσα τόνου Και ας μείνουμε πάντα παιδιά
Πάντα με τραγούδι η ζωή μας ξεκινάδιώξε κάθε λύπη και το κέφι αρχινάόσο έχουμε τα νιάτα, νιάτα, νιάταμ' ένα εύθυμο τραγούδι μένουμε πάντα παιδιά Την αγάπη μου για τον αξέχαστο Δαλιανίδη, τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο και πολλούς από τους πρωταγωνιστές του ΔΕΝ την ξέρετε, είναι όμως δεδομένη. Αυτό όμως δεν θα με εμποδίσει να έχω (και να εκθέσω) τις αντιρρήσεις μου σε ότι αφορά, για παράδειγμα, κάποιους από τους παραπάνω στίχους.Τι θα πει, δηλαδή, ”όσο έχουμε τα νιάτα”, μένουμε πάντα παιδιά ; Και οι υπόλοιποι; Οι λίγο ή περισσότερο “προχωρημένης” ηλικίας; Εμείς.. εεεε, αυτοί, ήθελα να πω, δεν μπορούν να νοιώθουν και αυτοί παιδιά; Τίλιο θα παραγγέλνουν κάθε φορά; Και καλά στα Καλάβρυτα τον χειμώνα, στις ξαπλώστρες στη Μύκονο, τίλιο θα παραγγέλνουν καλοκαιριάτικα; “για μένα ένα tilio freddo παρακαλώ” θα λέμε; Και το κορμί από δίπλα τί θα σκεφθεί; Όχι, όχι, παιδί μπορεί να νοιώσει κανείς ακόμη και με κάτασπρα (ή και καθόλου) μαλλιά, φίλε Γιάννη, ακόμη και με ρυτιδιασμένο πρόσωπο, ακόμη και με το πιεσόμετρο μόνιμο συνοδό του (της).Έπεσε στα χέρια μου το ημερολόγιο που τύπωσε το “Το γαϊτανάκι”, ένα συμπαθέστατο κατάστημα (αλυσίδα καταστημάτων) παιχνιδιών, για το 2014. Δύο παιδιά, με χειμωνιάτικα, ζεστά πανωφόρια, χαζεύουν μία βιτρίνα με παιχνίδια, στολισμένη και φωτισμένη έτσι που να σε προσκαλεί να τα αγοράσεις όλα!Και ξαναγύρισα πολλές δεκαετίες πίσω, χώθηκα μέσα στο μοντγκόμερί μου με τα τρομερά κουμπιά (ακόμη τα θυμούμαι εκείνα τα περίεργα, μακρόστενα, σε φουντουκί χρώμα κουμπιά), με το ένα χέρι να κρατώ το μικρό χεράκι της αδελφής μου (τι μικρούλι που ήταν μέσα στην τεράστια χούφτα των οκτώ μου χρόνων!!) και με το άλλο να δείχνω στη μητέρα μου (ή μήπως στον πατέρα μου;) ένα παιχνίδι που είχε τραβήξει τη προσοχή μου, σε κάποια βιτρίνα της Τσιμισκή. Κάποιο στρατιωτάκι, ίσως κάποια ξυλοκατασκευή, ή ένα κουρδιστό τανκ. Δεν υπήρχαν τηλεκατευθυνόμενα, 3D οθόνες και ipad εκείνα τα χρόνια... Το top of the top ήταν ένα ηλεκτρικό τραινάκι, με ράγες επεκτεινόμενες όσο αντέχει η τσέπη σου, με σταθμούς, σπιτάκια, γέφυρες, άντε και κανένα αλσύλλιο για να ονειρεύεσαι ότι θα μπορέσεις να πας ένα σούρουπο εκεί, με την Αννούλα του Γ3...Δύο παιδιά μπροστά σε μιά μία βιτρίνα με παιχνίδια...Τότε και τώρα. Το αποφάσισα, σήμερα θα φτιάξουμε μία σάλτσα για παιδιά κάθε ηλικίας!!! Προς τιμήν όλων των “παιδιών” του κόσμου. Ένα αγαπημένο παιδικό πιάτο, κόκκινη σάλτσα τόνου, στην οποία με μία δύο παρεμβάσεις θα την κάνουμε για κάθε ηλικία. Ο τόνος που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι καπνιστός και, πέρα από τη ντομάτα, θα βάλουμε και ψητή πιπεριά. Από τις γεύσεις που δεν πρέπει να χάσει κανείς!!!