Πανεύκολη...πεντανόστιμη και γρήγορη μακαρονάδα.Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποιο ζυμαρικό έχετε.#οικονομικό#φοιτητής#Τρίτη#μακαρονάδα#λαζανάκι#ζυμαρικά#τόνος#σάλτσατόνου

Κάτι απλό και γρήγορο σήμερα. Για εκείνους τους συζύγους που έχουν επιστρέψει, μέσα στο κατακαλόκαιρο, ενώ τα “γυναικόπαιδα” είναι ακόμη στις παραλίες και στα ζαχαροπλαστεία. Για εκείνους που νοιώθουν σαν “χαμένα κορμιά” μόνοι μέσα στο σπίτι (ναι, εκεί όπου όλον τον υπόλοιπο χρόνο “και τι δεν θα ‘διναν να μείνουν λίγο μόνοι”. Οι ανόητοι…). Αλλά και δεν θέλουν να ξαναβγούν στους δρόμους, σε μέρη σκοτεινά και περίεργα και να “ξαναπέσουν στα σουβλάκια”. Σπουδαίο πιάτο μέσα στην απλότητά του, και με δυνατές γεύσεις. Ο τόνος έχει τη δική του, ξεχωριστή, σχεδόν πρωτόγονη γεύση, το κρεμμύδι την γλυκύτητά του, οι ντομάτες την ελαφρά οξύτητά τους (είδατε ; απουσιάζει η προσθήκη της λίγης ζάχαρης που θα την εξαφάνιζε...) και η “γεμάτη” γεύση στο μάσημα των χοντρών spaghetti, θα σας ικανοποιήσουν απόλυτα. Τα δε σημάδια από αυτό το μάσημα που θα γεμίζει το στόμα σας, με λίγη ...τύχη (και καθόλου προσοχή), θα μείνουν ανεξίτηλα πάνω στα ρούχα σας. Αυτή θα είναι η δική σας “εκδίκηση” !!! Τα ίχνη από κραγιόν στα πουκάμισα δεν είναι τα μόνα κόκκινα σημάδια που μπορούν να κάνουν έξαλλες τις “άκαρδες συζύγους” που ηλιοθεραπιάζονται στη παραλία !!!Λίγα μυστικά ακόμαΕάν μας αρέσουν οι πιο πικάντικες γεύσεις, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο τριμμένη καυτερή πιπερίτσα (ή μπούκοβο), στην αρχή της παρασκευής της σάλτσας, ήδη από το 1ο βήμα. Επίσης, του πηγαίνει και μία ανεπαίσθητη παρουσία σκόρδου (λίγο, όχι πάνω από μία σκελίδα).Τα Spaghettoni (Νο 7) που χρησιμοποίησα απέχουν αρκετά από το είδος της pasta της πρωτότυπης συνταγής, ήταν όμως ότι πιο κοντινό μπόρεσα να βρω εδώ (τα μακαρόνια παστίτσιου πλησιάζουν ίσως ακόμη περισσότερο αν και είναι πολύ πιο χοντρά, αλλά έχουν πολύ μεγάλη τρύπα στο κέντρο και δεν με ...ενέπνευσαν ιδιαίτερα. Η πρωτότυπη συνταγή χρησιμοποιεί ένα είδος μακρόσχημου ζυμαρικού, σε διάμετρο σαν και αυτά που χρησιμοποίησα εδώ, αλλά χωρίς τρύπα στο κέντρο. Είναι όλο ένας συμπαγής κύλινδρος που “κρατάει” πιο πολύ στο μάσημα, αναδεικνύοντας τη σάλτσα του τόνου. Για την ιστορία, πρόκειται για ένα παλιό τύπο ζυμαρικού που πλέον τα βρίσκει κανείς μόνον χειροποίητα (αν και διάβασα ότι θα ξαναέβγαιναν σε παραγωγή, από καμία μικρή εταιρεία), γνωστά παλιότερα με το όνομα “ pasta del carrettiere” η “πάστα του καροτσέρη”, γιατί τα προσέφεραν σαν ανταμοιβή στους καροτσέρηδες που παρέδιδαν το σιμιγδάλι στους παρασκευαστές ζυμαρικών (της pasta) μία συγκεκριμένης περιοχής, του Gragnano, λίγο παραέξω από τη Νάπολη (είναι τυπική φόρμα ζυμαρικού αυτής της περιοχής) Ο δε τόνος που χρησιμοποιείται στη συνταγή είναι εκείνο το μέρος του ψαριού που βρίσκεται πιο κοντά στο κεντρικό κόκκαλο. Το λένε “buzzonaglia”, και είναι το μέρος του ψαριού με τη μικρότερη αξία, λόγω του πολύ σκούρου χρώματός του (επειδή, λόγω της θέσης του κοντά στο κόκκαλο, αιματώνεται πολύ περισσότερο από το υπόλοιπο κρέας). Οι νοικοκυρές, λοιπόν, που συντηρούσαν το κρέας του ψαριού, κρατούσαν αυτό το μέρος (από τα πιο νόστιμα, παρά την αντι-marketing εμφάνισή του) για τέτοιες περιστάσεις. Εδώ έχει γίνει με κομματάκια τόνου, αφού αυτά είναι δυνατόν (έστω, πιο απλό) να βρει κανείς.

