Η συνταγή είναι μια παραλλαγή της Αργυρως...Γενικά την ακολουθώ γιατί εχει πολύ ωραίες και απλές συνταγές... Και επειδή στα γλυκά δεν μπορουμε να αυτοσχεδιάζουμε πάντα την προτιμώ ειδικα τώρα στις μέρες νηστείας #2020

Είναι πάρα πολύ νόστιμη μπουγάτσα που μπορείς να την φτιάξεις και όταν δεν νηστεύεις.Recipe by ΝΤΙΝΑΘΗΒΑ

Ένα γλυκό που το φτιάχνω πάντα την Κυριακή της Τυρινής. #γλυκότυρινής

Σε περιόδους νηστείας ή για όσουν αποφεύγουν τα ζωικά λιπαρά , μια μπουγάτσα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την "αυθεντική". Μια δοκιμή θα σας πείσει!

#Ναυσικά

Είναι μια συνταγή του Βασίλη Δρισκα.

#μένουμεσπίτι και φτιάχνουμε εύκολη νηστίσιμη μπουγάτσα με λίγα υλικά.

Η αρχική προέλευση της ιδέας της παρασκευής μπουγάτσας, σύμφωνα με αναφορές παλαιότερων, προέρχεται από την γεωγραφική περιοχή του Βυζαντίου. Πιο συγκεκριμένα φαίνεται να προέρχεται από την Κωνσταντινούπολη, όταν ήταν ακόμα Ελληνική, δηλαδή πριν το 1453μ.χ., και την άλωση της «Πόλης» από τους Τούρκους. Οι κάτοικοι της Πόλης δώσανε το όνομα «μπουγάτσα» ή «μπουγκάτσα», θέλοντας να εννοήσουνε πιθανώς «αλμυρή ή γλυκιά γέμιση πίτας, τυλιγμένη πολύ καλά και στεγανά μέσα στην ζύμη.».Λεγότανε λοιπόν «πογάτσα» ή «μπογάτσα», από τους Έλληνες και bugatsa (μπουγκάτσα) από τους Τούρκους. Η μπουγάτσα κυριάρχησε στον Ελλαδικό χώρο μετά την Μικρασιατική καταστροφή από τη Βόρεια Ελλάδα ως την Ήπειρο και από την Πελοπόννησο ως την Κρήτη. Ιδιαίτερα όμως πολιτογραφήθηκε ως Θεσσαλονικιά και Σερραία, καθώς στη Βόρεια Ελλάδα στεγάστηκε μεγάλος αριθμός προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Αυτή η μπογάτσα όπως την έλεγαν τότε, ήταν σκέτη χωρίς γέμιση, μόνο φύλλο. Μόνο φύλλο όπως λένε ακόμα αυτοί που είναι γνώστες ..η «κανονική» η «αυθεντική» μπουγάτσα. Η πίτα του φτωχού.Η μπουγάτσα με γέμιση κρέμα διαδόθηκε από τους Σερραίους μάστορες πρόσφυγες στην Βόρειο Ελλάδα. Έτσι η διαδρομή της μέσα από πολλά περάσματα φτάνει μέχρι και τις μέρες μας. #Ελλαδα