Λίγα μυστικά ακόμαΟ πολτός της ψητής κόκκινης πιπεριάς (φλωρίνης) έδωσε μία υπέροχη γεύση στη σάλτσα, την έπηξε δίνοντάς της μία βελούδινη υφή και τη χρωμάτισε με ένα βαθύ κόκκινο, στις αποχρώσεις της πορφύρας, χρώμαΕίναι πολύ εύκολο να τον ετοιμάσετε. Ακολουθείτε όλη τη διαδικασία για ψητές πιπεριές και πάτε και ένα βήμα παρακάτωΡίχνετε τις ψημένες πιπεριές με λίγο ελαιόλαδο στο blender και πολτοποιείτε. Διατηρείται είτε βάζοντάς τον σε αποστειρωμένα βάζα είτε στη κατάψυξη, όπως και η σάλτσα ντομάτας. -
Μοσχαράκι Σε Κόκκινη Σάλτσα Λαχανικών Μοσχαράκι Σε Κόκκινη Σάλτσα Λαχανικών
Ένα άλλο είδος κοκκινιστού με υπέροχη σάλτσα λαχανικών! Το σπίτι μυρίζει υπέροχα, τα περισσότερα λαχανικά είναι λιωμένα/κρυμμένα στη σάλτσα οπότε τα δύσκολα παιδάκια δεν παίρνουν είδηση και μπορούμε όλοι να ευχαριστηθούμε μια πολύ υγιεινή συνταγή. Σερβίρουμε με ρύζι, μακαρόνια ή και σκέτο μιας και έχει πατατούλες μέσα στη σάλτσα.#δίαιτα
-
Πένες με αχιβάδες σε κόκκινη σάλτσα Πένες με αχιβάδες σε κόκκινη σάλτσα
Ένα “κλασσικό” καλοκαιρινό πιάτο, αυτή τη φορά στην “κόκκινη” εκδοχή του, με σάλτσα ντομάτας.Η παρουσία της ντομάτας δεν κλέβει τίποτα από την γεύση των αχιβάδων, αντίθετα, φαίνεται να την αναδεικνύει ακόμη περισσότερο, κάνοντας το πιάτο πιο πλούσιο και πιο γευστικό.Είναι, βλέπετε, και εκείνο το ελαφρύ και εξαιρετικό άρωμα από το ροδισμένο σκορδάκι, η ευωδιά του ψιλοκομμένου μαϊντανού στα τελειώματα του πιάτου, και η ...δηκτική παρουσία της καυτερής πιπερίτσς που, όλα μαζί, συνθέτουν ένα πιάτο αντάξιο μιάς καλοκαιρινής βραδιάς !!!Εδώ το πιάτο παρουσιάζεται με πένες, αλλά το πιθανότερο είναι να το συναντήσετε με spaghetti. Προσωπικά πιστεύω (και είναι μία από τις ελάχιστες φορές που προδίδω τα λατρεμένα μου spaghetti) ότι η πιο σφικτή ζύμη αλλά και το σχήμα τους, με την τρύπα στο κέντρο που προσφέρουν οι πένες δεσμεύει καλύτερα την κόκκινη αυτή σάλτσα ντομάτας, αναδεικνύοντας περισσότερο τη γεύση της.Λίγα μυστικά ακόμαΌχι “Μυστικά” σήμερα. Πρέπει μόνο να κρατήσω μυστική την παραλία, γιατί ήδη πρόσεξα μερικές “κινήσεις μιμιτισμού” και αν πάμε έτσι, το επόμενο καλοκαίρι δεν θα υπάρχει ούτε ίχνος από αχιβαδούλες στα πέριξ… -
Ζυμαρικά με κόκκινη σάλτσα και λουκάνικα Φρανκφούρτης Ζυμαρικά με κόκκινη σάλτσα και λουκάνικα Φρανκφούρτης
Εύκολα σάλτσα με λουκάνικα τύπου Φρανκφούρτης που δένει με οποιαδήποτε ζυμαρικά.Λίγα μυστικά ακόμαΤο κρεμμύδι το βάζω ολόκληρο και το αφαιρώ ώστε να δώσει τη γεύση στη σάλτσα μου αλλά να μην γίνει βαρύ το φαγητό μου.