Μία πολύ νόστιμη, ξεχωριστή στη γεύση, σάλτσα, για να συνοδεύσετε κρύα κρέατα. Η "επίσημη συνοδός" του vitello tonnato !Λίγα μυστικά ακόμαΔιατηρείται σε δοχείο που να κλείνει ερμητικά. Φυλάσσεται στο ψυγείο.Εκτός από μία σαλτσούλα που μπορεί να συνοδέψει διάφορα πιάτα, με ψαρικά αλλά και κρέας, είναι εξαιρετική στο σερβίρισμα ενός απίστευτα νόστιμου πιάτου, του “vitello tonnato”, ένα περίφημο κρύο πιάτο της ιταλικής κουζίναςΛεπτές φέτες από μοσχάρι, μαγειρεμένο στη κατσαρόλα, μέσα σε ζωμό λαχανικών, και σερβιρισμένο “βυθισμένο” μέσα σε αυτή την υπέροχη σάλτσα τόνου. Μία γεύση που θα σημαδέψει τη ζωή σας. Συνοδεύει όμως πολύ καλά και άλλα κρύα κρέατα, όπως φιλέτο χοιρινό, στήθος γαλοπούλας ή κοτόπουλου, κ.α.Αυτό το vitello tonnato είναι ένα πολύ ξεχωριστό πιάτο (σερβίρεται σαν ορεκτικό αλλά και σαν κυρίως πιάτο), ιδανικό τόσο για ένα επίσημο δείπνο, όσο και για μία συνάντηση μεταξύ φίλων. Ένα πραγματικό ... κόσμημα.

Μια πολύ εύκολη και τρομερά νόστιμη μακαρονάδα. Το γιαούρτι κάνει όλη τη διαφορά. Δοκιμάστε την και θα με θυμηθείτε!Λίγα μυστικά ακόμαΈγω πολλές φορές δεν βάζω καθόλου αλάτι γιατί εχει ο τόνος και μου αρκεί. Εσείς μπορείτε να βάλετε όμως αν τρώτε πιο αλατισμένα τα φαγητά σας.Πριν ρίξω τον τόνο στο τηγάνι αφαιρώ το νεράκι που έχει η κονσέρβα.Τη συνταγή μου την έδωσε η αδερφή μου.Ειναι πραγματικά πολύ νόστιμη.Καλη σας όρεξη.