-
Πέννες με κόκκινη σάλτσα Πέννες με κόκκινη σάλτσα
Άλλη μια μακαρονάδα! Αυτή τη φορά με πέννες και κόκκινη σάλτσα 🍅
-
Spaghettoni με κόκκινη σάλτσα τόνου Spaghettoni με κόκκινη σάλτσα τόνου
Κάτι απλό και γρήγορο σήμερα. Για εκείνους τους συζύγους που έχουν επιστρέψει, μέσα στο κατακαλόκαιρο, ενώ τα “γυναικόπαιδα” είναι ακόμη στις παραλίες και στα ζαχαροπλαστεία. Για εκείνους που νοιώθουν σαν “χαμένα κορμιά” μόνοι μέσα στο σπίτι (ναι, εκεί όπου όλον τον υπόλοιπο χρόνο “και τι δεν θα ‘διναν να μείνουν λίγο μόνοι”. Οι ανόητοι…). Αλλά και δεν θέλουν να ξαναβγούν στους δρόμους, σε μέρη σκοτεινά και περίεργα και να “ξαναπέσουν στα σουβλάκια”. Σπουδαίο πιάτο μέσα στην απλότητά του, και με δυνατές γεύσεις. Ο τόνος έχει τη δική του, ξεχωριστή, σχεδόν πρωτόγονη γεύση, το κρεμμύδι την γλυκύτητά του, οι ντομάτες την ελαφρά οξύτητά τους (είδατε ; απουσιάζει η προσθήκη της λίγης ζάχαρης που θα την εξαφάνιζε...) και η “γεμάτη” γεύση στο μάσημα των χοντρών spaghetti, θα σας ικανοποιήσουν απόλυτα. Τα δε σημάδια από αυτό το μάσημα που θα γεμίζει το στόμα σας, με λίγη ...τύχη (και καθόλου προσοχή), θα μείνουν ανεξίτηλα πάνω στα ρούχα σας. Αυτή θα είναι η δική σας “εκδίκηση” !!! Τα ίχνη από κραγιόν στα πουκάμισα δεν είναι τα μόνα κόκκινα σημάδια που μπορούν να κάνουν έξαλλες τις “άκαρδες συζύγους” που ηλιοθεραπιάζονται στη παραλία !!!Λίγα μυστικά ακόμαΕάν μας αρέσουν οι πιο πικάντικες γεύσεις, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο τριμμένη καυτερή πιπερίτσα (ή μπούκοβο), στην αρχή της παρασκευής της σάλτσας, ήδη από το 1ο βήμα. Επίσης, του πηγαίνει και μία ανεπαίσθητη παρουσία σκόρδου (λίγο, όχι πάνω από μία σκελίδα).Τα Spaghettoni (Νο 7) που χρησιμοποίησα απέχουν αρκετά από το είδος της pasta της πρωτότυπης συνταγής, ήταν όμως ότι πιο κοντινό μπόρεσα να βρω εδώ (τα μακαρόνια παστίτσιου πλησιάζουν ίσως ακόμη περισσότερο αν και είναι πολύ πιο χοντρά, αλλά έχουν πολύ μεγάλη τρύπα στο κέντρο και δεν με ...ενέπνευσαν ιδιαίτερα. Η πρωτότυπη συνταγή χρησιμοποιεί ένα είδος μακρόσχημου ζυμαρικού, σε διάμετρο σαν και αυτά που χρησιμοποίησα εδώ, αλλά χωρίς τρύπα στο κέντρο. Είναι όλο ένας συμπαγής κύλινδρος που “κρατάει” πιο πολύ στο μάσημα, αναδεικνύοντας τη σάλτσα του τόνου. Για την ιστορία, πρόκειται για ένα παλιό τύπο ζυμαρικού που πλέον τα βρίσκει κανείς μόνον χειροποίητα (αν και διάβασα ότι θα ξαναέβγαιναν σε παραγωγή, από καμία μικρή εταιρεία), γνωστά παλιότερα με το όνομα “ pasta del carrettiere” η “πάστα του καροτσέρη”, γιατί τα προσέφεραν σαν ανταμοιβή στους καροτσέρηδες που παρέδιδαν το σιμιγδάλι στους παρασκευαστές ζυμαρικών (της pasta) μία συγκεκριμένης περιοχής, του Gragnano, λίγο παραέξω από τη Νάπολη (είναι τυπική φόρμα ζυμαρικού αυτής της περιοχής) Ο δε τόνος που χρησιμοποιείται στη συνταγή είναι εκείνο το μέρος του ψαριού που βρίσκεται πιο κοντά στο κεντρικό κόκκαλο. Το λένε “buzzonaglia”, και είναι το μέρος του ψαριού με τη μικρότερη αξία, λόγω του πολύ σκούρου χρώματός του (επειδή, λόγω της θέσης του κοντά στο κόκκαλο, αιματώνεται πολύ περισσότερο από το υπόλοιπο κρέας). Οι νοικοκυρές, λοιπόν, που συντηρούσαν το κρέας του ψαριού, κρατούσαν αυτό το μέρος (από τα πιο νόστιμα, παρά την αντι-marketing εμφάνισή του) για τέτοιες περιστάσεις. Εδώ έχει γίνει με κομματάκια τόνου, αφού αυτά είναι δυνατόν (έστω, πιο απλό) να βρει κανείς. -
Γαρίδες σε κόκκινη σάλτσα με πιλάφι Γαρίδες σε κόκκινη σάλτσα με πιλάφι
Αυτό εδώ είναι ένα φαγητό από τα παλιά. Από τότε που είχα τα παιδιά μου μικρά και ήταν από τα πιο αγαπημένα τους φαγητά. Και πλέον γίνεται αγαπημένο και της νεότερης γενιάς της οικογένειας. Είναι ένα φαγητό τόσο νόστιμο που δεν μπορεί παρά να το λατρέψεις. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε γαρίδες σε οτιδήποτε μέγεθος. Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες που δοκιμάζονται, ροζ να είναι η ζωή τους μετά το τέλος της περιπέτειας τους.#ροζμετηνcookpad #ΔιεθνήςΠοδιά24 #Ημερολόγιο2025
-
Ταλιατέλες με ραγού (κόκκινη σάλτσα) σουπιάς Ταλιατέλες με ραγού (κόκκινη σάλτσα) σουπιάς
Τώρα που τα μακαρόνια με κιμά είναι απαγορευμένα (ένεκα η νηστεία), και τα νερόβραστα χορταράκια τα έχετε μισήσει (ένεκα η ανοστιά τους), αλλά κάτι νόστιμο το ...θέλετε (ένεκα η λιγούρα), μπορείτε και πάλι να απολαύσετε πολύ νόστιμα πιάτα, αρκεί να γίνετε λίγο πιο δημιουργικές.Οι ταλιατέλες με σάλτσα (ραγού) σουπιάς είναι ένα από εκείνα τα πολύ νόστιμα και ταυτόχρονα χορταστικά πιάτα, που κάνουν τη διάρκεια της νηστείας να φαίνεται πιο μικρή απ’ ότι είναι πραγματικά. Δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει μια πιατάρα μακαρόνια με κιμά, αφήστε που θα σας αναδείξει σε σπουδαίες δημιουργούς έξοχων πιάτων!!!