Ο μαϊντανός μπαίνει περίπου παντού (κι ας μην ενθουσιάζει την Α.) Στο πιάτο αυτό παρ’ όλ’ αυτά –που μπορεί να σταθεί ως πρώτο σε κάθε είδους και κάθε εποχής τραπέζι- δεν είναι ένα ακόμα από τα #μυρωδικά της συνταγής αλλά το βασικό συστατικό της σάλτσας #ΔιεθνήςΠοδιά24

Πάντα με τραγούδι η ζωή μας ξεκινάδιώξε κάθε λύπη και το κέφι αρχινάόσο έχουμε τα νιάτα, νιάτα, νιάταμ' ένα εύθυμο τραγούδι μένουμε πάντα παιδιά Την αγάπη μου για τον αξέχαστο Δαλιανίδη, τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο και πολλούς από τους πρωταγωνιστές του ΔΕΝ την ξέρετε, είναι όμως δεδομένη. Αυτό όμως δεν θα με εμποδίσει να έχω (και να εκθέσω) τις αντιρρήσεις μου σε ότι αφορά, για παράδειγμα, κάποιους από τους παραπάνω στίχους.Τι θα πει, δηλαδή, ”όσο έχουμε τα νιάτα”, μένουμε πάντα παιδιά ; Και οι υπόλοιποι; Οι λίγο ή περισσότερο “προχωρημένης” ηλικίας; Εμείς.. εεεε, αυτοί, ήθελα να πω, δεν μπορούν να νοιώθουν και αυτοί παιδιά; Τίλιο θα παραγγέλνουν κάθε φορά; Και καλά στα Καλάβρυτα τον χειμώνα, στις ξαπλώστρες στη Μύκονο, τίλιο θα παραγγέλνουν καλοκαιριάτικα; “για μένα ένα tilio freddo παρακαλώ” θα λέμε; Και το κορμί από δίπλα τί θα σκεφθεί; Όχι, όχι, παιδί μπορεί να νοιώσει κανείς ακόμη και με κάτασπρα (ή και καθόλου) μαλλιά, φίλε Γιάννη, ακόμη και με ρυτιδιασμένο πρόσωπο, ακόμη και με το πιεσόμετρο μόνιμο συνοδό του (της).Έπεσε στα χέρια μου το ημερολόγιο που τύπωσε το “Το γαϊτανάκι”, ένα συμπαθέστατο κατάστημα (αλυσίδα καταστημάτων) παιχνιδιών, για το 2014. Δύο παιδιά, με χειμωνιάτικα, ζεστά πανωφόρια, χαζεύουν μία βιτρίνα με παιχνίδια, στολισμένη και φωτισμένη έτσι που να σε προσκαλεί να τα αγοράσεις όλα!Και ξαναγύρισα πολλές δεκαετίες πίσω, χώθηκα μέσα στο μοντγκόμερί μου με τα τρομερά κουμπιά (ακόμη τα θυμούμαι εκείνα τα περίεργα, μακρόστενα, σε φουντουκί χρώμα κουμπιά), με το ένα χέρι να κρατώ το μικρό χεράκι της αδελφής μου (τι μικρούλι που ήταν μέσα στην τεράστια χούφτα των οκτώ μου χρόνων!!) και με το άλλο να δείχνω στη μητέρα μου (ή μήπως στον πατέρα μου;) ένα παιχνίδι που είχε τραβήξει τη προσοχή μου, σε κάποια βιτρίνα της Τσιμισκή. Κάποιο στρατιωτάκι, ίσως κάποια ξυλοκατασκευή, ή ένα κουρδιστό τανκ. Δεν υπήρχαν τηλεκατευθυνόμενα, 3D οθόνες και ipad εκείνα τα χρόνια... Το top of the top ήταν ένα ηλεκτρικό τραινάκι, με ράγες επεκτεινόμενες όσο αντέχει η τσέπη σου, με σταθμούς, σπιτάκια, γέφυρες, άντε και κανένα αλσύλλιο για να ονειρεύεσαι ότι θα μπορέσεις να πας ένα σούρουπο εκεί, με την Αννούλα του Γ3...Δύο παιδιά μπροστά σε μιά μία βιτρίνα με παιχνίδια...Τότε και τώρα. Το αποφάσισα, σήμερα θα φτιάξουμε μία σάλτσα για παιδιά κάθε ηλικίας!!! Προς τιμήν όλων των “παιδιών” του κόσμου. Ένα αγαπημένο παιδικό πιάτο, κόκκινη σάλτσα τόνου, στην οποία με μία δύο παρεμβάσεις θα την κάνουμε για κάθε ηλικία. Ο τόνος που θα χρησιμοποιήσουμε θα είναι καπνιστός και, πέρα από τη ντομάτα, θα βάλουμε και ψητή πιπεριά. Από τις γεύσεις που δεν πρέπει να χάσει κανείς!!!Λίγα μυστικά ακόμαΟ πολτός της ψητής κόκκινης πιπεριάς (φλωρίνης) έδωσε μία υπέροχη γεύση στη σάλτσα, την έπηξε δίνοντάς της μία βελούδινη υφή και τη χρωμάτισε με ένα βαθύ κόκκινο, στις αποχρώσεις της πορφύρας, χρώμαΕίναι πολύ εύκολο να τον ετοιμάσετε. Ακολουθείτε όλη τη διαδικασία για ψητές πιπεριές και πάτε και ένα βήμα παρακάτωΡίχνετε τις ψημένες πιπεριές με λίγο ελαιόλαδο στο blender και πολτοποιείτε. Διατηρείται είτε βάζοντάς τον σε αποστειρωμένα βάζα είτε στη κατάψυξη, όπως και η σάλτσα ντομάτας.