Είναι ένα πιάτο πλούσιο και ταυτόχρονο πολύ λεπτό στη γεύση. Εάν η κλασσική του εκδοχή, με κοφτό μακαρονάκι, σας αρέσει, ο συνδυασμός του με ταλιατέλες ή χυλοπίτες (ή, ακόμη καλύτερα, με maltagliati –δείτε στα “Μυστικά” το ...”μυστικό” τους) θα σας ξετρελάνει. Ομνύομαι στους Ολύμπιους Θεούς!!!Θέλετε το σπουδαιότεροΕίναι ένα πιάτο που διακρίνεις όλες τις γεύσεις το, κάθε τι που υπάρχει μέσα. Και δεν έχει και λίγα... Και όμως, αντιλαμβάνεσαι τη γεύση της σουπιάς, καταλαβαίνεις τον μαϊντανό, ξεχωρίζεις τη ευωδιά του κρασιού και των αρωματικών, νοιώθεις το “ τσίμπημα” από την καυτερή πιπερίτσα, ξεχωρίζεις τη σόγια, απολαμβάνεις τη ζουμερή και συνάμα μαστιχωτή (ας όψεται η “θαυματουργή” επίδραση του μελανιού) αίσθηση των al dente ζυμαρικών. Εάν υπήρχε “ορχήστρα γεύσεων”, ήμουν μπροστά σε μία από τις καλύτερες παραστάσεις της !!!Λίγα μυστικά ακόμα1] Καθάρισμα σουπιάςΜε ένα κοφτερό μαχαίρι, κόβουμε τη σάρκα της σουπιάς κατά μήκος της μίας άκρης του κόκκαλου στη ράχη. Όπως είναι πλακέ το σώμα της σουπιάς, είναι αυτό που θα λέγαμε οι “πλευρές” του. Από αυτή τη τομή, σπρώχνοντας απαλά από την άλλη μεριά (την άλλη “πλευρά”), αφαιρούμε το κόκκαλο-“σανίδα του serf”. Περνάμε τη μύτη του μαχαιριού προσεκτικά μέσα στη κοιλιά και κόβουμε κατά μήκος, επιδιώκοντας να κόψουμε μόνο τη σάρκα, χωρίς να ακουμπήσουμε τα εντόσθια. Από την ανοικτή κοιλιά τραβάμε προσεκτικά τα εντόσθια, μαζί με το κεφάλι πάνω στο οποίο είναι κολλημένα. Κάποιοι πετούν όλο το κεφάλι, μαζί με τα εντόσθια κόβοντας και κρατώντας μόνο τα πλοκάμια. Δεν είναι απαραίτητο, ούτε καν λογικό. Πετούμε τα εντόσθια και από το κεφάλι αφαιρούμε και πετούμε το στόμα, όπως κάνουμε και με το χταπόδι. Τα μάτια μπορούμε εύκολα να τα “κόψουμε” (κυριολεκτικά) με ένα ψαλίδι. ΔΕΝ πετάμε ούτε τον μικρό ιριδίζοντα σάκο (κύστη) με το μελάνι, αλλά τον αφαιρούμε –με προσοχή να μη μας ανοίξει, και τον φυλάμε σε ένα μπολάκι. Θα αποδειχθεί πολύ χρήσιμος, είτε σε αυτή τη συνταγή (δείτε βήμα 11), είτε σε άλλες (για παράδειγμα, risotto με μελάνι σουπιάς, spaghetti “μαύρες χήρες”, κ.α.). Πιάνοντας με δύο δάκτυλα το δέρμα στο πίσω μέρος του σώματός της, αφαιρούμε τραβώντας το δέρμα και τα πτερύγια.Το πιάτο, είπαμε, σερβίρεται ζεστό ζεστό. Το ραγού της σουπιάς όμως μπορούμε κάλλιστα να το ετοιμάσουμε από την προηγούμενη και να το κρατήσουμε στο ψυγείο (σκεπασμένο με μεμβράνη) έως την ώρα που θα πλησιάζουν τα ζυμαρικά στο τέλος του βρασμού τους. Το ρίχνουμε τότε στο τηγάνι, να προλάβει να ζεσταθεί ξανά η σάλτσα καλά, πριν της ρίξουμε τα ζυμαρικά και ολοκληρώσουμε το πιάτο.Αλλά και τα ζυμαρικά, σε περίπτωση που τα φτιάξετε εσείς, μπορείτε να τα ετοιμάσετε από την προηγούμενη και να τα αφήσετε, καλυμμένα με μία καθαρή πετσέτα να στεγνώσουν όλο το βράδυ.Θέλετε το πιάτο σας να μείνει αξέχαστο στους συνδαιτυμόνες σας; Χρησιμοποιήστε, είτε σε αντικατάσταση της ντομάτας (διαλυμένο σε αρκετό νερό), είτε παράλληλα με αυτή (όπως στο βήμα 11, διαλυμένο σε ελάχιστο νεράκι) το μελάνι των σουπιών. Καθαρίζοντάς τες, κρατούμε τους σάκους τους με το μελάνι και, αφού τους σπάσουμε, μαζεύουμε το μελάνι σε ένα μπολ. Στη συνέχεια, το αραιώνουμε και το προσθέτουμε στο τηγάνι, μαζί με τις σουπιές, Για πιο πηκτό αποτέλεσμα, αντί για νερό χρησιμοποιούμε κανα δυό κουταλιές πελτέ ντομάτας στο αραίωμά του.Εάν μάλιστα, θέλετε ένα αποτέλεσμα ... κατάμαυρο, προσθέστε στη σάλτσα ατόφιο και χωρίς καμία αραίωση το μελάνι των σουπιών. Έχοντας φάει ένα παρόμοιο πιάτο στη Βαρκελώνη, ήμουν σίγουρος ότι θα έβγαινε απολαυστικό. Ε, λοιπόν, σας διαβεβαιώ ότι ήταν... ε-ξαί-σι-ο !!!Όταν βρήκα τη συνταγή αυτή, προτεινόταν με κάτι μετρίου μεγέθους, πλατιά και στραβοχυμένα, ”κακοκομμένα”, ζυμαρικά που οι Ιταλοί τα λένε “maltagliati” που σημαίνει ακριβώς αυτό το πράγμα, τα “κομμένα άσχημα” ζυμαρικά, με το ακανόνιστο, και διαφορετικό το καθένα τους, σχήμα. Και αυτό διότι φτιάχνονται από τα περισσεύματα της ζύμης που ανοίγουμε για να ετοιμάσουμε ταλιατέλες (tagliatelle).Είναι ένα πιάτο τυπικό της περιοχής της Εμίλια Ρομάνια (Emilia Romagna), πατρίδας μερικών από τα καλύτερα φρέσκα ζυμαρικά των γειτόνων μας. Εκεί, λοιπόν, σαν φτιάχνουν ταλιατέλες, τα ακανόνιστου σχήματος κομμάτια που απομένουν από το ανοιγμένο φύλλο, όταν κοπούν τα παραλληλόγραμμα κομμάτια που θα γίνουν στη συνέχεια ταλιατέλες, τα κόβουν σαν πολύ μεγάλες χυλοπίτες ακανόνιστου σχήματος και τα λένε (ακριβώς για αυτό το λόγο) “maltagliati”, ”κακοκομμένα” όνομα και πράημα.
Περισσότερες συνταγές
Σχόλια