Αγαπημένο, οικογενειακό φαγητό, το μοσχαράκι στην κατσαρόλα μπορεί να γίνει με ένα σωρό τρόπους.Η σημερινή συνταγή είναι από τον “γαστρονόμο” και τη Νένα Ισμυρνόγλου, με μία μικρή δική μου προσθήκη (τις λιαστές ντομάτες και το σπιτικό ζωμό) στην προσπάθεια να νοστιμίσει περισσότερο η σάλτσα (αφού τα μανιτάρια περισσότερο παίρνουν παρά δίνουν γεύση στο φαγητό).Η μόνη "δυσκολία" του φαγητού ήταν το καθάρισμα ενός κιλού μανιταριών από την εξωτερική τους μεμβράνη. Καλά, δεν το λες και δυσκολία, αλλά ένα τεταρτάκι το ήθελε...Α, και η δεύτερη δυσκολία (χωρίς εισαγωγικά αυτή) ήταν να πείσω το ταίρι μου να προσθέσω τρεις ολόκληρες σκελίδες σκόρδου στο φαγητό. "Μέρα που είναι", μάλιστα...Αυτά παθαίνεις εάν μπαίνεις #μετοταίρι στην κουζίνα!!!

Η συνταγή υπάρχει στο site της Αργυρως Μπαρμπαριγου! Εγώ την έκανα με αλλαγές και ένα-δυο έξτρα υλικά ! 😉

Ακόμα κι αν δεν σας αρέσει το ροκφόρ αυτή η μακαρονάδα θα σας ξετρελάνει!!! Είναι μια πανεύκολη και γρήγορη συνταγή που μου βγήκε τυχαία προσπαθώντας να τελειώσω όλα τα τυριά που είχα στο ψυγείο μου πριν φύγουμε για διακοπές. Βγήκε όμως εκπληκτική και την καθιέρωσα.Λίγα μυστικά ακόμαΑν προσθέσετε περισσότερο ελαιόλαδο η σάλτσα θα κόψει. Γενικά δεν θέλει ιδιαίτερο βράσιμο από την ώρα που θα ρίξετε την κρέμα γάλακτος, προσθέτεις και τα υπόλοιπα υλικά και ξεμπερδεύεις.

Έψαχνα τρόπο να τρώνε τα παιδιά τόνο και να είναι γευστικός.. Με αυτή τη σάλτσα τον λάτρεψαν..

Ένα πολύ νόστιμο πιάτο!Λίγα μυστικά ακόμαΜπορείτε στο τέλος να βάλετε και λίγο τυρί τριμμένο που λιώνει και θα είναι μούρλια..